m.s. Bawean

Ik heb dienst gedaan op de m.s Bawean van 22-03-1972 tot 15-08-1972 in de functie van 3e Werktuigkundige. We hebben de reis aangevangen met een kustreis. Mijn vrouw en dochtertje waren gedurende de kustreis aan boord. Op de kustreis hebben we Hamburg, Sluiskil en Anwerpen aangedaan.

Ik kan mij niet meer herinneren welke havens we aangedaan hebben op de grote reis. We zijn zeker in Colombo geweest. Zie het fotoalbum.

Problemen.

Deze reis kenmerkte zich door uitgelopen kruishoofd lagers van de hoofdmotor. De nieuwe lager pennen waren niet goed geslepen. Het witmetaal van de glijlagers was niet bestand tegen de oppervlakte ruwheid van de pennen. Na verloop van tijd liepen de lagers warm met de nodige gevolgen. In elke haven hadden we dus een stevige klus voor de kiezen. We hadden twee reserve sets mee en die waren in Bombay al gewisseld. Een reserve set was overgevlogen naar Colombo. Hard werken voor het machinisten team om de Bawean weer operationeel te krijgen. Ja en dat moet er soms even afgereageerd worden. De bar foto's spreken voor zichzelf.

Shi Lanka.

Shri Lanka, het huidige Ceylon was zeer de moeite waard. We hadden voldoende tijd om naar het strand te gaan en om lekker te eten in het het Beach hotel Mount Lavinia. Ook hebben we nog een dag een mooie excursie gemaakt. Wel moesten er natuurlijk voldoende roepies in de pocket zijn. Die kon je aan boord bestellen bij de eerste stuurman. Als je slim was deed je dat anders. Je zorgde dat je voldoende dollars had en die kon je dan tegen een hele mooie koers wisselen bij de lokale aardige Shri Lankanen. Een van mijn collega’s was zo’n slimmerd. Voor we vertrokken met het excursie busje had hij zich een mooie stapel roepies toegeëigend. Uiteraard vals zoals later bleek bij de aanschaf van een sappige papaja. Het was een mooie trip met olifanten, tempels, theeplantages, vleermuizen kortom alles wat je van een excursie verwachten mag. De Shri Lanka vrouwtjes wilden graag op de foto. Het olifanten temmen was natuurlijk een hoogte punt, vooral als je er afgelazerd was en dan weer met je natte pak in het tropische excursie busje zat.

Pampers en zeepbellen

Gerda is ook een kustreis meegeweest op de Bawean. Mijn dochtertje Linda was ook mee.( zie fotoalbum bij de Bawean) Zo'n lopertje van ruim een jaar oud. We kregen een comfortabele passagiershut. Passagiers waren er niet op de kustreis en ik kon een potje breken bij de Kapitein. Immers hard gewerkt op de grote reis aan de kruishoofdlagers. De kleine meid had nog luiers om. En mijn Gerda dacht, die spoel ik mooi door het toilet en dan vallen ze vanzelf wel overboord of zo. ( hoe denken vrouwen he ) Ik was daar natuurlijk volkomen onwetend van. Ik bemoeide mij zo en zo niet met luiers. Nee, Jan had wel belangrijker dingen aan zijn hoofd. Na een week ongeveer begonnen alle toiletten in de officiers en passagiers accommodatie wat kuren te vertonen. Aangekomen in Rotterdam zat alles verstopt. Dus werd er een onderhoudsploeg besteld die alle leidingen lossleutelde om de verstopping boven water te halen. Ja, je voelt hem al aankomen. Dat voelde ik ook al in een vroegtijdig stadium. Want de verstopping was natuurlijk in onze comfortabele hut begonnen en had zich langzaam uitgebreid. Heel langzaam en door het stellen aan wat voorzichtige vragen aan mijn echtgenote begon tot mij door te dringen wat er aan de hand was. Dat werd natuurlijk bewaarheid toen alle strontpampers, de oogst van twee weken, letterlijk boven water kwamen. Jan had dus wat uit te leggen. Nou kan ik best wel overtuigend liegen als het echt nodig is. Maar dat hielp niet. Kreeg ongenadig op mijn lazer. Gelukkig waren de conduite staten al van boord en zaten mijn vrouw en kindje al in Abbekerk. Aan boord ook een aantal collega's die er de humor van van inzagen. Aan de bar werd er druk geëvalueerd. En je weet hoe dat gaat he.

Ik heb in mijn verlof wel even een weekje nodig gehad om het kwijt te raken. Ik droom er nog wel eens van, t' was ook echt een soort nachtmerrie.

Er kwam nog bij dat m'n kleine meisje de salon ook nog verziekt had. Ze deed steeds bellen blazen in de salon. En die mooie bellen spatten natuurlijk mooi uit elkaar en dan kwamen ze op de salon vloer terecht. Dat gaf dan een mooie kring. Eerst dacht iedereen dat het mooie schone plekjes waren op de salonvloer. Maar toen een bediende de salonvloer echt ging schoonmaken bleken de mooie ronde plekjes zich nog sterker te manifesteren. Ter plekke was de vloer sterk uitgebeten. Ik had de hofjood dus ook nog op mijn nek. Maar ja, hij had zelf de zeepsop verstrekt. Echt een zucht van verlichting dus toen ik met verlof kon.