Funiculì Funiculà

Funiculì Funiculà - Peppino Turco

[Luciano Pavarotti, Los tres tenores,

Andrea Bocelli, Massimo Ranieri]

Aieressera, oì Nanninè, me ne sagliette,

tu saie addò tu saie addò

Addò 'stu core 'ngrato cchiù dispietto

farme nun pò!

Addò lo fuoco coce,

ma si fuie te lassa sta!

E nun te corre appriesso, nun te struie,

'ncielo a guardà!...

Jammo, jammo 'ncoppa, jammo jà,

funiculì, funiculà!

Né jammo da la terra a la montagna

no passo nc'è!

Se vede Francia, Proceta e la Spagna...

Io veco a tte!

Tirato co la fune, ditto 'nfatto,

'ncielo se va...

Se va comm' 'à lu viento a l'intrasatto,

guè, saglie sà!

Jammo, jammo 'ncoppa, jammo jà,

funiculì, funiculà!

Se n' 'è sagliuta, oì né,

se n' 'è sagliuta la capa già!

È gghiuta, pò è turnata, pò è venuta...

sta sempe ccà!

La capa vota, vota, attuorno, attuorno,

attuorno a tte!

Sto core canta sempe

nu taluorno

Sposammo, oì né!

Jammo, jammo 'ncoppa, jammo jà,

funiculì, funiculà!

Funiculì Funiculà* - Peppino Turco

[Luciano Pavarotti, Los tres tenores,

Andrea Bocelli, Massimo Ranieri]

Ayer por la tarde, Anita, me subí

tú sabes adónde, tú sabes adónde.

Adonde este corazón ingrato

no puede hacerme más bromas.

Adonde el fuego quema,

pero si huyes te deja ir

y no te sigue, no te cansa

mirar al cielo

vamos, vamos arriba, vamos, vamos,

¡funiculì, funiculà!

Vamos, del suelo a la montaña

hay un paso

Se ve Francia, Procida y España...

¡yo te veo a ti!

Tirado por una soga, dicho y hecho,

vamos al cielo...

Se va rápido como el viento, de repente,

¡sube sube!

Vamos, vamos arriba, vamos, vamos,

¡funiculì, funiculà!

Se ha subido, Anita,

mi cabeza ya se ha subido

Se ha ido, luego ha vuelto, luego ha venido

está siempre aquí.

Mi cabeza gira, gira alrededor, alrededor

alrededor de ti.

Este corazón siempre canta

la misma cantilena

¡Cásate conmigo, Anita!

Vamos, vamos arriba, vamos, vamos,

¡funiculì, funiculà!

*Funiculì Funiculà: es una famosa canción napolitana compuesta en 1880 por Luigi Denza con letra del periodista Peppino Turco. La letra fue inspirada en la apertura del primer funicular del Vesubio, construido en 1879, para alcanzar la cumbre del volcán. La canción, presentada en el Festival de Piedigrotta, describe a los napolitanos y sobre todo a los turistas las ventajas ofrecidas por el nuevo medio de transporte, que permitía subir sin dificultad, admirando la belleza del paisaje (Wikipedia italiano).

Sin embargo, el funicular sufrió graves daños a causa de dos erupciones del volcán, en 1906 y en 1944 y fue cerrada definitivamente en 1984.