Archiwum
Trochę historii. Trochę... Azylantów było o wiele więcej.
Często odchodzili bezimiennie 😢
2020
Laluś
Myszka
Taxi
Okruszek
Elmo
Ciapka
2021
Duszek
Pituś
Bogdan
Franek
Trixi
Puszek
Śnieżek
Menson
Krówka
Balbinka
Fuksia
Babuleńka
Tim (Syjamek)
Lucjan
Benia
Sołtysia
Felix
Alfi
Jaga
Usia
Tofi
Ryżu
Mruczek
Izydor
Balbinka II
Britney
Józef
Biała
Babcia Mania
Ola
Zuza
Czarna Mamba
Puśka
Hektor
Miłka
2022
Benio
Robiś
(nie) Szczęściarz
Psikus
Nastka
Neruś
Zombiś
Szopik
Yoda
Zymunt
Dziadzia
Freja
Kajtek
Sweety
Rysia
babcia Pona
Cuksik
bardzo dużo maluchów odeszło bezimiennie🥺
I to już koniec mojej historii z azylem.
Jako zwykły wolontariusz zrobiłem ile mogłem.
A te gagatki adoptowałem osobiście:
Miłka
staruszka 19 lat z połamaną łapką
Yoda
staruszek bez oka, z okaleczonym uchem i rozwalonym układem pokarmowym
Zymunt
młody, w miarę zdrowy (tylko przewlekły katar, wypadające futro)
Szopik
jeden wielki stan zapalny w pysku, polip w nosie, nowotwór ucha, grzybica, pocisk w głowie, nowotwór żuchwy i Bóg wie co jeszcze
Rysia
skatowana przez zwyrodnialca (straciła oko i ogon)
Trzyminutowa podróż sentymentalna w czasy gdy Azyl działał przy ulicy Moniuszki.
Jingle Bells z nowego domku na Pocztowej