Samenvattend kan worden gesteld dat al mijn woningen getypeerd worden door een enorme zuiverheid en het streven naar de perfecte verhoudingen van lijnen en volumes.

Een gebouw moet nieuwsgierigheid opwekken, verwondering en emotie. Het betreden ervan wordt een metafysiek avontuur. Men moet geen begrenzing aanvoelen maar de gepaste ruimte en belichting, goed uitgerust, comfortabel en gezond om er in te zijn. De vormgeving moet de inhoud uitdrukken.

Al mijn ontwerpen kregen steeds een hernieuwde beeldende vormgeving, uitdrukking in functie van het opgelegd programma, van de essentie, zichtbaarheid van de structuur en van de bouwmaterialen, eenheid in verscheidenheid naar "totaliteit" waar het geheel méér is dan de som der delen (holisme). Mijn architectuur wordt beheerst door een strak rationeel evenwicht waarin afgemeten verhoudingen subtiel op mekaar inspelen. Doorgetrokken horizontale lijnen worden een uitdrukking van rust. Afgezien van het functioneel karakter is er steeds een rustgevende soberheid ingebouwd, een geharmoniseerde keuze van materialen en niet te verwaarlozen een zinvolle integratie in het natuurlandschap en directe omgeving. Een enorme bewondering heb ik voor de natuur. Esthetische en functionaliteit omarmen mekaar in het strakke doorgevoerd geometrisch concept, mede bepaald door een optische transparantie die perfect illustreert hoe cultuur en natuur een leefbare symbiose vormen in een stilistisch concept waarin ik het landschap associeer. Er hoeft niets toegevoegd te worden aan de architectuur om kunst te kunnen zijn waarin alles geïncorporeerd is. Architectuur gaat over het vinden van de essentie van het programma.

Ik streef steeds naar creativiteit, constructieve structuren, zuiverheid en eenvoud van de vormen,  esthetica door de verhoudingen.

De architectuur is in eerste plaats ‘kunst’, maar niet alléén kunst. Ze vervult een functie volgens een bepaald programma. De structuur en vorm stemmen ermede overeen in de meest eenvoudige en rationele opvatting: 

• Uitdrukking van het programma.

• Uitdrukking van structuur in tegenstelling met decor.

• Materialen blijven zichtbaar en worden niet weggepleisterd

• Hoofdzaak is “ruimte” in architectuur, door inbouw van alle voorzieningen zoals kasten, toestellen, uitrustingen, technieken, zodat de ruimte vrij is voor de bewoner of gebruiker. Uitrustingen worden verwerkt in de wanden, vrij van onderhoud, hoeken en kanten.

• De architectuur is gericht op ruimte en licht ten gunste van het Leven.

• Natuurlijk licht: zo groot mogelijke opvang. Het is de manier volgens dewelke het licht is verspreid die de ruimte opbouwt en de vormen onthult.

• Verbondenheid met de natuur.

• Akoestiek.

• Eenvoud. Doortrekken van zuiverheid tot in de details. Affineren van de details.

• Harmonie tussen de materialen, de verhoudingen, kleur en textuur.

• Ruimtelijke belevenis.

• Vormgeving in functie van het programma, oriëntatie en omgeving.

• Tijdloosheid. De essentie van  de schoonheid.

• Eenheid en harmonie tussen de verschillende complementaire disciplines.

• Architectuur is emotie en comfort

Het mooie is het sublieme van wat "echt" is  (Plato).          Structuren en bouwmaterialen moeten zichtbaar blijven.

"De technische waarheid is altijd mooi" (Eiffel).        Structuren en bouwmaterialen zijn effectief de ziel van een mooie realisatie.

"Het geheel is meer dan de som der delen" (Holisme).         De elementen moeten mekaar aanvullen in harmonisch samenspel tot de kleinste detail in het totaalproject.

"Een blok in marmer was zo mooi, dat een beeldhouwer het zich aanschafte. Wat zal hij ermee maken met zijn beitel? Zal het god zijn, tafel of kuip" (La Fontaine).