"Πρίν ακόμα γίνει η αρχή υπήρχε η Μεγάλη Μητέρα και ο Κραταιός Πατέρας. Η ένωση τους ήταν το μόνο που είχε υλική υπόσταση στο σύμπαν…

Με μια κίνηση του χεριού του ο Πατέρας δημιούργησε τον χώρο και με ένα της βλέμμα, η Μητέρα του έδωσε μορφή…

Έζησαν στο σύμπαν μέχρις ότου η Μητέρα έδωσε ζωή στο κοσμικό αυγό. Από το αυγό βγήκε ένα πλάσμα όμοιο με τους Δημιουργούς του που όμως ήταν ταυτόχρονα και τόσο διαφορετικό. Η παράξενη αυτή μορφή ζωής χωρίστηκε στα δύο με μία σκέψη. Το ένα κομμάτι πήρε την μορφή μιας χρυσής υπέρλαμπρης υπόστασης όμοια με τον Πατέρα ενώ η άλλη μιας Ασημένιας υπόστασης που σπινθήριζε κάτω από τα καστανά της μαλλιά.

Οι Δημιουργοί και τα παιδιά τους έζησαν στον κόσμο μας για αιώνες μέχρι πριν την τρίτη μέρα, όταν ο Πατέρας έφυγε. Κανείς δεν ήξερε που πήγε, μόνο ότι θα γύρναγε την πέμπτη μέρα. Στο μεταξύ, η Μεγάλη Μητέρα για να είναι προστατευμένη από το σκοτάδι, βρήκε άγρια όντα που τα είχε σαν παιδιά της να την φυλάνε…

Την πέμπτη μέρα ο πατέρας γύρισε με ένα τους παιδί και η Μητέρα το αγάπησε σαν τα άλλα, τα δικά της τα παιδιά. Την έκτη μέρα η Μεγάλη Μητέρα και ο Κραταιός Πατέρας γέννησαν και ένα τέταρτο παιδί, όμοιο με τα άλλα και η χαρά τους φώτισε το σύμπαν. Το φως έδειξετον δρόμο στο σκοτάδι και αυτό δεν άργησε να φτάσει.

Την έβδομη μέρα το σκοτάδι, ερωμένη του Πατέρα, τους βρήκε και διέταξε τον Κραταιό Πατέρα να σκοτώσει την γυναίκα και τα παιδιά του. Αυτός δέχθηκε και σήκωσε το ξίφος του. Πριν όμως προλάβει να κάνει το πρώτο βήμα, τα παιδιά του επιτέθηκαν. Πρώτη επιτέθηκε η μεγαλύτερη κόρη με το τόξο της και κάθε βέλος έγινε κομήτης. Δεύτερος επιτέθηκε ο μεγάλος γίος με το δόρι του και κάθε χτύπημα του έγινε ακτίνα στον ήλιο.Τρίτη χτύπησε η μικρότερη κόρη μαγεύοντας την Ερωμένη. Ο μικρός γίος έκρυψε την μητέρα του και ελευθέρωσε τα ζώα της τα οποία κατασπάραξαν την Ερωμένη και έγιναν αστερισμοί στον νυχτερινό ουρανό.

Η Ερωμένη λίγο πριν πέσει νεκρή καταράστηκε το ζεύγος να μην βρει ποτέ την ηρεμία. Με την τελευταία του ανάσα ο Πατέρας ψέλλισε κάτι και έπεσε πάνω στην Μητέρα προκαλώντας τον θάνατο και των δύο. Από το σώμα της Μητέρας έγινε η γη και από το αίμα του Πατέρα έγινε η ζωή, η τελευταία τους δημιουργία… Καταραμένη να μην ζήσει ποτέ αρμονικά και το σκοτάδι να υπάρχει πάντα μέσα της.

Τα αδέρφια κοιτάζοντας τα κορμιά των άψυχων γονιών τους και έτσι αποφάσισαν να δημιουργήσουν τον κόσμο, το κόσμημα του σύμπαντος."