การจัดการเรียนการสอนรายวิชาระบบจัดการฐานข้อมูล  รหัสวิชา  30204-2002  หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง  (ปวส.)  พุทธศักราช 2563  สาขาวิชาเทคโนโลยีธุรกิจดิจิทัล  มีจุดมุ่งหมายให้ผู้เรียนได้รับความรู้และทักษะ  เข้าใจแนวคิดและการออกแบบระบบจัดการฐานข้อมูลและสามารถออกแบบระบบจัดการฐานข้อมูลได้นั้น  นักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง  (ปวส.)  ชั้นปีที่ ๑  สาขาวิชาเทคโนโลยีธุรกิจดิจิทัล  ส่วนใหญ่ไม่มีพื้นฐานการเขียนคำสั่งภาษามาตรฐานบนระบบฐานข้อมูล  เนื่องจากเป็นนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายซึ่งรายวิชาที่เรียนในการเขียนคำสั่งภาษามาตรฐานบนระบบฐานข้อมูลดังกล่าวไม่ได้บรรจุในหลักสูตรระดับมัธยมศึกษา  ทำให้นักศึกษาที่เข้ามาเรียนไม่มีพื้นฐานในการเขียนคำสั่งภาษามาตรฐานบนระบบฐานข้อมูลสำหรับการจัดการขอมูล  อีกทั้งรูปแบบการจัดการเรียนการสอนที่แตกต่างกันทำให้การปรับตัวของนักศึกษาเป็นไปได้ช้าทำให้เกิดผลกระทบต่อคะแนนและการเรียนจากปัญหาดังกล่าวสรุปประเด็นปัญหาต่างๆ  ได้ดังนี้

         1. ปัญหาการปรับตัวในการเรียน การพบปะเพื่อนใหม่ที่ยังไม่สนิทกันทำให้ไม่กล้าแสดงออกรวมไปถึงไม่สามารถรวมกลุ่มทำงานกลุ่มได้อย่างมีประสิทธิภาพ  ส่งผลให้บรรยากาศในการเรียนการสอนตรึงเครียด  และส่งผลให้นักศึกษาบางคนออกกลางคัน

         2. ปัญหาในการปฏิบัติหรือการฝึกทักษะ การจัดการเรียนการสอนอาชีวศึกษาที่เน้นการจัดการเรียนการสอนฝึกทักษะ เพื่อให้นักศึกษามีทักษะเพื่อนำไปประกอบอาชีพหรือทำงานด้านธุรกิจที่เกี่ยวข้องได้
ซึ่งแตกต่างจากการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรมัธยมศึกษาทำให้นักศึกษาต้องปรับตัวในรูปแบบของการเรียน  นักศึกษาเรียนรู้ได้ช้ากว่านักศึกษาที่จบการศึกษาระดับ ปวช. 

         3. ปัญหาในการใช้ซอฟต์แวร์ในการเรียน  ในการเรียนรายวิชาเกี่ยวกับระบบฐานข้อมูล  ในปัจจุบันจำเป็นต้องใช้ซอฟต์แวร์หรือเครื่องมือเสริมอื่นๆ  ช่วยในการออกแบบระบบฐานข้อมูลหรือการเขียนคำสั่ง  ดังนั้นในการจัดการเรียนการสอนสำหรับนักศึกษาที่ไม่มีพื้นฐานความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับซอฟต์แวร์ดังกล่าว  ทำให้ครูผู้สอนต้องสอนซ้ำหรือทบทวนความรู้เสมอ  ส่งผลให้กระทบจำนวนชั่วโมงสอนในหน่วยอื่นๆ

         4. ปัญหาของผู้เรียนตามโครงสร้างหลักสูตรที่มีความแตกต่างกับหลักสูตร สอศ. ความไม่สอดคล้องกับทักษะวิชาชีพ หลักสูตรบางแห่งไม่ได้ออกแบบเพื่อเน้นการพัฒนาทักษะวิชาชีพเหมือนกับหลักสูตรของ สอศ. เนื้อหาอาจเน้นเชิงทฤษฎีมากกว่าการปฏิบัติ ทำให้นักเรียนขาดโอกาสฝึกฝนในสถานการณ์จริงความหลากหลายของเนื้อหาที่ซับซ้อน หลักสูตรที่แตกต่างจาก สอศ. อาจมีการบูรณาการหลายศาสตร์ในรายวิชาเดียวกันส่งผลให้ผู้เรียนเกิดความสับสนและมีภาระการเรียนรู้ที่มากเกินไปขาดการประเมินผลที่เหมาะสม ระบบการประเมินผลที่ต่างไปจากหลักสูตร สอศ. อาจไม่ครอบคลุมการวัดทักษะที่ผู้เรียนต้องมีในการทำงานจริงผู้เรียนบางคนอาจเสียเปรียบในการวัดผลเนื่องจากความแตกต่างของรูปแบบการประเมินโอกาสในการฝึกงานและความร่วมมือกับสถานประกอบการ หลักสูตรที่ไม่สอดคล้องกับ สอศ. อาจขาดความร่วมมือกับสถานประกอบการนักเรียนอาจไม่ได้รับโอกาสฝึกงานที่ตรงกับความต้องการของตลาดแรงงาน

         5. การนำ Generative AI (GenAI) มาช่วยแก้ปัญหาในการจัดการเรียนการสอนปรับเนื้อหาให้สอดคล้องกับความต้องการ

             5.1 ใช้ GenAI ในการสร้างสื่อการเรียนรู้ เช่น คู่มือ, แบบฝึกหัด หรือแผนการสอนที่สอดคล้องกับหลักสูตร สอศ. สร้างเนื้อหาที่ปรับเปลี่ยนได้ตามระดับความรู้ของผู้เรียนการจำลองสถานการณ์การเรียนรู้

             5.2 ใช้ AI ในการสร้างแบบจำลองสถานการณ์เสมือนจริง (Simulations) เช่น การฝึกปฏิบัติในห้องปฏิบัติการเสมือนเพิ่มประสบการณ์ในการเรียนรู้ที่ใกล้เคียงกับการทำงานจริงระบบผู้ช่วยส่วนตัวในการเรียนรู้

             5.3 ให้ AI ช่วยแนะนำแผนการเรียนที่เหมาะสมกับความถนัดของผู้เรียนตอบคำถามผู้เรียนแบบเรียลไทม์ ช่วยลดปัญหาความไม่เข้าใจในเนื้อหาวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อการปรับปรุงการสอน

             5.4 ใช้ AI วิเคราะห์ข้อมูลการเรียนรู้ของนักเรียน เช่น คะแนน การมีส่วนร่วม หรือจุดอ่อน ช่วยครูออกแบบกิจกรรมที่เหมาะสมกับกลุ่มนักเรียนแต่ละกลุ่มการสร้างแบบประเมินผลแบบไดนามิก

            5.5 ใช้ GenAI สร้างแบบทดสอบที่ปรับเปลี่ยนตามความสามารถของผู้เรียนในแต่ละช่วงเวลาช่วยลดความเครียดในการสอบและเพิ่มโอกาสในการเรียนรู้ระหว่างการประเมินเพิ่มโอกาสการเรียนรู้ตลอดเวลา

            5.6 ผู้เรียนสามารถเข้าถึงแหล่งเรียนรู้ AI ได้ตลอด 24 ชั่วโมงช่วยเสริมการเรียนรู้นอกเวลาเรียนในวิทยาลัยฯ

             5.7 การนำ GenAI มาใช้สามารถช่วยปรับปรุงทั้งประสิทธิภาพของการเรียนการสอนและเพิ่มศักยภาพของนักเรียนให้พร้อมต่อความท้าทายในอนาคต