Het groene kerkje

De kerk dankt haar naam aan de groen geschilderde houten toren. De archieven van de Dom te Utrecht vermelden reeds in 1395 een kerk te Lambertschaag die aan Sint Lambertus is gewijd en diens naam draagt. De éénbeukige kerk bestaat, inclusief het vijfzijdig gesloten koor, uit zeven traveeën. Ooit zou, getuige de funderingsresten, aan de westzijde een stenen toren worden opgetrokken. Dit voornemen is echter nimmer gerealiseerd. Als alternatief is in ± 1740 de houten dakruiter geplaatst. In het interieur van de kerk trekken twee gebedsborden, waarop de tien Geboden en de Geloofsbelijdenis van Nicea, de aandacht. Een authentieke twaalf-armige kroonluchter (17e eeuw), waarop het wapenschild van Amsterdam, siert het interieur. Het kerkorgel werd in 1866 gebouwd door de firma Van dam uit Leeuwarden. Het torenuurwerk, afkomstig uit Vollenhoven, kreeg in 1588 zijn plaats in Lambertschaag. In de jaren zeventig was het interieur van kerkgebouw tot een bouwval verworden. Op initiatief van particulieren en met inzet van vele vrijwilligers, is de kerk door de beherende stichting over een tijdsbestek van vijf jaar grondig opgeknapt. De restauratie werd in 1982 voltooid. Momenteel benut de stichting het kerkgebouw als een cultureel centrum waarin toonaangevende kunstenaars concerteren .