Adjectives

Adjectives

Adjectives หรือ คุณศัพท์ หมายถึง คำที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้ขยายคำนาม (noun) เพื่อให้ผู้ฟังได้ทราบว่าคำนามที่กล่าวถึงนั้นมีคุณสมบัติหรือคุณลักษณะที่ เพิ่มเติมขึ้นมาอย่างไรเพื่อการสื่อสารให้เกิดความเข้าใจตรงกันและมีประสิทธิภาพมากขึ้น

เช่น ฉันเห็นสุนัข

ประโยคนี้ไม่มีคุณศัพท์เข้ามาช่วย ผู้ฟังจะไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับสุนัขนั้นเลย แต่หากเพิ่มเติมเข้ามาก็จะเห็นภาพพจน์ของสิ่งที่ถูกกล่าวถึงมากขึ้น เช่น

ฉันเห็นสุนัขอ้วนสีขาว

คำว่า อ้วน และสีขาว เป็นคำคุณศัพท์ที่ช่วยให้ผู้ส่งเข้าใจได้มากขึ้นนั่นเอง

ตำแหน่งของคำคุณศัพท์

คำ คุณศัพท์มักจะอยู่ติดกับคำนามที่ต้องการขยาย โดยจะอยู่ด้านหน้าของคำนามนั้น ซึ่งจะขัดกับความรู้สึกของเราที่ใช้ภาษาไทย เช่น สุนัขอ้วน ในภาษาอังกฤษต้องบอกว่า อ้วนสุนัข (fat dog)

  • Tall building

  • Fast car

  • Beautiful lady

  • Excellent work

นอกจากนี้ คำคุณศัพท์ยังสามารถอยู่ด้านหลังคำนามโดยการเชื่อมกับกริยาช่วย Verb to be เช่น

  • The building is tall.

  • The car is fast.

  • The lady is beautiful.

  • The work is excellent.

หมวดหมู่ของคำคุณศัพท์

ในความเป็นจริงแล้วคำคุณศัพท์มีมากมายหลากหลาย แต่ที่พบว่ามีการใช้งานบ่อย ๆ จะจำแนกออกได้สี่หมวดใหญ่ ๆ ที่ผมใช้ช่วยในการจำของผมเอง คือ คุณลักษณะ สี ชาติ อันได้แก่

คุณลักษณะ หรือ คุณสมบัติ (qualification) เป็นสิ่งที่ประมาณว่ามองไม่เห็น เป็นความรู้สึก ความเห็น ของผู้พูดต่อสิ่งนั้นซึ่ง อาจแตกต่างกันไปตามความเห็นของแต่ละคน เช่น

wonderful attractive

amazing charming

convenient

ลักษณ์ หรือ ลักษณะ (Characteristic)

เป็นสิ่งที่ประมาณว่ามองเห็น ซึ่งสิ่งที่ผู้พูดต่อสิ่งนั้นมีแนวโน้มว่าจะสอดคล้องกันกับผู้ฟังได้ แม้อาจจะแตกต่างกันไปตามความเห็นของแต่ละคนบ้าง เช่น

fat thin tall short high low

สี (color)

red blue yellow green pink white

black navy purple violet brown grey

ชาติ หรือ สัญชาติ (nationality) ซึ่งเราเรียกว่า Proper Adjectives ใช้เพื่อระบุที่มาของนามนั้น ๆ เช่น

Thai American Chinese

Japanese Cambodian Indian

***นอกจากนี้ ยังมีคุณศัพท์เฉพาะด้านที่การใช้งานเพื่อสื่อสารให้มีความชัดเจนยิ่งขึ้นอันได้แก่

Demonstrative adjectives คือคุณศัพท์ชี้เฉพาะลงไปให้เกิดวงที่จำกัดแก่ผู้รับสารและสามารถเข้าใจได้ง่ายขึ้น ซึ่งได้แก่ This, That, These, Those

This ใช้กับคำนามเอกพจน์ที่อยู่ใกล้ (นี้) That ใช้กับคำนามเอกพจน์ที่อยู่ไกล (นั้น)

These ใช้กับคำนามพหูพจน์ที่อยู่ใกล้(เหล่านี้) Those ใช้กับคำนามพหูพจน์(เหล่านั้น)

  • This is my pen. นี่คือปากกาของผม

  • That is my motorcycle. นั่นคือรถจักรยานยนต์ของผม

  • These books are theirs. หนังสือเหล่านี้เป็นของพวกเขา

  • Those cars are from Japan. รถเหล่านั้นมาจากญี่ปุ่น

Numeral Adjectives คือคุณศัพท์ที่ใช้งานเพื่อบอกจำนวนนับ ลำดับที่และจำนวนที่ไม่แน่นอน

จำนวนนับ (Cardinal number) ได้แก่ one, two, three, four, five, six, seven, eight, nine, ten......

ลำดับที่ (Ordinal number) ได้แก่ first, second, third, fourth, fifth, sixth, seventh, eighth, ninth, tenth.....

นอกจากนี้ เรายังมีคุณศัพท์ที่ใช้บอกจำนวนที่ไม่แน่นอน ได้แก่คำว่า

many มาก much มาก double ทั้งสอง few /a few น้อย จำนวนน้อย สองสาม

several หลาย a little/little เล็กน้อย all ทั้งหมด no ไม่มี some มีบ้างenough. เพียงพอ

  • I have three dogs. ผมมีสุนัขสามตัว

  • That's his second wife. นั่นคือภรรยาคนที่สองของเขา

  • I will be away several weeks. ผมจะไปที่อื่นสักสองสามอาทิตย์

  • I need some cookies for my lunch. ผมอยากได้คุกกี้จำนวนหนึ่งเป็นอาหารเที่ยง

Quantitative adjectives คือคุณศัพท์ที่แสดงปริมาณบอกถึงความมากน้อยของสิ่งนับไม่ได้ ซึ่งจะพบว่าบางคำเป็นคำที่ใช้ใน numeral adjectives ในการระบุจำนวนด้วย ได้แก่คำว่า

some บ้าง much มาก little น้อย enough เพียงพอ

all ทั้งหมด no ไม่มี any บ้าง whole ทั้งหมด

  • Give me some food. ผมขออาหารสักหน่อย

  • I do not have enough water. ผมไม่มีน้ำมากพอ

Possessive adjectives คือคำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของซึ่งคุณสามารถศึกษาความสัมพันธ์กับ สรรพนามแสดงความเป็นเจ้า (Possessive pronouns) ได้เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นและเพิ่มความหลากหลายในการใช้ภาษาได้ด้วย โดยคุณศัพท์ที่ใช้แสดงความเป็นเจ้าจะสอดคล้องกับบุรุษลำดับต่าง ๆ

my ของฉัน her ของเธอ his ของเขา its ของมัน

your ของคุณ our ของพวกเรา their ของพวกเขา

  • My book is on the table. หนังสือของผมอยู่บนโต๊ะ

  • I lost her coat. ผมทำเสื้อโค๊ทหาย

  • May I borrow your pen? ผมขอยืมปากกาคุณได้มั้ย

Predicate adjective อย่างไรก็ตาม มีคำคุณศัพท์บางคำที่จำเป็นต้องวางอยู่ด้านหลังของกริยาช่วย verb to be เสมอ ได้แก่ like เหมือน afraid กลัว asleep หลับ alone โดยลำพัง awake ตื่นอยู่alive มีชีวิตอยู่ aware ระวัง ashamed ละอาย a float ลอย unable ไม่สามารถ content พอใจ worth มีค่า ill ป่วย well สบายดี

เช่น I am well. ผมสบายดี