Η δημιουργικότητα είναι η πρακτική της σκέψης "έξω από το κουτί".

Παρόλο που η δημιουργικότητα αντιμετωπίζεται συχνά σαν ποιότητα «δεν έχετε-ή-εσείς», οι μαθητές μπορούν να μάθουν πώς να είναι δημιουργικοί λύνοντας προβλήματα, δημιουργώντας συστήματα ή απλά δοκιμάζοντας κάτι που δεν έχουν δοκιμάσει στο παρελθόν. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε μαθητής θα γίνει καλλιτέχνης ή συγγραφέας. Αντ 'αυτού, σημαίνει ότι θα μπορούν να εξετάσουν ένα πρόβλημα από πολλές απόψεις - συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ενδέχεται να μην βλέπουν οι άλλοι. Η δημιουργικότητα επιτρέπει στους μαθητές να αγκαλιάσουν τις εσωτερικές τους δυνάμεις από τον σχεδιασμό μεγάλων εικόνων έως τη σχολαστική οργάνωση. Καθώς ένας μαθητής μαθαίνει για τη δημιουργικότητά του, μαθαίνει επίσης πώς να το εκφράζει με υγιείς και παραγωγικούς τρόπους. Το πιο σημαντικό, έχουν επίσης κίνητρο να μοιραστούν αυτή τη δημιουργικότητα με άλλους. Όπως και με την κριτική σκέψη, αυτό καθιστά τη δημιουργικότητα μεταδοτική. Ένας μαθητής δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα ή καινοτόμο λύση σε ένα πρόβλημα. Στη συνέχεια, όταν το μοιράζονται, ο επόμενος μαθητής μπορεί να εμπνευστεί να δοκιμάσει κάτι παρόμοιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε δημιουργική προσπάθεια θα είναι επιτυχημένη. Οι μαθητές θα αποτύχουν κάποια στιγμή και μερικές από τις ιδέες τους απλά δεν θα λειτουργήσουν. Αλλά αυτό είναι εντάξει. Το σημείο δημιουργικότητας είναι να ενθαρρύνουμε τους μαθητές να σκέφτονται διαφορετικά από τις απαιτήσεις της σύμβασης. Δεν χρειάζεται να κάνουν τα πράγματα όπως πάντα. Αντ 'αυτού, μπορούν να βρουν έναν καλύτερο τρόπο. Οι μαθητές δεν χρειάζεται να αγκαλιάσουν τη δημιουργικότητά τους μόνοι τους. Στην πραγματικότητα, η δημιουργικότητα λειτουργεί καλύτερα όταν συνδυάζεται με την ικανότητα του επόμενου 21ου αιώνα.