Teken van het beest

HET GEHEIMZINNIGE MERKTEKEN VAN HET BEEST

Bijna geen profetisch onderwerp heeft meer gissingen en speculatie uitgelokt dan het "teken van het Beest". Behalve een "teken" vermeldt Openbaring 13 ook een "beeld" van het Beest, alsook het geheimzinnige "getal van zijn naam" - 666. Wat is de betekenis van deze geheimzinnige symbolen?

Laten wij bekijken wat wij tot nu toe hebben vastgesteld, voordat wij het getal, het beeld of het teken gaan onderzoeken. Het Beest van de eindtijd wordt in Uw Bijbel duidelijk geïdentificeerd als de moderne opvolger van het Rijk van het oude Babylon. De profeet Daniël identificeerde vier opeenvolgende koninkrijken: Babylon, Perzië, Griekenland en Rome. Rome, het "vierde koninkrijk", zou voortgaan door zeven oplevingen tot de terugkomst van de Messias, wanneer de God van de hemel het laatste herleefde Romeinse Rijk zal vernietigen en een koninkrijk zal stichten, dat voor altijd zal bestaan.

Omdat het Romeinse Rijk het Beest is, dat door Johannes in Openbaring 13 en Openbaring 17 wordt beschreven, is het "teken" een merk of teken van het Romeinse Rijk. Het "beeld" van het Beest moet iets zijn, dat gemaakt of gevormd is naar het Romeinse Rijk.

Voordat wij verder gaan; let U er op, dat Openbaring 13 een tweede "beest" noemt, van een aardse, niet hemelse oorsprong. (v.11) Uiterlijk doet het zich voor als Christen, die zich tracht te identificeren met Christus, het Lam Gods (verg. Johannes 1:29), maar zijn macht ontvangt van de duivel, de oude draak. (Openbaring 12:9) In profetieën worden horens gebruikt om heerschappij of autoriteit voor te stellen en dit schepsel wordt beschreven met twee horens. Openbaring 13:12 openbaart, dat dit tweede beest eist, dat allen hun trouw en loyaliteit aan het Heilig Roomse Rijk geven, het beest van wie de dodelijke wond werd genezen. (v.12) Dit tweede beest wordt beschreven als één, die grote wonderen verricht, die de mensheid zullen misleiden. (v. 13-14) In Matteüs 24:24 voorspelde Christus "valse Christussen", die allen, behalve de uitverkorenen, zullen misleiden.

Was er historisch gezien, een instituut, dat beweerde Christus te vertegenwoordigen ("als een lam", v. 11) en heerschappij voerde over de volken door middel van verschillende "wonderen" (v.14) - een instituut, dat de valse boodschap van de duivel onderwees, dat Gods wet was "afgeschaft" en dat eiste dat zijn volgelingen hun loyaliteit gaven aan het Heilig Roomse Rijk? Gedurende het middeleeuwse tijdperk was dit precies wat de kerk van Rome deed!

Waarom de twee horens?

De kerk van Rome is zowel een kerkelijke als een wereldlijke regering. De paus is zowel een religieus leider als een civiel staatshoofd. Bijbelprofetie laat zien, dat de unie van kerk en staat van de Middeleeuwen een voorloper was van eindtijd gebeurtenissen, wiens gewicht veel groter zal zijn.

HET GEHEIMZINNIGE TEKEN

Wat kan mogelijk beschouwd worden als merkteken van het Romeinse Rijk? Wat het ook is, binnen een paar jaar zal het vereist worden van al degenen, die zullen deelnemen aan het economische systeem van het Grote Babylon. (Openbaring 13:17) Degenen echter, die het zullen aannemen door hun daden, roepen de ongemengde gramschap van God over zichzelf uit. (Openbaring 14:9-10) Wat dit merkteken ook is, het heeft al eeuwen bestaan, want alle rechtvaardige martelaren hebben het geweigerd. (Openbaring 20:4) Met de beschrijving van de interactie tussen de kerk van Rome en het middeleeuwse Heilig Roomse Rijk maakt Openbaring 13 duidelijk, dat het merkteken en het getal van de naam van het Beest allen bestonden gedurende de Middeleeuwen, als een voorloper van eindtijd gebeurtenissen.

In de afgelopen jaren zijn vele suggesties aangevoerd om dit merkteken te identificeren. Destijds in de jaren 1930 trachtten sommigen het in verband te brengen met de uitkeringskaarten (in America), die verplicht waren door de regering Roosevelt. Anderen zagen boosaardige betrokkenheid in de universele codes voor producten bij de kassa scanners. Weer anderen waren wantrouwig tegenover bankpassen en andere technische nieuwigheden. Velen verwachten een soort tatoeage of een verborgen vastgezette computerchip, die aan een nietsvermoedende bevolking wordt opgedrongen. Maar tenzij wij naar ALLES kijken wat de Bijbel over dit onderwerp openbaart, zullen wij niet een duidelijk begrip verkrijgen.

Openbaring 14:10 openbaart, dat degenen, die het merkteken van het Beest ontvangen, de wraak van God over zich uitgegoten zullen hebben. Let op de duidelijke lering van de Apostel Paulus over de ontvangers van Gods wraak. Kolossenzen 3:6 zegt ons dat "de toorn Gods komt over de kinderen der ongehoorzaamheid". Het teken van het Beest is daarom een merkteken van ongehoorzaamheid aan God. Het tekent degenen, die weigeren om Gods geboden te onderhouden ondanks de prediking van zowel de twee getuigen en zelfs de laatste waarschuwing, die door een engel van God wordt gebracht. (Openbaring 14:9)

Het teken van het Beest staat duidelijk voor een merkteken van ongehoorzaamheid aan God en Zijn wetten. Openbaart de Bijbel een tegengesteldteken van ongehoorzaamheid, dat Gods ware volk identificeert? Let op Exodus 31:13-17. Hier verklaart God aan het oude Israël, dat Zijn Sabbatten een teken voor eeuwig zijn tussen Hem en Zijn volk! De Sabbat is het testgebod om de ware God van de schepping en het volk, dat gehoorzaam is aan Zijn geboden en wetten, te identificeren.

Openbaring 13 legt uit, dat het teken van het Beest, een merkteken van ongehoorzaamheid aan God, op de hand en het voorhoofd ontvangen wordt. Net zoals ongehoorzaamheid wordt beschreven als dragend op de hand en het voorhoofd, zo is dit ook met gehoorzaamheid aan Gods wet. Let U op Deuteronomium 6: "Dit nu is het gebod, dit zijn de inzettingen en verordeningen, die de Here, Uw God, bevolen heeft u te leren om die na te komen in het land waarheen gij zult trekken om het in bezit te nemen; opdat gij de Here Uw God, vreest door al zijn inzettingen en geboden te onderhouden... Gij zult het ook tot een teken op Uw hand binden en het zal u een voorhoofdsband tussen Uw ogen zijn". (Deut. 6:1-2, 8) De hand is symbolisch voor daden, terwijl het voorhoofd de zetel van het verstand is. Gehoorzaamheid aan God brengt zowel daden (hand) als wil (voorhoofd) met zich mee.

Het merkteken van het Beest is een teken van ongehoorzaamheid aan God. Dit moet niet alleen het verwerpen van Gods teken van gehoorzaamheid betekenen, de Sabbat, maar ook het accepteren van een vals teken of merk. Dit merk is in feite een teken, voortgekomen uit Babylon en Rome. Is er een dergelijk symbool, dat door alle tijden heen tot op de dag van vandaag bestaat?

ZONAANBIDDING - SATANS OUDE VERVALSING

In het oude Babylon dienden de koningen als hogepriester van de zon, Bel-Marduk. "De hand van Bel-Marduk nemen" was een deel van de installatieplechtigheid als koning in Assyrië en Babylon. (Babylonian and Assyrian Religion,[Babylonische en Assyrische Religie] Encyclopaedia Britannica, 11e ed.) De viering van de winterzonnewende rond 25 december werd beschouwd als de geboortedag van de zon. Het was een belangrijke feestdag, gecombineerd met het geven van geschenken en de heilige altijdgroene boom.

De zon was niet slechts bij veel van de Babylonische heidense aanbidding betrokken, maar ook elk van de Babylonische opvolgers op hun beurt deden dit, eerst in Perzië en later zowel in de Hellenistische wereld als in Rome. Iedere keer, wanneer elk van Daniëls vier beesten opkwam, was zonaanbidding in feite tot verhevenheid opgestegen als de rijksreligie.

Perzië was de eerste opvolger van Babylon. De oude Perzische religie concentreerde zich op de aanbidding van Mithras, de god van het licht. Als resultaat van de Babylonische invloed echter werd Mithras geïdentificeerd als de Babylonische zonnegod. De Grieken van Klein Azië identificeerden Mithras met hun oude zonnegod, Helios en droegen bij aan de verspreiding naar het westen van de zonnecultus. Alexander de Grote reisde naar de Tempel van Amon-Ra in Egypte om door de priesters uitgeroepen te worden als de letterlijke zoon van de zonnegod. En hoe staat het met Rome? "Mithras, geïdentificeerd met de zonnegod Invictus in Rome werd aldus de gever van autoriteit en victorie aan het keizerlijk huis". ("Mithras", Encyclopaedia Britannica, 11e ed.). Lempriere's Classical Dictionary [Lemprieres klassieke woordenboek] verklaart, dat Sol, de zonnegod van Rome werd aanbeden als "...de Baal of Bel van de Chaldeeën" ("Babyloniërs", pag. 590) Zonaanbidding en haar symbolen werden door het Romeinse Rijk overgenomen van haar voorgangers en doorgegeven aan de hele westerse wereld!

In het hedendaagse Syrië ligt een klein Arabisch dorp, Baalbek genaamd. Daar liggen de ruines van twee majestueuze tempels, eens de trots van Heliopolis, de Grieks-Romeinse "Stad van de Zon". Let op de uitleg van historicus Will Durant: "Augustus vestigde daar een kleine kolonie en de stad groeide als de heilige zetel van Baal, de Zonnegod. Onder Antonius Pius en zijn opvolgers bouwden Romeinse, Griekse en Syrische architecten en ingenieurs op de plaats van een oude Foenicische tempel voor Baal, een imposante tempel voor Iuppiter Heliopolitanus". (The Story of Civilization) [de Geschiedenis van de Beschaving] Will Durant, hfdst. 3, pag. 511) Zo werd de Romeinse Jupiter geïdentificeerd met Baal, de oude zonnegod.

Een ander groot centrum van heidense zonaanbidding was de tempel in Heliopolis in Egypte, waar een grote obelisk stond, gewijd aan de zon. Rond 40 n. Chr. transporteerde de Romeinse keizer Caligula deze obelisk van Egypte naar Rome en zette dit neer op het ronde plein op de Vaticaanse Heuvel. In 1586 werd deze oude obelisk - 83 voet hoog en 320 ton zwaar - op last van paus Sixtus V een korte afstand verplaatst naar de tegenwoordige locatie. De obelisk werd precies gecentreerd voor de ingang van de St. Petrus Kathedraal, waar het tot op heden nog staat en dit vereiste een ploeg van 800 werklieden, 160 paarden en 45 lieren.

In het oude Rome was er voor de dagen van het keizerrijk, een sekte, toegewijd aan Sol, de zonnegod. Parrinder's World Religions from Ancient History to the Present[Wereldreligies van de Oude Geschiedenis tot heden] behandelt de ontwikkeling van zonaanbidding als de religie van Rome.

"Het was te verwachten, dat wanneer het zwaartepunt van het Romeinse Rijk zich naar het oosten verplaatste, zonaanbidding in kracht zou toenemen. Het was reeds sterk in de keizerlijke propaganda; het Gouden Huis van Nero was een geschikt huis voor de geïncarneerde zon en Antonius schonk de zon bijzondere eer. Onder de Severan dynastie werd zonaanbidding dominant; de zonnegod werd afgebeeld met de karakteristieke baard van Severus en de keizer nam de titel INVICTVS (onoverwonnen) aan, wat de bijzondere bijnaam van de zon was... De zon was een buitengewoon verenigend symbool en een verzamelpunt voor het hele rijk... in 274 n. Chr. benoemde Aurelian, de zonnegod, als de belangrijkste god van het Romeinse Rijk". (Parrinder, pag. 175)

Aurelian, keizer van 270-282 n. Chr. schreef veel van de morele en politieke chaos in de derde eeuw van Rome toe aan religieuze verdeeldheid. Hij trachtte het hele rijk te verenigen in de "verering van de zonnegod en van de Keizer als de plaatsvervanger van die godheid op aarde. Hij bouwde in Rome een prachtige tempel van de zon, waarin hij hoopte, dat de Baal van Emesa en de god van het Mathriasm in op zouden gaan... Aurelian bevorderde, dat het oosters maken van de monarchie, dat met Elagabalus was begonnen, zichzelf zou voltooien in Diocletian en Constantijn". (Durant, pag. 639)

Constantijn, beschouwd als de eerste "Christelijke" keizer van Rome, was zelf een vereerder van de zonnegod. "Feitelijk was de christelijkheid van keizer Constantijn dubbelzinnig. Zijn gezin was, vanouds gebruikelijk, trouw verschuldigd aan de zonnegod; het beroemde visioen van het kruis, toen hij naar Rome marcheerde, kwam tot hem van de zon; gedurende tientallen jaren bleef de zon op zijn munten en op zijn triomfboog in Rome voorkomen; zijn eigen standbeeld in Constantinopel droeg de van stralen voorziene kroon van de zonnegod..." (Parrinder, pag. 175) In de eerste eeuw werd de zevendaagse planetaire week in Rome bekend gemaakt. De zevendaagse week zelf is bij de schepping geschapen (Genesis 1) en de wetenschap van de juiste wekelijkse cyclus werd door de Joden bewaard. In het oude Babylon echter werd elk van de zeven dagen van de week geassocieerd met, wat de Ouden noemde, de zeven planeten: Zon, Maan, Mars, Mercuri, Jupiter, Venus en Saturnus. Dit is belangrijk, omdat dit de weg bereidde voor een keizerlijke afkondiging, dat onuitwisbaar een teken of merk op de Christelijke belijdende wereld drukte, ontleend aan oude zonaanbidding.

De Encyclopaedia Britannica schrijft: "De vroegste erkenning van de viering van zondag als een wettelijke verplichting is een grondwet van Constantijn in 321 n. Chr., dat bepaalde, dat alle gerechtshoven, inwoners van steden en werkplaatsen op zondag moesten rusten". (venerabili die solis, ["zondag"], 11e ed.)

Bij gebruik van de Latijnse term is de juiste vertaling "eerbiedwaardige dag van de zon". Constantijn identificeerde de dag van de week met die dag, die in oude tijden gewijd was aan Sol, de zon. Door de afkondiging van een Romeinse keizer werd een teken van het oude Babylon en de cultus van zonaanbidding gedwongen opgelegd aan de inwoners van het Romeinse Rijk. Dat teken - met andere betrokken symbolen van zonaanbidding - is in stand gebleven door de middeleeuwen heen tot op heden.

______________________________________________________________________

Dit artikel is geciteerd uit het grotere artikel, genaamd  HET BEEST VAN OPENBARING

Auteur: John H. Ogwyn

http://www.wereldvanmorgen.nl/lezen-boekjes.php?id=12&title=het-beest-van-openbaring