Powstanie w getcie warszawskim

Powstanie w getcie warszawskim

Powstanie w getcie warszawskim było największym zbrojnym zrywem  Żydów podczas II wojny światowej. Zaczęło się 19 kwietnia 1943 roku.  Poprzedziło je powstanie dwóch konspiracyjnych organizacji: Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) oraz Żydowskiego Związku Wojskowego. Kiedy Niemcy rozpoczęli kolejną akcję wysiedleńczą, na terenie getta pojawiły się ulotki następującej treści: "Żydzi! Okupant przystępuje do drugiego aktu waszej zagłady! Nie idźcie bezwolnie na śmierć! Brońcie się!"  Organizatorzy powstania wiedzieli, że z Niemcami nie wygrają, jednak chcieli zadać im jak największe straty, a przede wszystkim umrzeć z honorem - z bronią w ręku. 

Pierwsze walki

Pierwsza walka Niemców z ŻOB-em odbyła się na skrzyżowaniach Gęsiej i Nalewek oraz Zamenhofa. 20 kwietnia zaczęły się akcje na ternie szopu szczotkarzy, gdzie walczył ŻOB pod władzą Marka Edelmana. Regularne walki z Niemcami trwały zaledwie kilka dni, potem Żydom zaczęło brakować broni, toteż zmagania przybrały charakter szarpany. Za dnia powstańcy chronili się w bunkrach, nocą organizowali zbrojne napady na niemieckie patrole.

Jak zakończyło się powstanie w getcie warszawskim?

Powstanie w getcie warszawskim skończyło się 16 maja 1943 r.  Według danych hitlerowskich, świadomie zawyżanych, w walce zginęło ok. 6000 Żydów. 

Rocznicę powstania w getcie warszawskim upamiętnia akcja Żonkile organizowana corocznie 19 kwietnia.   

                                                      Marek Piątkowski

Źródło:polin.pl polskieradio.pl