Najaarsfeesten

Inleiding

Bazuinenfeest, Grote Verzoendag, Loofhuttenfeest. Ooit van deze feesten gehoord? Ze worden benoemd in de Bijbel, maar toch neemt de kerk deze dagen niet in acht. Hoe is dat gekomen?

In Genesis 1:14 lezen we dat God de hemel en de aarde geschapen heeft en hierna benoemt Hij dat het doel van de lichten in het uitspansel des hemels is om scheiding te maken tussen de dag en tussen de nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren!

Gezette tijden, wat zou daarmee bedoeld worden? In het Hebreeuws staat מֹועֲדִים mo’adiem, ontmoetingstijden. Het zijn de tijdstippen die onze Vader Zelf bepaald heeft om ons te ontmoeten.

De mo’adiem worden onder andere beschreven in Leviticus 23 alwaar we in vers 2 kunnen lezen dat het de feestdagen van de HEERE zijn. Het zijn heilige samenkomsten. Dit zijn Gods feestdagen.

Als u dan verder leest in de Bijbel, ziet u dat die tijdstippen gaan over Sabbat, Pesach, bazuinendag etc.

Maar waarom neemt de algemene kerk dit dan niet in acht?

Allereerst moeten we beseffen dat er in feite maar 1 Koninkrijk is in dit universum, namelijk het Koninkrijk van God. De tegenstander van God, de Satan, strijdt hier echter tegen. Hij wil de mensen bij God weghouden. Mat. 6:24: ‘’ Niemand kan twee heren dienen; want of hij zal den enen haten en den anderen liefhebben, of hij zal den enen aanhangen en den anderen verachten; gij kunt niet God dienen en den Mammon.’’

Ook kunnen we hier in Mat. 4:8 over lezen, namelijk dat de Satan alle koninkrijken van deze wereld aan Yeshua aanbiedt. Dat betekent dat hij dus ook grote macht heeft, of hij is een leugenaar en verdraait de zaken. Ook in de gelijkenis van de zaaier zien we dat er slechts 1 Koninkrijk is (Mat. 13:38) en dat je daar óf deel aan hebt, óf niet. Er is geen middenweg.

Dat in het achterhoofd houdende moet het ons niet vreemd voorkomen dat de tegenstander probeert om de mensen weg te houden van de ware aanbidding van de Schepper van hemel en aarde. De tegenstander heeft hiervoor een plan ontwikkeld en wij geloven dat over dit plan geprofeteerd is door Daniël in hoofdstuk 7: 20-25, waarbij vers 25 heel kernachtig weergeeft dat er in de wereld een macht zal opstaan die woorden zal spreken tegen de Allerhoogste (dat is: onze God), en die macht zal de heiligen van de Allerhoogste te gronde richten, en het zal menen de tijden en de wet te veranderen, en zij zullen in zijn hand overgegeven worden tot een tijd, en tijden, en een gedeelte eens tijds.

Hier valt heel veel over te zeggen, maar we gaan even kijken wat bedoeld wordt met ‘’het zal menen de tijden en de wet te veranderen’’.

Wij geloven dat deze macht uit Daniël 7 een beschrijving van de Antichrist is, die toen nog moest komen. Het is dus een profetie dat de Antichrist de tijden en de wet uit de Bijbel zou veranderen. Er zijn 23 hele duidelijk kenmerken in de Bijbel te vinden over de Antichrist, maar 2 kenmerken vinden we in dit vers 25:

1.         Hij zou de heiligen van de Allerhoogste te gronde richten. Dit lezen we ook in Openb. 13:7. Uit de overeenkomsten tussen profetieën in Daniël en Openbaring komt de conclusie dat die Antichrist in de Rooms-Kahtolieke Kerk (RKK) te vinden is.

We zien dat de RKK vele Joodse mensen heeft vervolgd en gedood. Ook heeft zij miljoenen ware christenen omgebracht, die volhardden in gehoorzaamheid aan Jezus en Zijn Woord.

Er is echter ontzettend veel onwetendheid over de geschiedenis van Rome en met name wat betreft het bloed van Joden dat gevloeid heeft, de eeuwen door: het brandmerken, demoniseren, vernederen, het sociaal isoleren, het verdrijven en het bespotten van Joden, het kende allemaal geen grenzen. Hier is genoeg studiemateriaal over te vinden.

2.        En dan punt 2; Hij zal erop uit zijn bepaalde tijden en de wet te veranderen, en zij zullen in zijn hand worden overgegeven.

Zullen we eens kijken wanneer dit o.a. heeft plaatsgevonden?

115 n. Chr. Bisschop Sixtus van Rome verving het Pascha en feest van ongezuurde broden door het gekerstende feest van Astarte. Hiermee ontstond de traditie van het vieren op vaste dagen van de week.

306 Op de Synode van Elvira wordt het christenen verboden om samen met Joden te eten, te leven of hen te huwen.

321 Constantijn roept de zondag uit tot de officiële (christelijke) rustdag.

325 Tijdens het Concilie van Nicea worden maatregelen genomen tegen het groeiend aantal ketterijen. ‘Joodse’ bisschoppen worden voor dit concilie niet uitgenodigd (een precedent). In Nicea wordt de Geloofsbelijdenis van Nicea aanvaard en worden belangrijke dogma’s vastgelegd, zoals dat van de Heilige Twee-eenheid (Jezus en God zijn dezelfde). Bisschoppen die dit niet aanvaarden worden verbannen. In Nicea wordt ook besloten het Paasfeest in de tijd te scheiden van (het Bijbelse) Pesach, “want het zou buiten elke maatstaf ongepast zijn als wij op het heiligste van alle feesten de gewoonten van de Joden zouden volgen. Laten wij daarom niets gemeen hebben met dat afschuwelijke volk”.

338 De christelijke kerk vervangt de Joodse kalender door de zonnekalender.

364 Het Concilie van Laodicea vervloekt christenen die de Sjabbat houden. Mede hierdoor komt er een eind aan het ‘Messias-belijdende Jodendom’. Dat komt pas in de 19de eeuw weer op.

En zo kunnen we nog wel even door gaan. Voorbeelden zijn er te over.

De Kerk

Het is belangrijk om te beseffen dat de protestantse kerken voortkomen uit de Rooms-Katholieke Kerk. De RKK heeft de paus (Paus komt van het Latijnse ‘papa’ = vader) als hoogste machthebber en hij wordt als de plaatsvervanger van Christus op aarde gezien. Hij wenst aangesproken te worden met ‘Zijne Heiligheid’ of ‘Zeer Heilige Vader’ en volgens de katholieken treedt hij dus op in de plaats van Christus en mag van hen dus goddelijke eer ontvangen. Als iemand dit ontkent, dan wordt diegene door Rome vervloekt[1]. Alle leer-uitspraken van de paus worden als onfeilbaar beschouwd. Bepaalde leer-uitspraken die door de Roomse Kerk werden ingesteld, zijn: ‘Maria-ten-hemel-opneming’ wat inhoudt dat Maria niet zou zijn gestorven, maar net als Yeshua ten hemel zou zijn gevaren. Maria wordt tevens als Koningin des Hemels beschouwd[2]. De RKK heeft ingesteld dat er aflaten verkocht mochten worden (het afkopen van zonden met geld). Degenen die dit als on-Bijbels beschouwen worden door Rome vervloekt[3].

Nu we zien welke on-Bijbelse zaken Rome heeft ingevoerd op eigen gezag (tegen de Bijbel ingaand), dan moeten we ons naar aanleiding van Mat. 7: 16-18 ten zeerste afvragen of een slechte boom (Rome) wel goede vruchten (goede leerstellingen) kan voortbrengen.

Nee, dat dit niet kan blijkt hetgeen we op de vorige pagina hebben gezien, namelijk dat de vroege ‘christelijke kerk’ de feesten uit de Bijbel heeft afgeschaft, terwijl God het Zelf Zijn feesten noemt. Eigenlijk toont dit dat de vroege kerk God niet wilde dienen zoals Hij dat Zelf bepaald had. En nu nog heeft het kerk-instituut zich hier niet van bekeerd. Nog steeds worden Gods feesten genegeerd door het grootste gedeelte van de kerk. Terwijl het de feesten van de HEERE zijn.

Waarom maken wij hier zo’n punt van? Om drie redenen:

Ten eerste is het belangrijk om hier kennis van te nemen omdat God de feesten Zelf geboden heeft. Als we God willen liefhebben, dan nemen we Zijn geboden in acht en daar vallen ook de Bijbelse feestdagen onder (1 Joh. 5:3).

Ten tweede omdat we in op pagina 1 hebben gezien dat er ten diepste maar 2 koninkrijken heersen in dit universum, namelijk het koninkrijk van God en dat van de tegenstander[4]. Yeshua (Jezus) heeft overwonnen[5], maar toch is nog steeds onze strijd niet tegen vlees en bloed maar tegen de machten in de lucht, de geestelijke wereld[6]. Als Yeshua wederkomt zal de tijd aanbreken dat Satan en zijn demonen gebonden zullen worden[7].

De derde reden waarom wij het zo belangrijk vinden om de feesten in acht te nemen is omdat ze een belangrijke profetische lading in zich hebben. Dat zullen we proberen uit te leggen:

In Kol. 2: 16-17 lezen we dat gelovigen zich niet moeten laten veroordelen omdat ze Gods feesten in acht nemen. Er staat hier dat een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten een schaduw zijn van de dingen die komen gaan. De Feesten hebben dus een profetische boodschap in zich en zijn zeker ook relevant voor ons in 2019.

De voorjaarsfeesten zoals Pesach (Pasen), Jom haBikoerim (Feest der Eerstelingen), Omertelling en Shavoe’ot (Pinksteren) zijn tot in detail vervuld bij Yeshua’s 1e komst. Yeshua zegt dat totdat de hemel en aarde vergaan er geen jota of tittel van de Wet (dus ook niet van de feesten) zal vervallen, totdat alles zal zijn geschied[8]. De aarde waarop wij leven is dezelfde als de aarde waar Yeshua op liep.

Als Yeshua voor de tweede keer komt worden de najaarsfeesten ook, tot in detail, vervuld.

Gods Feesten zijn dus niet afgeschaft, maar ze geven aan wanneer wij Yeshua’s tweede komst kunnen verwachten. Paulus schrijft namelijk dat wij, die in het licht zijn (d.w.z. Gods Woord, zie ook 2 Petr. 1:19), niet in de duisternis zijn en dus kunnen we kennis hebben van de laatste dagen[9].

Net zomin als Pesach en Pinksteren zijn afgeschaft bij Jezus’ komst (maar veeleer vervuld), zijn de andere feesten ook niet afgeschaft. We mogen ze juist in acht nemen omdat ze ons Gods heilplan tonen.

Laten we eens kijken welke 7 feesten er dan o.a. in de Bijbel genoemd worden: 

Hierboven staan de feesten in het Engels, maar voor de duidelijkheid, van links naar rechts: Pesach, ongezuurde broden, eerstelingen, Pinksteren, bazuinen, verzoendag, loofhutten.

Dat deze Feesten vanaf de derde eeuw na Messias niet of nauwelijks in de gemeenten/kerken worden herdacht, heeft als gevolg gehad dat Gods plan voor de ‘laatste dagen’ ook min of meer onzichtbaar werd gemaakt. Maar als Yeshua tijdens Zijn eerste komst de voorjaarsfeesten zo precies op de exacte kalenderdagen vervulde, zal Hij dan ook niet binnenkort de najaarsfeesten exact op de daartoe bestemde kalenderdagen en in hun volledige betekenis vervullen?

Tisjri, de zevende maand van de Joodse kalender. 

Alle drie de najaarsfeesten vinden op de Hebreeuwse kalender plaats in de maand Tisjri. Op onze Gregoriaanse kalender vallen ze dan in de maanden september of oktober.

De 3 najaarsfeesten die nog ten volle vervuld moeten worden zijn:

Het Bazuinenfeest (“Jom Teroea”), dat o.a. in verband staat met het klinken van de laatste bazuin.

De Grote Verzoendag (“Jom Kippoer”), die ten volle wordt vervuld rondom de Wederkomst van Yeshua Messias. Dan zal Hij als de hemelse Hogepriester naar buiten treden en zal elk oog Hem zien.

Het Loofhuttenfeest (“Soekot”), dat vooruitwijst naar de tijd dat Yeshua Messias als Koning op aarde zal regeren in het 1000-jarig Vrederijk.

We gaan nu dieper op de specifieke feesten in:

Bazuinendag

Om te beginnen kunnen we stellen dat het Bazuinenfeest in haar Nieuwtestamentische betekenis de komst van de Bruidegom voor de Bruid en de Bruiloft van de Messias centraal stelt. Bazuinendag wordt ook wel Rosh haShana genoemd (hoofd van het jaar), omdat hier het burgerlijke Joods nieuwjaar begint.

Twee andere thema’s die de Joden aan dit feest hebben meegegeven is de Kroning van de Koning en de opstanding van de doden. Dat ook Paulus deze traditie als belangrijk erkent, zien we in het feit dat hij de opstanding der doden associeert met de langgerekte Laatste bazuin (ramshoorn) die op dit feest geblazen wordt, de zogeheten Tekia Gedola[10].

Deze 3 thema’s gaan we nu bij langs:

Komst van de Bruidegom

In een andere studie hebben we vastgesteld dat Yehsua bij Zijn eerste komst bruiloftstaal heeft uitgesproken, dit inhoudende dat Hij de Bruidegom is die met Zijn bruid gaat trouwen. De bruid bestaat uit de trouwe gelovigen en wij worden opgeroepen om heilig en rein te leven.

Ef. 5: 25-27: ‘’ Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Messias de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven, opdat Hij haar zou heiligen, door haar te reinigen met het waterbad door het Woord, opdat Hij haar in heerlijkheid voor Zich zou plaatsen, een gemeente zonder smet of rimpel of iets dergelijks, maar dat zij heilig en smetteloos zou zijn.’’

Er is tussen God en Zijn volk Israël een huwelijksverbond gesloten en bij een huwelijk werd door de bruidegom een zogeheten ketoeba (huwelijkscontract) aan de bruid aangeboden. Dit zien we ook geboren bij Gods huwelijk met Zijn Bruid. De bruid (Israël) stemde met de ketoeba (de Thora=wetgeving) in. Dit lezen we in Ex. 24:3, waar men het volgende zegt als reactie op de Thora: ‘’Al de woorden die de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen.’’

Vanaf de ketoeba-ceremonie wordt de bruid de ‘eigene’ van de bruidegom. Vanaf dat moment zijn bruidegom en bruid in een stadium dat kidoesjien wordt genoemd. Dit is vergelijkbaar met de Westerse status van ondertrouw/verloving, maar gaat nog een stapje verder. In de kidoesjien-fase worden namelijk al de consequenties aanvaard, die behoren bij de ketoeba, ook al is men in feite dus nog niet getrouwd. Een voorbeeld is het dragen van de naam van de bruidegom. Zo zien we ook dat de volgelingen van Yeshua in zekere zin Zijn naam dragen; Messianen (of christenen m.b.t. Jezus).

Als zo’n ketoebaverbond in het huis van de bruid wordt verzegeld, dan neemt de bruidegom een beker rode wijn en biedt deze aan de bruid aan. De bruidegom zegt dan de volgende woorden, die de volgelingen van Messias waarschijnlijk bekend in de oren klinken: ‘’Ik zal deze beker niet meer drinken, totdat wij weer verenigd zijn’’[11]. 

De tijd vanaf het ketoebaverbond tot die hereniging, kan soms wel 1-2 jaar duren. In die tijd maakt de bruidegom het toekomstige huis gereed[12]. En zo wachten wij nu ook al zo’n 2000 jaar op de wederkomst van de bruidegom.

Opmerkelijk is dat de bruidegom zelf niet weet wanneer hij zijn bruid mag ophalen, dat tijdstip is afhankelijk van de wil van zijn vader. In het oude Israël gaf de vader opdracht om de bazuin te laten blazen, als hij het huis als klaar beschouwde. Dat was het teken dat de bruidegom op pad kon om zijn bruid te halen.

Lees hierbij ook 1 Thes. 4:16: ‘’Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel.‘’ Verder passen Openb. 19: 7-9 en Mat. 24: 30-31 ook in deze tijd. Yeshua de Bruidegom wacht dus op het teken van de Vader om Zijn bruid te mogen halen. Het teken is het blazen van de shofar (bazuin).

We zien dus dat alles erop wijst dat het blazen van de bazuin te maken heeft met de wederkomst van Yeshua de Messias! Een bekende rabbijn, genaamd Saadiah Gaon noemde 10 redenen waarom in de Bijbel de sjofar (bazuin) wordt geblazen[13] en de komst van de Messias is volgens hem een van deze redenen. Als referentietekst haalt deze rabbijn Zach. 9:14 aan: ‘’De HEERE zal boven hen verschijnen: als een bliksem zal Zijn pijl uitschieten. De Heere HEERE zal op de bazuin blazen, en Hij zal optrekken in zuiderstormen.’’

Yeshua’s wederkomst hangt ook samen met de grote oordeelsdag, de dag des HEEREN.

Een tekst die de gebeurtenissen in de eindtijd weergeeft is die van de profeet Joël in Joël 2:1: ‘’Blaas de bazuin in Sion, sla alarm op Mijn heilige berg, laat alle inwoners van het land sidderen, want de dag van de HEERE komt, ja, is nabij!’’

Het Bazuinenfeest wordt ook wel “jom ha-din” genoemd; de Dag van het oordeel. Paulus zegt dat er voor de gelovigen die in Messias zijn geen “jom ha-din” verdoemend oordeel meer is[14] en Yeshua zegt tegen de gelovigen die Zijn Woord bewaard hebben en die Hem blijven verwachten, dat zij bewaard zullen blijven voor de verzoeking die over de hele wereld zal komen[15].

De kroning van de Koning

In het oude Israël werd het kronen van koningen vergezeld met het blazen op de bazuin[16]. Het is weliswaar een (Bijbelse) traditie, maar ook tradities kunnen door Yeshua worden gebruikt in Zijn plan!

Het zou dan ook zeer goed kunnen dat Yeshua, onze Koning, bij Zijn wederkomst gekroond gaat worden op 1 Tisjri, aangezien die dit bij uitstek de dag is waarop bazuinen geblazen worden en de Bazuinendag geaossiceerd wordt met de komst van de Messias (zie kopje hierboven).

Teksten die dit lijken te ondersteunen zijn Openb. 8:2; 10:7; 11:15: ‘’ En ik zag de zeven engelen die vóór God stonden en aan hen werden zeven bazuinen gegeven.

Maar in de dagen van de stem van de zevende engel, wanneer die op de bazuin zal blazen, zal ook het geheimenis van God volbracht worden, zoals Hij aan Zijn dienstknechten, de profeten, verkondigd heeft. En de zevende engel blies op de bazuin, en er klonken luide stemmen in de hemel, die zeiden: De koninkrijken van de wereld zijn van onze Heere en van Zijn Messias geworden, en Hij zal Koning zijn in alle eeuwigheid.’’

Yeshua is onze Koning[17] en wij zijn Zijn dienaren en worden opgeroepen ons ook desgelijks te gedragen[18]. Het volk Israël maakte immers een gouden kalf in de woestijn. Zij stelde iets anders in de plaats van God en dat is afgoderij. Zo mogen we ook onszelf onderzoeken; besteden we bijvoorbeeld te veel tijd aan sport, internet, ontspanning, televisie waardoor we geen tijd hebben voor God en Zijn Woord? Aanbidden we in zulke gevallen ook niet een ‘gouden kalf’ in ons leven? In 2 Petr. 1: 10-11 worden we aangemoedigd om onze roeping en verkiezing waar te maken.

Opstanding der doden

Tijdens de Bazuinendag bidden Joden traditiegetrouw gebeden uit een zogeheten Machzor. In de Machzor[19] wordt het blazen van de bazuin gelinkt met het komen van de Messias en de opstanding uit de doden. Ook uit het ‘Nieuwe Testament’ kunnen we dit opmaken.

In de Bijbel zien we vaak dat het blazen van de bazuin ook geassocieerd wordt met ‘waarschuwing’ en ‘opletten’. De tijd rond Bazuinendag is voor veel Joden en bijbelgetrouwe gelovigen de tijd die vooruitziet naar het einde der tijden, als God ingrijpt om Zijn Volk te redden door de wederkomst van Zijn Messias Yeshua.

Wat een hoopvolle toekomst voor hen die van Messias zijn:

1 Kor. 15: 22-25: ''Gelijk zij allen in Adam sterven, alzo zullen zij ook in Messias allen levend gemaakt worden. Maar een iegelijk in zijn orde: de eersteling Messias, daarna die van Messias zijn, in Zijn toekomst. Daarna zal het einde zijn, wanneer Hij het Koninkrijk aan God en den Vader zal overgegeven hebben; wanneer Hij zal te niet gedaan hebben alle heerschappij, en alle macht en kracht. Want Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden onder Zijn voeten zal gelegd hebben.''

Wanneer we in Yeshua zijn, kunnen we deel krijgen aan de eerste opstanding ten leven.

1 Thes. 4: 14-17: ‘’Indien wij geloven, dat Yeshua gestorven is en opgestaan, alzo zal ook God degenen, die ontslapen zijn in Yeshua, weder brengen met Hem. Want dat zeggen wij u door het Woord des Heeren, dat wij, die levend overblijven zullen tot de aanwezigheid des Heeren, niet zullen vóórkomen degenen, die ontslapen zijn. Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Messias gestorven zijn, zullen eerst opstaan...’’

Tussendagen

Na de Bazuinendag volgen de zogeheten ontzagwekkende dagen. Deze duren tot aan de Grote Verzoendag, op 10 Tisjri.

Grote Verzoendag

God heeft bepaald dat we op 10e dag van de zevende maand (=Tisjri) de Grote Verzoendag in acht moeten nemen, in het Hebreeuws Jom Kipoer genoemd. De voorschriften hierover kunt u o.a. lezen in Leviticus 16.

Op deze dag moesten er, ten tijde dat er een aardse tempeldienst fungeerde, 2 geitenbokken apart worden gezet. Eén geitenbok moest geslacht worden als zondoffer waarna het bloed in het Heilige der Heiligen gebracht moest worden door de hogepriester. Dat was een bijzondere taak aangezien hij daar maar één keer per jaar mag komen, alleen op deze dag. Dat bloed moest gesprengd worden op en voor het verzoendeksel, om verzoening te doen voor de overtredingen van de Israëlieten. De andere geitenbok wordt ook wel de geit voor Azazal genoemd. Eigenlijk weet niemand precies wie deze Azazel is, maar de meeste geleerden zijn het er wel over eens dat het duistere macht was, waarschijnlijk een andere naam voor een demon/de engel des doods[20] of voor de Satan[21]. Het bijzondere is dat de hogepriester nadat hij in het heiligdom was geweest, naar buiten komt en bij de andere (levende) geit zijn handen op de kop leggen en de ongerechtigheden en overtredingen van de Israëlieten belijden.

Hierna moest de bok weggestuurd worden naar een afgezonderd, woest, land (bijvoorbeeld woestijn). Uit de Joodse traditie weten we dat die levende bok in de woestijn van een klif af werd geworpen, zodat hij niet meer met de zonden terug kon komen naar het kamp. Opvallend is dat we in het buiten-Bijbelse boek Henoch[22] kunnen lezen dat Azazel een van de gevallen engelen is, die werd gebonden en in een opening in de afgrond in de woestijn wordt geworpen. Op de dag van het grote oordeel moest die Azazel in het vuur geworpen worden.

Wat is profetie (נְבוּאָה)?

Een duidelijk definitie kunnen we afleiden uit Amos 3:7:

‘’ Voorzeker, de Heere HEERE doet niets tenzij Hij Zijn geheimenis heeft geopenbaard aan Zijn dienaren, de profeten.’’

Profetie is dus het voorzeggen van dingen die in de toekomst gaan gebeuren. Gebeurtenissen op Gods vastgestelde tijd.

Laten we nu vaststellen dat in de hemel een tempel functioneert:

-            Openb. 14:17: ‘’En een andere engel kwam uit den tempel, die in den hemel is...’’

-            Openb. 15:5: ‘’ En na dezen zag ik, en ziet, de tempel des tabernakels der getuigenis in den hemel werd geopend.’’

Waarom is dit belangrijk? Dit is belangrijk omdat Yeshua onze Hogepriester is, maar hij komt uit de stam van Juda. Iemand uit de stam van Juda kan geen priester worden[23], laat staan hogepriester. Hoe kan Hij dan toch Hogepriester zijn?

Hebr. 7: 17, 28 geeft daar antwoord op: ‘’Hij getuigt: Gij zijt Priester in der eeuwigheid naar de ordening van Melchizedek. Want de wet stelt tot hogepriesters mensen, die zwakheid hebben; maar het woord der eedzwering, die na de wet is gevolgd, stelt den Zoon, Die in der eeuwigheid geheiligd is.’’

Yeshua is dus Hogepriester, niet naar de Levitische priesterordening, maar naar de ordening van Melchizedek. Voor sommigen zal dit veel informatie zijn, maar het punt dat ik wil maken is aan tonen dat Yeshua onze Hogepriester in het hemelse heiligdom is.

Hebr. 9: 11-12, 24: ‘’Maar toen is Messias verschenen, de Hogepriester van de toekomstige heilsgoederen. Hij is door de meerdere en meer volmaakte tabernakel gegaan, die niet met handen is gemaakt, dat is: die niet van deze schepping is. Hij is niet door bloed van bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed eens en voor altijd binnengegaan in het heiligdom en heeft daardoor een eeuwige verlossing teweeggebracht.

Want Messias is niet binnengegaan in het heiligdom dat met handen gemaakt is en dat een tegenbeeld is van het ware, maar in de hemel zelf, om nu voor het aangezicht van God te verschijnen voor ons…’’

Ziet u de link al? Zoals de Hogepriester op Grote Verzoendag het heiligdom binnenging om verzoening te doen, kwam hij daarna tevoorschijn en was de geit voor Azazel aan de beurt.

Kan het zo zijn dat Yeshua terugkomt op Bazuinendag en dat op Grote Verzoendag vervulling komt van het wegzenden van de geit voor Azazel?

Als we namelijk Openb. 20: 1-3, 10 erbij pakken, dan zien we dat na Yeshua’s wederkomst (H19) het volgende gebeurt: ‘’En ik zag een engel afkomen uit den hemel, hebbende den sleutel des afgronds, en een grote keten in zijn hand; En hij greep den draak, de oude slang, welke is de duivel en satanas, en bond hem duizend jaren; En wierp hem in den afgrond, en sloot hem daarin, en verzegelde dien boven hem, opdat hij de volken niet meer verleiden zou, totdat de duizend jaren zouden geëindigd zijn. En daarna moet hij een kleinen tijd ontbonden worden. En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in den poel des vuurs en sulfers, alwaar het beest en de valse profeet zijn; en zij zullen gepijnigd worden dag en nacht in alle eeuwigheid.’’

Yeshua pleit nu onophoudelijk voor berouwvolle zondaren in het hemelse heiligdom op basis van Zijn eigen bloed. Die zonden komen bij de toekomstige vervulling van Jom Kipoer weer terug op de kop van degene die ze veroorzaakt heeft, namelijk de grote verleider, de oude slang, de duivel.

Zo kunnen we een onderscheid maken tussen de vervulling van Pesach bij Yeshua’s eerst komst en Jom Kipoer bij Zijn wederkomst. We geloven namelijk dat Yeshua geleden heeft tot volkomen verzoening van al onze persoonlijke zonden. Na Pesach (uitleiding uit Egypte = o.a. de dienstbaarheid aan zonde), kwam de doortocht door de Rode Zee (onderdompeling, de doop staat o.a. voor opnieuw geboren worden) waarna je levensheiliging krijgt (Pinksteren: Gods Onderricht werd gegeven op de Sinaï en Gods Geest schrijft het in onze harten).

Met Jom Kipoer zien we dat er reiniging van zonden plaatsvindt van het gehele volk en wordt de aanstichter van de zonde verbannen voor duizend jaar[24].

Vijf dagen na Jom Kipoer vindt tot slot nog een ander feest van de HEERE plaats, namelijk het Loofhuttenfeest

Loofhuttenfeest

Het Hebreeuwse woord voor Loofhuttenfeest is Soekot (betekenis: tenten, tijdelijke onderkomens).

De naam ‘Loofhuttenfeest’ komt voort uit het feit dat het volk Israël na de uittocht uit Egypte in hutten moest wonen. Ze hadden toen nog geen vast onderkomen. Het Loofhuttenfeest vindt plaats in het jaargetijde waarin de najaarsoogst wordt binnengehaald. In die oogst worden o.a. druiven en andere vruchten geoogst. In het voorjaar (waarin Pesach en Pinksteren worden gevierd) vond de gerste- en tarwe-oogst plaats en hierbij kunnen we denken aan de vele opgestane eerstelingen (gelovigen). In de najaarsoogst kunnen we denken aan een andere oogst, namelijk:

Deut. 16:13: ‘’Het feest der loofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers.’’

Laten we dit even nader bekijken:

Dorsvloer

Dorsen is vrijmaken van graan uit de aren door op de geoogste aren te slaan. Laten we eens kijken wat Yeshua ons te zeggen heeft over aren:

Marc. 4: 26-29: ‘’En Hij zeide: Alzo is het Koninkrijk Gods, gelijk of een mens het zaad in de aarde wierp; En voorts sliep, en opstond, nacht en dag; en het zaad ontkiemde en lang werd, zonder dat hij zelf wist hoe. Want de aarde brengt vanzelf vruchten voort: eerst het kruid, daarna de aar, daarna het volle koren in de aar. En als de vrucht zich voordoet, terstond zendt hij de sikkel daarin, omdat de oogst daar is.’’

Het Loofhuttenfeest symboliseert de oogst aan de voleinding der wereld. Ik denk dat Yeshua’s gelijkenis hier op ziet. Wij worden opgeroepen om vrucht voort te brengen: ‘’Dit zijn zij bij wie in de goede aarde gezaaid wordt: zij horen het Woord en nemen het aan en dragen vrucht, de één dertig-, en de ander zestig-, en de ander honderdvoudig[25].’’

We mogen bidden om een wedergeboorte, indien u dat nog niet hebt ervaren. Want het oude leven moet afsterven en u moet opstaan in een nieuw leven om het Koninkrijk te kunnen binnengaan[26].

Wijnpers

 Druiven worden geoogst en nadien in de wijnpers geperst om er wijn en druivensap van te maken. Ook dit element van het Loofhuttenfeest draagt een profetisch beeld in zich:

Op. 19: 13,15: ‘’ En Hij (Yeshua) was bekleed met een in bloed gedoopt bovenkleed, en Zijn Naam luidt: Het Woord van God. En uit Zijn mond kwam een scherp zwaard, opdat Hij daarmee de heidenvolken zou slaan. En Hij zal hen hoeden met een ijzeren staf. En Hij treedt de wijnpersbak van de wijn van de grimmige toorn van de almachtige God.’’

Onderwijs

Zoals we hier boven mogen zien, is Gods Woord gezaaid op aarde en mogen we vrucht voortbrengen, Zijn Woord uitleven; leven naar Zijn wil. We willen toch niet vergeleken worden met de druiven die geperst worden in de wijnpersbak van de wijn van de grimmige toorn van God? Nee, we hebben Gods Woord nodig, Zijn onderwijs. En laat nu net het Loofhuttenfeest het feest van onderwijs bij uitstek zijn!

In Joh. 7:2 lezen we dat Yeshua het Loofhuttenfeest vierde en in vers 14 lezen we dat Hij onderwijs gaf!

Jesaja leert ons een toekomstbeeld van hoe het er uit gaat ziet als Yeshua is teruggekomen:

Jes. 2: 3-4: ‘’ En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. En Hij zal rechten onder de heidenen, en bestraffen vele volken; en zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun spiesen tot sikkelen; het ene volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren.’’

We hebben vastgesteld dat het Loofhuttenfeest een feest is waarin we herdenken dat het volk in tijdelijke hutjes rondzwierven. Hierbij spreekt de tekst uit 2 Kor. 5:1-2 duidelijke taal en kunnen we het associëren met het Loofhuttenfeest.

2 Kor. 5: 1-2: ‘’Wij weten immers dat, wanneer ons aardse huis, deze tent, afgebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen. Want in deze tent zuchten wij ook, en verlangen wij er vurig naar met onze woning die uit de hemel is, overkleed te worden.’’

Ook Romeinen spreekt hierover.

Rom. 8: 21-23: ‘’…in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God. Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe. En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam.’’

Dus: zoals het volk in tijdelijke omhulsels woonde gedurende de woestijnreis, zo mogen we ook gedenken dat wij een tijdelijk lichaam gekregen hebben gedurende onze ‘aardse reis’. We mogen weten dat als ons lichaam sterft, wij een nieuw hemels huis krijgen, waar wij altijd mogen wonen. Dat is een huis door God gemaakt en niet door mensen. Wij ervaren nu nog wel allerlei moeilijkheden, maar kijken met verlangen uit naar de dag dat wij een hemels lichaam krijgen en dat zullen aantrekken zoals je nieuwe kleren aantrekt.

Ook hierover is geprofeteerd, en wel in 1 Kor. 15: 51-53: ‘’ Ziet, ik zeg u een verborgenheid: wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden; In een punt des tijds, in een ogenblik, met de laatste bazuin; want de bazuin zal slaan, en de doden zullen onverderfelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden. Want dit verderfelijke moet onverderfelijkheid aandoen, en dit sterfelijke moet onsterfelijkheid aandoen.’’

Degenen die overblijven tot Yeshua’s wederkomst zullen een verheerlijkt lichaam krijgen in het Duizendjarig Vrederijk. Over dat Vrederijk gaan we het nu hebben.

Vrederijk

We geloven dat wanneer Yeshua terugkomt het Duizendjarig Vrederijk zal aanbreken. Een heerschappij op aarde onder Yeshua, om als nageslacht van Koning David als Koning en Heer te regeren over de hele aarde, waarin alles hersteld wordt[27]. Als het goed is bidden wij daar ook voor in het ‘Onze Vader’, zie Mat. 6: 10: ‘’Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, zoals in de hemel zo ook op de aarde’’.

Een bekende tekst die hierover spreekt is de profetie uit Jesaja 11: 6-8: ‘’En de wolf zal met het lam verkeren, en de luipaard bij den geitenbok nederliggen; en het kalf, en de jonge leeuw, en het mestvee te zamen, en een klein jongske zal ze drijven. De koe en de berin zullen te zamen weiden, haar jongen zullen te zamen nederliggen, en de leeuw zal stro eten, gelijk de os. En een zoogkind zal zich vermaken over het hol van een adder; en een gespeend kind zal zijn hand uitsteken in de kuil van den gifslang.’’

De volkeren zullen ook in de toekomst allemaal Gods mo’adim (vastgezette tijden) in acht moeten nemen. Lees bijvoorbeeld maar in:

-            Jes. 66:23: ‘’En het zal geschieden, dat van de ene nieuwe maan tot de andere, en van den enen sabbat tot den anderen, alle vlees komen zal om aan te bidden voor Mijn aangezicht, zegt de HEERE.’’

-            Zach. 14: 16-19: ‘’ En het zal geschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden den Koning, den HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der loofhutten. En het zal geschieden, zo wie van de geslachten der aarde niet zal optrekken naar Jeruzalem, om den Koning, den HEERE der heirscharen, te aanbidden, zo zal er over henlieden geen regen wezen. En indien het geslacht der Egyptenaren, over dewelke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plage over hen zijn, met dewelke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten. Dit zal de zonde der Egyptenaren zijn, mitsgaders de zonde aller heidenen, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten.’’

Degenen die Yeshua navolgen in volharding zullen in het Duizendjarig Rijk met Hem regeren over de heidenen:

Openb. 5: 10: ‘’ En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde.’’

En Yeshua zal vanuit Jeruzalem regeren:

Jes. 24: 23b: ‘’de HEERE van de legermachten zal regeren op de berg Sion en in Jeruzalem.’’

Er is een verschil tussen het Duizendjarig Rijk en de nieuwe hemel & aarde. Daar gaan we het nu over hebben.

De achtste dag

Het Loofhuttenfeest duurt 7 dagen, maar in Lev. 23:36 lezen we dat er na het feest nog een zogeheten achtste dag in acht moet worden genomen. In die achtste dag na het zeven dagen durende Loofhuttenfeest zit mijns inziens een clue. Het is namelijk een bekende gedachte dat de wereldgeschiedenis is op te delen in 7 ‘dagen’ van 1000 jaar sinds de schepping[28]. We leven nu aan het einde van 5000 jaar na de schepping, dus bijna rond het jaar 6000. Als we kijken naar de schepping, dan zien we dat de 7e dag de rustdag is, waarin weer herstel is van de week. Als we dit projecteren op de wereldgeschiedenis dan zou met Yeshua’s wederkomst het 7e millenium ingaan (jaar 6000-7000) waarin alles wordt hersteld (zoals hierboven beschreven). Na die ‘7e dag’ (7000 jaar) volgt dan de volmaaktheid, de zogenaamde ‘achtste dag’. Die mogen we dan in de wereldgeschiedenis zien na het herstel van alle dingen in het Duizendjarig Rijk, namelijk in de vernieuwing van de hemel en de aarde.

Zoals benoemd is er wel degelijk een verschil tussen het Duizendjarig Rijk en de nieuwe aarde. Laten we dat eens nader bekijken:

De zee

-            In het Duizendjarig Rijk zal er nog sprake zijn van een zee.

Zacharia 14:8: ‘’Op die dag zal het geschieden dat er levend water vanuit Jeruzalem zal stromen, de ene helft ervan naar de zee in het oosten en de andere helft ervan naar de zee in het westen: ’s zomers en ’s winters zal het plaatsvinden’’

-            Op de nieuwe aarde zal echter geen zee meer zijn .

Openb. 21: 1: ‘’En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En de zee was er niet meer’’.

Zon en maan

-            In het Duizendjarig Rijk wordt er nog gesproken van dag en nacht in Jeruzalem.

Jesaja 4:5: ‘’Dan zal de HEERE over elke plaats op de berg Sion en over de samenkomsten ervan overdag een wolk scheppen en rook, en 's nachts een schijnsel van vlammend vuur; ja, over alles wat heerlijk is, zal een beschutting zijn.’’

-            In het nieuwe Jeruzalem heeft men de zon en de maan niet meer nodig.

Openb. 21: 23-25; 22:5: ‘’En de stad heeft de zon en de maan niet nodig om haar te beschijnen, want de heerlijkheid van God verlicht haar,  en het Lam is haar lamp. En de naties die zalig worden, zullen in haar licht wandelen, en de koningen van de aarde brengen hun heerlijkheid en eer erin. En haar poorten zullen overdag nooit gesloten worden,  want daar zal geen nacht zijn.

En daar zal geen nacht zijn, en zij hebben geen lamp en ook geen zonlicht nodig, want de Heere God verlicht hen. En zij zullen als koningen regeren in alle eeuwigheid.’’

Tempel

-            In het Duizendjarig Rijk is er een tempel met offerdienst.

Ezechiël de hoofdstukken 40 t/m 43 en 47 en BT Sanhedrin 51b.

-            Op de nieuwe aarde zal geen tempel meer zijn.

Openb. 21: 22: ‘’Ik zag geen tempel in haar, want de Heere, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam.’’

Vloek

-            In het Duizendjarig Rijk is er nog vloek aanwezig.

Zach. 14: 17-18: ‘’En het zal geschieden, zo wie van de geslachten der aarde niet zal optrekken naar Jeruzalem, om den Koning, den HEERE der heirscharen, te aanbidden, zo zal er over henlieden geen regen wezen. En indien het geslacht der Egyptenaren, over dewelke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plage over hen zijn, met dewelke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten.’’

-            Op de nieuwe aarde zal geen vloek meer zijn.

Openb. 22:3: ‘’En geen enkele vervloeking zal er meer zijn. En de troon van God en van het Lam zal daar zijn, en Zijn dienstknechten zullen Hem dienen.’’

De dood

-            In het Duizendjarig Rijk is er nog dood, maar wel op late leeftijd.

Jesaja 65:20: ‘’Want een jonge man zal sterven als een honderdjarige, maar een zondaar, al is hij honderd jaar, zal vervloekt worden.’’

-            Op de nieuwe aarde zal geen dood meer zijn.

Openb. 21: 4: ‘’En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan.’’

Conclusie

Zoals we eerder hebben gezien in een andere studie dat de voorjaarsfeesten precies zijn vervuld bij Yeshua’s eerste komst, zo geloven wij dat de najaarsfeesten precies vervuld gaan worden bij Zijn wederkomst. Het is daarom van belang om kennis te hebben van wat die najaarsfeesten inhouden en welke profetische lading ze hebben.

We kunnen concluderend stellen dat er veel aanwijzingen zijn dat wederkomst gelinkt is met de Bazuinendag (zie ook Openb. 19). De Grote Verzoendag is gelinkt met het opsluiten van de Satan (zie Openb. 20:1-3,10) waarna alles tot herstel gebracht kan worden onder de heerschappij van Yeshua in het Duizendjarig Vrederijk (Openb. 20). Daarna vangt de eeuwigheid aan met een (ver)nieuw(d)e hemel en aarde (Openb. 21+22).

Ik roep u er toe op en nodig u uit om de Gods vastgestelde Feesten in acht te nemen tezamen met de bruidsgemeente van Yeshua de Messias, Die spoedig komen zal om Zijn Rijk te vestigen!

Indien u meer informatie wenst, zie onderstaande contactmogelijkheden. Ook is het mogelijk om de zogeheten Moadiem-cursus te volgen, gegeven door stichting Shoresh.

www.thoragenade.nl

thoragenade@gmail.com

Bronvermelding

[1] Eerste Vaticaanse Concilie, D.S. 3058; te raadplegen onder punt 9 op https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=116&id=2112

[2] Zie wat de Bijbel schrijft over de Koningin des Hemels in Jer. 7: 17-18 en Jer. 44: 15-19.

[3] Concilie van Trente, sessio XXV, te raadplegen op https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=787

[4] Mat. 6:24 - Mat. 4:8 - Mat. 13:38

[5] Kol. 2:15

[6] Ef. 6:12

[7] Openb. 20: 1-3

[8] Mat. 5: 17-20

[9] 1 Thes. 5 : 2-5

[10] 1 Kor. 15: 51-52 en https://wakeup.nu/bazuinenfeest-in-aantocht-hoe-gaan-we-het-vieren/

[11] Mat. 26:27-29

[12] Zie hierbij ook Joh. 14:2

[13] https://www.myjewishlearning.com/article/decoding-the-shofar/

[14] Rom. 8:1

[15] Openb. 3:10

[16] 1 Kon. 1: 34-39; 2 Kon. 9:13

[17] Openb. 14:14; 19:12

[18] 1 Kor. 6: 19-20

[19] The Metsudah Machzor; Metsudah Publications, New York

[20] Midrash Pirkei Rebbi Eliezer hfst. 46

[21] Chizkuni, Leviticus 16:8:1

[22] 1 Henoch 8:1; 10:4-6

[23] Hebr. 7:14

[24] Openb. 20:3

[25] Marc. 4:20

[26] Joh. 3: 3-6

[27] Babylonisch Talmoed (BT): Shabbat 30b

[28] BT: Sanhedrin 97a