KOREYWA v. KOREWA herbu DĘBNO, z województwa wileńskiego, Koreywa, w 1399 roku starosta miednicki, przyjął na zjeździe horodelskim herb Dębno. Protas Korewa znajduje się w liczbie książąt i bojarów, którzy ręczyli królowi Władysławowi Jagielle 1431 r., za jeńcami litewskimi (Cod. Epist. s. XV). Iwaszko Korejwicz podpisał przymierze Świdrygiełły z Krzyżakami, 1432 roku (A. Rus. Liw.). Jan Korejwa Jadygowicz, sprzedał w 1451 r. pewne grunta Maciejowi, biskupowi wileńskiemu (Arch. I. Z. Ros. II). Bohdan Korejwicz, w 1499 roku namiestnik mołodeczeński. Szymko Korewicz, w 1515 r. dworzanin królewski (ML. 11). Król Zygmunt potwierdził w 1536 r. dworzaninowi swemu, Michałowi Szymkowiczowi Korewiczowi, przywilej, którym król Aleksander nadał był ojcu jego, Szymkowi, 10-iu służebnych ludzi z ziemią, w rudomińskiej włości (ML. 28).

W 1520 r. rozsądził król Zygmunt spór między bojarami wiłkomierskimi Mordasem i Towtyłem, braćmi Koreywiczami, a Staśkiem Maćkiewiczem i Januszem Bernatowiczem Koreywiczami. Maciek i Bernat sprzedali swoją ojcowiznę synowcom swoim: Mordasowi i Towtyle, Stasiek i Janusz chcieli im ją odebrać. Król odsądził tych ostatnich od posiadania tych dóbr (ML. 14).

Juchno i Bohdan Korewicze, bojarowie królewscy wołkowyscy, mają sprawę z Tryzną, w 1528 roku (ML. 19). Wojciech Nanowicz (czy nie Janowicz) Korejewicz, dworzanin królewski, ma sprawę z Aleksandrowiczem w 1548 roku (ML. 48). Ostapko Korewa, syn Michała, ziemianin słonimski 1570 r. (Akta XXII). Stanisław Koreywa, sędzia grodzki 1613 r., podsędek 1620 r., a sędzia ziemski oszmiański 1630 r. Krzysztof, podstarości upicki 1637 r. Aleksander v. Jan Aleksander, sędzia grodzki oszmiański 1657 r. Mikołaj podpisał, z województwem nowogrodzkiem, elekcyę Augusta II-go.

Samuel Franciszck, w powiecie oszmiańskim 1699 r. Katarzyna z Wołków Korewina 1661 r. Eleonora Korejwianka, żona Tomasza Krupienicza, podczaszego smoleńskiego 1721 r. (Ist. Jur. Mat. XXVI). Helena, za Władysławem Michałem Łuczką, pisarzem grodzkim wiłkomierskim 1700 r. Stefan, miecznik słonimski, 1707 r. na zjeździe lubelskim.

Rafał Koreywa 1769 r., a Aleksander z Dębna Koreywa 1786 r., na sejmiku żmudzkim. Franciszek Korewa v. Koreywa, ziemianin oszmiański, komornik smoleński 1783 roku, a komornik ziemski oszmiański 1786 r. Ludwik Koreywa, sędzia grodzki kowieński 1776 r. Aleksander Korewa, regent ziemski kowieński 1784 r. Kasper Korewa, urzędnik skarbowy 1792 r. (DW. 108 f. 339).

Żyjący 1664 r. Matys Korewa, dziedzic Koreywiszek, w województwie wileńskiem, miał syna Adama, a ten Michała, po którym pozostał się syn Felicyan. Tego ostatniego synów dwóch, Józef i Ludwik.

Józef syn Józefa, z synami: Wiktorem, Floryanem Stanisławem i Tomaszem i wnukami: Rudolfem Sabą, Jarosławem Ferdynandem i Wiktorem Maksymem, również Ludwik, syn Józefa, z synem Antonim, legitymowali się ze szlachectwa 1834 r., przed Deputacyą Wywodową wileńską.

Ludwik, drugi syn Felicyana, miał syna Aleksandra, a ten Jana Ksawerego, który z synem swoim, Antonim Narymondem, legitymował się ze szlachectwa tamże, tegoż roku.

Aleksander Maciej Bonifacy, syn Macieja, legitymował się ze szlachectwa w Krolestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku, a Leonard 1854 r. 

Michał, syn Samuela, cześnik oszmiański 1722 r., miał syna Leopolda, horodniczego upickiego, zmarłego 1758 r., żonatego z Katarzyną Niepokojczycką, z której synowie: Józef Kazimierz, Antoni, Tadeusz i Anzelm (Teka W. Rulik.).

Antoni Koreywa, syn Ksawerego, kapitan sztabu gencralnego rossyjskiego 1859 r. Hieronim, syn Józefa, w wileńskiem 1859 r. (Teka hr. St. Kossak.).

Boniecki, Adam (1842-1909)., Reiski, Artur (1857-1928). Herbarz polski. T. 11: Komorowscy - Kotowski.