Przemoc
wobec dzieci i młodzieży

Zgodnie z badaniami, aż czterdzieści jeden procent dzieci w wieku od jedenastu
do siedemnastu lat doświadcza przemocy. Czy to domowej, czy ulicznej. Jednak występuje ona najczęściej w szkole. Nastolatek, który jest ofiarą przemocy, ma ograniczone możliwości – nie może uciec od prześladowcy, rzadko potrafi się obronić.
Dlatego warto wiedzieć,  jak reagować, kiedy w bliskim nam środowisku pojawia się przemoc.

Przemoc może przyjąć wiele najróżniejszych form. Od fizycznej - czyli bicia, szarpania czy robienia innej krzywdy - do emocjonalnej i psychicznej - wyzwiska, poniżanie, obniżanie poczucia własnej  wartości czy brak zaspokajania podstawowych potrzeb emocjonalnych.

Skutki czasami mogą być nieodwracalne. Na psychice nastolatka odcisną się wszystkie przykre wydarzenia, co może doprowadzić (między innymi) do zaburzeń lękowych, aspołeczności, depresji, a w skrajnych przypadkach do odebrania sobie życia. Nie mówiąc o skutkach przemocy fizycznej, do których zaliczamy obrażenia zewnętrzne a także narażenie zdrowia czy życia dziecka.

W takim razie – jak sobie pomóc?

Jeśli nie mamy odwagi powiedzieć komukolwiek o naszych problemach, z pomocą przychodzi nam Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży:

116 111

lub Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia":

800 120 002

Warto zgłosić się do szkolnego psychologa/pedagoga lub (jeśli mamy odwagę)
do rodzica bądź nauczyciela. Jest to zawsze najlepsza opcja, powiadomiona przez nas osoba na pewno zareaguje!

Dziecko doświadczające w przeszłości przemocy może wyrosnąć na zaburzonego dorosłego. Wtedy potrzebna jest terapia, która nie zawsze przynosi upragnione skutki. Dlatego reagujmy na przemoc wokół nas.

                                                                                  Olga Sadulska

Na podstawie artykułu Poradni CO TAM.