กลไลการทำปลากัดให้เก่ง
“ ปลาต้องสายพันธุ์ดีก่อน ถึงจะนำมาเลี้ยงให้เก่ง ปลาไม่เก่งเลี้ยงยังไงก็ไม่เก่ง ”
- เน้นที่แม่พันธุ์ ต้องมาจากบ่อเก่ง ปลาจะอิงไปทางแม่มากกว่าพ่อทั้งจิตใจและการกัด ถึงมีคนยอมให้พ่อปลาแต่ไม่ให้แม่ปลานั่นละ (คุณครูพี่จีสแอบบอกว่า .. เด็กยุคใหม่ไม่รู้ คิดว่าเขาไม่หวงสายพันธุ์ จริงๆ แล้ว แม่ไม่ตรงสายก็เท่ากับฆ่าตัวตาย เอาเก็บไว้ก็เสียเปล่า)
- มีทางกัดที่สุดยอด หรือขอเรียกว่า “แผลครู”
- แผลครู
- กัดหู ตบจนน้ำเข้าหูแพ้ได้
- กัดคอ บางตัวกัดรอบคอ เรียกว่า แผลควั่นคอ แผลนี้โดนไปเลี้ยวตัวไม่ได้ แพ้ได้เช่นกัน
- กัดท้อง แผลนี้เน้นหน้าร้อนยิ่งดี ตัวบวมไวมาก น้ำเข้าแผลไวแพ้ได้
- กัดตา อันนี้หายาก ส่วนมากฟลุคไปโดน ปลามีสกุลหน่อยก็จะตามแผลย้ำจนตาหลุด แผลนี้ชนะไวมาก พอๆ กับหายากเลย
- แผลกกหาง (แผล-กก-หาง) ปลากัดหายใจในน้ำไม่ได้ต้องขึ้นมาฮุบอากาศ หางหัก จบเลย ว่ายน้ำไม่ได้กัดเบาลง ยิ่งหน้าหนาววิ่งเอาดื้อๆ คล้ายเราเดินเตะหิน หน้าหนาวจะเจ็บปวดมาก
- กัดหน้าบ่อเลือด หรือแก้ม เจอปลาแก้มบางเลือดออกไวแพ้ได้
- กัดปาก เจอปลาปากอ่อนปากขาดแพ้ได้ บางตัวนำมาดีๆ ปากหมดปากขาดจบเลย เหมือนมวยหมัดหักหมัดพัง ต่อยไม่ได้
- แผลครู
💡 ตัวอย่าง หูหางแผลครู ยากที่จะพลิกชนะ ตอนจบในคลิปนี้พ่อปลาตาย หากอนุบาลดีๆ ใส่กระถางกว้างๆ ใส่ผักน้ำเยอะๆ ก็จะช่วยยืดอายุพ่อปลาได้ดี
- แผลประกอบ เมื่อมีแผลครูแล้ว ต้องมี “แผลประกอบ” แผลประกอบแปลว่า ซ้ำเติมคู่ต่อสู้ ให้หมดทางสู้ บางตัวอึดมีแผลเฉพาะจุดเท่าไหร่ก็ไม่หนีไม่ตาย ต้องมีแผลสองประกอบ เพื่อให้หนีให้แพ้ แผลประกอบ จึงสำคัญมากในปัจจุบัน แผลประกอบที่นิยม คือ
- หู หาง แก้มหาง เจอสองแผลนี้ยากจะรอด
- ปาก + ตา บอกเลยใครมีปลาแบบนี้ คุณครูพี่จีสบอกว่า รวยสุดยอด!!! หักทั้งแขน จิ้มทั้งตา คู่ต่อสู้จะเอาอะไรไปสู้
- ท้องหาง พอใช้ได้
- กัดเปรอะไปทั้งตัว เรียกว่า แผลดะ เป็นปลาสกุลต่ำต้อย แต่ถ้ามันเขี้ยวคม สามารถเอาถึงตายได้เลย เรียกว่าน่วมไปหมด ต่อยมั่วแต่ไม่หยุด
วิธีทำปลาสายกัดประกอบ
วิธีทำคล้ายการทำแม่สีปลา แต่เปลี่ยนจากสีเป็นแผลกัด พอปลาครบ 8 เดือน เอามาเช็คว่าแผลกัดนิ่งมั้ย เช่น กัดหาง ก็กัดแต่หาง เช็คดูจากแผลที่มันโจมตีนั่นเอง (อ่านเพิ่มเติม - การทำแม่สีปลากัด)
พอเราได้ปลาที่กัดนิ่งแล้วในแต่ละแผล (ยกเว้นแผลตาล้วน ไม่ต้องหาก็ได้นะ มันออกยากมาก) ให้เดินทางไปสนามกัดปลา ไปส่องดูว่าคู่ไหนกัดตรงแผลที่เราทำสาย ให้หาทางซื้อปลาครอกนั้นหรือตัวนั้นมาทำพ่อปลา โดยใช้ตัวเมียของเรา เช่น เรามีตัวเมียกัดหาง ให้ไปหาพ่อปลาที่กัดหางในสนามมารัดกับตัวเมียของเรานั่นเอง เพื่อกันเลือดชิด
ส่วนปลาแผลประกอบนั้น ให้ไปดูในสนามปลาที่มันกัดแผลประกอบ เอามาเป็นพ่อปลา เช่น แม่ปลากัดหาง เราเข้าไปสนามหาพ่อปลากัดหู+หาง แต่หูแผลเยอะหน่อย หางบ้างนิดหน่อย เอามาทำพ่อปลา จะได้ปลากัดหูจัดหางประกอบ มานั่นเอง หรือถ้าปลาเรากัดแก้มจัดๆ ให้ไปที่สนามหาปลาที่กัดหางจัดและมีแผลแก้ม ผสมมาบ้าง มาผสมกับแม่ปลากัดแก้มจัดของเรา พอปลาครบ 8 เดือน เราต้องมีการเอา มาลองกับปลาฟาร์มอื่น เรียกว่าปล้ำปลา เพื่อเช็คว่าปลาเราพอไหวมั้ย
ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับว่าเราจะพยายามทำสายพันธุ์ได้แค่ไหน ส่วนตัวคุณครูพี่จีสทำมา 10 ปี ยังอยู่ในระดับพอไหว (-..- ) แกบอกว่าปลาดีมีอยู่ทุกที่ทุกจังหวัด แต่ที่เจ้าของบ่อที่แกรู้จักมากสุด (แกบอกว่าไม่ได้โฆษณาแอบแฝง แต่ของเขาคุณภาพจริง ถ้าลุงๆ พี่ๆ ผ่านมาเห็น ส่งขนมมาเป็นค่าโฆษณาให้คนเขียนด้วยนะคะ -..- ) คือ
สายนครปฐม - ลุงผ่อง, ลุงแดง, ลุงแก้ว, พี่เจ็ก
จุดเด่น โครงสร้างดี หนังหนา แต่กัดช้า ไม่ฉูดฉาด อาศัยหนาเข้าว่า ปัจจุบันเริ่มมีกัดไวขึ้นมาบ้างแล้ว ที่เกล็ดหนา เพราะคนที่นั่นมักเอาปลามาเลย์ มาผสมข้ามพันธุ์ ทำให้เป็นเกรดปลาสายต่อสู้
อธิบายการผสม (ลูก100=มีเชื้อลูกนอกมาเลย์เข้มข้นแต่โตในไทย)
ลูกนอก+ลูกนอก ออกมาเป็น ลูก100
ลูก100+ลูก100 ออกมาเป็น ลูก50
พ่อนอก+แม่ปลาไทย ออกมาเป็น ลูก100
ปลาที่เกิดในไทยไม่มีลูกนอกมาเลย์แน่นอน มีแต่ลูก100 ประมาณว่านั่งเครื่อง นั่งเรือมาจากนอก แต่พอมามีลูกในไทยปุ๊บ ลูกได้สัญชาติไทยโดยปริยาย ถึงแม้ว่าจะมีเชื้อ รูปลักษณ์ สีสันคล้ายหรืออาจจะเหมือนพ่อแม่จากนอก แต่ ดิน น้ำ แร่ในไทย ทำให้ความหนาของลูกนอกลดลง (อ่านเพิ่มเติม - ดินฟ้าอากาศปัจจัยความเก่งของปลากัด)
ปัจจัยสภาพแวดล้อมในไทยไม่เอื้อให้ปลาหนังหนาเท่ากับมาเลย์ ลูกนอกจะหนังหนากว่าไทย เกือบ 1 เท่า ถึงแม้ว่าทุกวันนี้จะเหลือสัก 20% เพราะไทยเริ่มปรับบ่อตามมาเลย์ แต่สภาพแวดล้อมอื่น ที่ไม่สามารถควบคุมได้ ก็ทำให้ได้ปลาออกมาหนังไม่หนาเท่ากับอยู่ดี เช่น บ่อมาเลย์เป็นบ่ออิฐแดง มีน้ำบาดาลไหลผ่านอ่อนๆ ตลอดเวลา ทำให้ปลาเนื้อตัวแวววาว หนังหนา ต่างจากไทยที่น้ำบาดาลเปรี้ยวและกัด ทำให้หนังปลาบาง ฉะนั้นถ้าไปเจอขายตักจากบ่อไทยแต่บอกว่าลูกนอก นี่คือหลอกขายนะจ้ะ เพราะราคาปลาจะต่างกันราวๆ 10 เท่า
สายแปดริ้ว - น้าดม, น้านก, อ้วนไอร์
จุดเด่น เก่งหน้าฝน ด้วยความที่มีเชื้อปลาไทยมาก ปลาแปดริ้วปราดเปรียว เขี้ยวยาว ข้อเสีย คือ หนังบาง ด้วยดินและน้ำปลาทำให้หนังไม่ค่อยดี แต่ปัจจุบันดีขึ้นมาเยอะละ
แหล่งที่บอกไป 2 สาย เหมาะสำหรับคนที่คิดจะทำสายปลาขึ้นมาเอง เก่งไม่เก่งต้องมาวัดกันอีกที
อ่านต่อ "การเพิ่มมูลค่าปลากัดสายกัด"