Geloof wat je wilt, maar niet jij…

In Nederland hebben we het recht van vrijheid van godsdienst. Dat betekent dat je vrijheid hebt om je geloof te belijden. Maar wat gebeurt er als je geloofsovertuiging tegen de cultuur ingaat?

Ik ken een voorbeeld van een studente die fotografe is. Zij weigerde om foto’s te maken bij huwelijken van homostellen. Volgens een wet in Amerika is dat strafbaar. Maar toen een medewerker van een groep die opkomt voor vrijheid eens navraag ging doen bij studenten van een universiteit in Wisconsin kwamen tot verbazingswekkende conclusies. De studenten vonden namelijk dat een kledingontwerpster wel mag weigeren om een jurk voor de vrouw van president Trump te maken, omdat de kledingontwerpster het niet eens is met de politieke koers. En als een moslimzanger uitgenodigd wordt om in een kerk te zingen, en hij weigert dat, dan zou dat geen probleem zijn voor de studenten. Als deze medewerker aangaf bij de studenten dat die zanger de wet daarmee overtreedt, vonden de studenten dat de wet maar herzien moest worden. Tot slot werd de casus van de fotografe voorgelegd aan de studenten en zij gaven aan dat de christelijke fotografe niet mag weigeren om foto’s te maken op een homohuwelijk.

Problemen liggen er vooral als het gaat om de maatschappelijke godsdienstvrijheid. In hoeverre kan men zich in het maatschappelijk verkeer overeenkomstig de eigen geloofsovertuiging gedragen? Hoeveel ruimte is er om die overtuiging uit te dragen en ook in het onderwijs aan de jongere generatie door te geven?

In het maatschappelijk verkeer komen Bijbelgetrouwe gelovigen gemakkelijk in botsing met de antidiscriminatiewetgeving. Denk aan het voorbeeld van de fotografe van zojuist. Ook allerlei andere botsingen zijn denkbaar. Mag een drukker een opdracht weigeren omdat hij principiële bezwaren heeft tegen de aangeleverde tekst?

Zeker als het gaat om homo’s vindt men in onze maatschappij algauw dat er dan sprake is van ontoelaatbare discriminatie. Wie op grond van de Bijbel uitgaat van een heel ander mensbeeld, ziet dat echter niet als discriminatie maar als gehoorzamen aan Gods geboden.

Duidelijk is ook dat de overheid niet neutraal staat en niet neutraal kan staan ten opzichte van de godsdienst. Staat zij positief ten opzichte van de Bijbelse waarden, wil zij die ruimte geven, of wordt die ruimte juist ingeperkt? Dat is de kardinale vraag.[1]

We zien in deze voorbeelden dat men aan de hand van de culturele normen waar men achter staat bepaalt wat wel en niet door de beugel kan[2].

Nog een voorbeeld:

Er is een project opgezet om Europeanen kennis over de evolutietheorie bij te brengen, of je het nu wilt of niet. Ruim 150 jaar na het boek van Darwin over het ontstaan van de soorten is nog niet iedereen overtuigd van de evolutietheorie en dat vinden de initiatiefnemers van dit project schandalig. De doelstelling voor hun project is het bevorderen van het publieke begrip en acceptatie van evolutie. Zij zien namelijk een probleem; namelijk dat niet iedereen in Europa even happig is om de theorie te accepteren. Dit project wordt ook door de Raad van Europa gesteund, waarbij ze tegelijkertijd verklaren dat de Bijbelse scheppingsleer gevaarlijk is[3].

Waarom vertel ik deze voorbeelden? Om namelijk het verschil in paradigma aan te tonen. Wat is een paradigma? Een paradigma is je zienswijze, je filosofisch uitgangspunt, je grondhouding, je wereldbeeld oftewel: het is een complex geheel van opvattingen, methoden en vraagstellingen van hoe je de werkelijkheid bekijkt.

Een voorbeeld is de wereld om ons heen; een creationist (iemand die gelooft dat God het universum geschapen heeft) en een evolutionist zien dezelfde wereld, maar denken vanuit een heel ander framework. Ze hebben beiden een heel andere mindset en toch komt dezelfde informatie voor hen binnen. Ze bekijken de wereld echter heel anders. De een gelooft dat er een bedoeling is met de schepping en dat er een geestelijke wereld bestaat die invloed heeft op de materiële wereld, terwijl de andere gelooft dat er alleen maar materiële wereld bestaat.

Als de evolutionist tot geloof komt dat God de wereld geschapen heeft zoals dat in de Bijbel staat beschreven, dan verandert zijn hele zienswijze, zijn opvattingen op de werkelijkheid. Dit noemen we een verandering in paradigma.

Wanneer binnen een geldend paradigma de waarheden of meetwijzen beginnen te vervagen of vervangen worden, komt er een denkcrisis op gang waaruit vaak een ‘revolutie’ volgt. De hele set aan waarheden binnen theorieën moeten dan ook worden aangepast.

Als je een nieuw paradigma gaat aanhangen, van daaruit gaat denken, dan verandert je blik de wereld. Dezelfde gegevens die je waarneemt blijven bestaan, (je ziet bijvoorbeeld dezelfde bergen en dezelfde fossielen) maar die gegevens worden in een nieuw framework geplaatst, je bekijkt ze voortaan vanuit een andere invalshoek. Er is echt sprake van een paradigmashift als je iets echt anders ziet dan een ander, dus niet als je iets anders ziet dan een ander omdat je informatie nog niet hebt en daarna wel.

Genderproblematiek

De Bijbel waarschuwde dat er een dag zou komen waarop het goede kwaad wordt genoemd en het kwade goed. Met andere woorden, een dag waarop realiteit en waarheid worden omgekeerd. Realiteit en waarheid zijn onderdeel van iemands geheel van opvattingen, wijzen van hoe diegene de werkelijkheid bekijkt. Als dit dus wordt omgekeerd, betekent dit dat de Bijbel al waarschuwt dat er een paradigmaverandering zal optreden.

Iedereen die leeft in een Westerse samenleving, die momenteel wordt ondergedompeld in het fenomeen 'transgender', kan begrijpelijkerwijs denken dat die dag reeds is aangebroken.

Bijbelse gelovigen proberen – in ieder geval in deze context – hun rol als 'licht voor de volkeren' te spelen door publicatie van een op feiten gebaseerde weerlegging van het idee dat gender (geslacht) een kwestie is van persoonlijk gevoel en keuze.

Genetici van het Israelische Weizmann Institute of Science[4], een van 's werelds meest vooraanstaande wetenschappelijke instituten, publiceerden niet lang geleden een onderzoek dat laat zien hoeveel biologische verschillen er zijn tussen de mannetjes en vrouwen van onze soort.

CBN Nieuws bericht hierover: Professor Shmuel Pietrokovski en Dr. Moran Gershoni bestudeerden 20.000 genen, rangschikten deze naar geslacht en zochten naar verschillen in expressie in elk weefsel.

Uiteindelijk vonden ze rond '6.500 genen met een activiteit die in ten minste één weefsel een voorkeur heeft voor het ene of het andere geslacht, wat de reeds belangrijke biologische verschillen tussen mannen en vrouwen nog vergroot.' [5]

Met andere woorden: een man is een man en een vrouw is een vrouw, niet omdat ze zich man of vrouw voelen, maar omdat de biologie ons dat vertelt.

Het is altijd verbluffend hoe voorstanders van de ultra-liberale agenda gelovige mensen zullen aanvallen omdat ze in God geloven zonder wetenschappelijk bewijs, maar ze zijn meer dan bereid om de wetenschap van de biologie gewoon het raam uit te gooien als het om de genderkwestie gaat.[6] Zij veranderen dus hun zienswijze, hun wereldbeeld door de biologische bewijzen te negeren en te stellen dat een man eigenlijk een vrouw is als hij zich een vrouw voelt… Dit is een wereldbeeld dat indruist tegen hoe God ons dat leert in Zijn Woord. Het is dus een ander paradigma dan dat de Bijbelse gelovigen hebben.

Implicaties

Een theoloog die verbonden is aan Radio Bloemendaal, schreef vorig jaar in het Nederlands Dagblad dat hij steeds minder goed kan uitleggen waar het geloof goed voor is. Dat komt doordat de meeste mensen in onze samenleving denken dat ze zonder geloof prima kunnen leven en zich vooral afvragen: Wat zou dat aan mijn leven kunnen toevoegen? Ze zijn bereid alles wat zich aandient in welwillende overweging te nemen, mits het bijdraagt aan het ”project Ik”.

De kwalijke gevolgen van die levenshouding zijn volgens die theoloog op veel terreinen aan te wijzen. Zo zijn mensen geneigd relaties te verbreken als ze menen dat die hun ontplooiing in de weg staan. Ouderen en hulpbehoevenden belanden hierdoor in de marge. Ik-gerichtheid komt in elke cultuur openbaar. Maar onze westerse cultuur is wel een extreme variant, met zijn sterk narcistische en egoïstische trekken.

Juist vanwege die overtrokken gerichtheid op het eigen ego in onze samenleving moet de missionaire verkondiging de gelegenheid te baat nemen om confronterend te zijn, vindt de theoloog. Wie te lief is voor zichzelf en voor de cultuur krijgt niet helder voor het voetlicht wie God is. „Hij kan nooit een optie, een extra arrangement zijn, waar je al dan niet voor kunt kiezen. Hij bewoont het hele huis of Hij vertrekt.”[7]

Maakt het dan uit welk wereldbeeld je hebt? Vanuit welk referentiekader je de wereld om je heen beschouwt?

Ja het maakt zeker uit, niet in de laatste plaats omdat de Bijbel de leidraad is voor goede normen en waarden. Denk aan respect betonen voor ouderen, geen overspel plegen, niet liegen, niet moorden geen levende dieren opeten. Dat zijn dingen die misschien heel normaal klinken voor u, die wellicht ongelovig bent. Maar waar zijn uw normen en waarden op gebaseerd? Wat is uw referentiekader? Zijn de normen en waarden standvastig of kunnen ze veranderen naargelang u dat wilt of de overheid dat wilt of de cultuur misschien?

Wilt u zo’n wispelturige kijk op de wereld hebben of houdt u van een gedegen fundament?

Een ander belangrijk aspect om de Bijbel jouw wereldbeeld te laten bepalen is de visie op zaligheid. Een moeilijk woord voor de vraag of je na je dood ophoudt met bestaan of dat er misschien iets is? Wat is dan dat iets? Waar baseert u uw geloof op? Nogmaals: wat is in dezen uw referentiekader?

Sommige mensen geloven dat als ze goede dingen doen, dus een goed mens zijn, ze niet kunnen geloven dat God hen naar de hel zou sturen (als ze al geloven dat die bestaat)…

Maar wat is uw referentiekader over wat goed of fout is? Wie bepaalt wanneer u een goed mens bent? Bepaalt u dat zelf of bepaalt God dat?

Als God niet bestaat, zijn er dan nog grenzen? Als God niet bestaat, is alles geoorloofd volgens Dostojevski.

De meeste mensen zullen het erover eens zijn dat slavernij verkeerd is, dus het onderwerpen van een ander mens om jouw slaaf te zijn. Als je vraagt of degene die slavernij in onze maatschappij verkeerd vindt, dat ook vindt als het 300 jaar geleden plaats zou vinden, dan zullen de meeste mensen dat beamen. Dit terwijl de mensen die toen leefden het goed vonden. Toch vindt de mens nu dat het slecht is. De norm gaat dus uit boven het gevoelen van vandaag, het overstijgt dus onze cultuur. Maar hoe komt dat? Wie of wat bepaalt wat je normen en waarden zijn? Is kinderporno goed of fout? Is het kappen van oerwouden goed of fout?

Maar wat is uw referentiekader over wat goed of fout is? Wie bepaalt wanneer u een goed mens bent? Bepaalt u dat zelf of bepaalt God dat?

De Bijbel leert ons dat we moeten veranderen in ons paradigma, dat we ons denken, onze mindset moeten veranderen.  En dat geldt zelfs voor gelovigen, denk maar aan de volgende teksten waar aan medegelovigen wordt geschreven:

Rom. 12: 1-2: ‘’Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gemoed om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.’’

Hier komen drie woorden naar voren die we even kort gaan bekijken:

Word veranderd: hier staat in de oorspronkelijke tekst in het Grieks metamorfo’o, wat betekent: van gedaante veranderen, dus totaal veranderen

Door de vernieuwing: hier staat anakainosis, wat zoiets betekent als ‘complete verandering ten goede’

En wat moet er dan totaal veranderen ten goede? Uw gemoed. Wat is gemoed? In de grondtekst staat er ‘noes’ en dit betekent zoveel als verstand/denken/gevoel/wil/gedachtepatroon. Dus we mogen onze gedachten veranderen.

Hoe kunnen we veranderen? Door te trainen. Dat leren we uit een ander gedeelte uit de Bijbel, namelijk uit de brief aan de Filippensen, hoofdstuk 2 vers 5: ‘’ Laat daarom dat gevoelen in u zijn hetwelk ook in Messias Yeshua was.’’

Hier staat in het Nederlands gevoelen; maar in het Grieks wordt er het woord froneo gebruikt. Dat betekent zoiets als ‘van gelijke geest zijn’ en is afgeleid van het woord voor ‘gedachten trainen’.

Als we deze twee teksten combineren leren we dus dat we zodanig totaal moeten veranderen ten goede, dat we van gelijke geest zijn als de Messias is. We moeten dus onze mindset veranderen, ons paradigma. Onze kijk op de wereld moet veranderen.

Bedenkt u maar eens waar u uw gedachtenpatronen heeft ontwikkeld en wat uw framework is van waaruit u de wereld bekijkt.

En waarom is dit belangrijk om te doen?

Nou, daar heeft de Bijbel ook een antwoord op:

2 Kor. 4:4: ‘’ Van hen, de ongelovigen, geldt dat de god van deze eeuw hun gedachten heeft verblind, opdat de verlichting met het Evangelie van de heerlijkheid van Messias, Die het beeld van God is, hen niet zou bestralen.’’

Voor gedachten staat hier na’èma en kan zowel vertaald worden met gedachten als opvattingen of gedachtepatronen. En het verblinden betekent zoiets als het mentaal afstompen.

Dus de geest die nu werkzaam is in de ongelovigen, ook wel de god van deze eeuw genoemd, heeft jullie gedachtepatronen afgestompt, verblind. Die gedachten hebben we net al besproken en komen ook hier weer terug en die moeten dus veranderd worden, zoals we reeds gezien hebben.

En waarom zou u dat willen?

Tit. 2: 11-13: ‘’ Want de zaligmakende genade van God is verschenen aan alle mensen, en leert ons de goddeloosheid en de wereldse begeerten te verloochenen en in deze tegenwoordige wereld bezonnen, rechtvaardig en godvruchtig te leven, terwijl wij verwachten de zalige hoop en verschijning van de heerlijkheid van de grote God en onze Zaligmaker, Yeshua Messias.’’

Want 1 Tim. 2:4: ‘’ God wil dat alle mensen gered worden en tot kennis van de waarheid komen.’’

Omdat het tot uw redding dient. Eeuwig leven!

Om af te sluiten:

Gaat iedereen een toekomst met God tegemoet?

Nee, zeer zeker niet. Alleen zij die Hem met een waar geloof aannemen, zoals geschreven staat in Joh. 3:16: ‘’ Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’’

En: Joh. 3:36: ‘’ Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem.’’

Maar wat is dan een geloof waarover hier wordt gesproken? Wat is een waar geloof?

Allereerst staat er in het Grieks in Joh.3:16 het woordje pistoe’o en dat betekent ‘vertrouwen’ of ‘overtuigd zijn’. En in vers 36 wordt gesproken over het ongehoorzaam zijn aan de Zoon, en daar staat in het Grieks apeitéo, wat zoiets betekent als ‘niet gehoorzamen’, ‘ongeloof’ of ‘niet overtuigd worden’.

We moeten dus geloof hebben in Yeshua de Messias en hem gehoorzaam zijn. Hoe kunnen we dat doen? Door Gods Woord te bestuderen.

Maar is Gods Woord dan wel betrouwbaar? Dat gaan we in een volgende studie bekijken.

Bronverwijzingen:

[1] https://www.rd.nl/opinie/maatschappelijke-godsdienstvrijheid-onder-druk-1.1499798

[2] Weet juni 2017 nr 45: p. 10

[3] Weet aug. 2017 nr 46: p. 12

[4] https://wis-wander.weizmann.ac.il/life-sciences/researchers-identify-6500-genes-are-expressed-differently-men-and-women

[5] http://www1.cbn.com/cbnnews/health/2017/may/new-israeli-research-reveals-that-men-are-men-and-women-are-women

[6] http://www.israeltoday.nl/NewsItem/tabid/381/nid/32831/language/nl-NL/Default.aspx

[7] https://www.rd.nl/opinie/in-ik-gerichte-cultuur-moet-verkondiging-confronterend-zijn-1.1498105