Życiorys.

"Błogosławieni Miłosierni Albowiem Oni Miłosierdzia Dostąpią Mt 5, 7"

Wstęp do tej witryny:

Orędzie Miłosierdzia, które Jezus przekazał przez św. Siostrę Faustynę, polega na przypomnieniu biblijnej prawdy o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka oraz wezwaniu do głoszenia jej przez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę. Integralną częścią tego orędzia jest nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. Jego istotą jest postawa zaufania wobec Boga, czyli pełnienie Jego woli, oraz postawa miłosierdzia względem bliźnich. Nowymi, uprzywilejowanymi formami kultu w tym nabożeństwie są: obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie, święto Miłosierdzia, Koronka do Miłosierdzia Bożego, modlitwa w chwili konania Jezusa na krzyżu zwana Godziną Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia. Do każdej z tych form kultu Jezus przywiązał wielkie obietnice pod warunkiem praktykowania ich w postawie ufności wobec Boga i czynnej miłości bliźniego. Wstęp ten do tej witryny napisała w wigilię Święta Wszystkich Świętych, i w wigilię rocznicy 155 lecia powstania Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, s. M. Elżbieta Siepak ZMBM (31 październik 2017 rok). Za co serdeczne Bóg zapłać. Natomiast witryna internetowa międzynarodowa, źródłowa przede wszystkim o Miłosierdziu Bożym i św. Siostrze Faustynie, Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, znajduje się pod tym adresem internetowym: www.faustyna.pl . Witrynę tę prowadzi s. M. Elżbieta Siepak ZMBM z innymi osobami. Skrót ZMBM oznacza Zgromadzenie Matki Bożej Miłosierdzia. Do tego zgromadzenia zakonnego należała św. Siostra Faustyna...

Nowe uprzywilejowane formy kultu Bożego, które od Boga przekazała św. Siostra Faustyna to:

1. Obraz Miłosierdzia Bożego. 2. Święto Miłosierdzia Bożego. 3. Godzina Miłosierdzia Bożego. 4. Koronka do Miłosierdzia Bożego. 5. Szerzenie Kultu Miłosierdzia Bożego. Więcej informacji w tej witrynie na stronie ''Obietnice''. Św. Siostra Faustyna jak była dzieckiem, to nie pytała się czy Bóg istnieje ale pytała się, jaki jest ten Bóg i jaką ma istność? Czy wiesz, że jak dusze przestaną wypraszać Miłosierdzie Boże, to świat ten przestanie istnieć? Ludzkości nie grozi zanik religijności bo na straży wiary stoi Boży gen...

Wstęp:

Święta Siostra Faustyna Kowalska otrzymała od Boga ''Orędzie Miłosierdzia'' dla świata całego. Jest, to ostatnia deska ratunkowa dla całej ludzkości. Orędzie, to składa się z kilku podstawowych elementów i jest zawarte w kulcie Bożym. Pan Jezus Miłosierny obiecał wiele łask Bożych przez praktykowanie tego ostatecznego: ''Nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego''. Zawołanie: Jezu, ufam Tobie! - to hasło tego orędzia. W roku 2000 Ojciec Święty Jan Paweł II zatwierdził, to orędzie do liturgii Kościoła Powszechnego, czyli wprowadził je do wszystkich diecezji świata na stałe. W tym samym roku św. Siostra Faustyna została wyniesiona na Ołtarze Pańskie jako święta Kościoła Powszechnego. Jest znana po całym świecie jako Apostołka, Szafarka i Sekretarka Miłosierdzia Bożego. Odkryła na nowo w kościele, że Bóg jest samym Miłosierdziem, co stało się jego nowym blaskiem. Wszystko jest zbudowane z Miłosierdzia Bożego i jest ono w sobie samym Arcydziełem Bożym. Boga rozważa się poprzez najwyższy Jego przymiot jakim jest Jego Miłosierdzie Boże...

Odkrycie św. Siostry Faustyny.

Odkrycie najważniejsze w historii ludzkości, to odkrycie między innymi, że Bóg jest samym Miłosierdziem. Dokonała tego św. Faustyna z Głogowca jak niektórzy ją nazywają. Odkrycie św. Faustyny Kowalskiej jest najbardziej proste w historii wszystkich odkryć jakie znamy, a z tego powodu było dlatego tak trudne do odkrycia. Odkrycie na nowo Miłosierdzia Bożego jako centrum wszystkiego w kościele stało się jego nowym blaskiem. Wszechświat działa i istnieje na zasadzie Miłosierdzia Bożego oraz z niego jest zbudowany. Miłosierdzie Boże jest szybsze od światła i działa natychmiastowo poza czasem a tym samym i przestrzenią. Jest wieczne a tym samym nieśmiertelne, jest w sobie samym arcydziełem Bożym... Przed św. Siostrą Faustyną wiedziano, że Bóg jest miłosierny i, że jest miłością i, że jest doskonały. Wiedziano, że za dobre czyny wynagradza a za złe karze. Św. Siostra Faustyna natomiast odkryła całą prawdę o Bożym Miłosierdziu, że Bóg jest miłością samą i samym miłosierdziem, i samą doskonałością w 100 procentach. Wcześniej nie występowały słowa: samą, samym, samo. Inaczej Bóg, to 100 procent miłości Bożej i 100 procent miłosierdzia Bożego, i 100 procent doskonałości Bożej. Odkrywa, to jak widzi i słyszy słowa Jezusa skierowane do duszy będącej w rozpaczy. (Dz. 1486) Słowa Pana Jezusa skierowane do duszy będącej w rozpaczy: ‘’Duszo w ciemnościach pogrążona, nie rozpaczaj, nie wszystko jeszcze stracone, wejdź w rozmowę z Bogiem swoim, który jest miłością i miłosierdziem samym’’. Czyli Bóg jest miłością, miłosierdziem i doskonałością samą. Dlatego widząc mistycznie, to wszystko bez wahania św. Siostra Faustyna woła do Jezusa Miłosiernego: ‘’Jezu przemień mnie w siebie, bo ty wszystko możesz’’. Jezus przemienia ją w siebie i tak św. Siostra Faustyna dostaje największą doskonałość, jaką dusza może osiągnąć w doskonaleniu się tu na ziemi. Poprzez, to udoskonalenie swojej duszy w Jezusie Chrystusie staje się wzorem do naśladowania przez innych. Dalej stoi już przed samym Tronem Miłosierdzia Bożego i zaprasza do Jego zdroju dusze, aby przychodziły i czerpały z niego łaski Boże. Wyprasza, także różne łaski Boże dla tych dusz. Duszę proszą o jej wstawiennictwo u Boga w najróżniejszych swoich potrzebach, intencjach. Miłosierdzie Boże za wstawiennictwem św. Siostry Faustyny sypie hojnie łaskami dla dusz po dzień dzisiejszy, a końca tego działania Bożego nie widać...

Życiorys - Biografia - Życie

Święta Siostra Faustyna była wzrostu średniego jak na ówczesne kobiety. Miała cerę piegowatą. Była szczupła i miała rude włosy a oczy w kolorze od szarozielonych do zielonych, czyli była, to typowa uroda słowiańska. Była Polką. Jako pierwsza Polka została wyniesiona na Ołtarze Pańskie, jako święta w kulcie publicznym. Święta Siostra Faustyna Kowalska Apostołka Miłosierdzia Bożego urodziła się w Głogowcu, w dniu 25 sierpnia 1905 roku. Przyszła na świat w rodzinie bardzo pobożnej państwa, Marianny i Stanisława Kowalskich. Otrzymała imię Helena na Chrzcie Świętym w dniu 27 sierpnia 1905 roku. Chrztu Świętego udzielił jej ks. Józef Chodyński. Głogowiec, to wieś w gminie Świnice Warckie, w województwie łódzkim, w Polsce. Kościół Parafialny Świętego Kazimierza jest w Świnicach Warckich, w odległości około niecałe 3 kilometry. Cała okolica jest piękna, ozdobiona małymi lasami. Piaszczyste wtedy drogi obecnie większość ich jest utwardzona. Dzieci państwa Kowalskich urodziły się w następującej kolejności: Kazimiera, Bronisława, Józefa, Genowefa, Helena (Święta Faustyna), Natalia, Stanisław, Mieczysław, Maria (Lucyna) i Wanda. Kazimiera i Bronisława umarły malutkie. Błogosławione, to dziecko uświęciło łono matki, następne porody odbywały się bez większych już przeszkód. Bogu spodobało się, aby w tej ubogiej rodzinie przyszła na świat ta, która w przyszłości będzie głosiła Jego Miłosierdzie Boże wszystkim. Helena odróżniała się od wszystkich innych dzieci wielką wrażliwością na krzywdę ludzką. Odróżniała się wielką miłością do Boga niepojętą przez wielu. Pierwszej Komunii Świętej udzielił jej ks. Roman Pawłowski w roku 1914. W nocy budziła się mając przynaglenia do modlitwy za osoby potrzebujące Łaski Bożej. Anioł Stróż jej miał szczególny wpływ na nią. Miała objawienia mistyczne przy tym w błyskach niepojętych wśród niebiańskiej przemieniającej się materii różnokolorowej. Czytała z biblioteczki domowej książki religijne, które gromadził jej ojciec. Była największą czytelniczką tej małej domowej biblioteczki, co zaważyło na jej przyszłym losie czyli życiu. Jest w Polsce takie powiedzenie: czym za młodu nasiąknie się, to tym w przyszłości się będzie. Helenka nasiąknęła się właśnie treściami religijnymi, religii rzymskokatolickiej ale w odmienny sposób, bo miała charakter miłosierny do siebie i innych do tego stopnia, że o sobie zapominała. Po przeczytaniu tych religijnych książeczek zapragnęła zostać "Wielką Świętą". Przy pasieniu krów opowiadała życiorysy świętych swoim rówieśnikom. Mówiła, że jak dorośnie, to, też pójdzie na misję, aby uczyć wiary świętej o Bogu. Przebierała się za żebraczkę i tak chodząc po domach wiejskich żebrała coś do zjedzenia. Szybko się przekonała, że trudno wyżebrać coś żebrakowi. Wszystko, to, co zebrała zanosiła ks. proboszczowi parafii, aby on tymi darami obdarował najbardziej potrzebujących. Święta nie skażona, światem wielkich miast wzrastała w całkiem innym świecie. Świat ten wiary i religii, który otaczał całą okolicę wraz z Bogiem Miłosiernym, wynagradzał za wszystkie braki doczesne. Przyszło, to tu szczególnie Miłosierdzie Boże do Helenki Kowalskiej do dziecka, do przyszłej siostry Faustyny. Pojawiło się tu wraz z nią i upuściło ją delikatnie na łożu pod oknem w Domu Narodzin. W wsi Głogowiec 11 jak dwa słupy, które stały się świecznikami. Od tej pory przeznaczenia jej nadszedł czas. Być miłosiernym jak Bóg i ukazać, to Miłosierdzie Boże całemu światu... Święta od samego początku wyróżniała się miłosierdziem oraz delikatnością. Wykroczenia i niedociągnięcia braci i sióstr brała na siebie. Było, to wielkim zdziwieniem bo przecież, to nie ona coś niekorzystnego zrobiła. Pokora jej była tak wielka z skromnością połączona, że daleko szukać podobnej z świecą. Była jak Aniołek posłany na ten świat przez Boga i zapewne tak było. Wielkie zadanie ukazać światu, to co jest najistotniejsze w tym życiu i jak żyć. Ukazać Tego od, którego świat dużych miast zaczął odchodzić. Duże miasta z dużą ilością mieszkańców, którzy się w większości nie znają, stały się siedliskim i źródłem ateizacji społeczeństw. Przyniosło, to wielkie wojny i przyniesie ich jeszcze wiele. Wiele nieszczęścia spadnie jeszcze na ziemie. Święta widziała przyszłość, pierwszą wojnę światową jak i drugą wojnę światową, i wiele różnych wydarzeń świata. Obdarowana tak i ubogacona w mistyczne doświadczenia wzrastała na tej pięknej wsi. Wieś jest najpiękniejsza bo daje pokarm do życia, chleb, masło, mleko, sery, ziemniaki, buraki, kapustę, jabłka, gruszki, porzeczki, śliwki, czereśnie, morwy, wiśnie, ogórki, pomidory i wiele jeszcze innych "Darów Bożych". Dzięki wsi Polska mogła się odrodzić i przetrwała. Polska powstała i wyzwoliła się dzięki wsi, ich mieszkańców. W niej przetrwał język ten, w którym pisała św. Faustyna Kowalska swój dzienniczek, będąc już w zakonie z "Woli Bożej", na polecenie swojego spowiednika. Spowiednik potwierdził tą wolę. Przez ludność miejską przechodziły szczególnie różne wpływy tego świata zwłaszcza ideologiczne. Wieś wtedy szczególnie przetrwała bo domy były rozrzucone między lasy łąki i jeziora. Do wsi najmniej docierały różne informację. Wieś była najzdrowsza i nie skażona różnymi ideologiami. Uważano, że jak miasta w większości zdobyto, to i wsie, też uda się zdobyć, ale tak się nie stało. Święta Faustyna widziała, to odrodzenie się kraju swojego. Przyszły czasy po drugiej wojnie światowej, czasy środków masowego przekazu. Przekazy różne poprzez środki technologiczne dotarły i na wieś. Środki te, to radio i telewizja a, także ostatnio internet. Pomimo tego wieś się broni, broni religii i tradycji, która dała wyzwolenie. Przecież Polska nie istniała prawie na mapach a ostatnio była częścią ZSRR. Gdybyśmy się nie trzymali wiary, religii i tradycji, nie czytali byśmy teraz o św. Faustynie Kowalskiej. Tam gdzie dla Ludu Bożego nie było miłosierdzia, tam Bóg zsyła przez św. Faustynę, "Orędzie Miłosierdzia" dla świata całego. Zsyła nie z miasta ale z zdrowej moralnie polskiej wsi, która słynęła z prostej silnej wiary w Boga. Osoba wybrana nie jest z miasta bo tam osłabiona wiara. Osoba ta jest z wsi trudno dostępnej na szlaku bocznym. Główne szlaki przewozowe są dalej. Teraz czasy się zmieniły i w końcu wsi pod lasem przebiega obecnie autostrada o poważnym znaczeniu. Za czasów wtedy Helenki Kowalskiej przyszłej siostry Faustyny wokoło była cisza. Głosy wydawała natura. Śpiewały tam różne ciągle ptaki. Odgłosy cywilizacji do wsi Głogowiec nie dochodziły, i w takim środowisku wzrastała mała Helenka. Wtedy nikt nie pomyślał, że taka biedna dziewczynka z tak biednej rodziny w przyszłości, będzie znana po całym świecie. Było, to tak nierealne i niemożliwe ale wiara małej dziewczynki dokonała cudu, i wydała owoce nawet na wieczność, czego jesteśmy świadkami. Helenka Kowalska lubiła bardzo zwierzęta i opiekowała się nimi. Kiedy niektóre chorowały opatrywała im rany. Oddawała swoje dobre sukienki, aby jej siostry mogły pójść w niedzielę do kościoła na Mszę Świętą. Sama tak ogołocona nie miała w czym pójść do kościoła. Brakowało odzieży świątecznej w domu jej rodzinnym. Kiedy wszyscy już poszli do kościoła a ona została sama w domu, wtedy brała modlitewnik i udawała się do obory i wśród zwierząt łączyła się z kapłanem sprawującym Mszę Świętą, w Kościele Parafialnym Świętego Kazimierza. Przenosiła się duchowo, mistycznie do kościoła na Mszę Świętą i tak tam była wśród swoich. Duchowo przyjmowała Komunię Świętą, przyjście Pana Jezusa do jej serca. Ile razy tak uczestniczyła w Mszy Świętej nie wiadomo, ale w domu ten fakt zapamiętano dobrze. Helenka bardzo lubiła kapliczki przydrożne i uważała je za cudowne miejsca Boże, z których wypływa wielka Łaska Boża dla wszystkich. Dbała o swoją skromną kapliczkę na gruszy i ją często upiększała. Figurkę Matki Bożej Niepokalanej w domu ubierała w coraz, to piękniejsze sukienki, które szyła ręcznie. W pracy była domyślna i sumienna dlatego wiele razy nie potrzeba było mówić jej co ma zrobić. Robiła na wsi w domu rodzinnym więcej niż powinna. Nadawała się do opieki nad rodzicami szczególnie w starszym wieku. Dlatego rodzice nie będą chcieli jej puścić w przyszłości w świat do zakonu. Gdzie oni znajdą takie drugie dobre dziecko? Wolą Helenkę bo czują w niej Łaskę Bożą a któż nie potrzebuje łaski od samego Boga. Rodzice mieli dla Helenki, także plany zamążpójścia i to ona miała zostać na tej małej gospodarce rolnej. Wiemy po latach kiedy to jej ojciec przyjechał do klasztoru na jej Śluby Wieczyste, i co mu wtedy powiedziała po tych ślubach. Widzi tatuś, tak się tatuś martwił abym miała męża i mam. Pokazała obrączkę ślubną na palcu. Tatuś już ma teraz zięcia i to, aż samego Pana Jezusa. Ojciec teraz dopiero zrozumiał w całej pełni o co jej chodziło wtedy, kiedy była jeszcze na wsi. Mówiła wtedy, że musi pójściu na służbę i ślubować Panu Jezusowi. Dlatego wtedy rodziców tak usilnie prosiła o pozwolenie wstąpienia do zakonu, klasztoru. Tata jej mógł, też zobaczyć podczas tych ślubów inne siostry zakonne, które tak samo poślubiły mistycznie Pana Jezusa. Wtedy odetchnął, że nie tylko jego córka złożyła takie śluby. Rozważał te śluby wieczyste czystości i jak, to można poślubić Boga na wieczność już tu na ziemi. Pan Jezus natomiast jako oblubieniec między innymi, też św. Faustyny później powie jej: córko moja, jesteś sekretarką Mojego Miłosierdzia. Na wsi zanim wyjechała z niej do miasta dla Helenki nastąpiło następujące wydarzenie, które bardzo dobrze zapamiętała. Odbywały się tam co jakiś czas zabawy taneczne niedaleko kościoła parafialnego jak to bywa w takich miejscowościach. Pewnego razu wybrała się tam na zabawę z siostrą i wróciły bardzo późnym wieczorem. Ojciec nie wytrzymał bo tak późno nie powinny wrócić do domu i one dostały razem lanie. Helenka mówiła do ojca, że już nigdy się nie powstydzi z jej niedobrego czynu a teraz będzie doświadczał tylko chlubę z jej powodu... Prosi rodziców o pójście na służbę do Aleksandrowa Łódzkiego, aby tam zarobić sobie na lepszy ubiór. Rodzice się zgadzają. Tam właśnie otrzyma Sakrament Bierzmowania w lutym, w roku 1922. Jest rok 1921, Helena ma 16 lat wyrusza na służbę do Aleksandrowa Łódzkiego. Małe, to miasteczko jest tak blisko Łodzi, że tramwajem można pojechać do niego. Łódź jest miastem włókienniczym i bardzo dużym na owe czasy z bardzo wieloma fabrykami. Z wsi Głogowiec do Aleksandrowa Łódzkiego i Łodzi jest około 50 kilometrów po linii prostej...

Rodzina Kowalskich z Głogowca - Gmina Świnice Warckie nad Nerem - Losy rodzeństwa i rodziców Heleny Kowalskiej - Św. Siostry Faustyny:

Rodzice św. Faustyny zapoznali się w Dąbiu nad Nerem. Oboje tam wtedy pracowali i zawarli tam związek małżeński. Ślub otrzymali w Kościele Parafialnym p.w. Św. Mikołaja w Dąbiu nad Nerem. Niedługo po ślubie zakupili kilka hektarów ziemi około 5, w wsi Głogowiec i tam się pobudowali.

1. Ojciec Stanisław Kowalski urodzony 6 maja 1868 roku w pobliskiej wsi Kraski, zmarł 10 lipca 1946 roku.

2. Matka Marianna z panieńskiego Babel urodziła się 8 marca 1875 roku w odległej wsi Mniewie, zmarła 17 lutego 1965 roku.

3. Siostra Wanda po drugiej wojnie światowej prawdopodobnie wstąpiła do zakonu ale nie czuła jednak powołania zakonnego i przed ślubami wystąpiła z tego zakonu. Później wyjechała do Anglii i wyszła za mąż. Raz przyjechała odwiedzić rodzinę. Później kontakt z nią się urwał. Co z nią się stało dalej, nie wiadomo?

4. Siostra Maria - Lucyna pracowała na kolei w Szczecinie, była konduktorką - samotna. Wyszła rano do pracy i na torowisku kolejowym doszło do wypadku. Przejechał ją pociąg - zmarła śmiercią tragiczną w roku 1956.

5. Siostra Józefa wyszła za mąż i przeniosła się tym samym do pobliskiej wsi - Rogów.

6. Siostra Natalia opuściła dom rodzinny i przeniosła się prawdopodobnie do pobliskiej wsi - Wola Olesin (tam pracowała jako pomoc domowa), dalej Wola Świniecka a następnie wyszła za mąż. Kiedy zmarł jej mąż a była już w podeszłym wieku zaopiekowały się nią Siostry ZMBM z Białej obok Płocka. Siostry opiekowały się nią do jej końca życia. Natalia pozostawiła im zdjęcie jedyne św. Faustyny przed wstąpieniem do klasztoru. Jest, to zdjęcie z Łodzi. Zdjęcie, to przedstawia trzy siostry a po lewej stronie właśnie Helenę Kowalską. Zmarła w roku 1997.

7. Brat Stanisław ożenił się z wybranką Jadwigą z pobliskiej wsi Dzierżawy. Grał na organach w kościele w Świnicach Warckich i z rodziną mieszkał na organistówce. Później przeniósł się z rodziną do Łodzi do Parafii Św. Jana Chrzciciela. Grał na organach w tym kościele i mieszkał z rodziną na organistówce. Później przeniósł się z rodziną do Parafii Matki Bożej Zwycięskiej przy ul. Łąkowej i na tej ulicy mieszkał ale już w swoim mieszkaniu z przydziału komunalnego. Grał na organach w tym kościele. Miał córkę Teresę i syna Sławoja. Brat rodzony Stanisław, św. Faustyny zmarł w roku 1991. W dniu 19 września 1937 roku, brat Stanisław Kowalski odwiedził swoją Siostrę Faustynę, w klasztorze w Krakowie. Dostarczył po drugiej wojnie światowej do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego - Kraków Łagiewniki - do Sióstr ZMBM wiele informacji o swojej siostrze wraz z zdjęciami i obrazkami oraz listami. Św. Faustyna Kowalska, to właśnie jego imię wymienia w swoim dzienniczku o tytule: Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Jego córka Pani Teresa Wencel z panieńskiego Kowalska reprezentowała rodzinę Kowalskich, podczas konsekracji Bazyliki Miłosierdzia Bożego przez św. Jana Pawła II w Krakowie Łagiewnikach, w dniu 17 sierpnia 2002 roku. Brat Pani Teresy, Sławoj zmarł śmiercią tragiczna w Łodzi, w 1997 roku mając zaledwie 49 lat (wypadek na ul. Krakowskiej). Pani Teresa Wencel z panieńskiego Kowalska córka rodzonego brata Stanisława ma jednego syna Tadeusza. Swego czasu brat rodzony św. Siostry Faustyny, Stanisław Kowalski miał wstąpić do zakonu ale zrezygnował. W tej intencji brata modliła się jego siostra, właśnie św. Faustyna. Z rodziny tej Kowalskich tylko powołanie zakonne miała Helena, czyli św. Siostra Faustyna...

8. Siostra Genowefa - Gienia (Ewa), opiekowała się rodzicami - prawdopodobnie samotna przez całe życie (nie wyszła za mąż).

9. Brat Mieczysław pozostał na tej małej gospodarce w Głogowcu, domu rodzinnym. Ożenił się i miał dzieci. Grał na organach w kościele parafialnym w Świnicach Warckich. Później dość długo z rodziną był w pobliskiej Leźnicy Małej na organistówce i grał tam na organach w Kościele Parafialnym p.w. Św. Marii Magdaleny. Później na stałe powrócił do domu rodzinnego w Głogowcu. Zmarł w roku 1998.

10. Siostra Helena Kowalska wstąpiła do zakonu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i przyjęła imię zakonne Maria Faustyna. Zakon ten wtedy miał trochę inną nazwę.

11. Siostra Kazimiera umarła malutka.

12. Siostra Bronisława umarła malutka.

Organistówka - służbowy dom, mieszkanie a będące przeważnie w najbliższej odległości od kościoła, przeznaczone dla organisty i jego najbliższej rodziny. Dzieci państwa Kowalskich urodziły się w następującej kolejności: Kazimiera, Bronisława, Józefa, Genowefa (Ewa), Helena (Święta Faustyna), Natalia, Stanisław, Mieczysław, Maria (Lucyna) i Wanda. Kazimiera i Bronisława umarły malutkie. Na cmentarzu parafialnym w Świnicach Warckich nad Nerem znajdują się następujące groby krewnych, rodziny św. Faustyny Kowalskiej: rodziców Marianny i Stanisława, brata Stanisława, brata Mieczysława, siostry Genowefy, siostry Natalii, siostry Marii (Lucyny) i siostry Józefy. Grób św. Faustyny Kowalskiej (Heleny) znajduje się w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie - Łagiewnikach przy ul. Siostry Faustyny 3. Grób siostry Wandy, która wyjechała do Anglii po II wojnie światowej prawdopodobnie znajduje się w tym kraju. Kontakt rodzina z Wandą utraciła. Była tylko raz w odwiedzinach w wsi domu rodzinnym, w Głogowcu. Co dalej się z nią stało nie wiadomo? Czy miała tam jakiś wypadek samochodowy? Jeżeli tak, to jaki on miał wpływ na dalszy stan zdrowia Wandy w Anglii?

Powrót do początku strony.

Kalendarium:

25 sierpnia 1905

Narodziny trzeciego dziecka w rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich we wsi Głogowiec.

27 sierpnia 1905

Chrzest w parafii św. Kazimierza w Świnicach Warckich, którego udzielił ks. Józef Chodyński. Dziecku Kowalskich nadano imię: Helena, a rodzicami chrzestnymi byli: Konstanty Bednarek i Marianna Szewczyk (Szczepaniak).

1912

Pierwsze doświadczenie miłości Boga i wezwanie małej Helenki do życia doskonalszego w czasie nieszporów w kościele parafialnym w Świnicach Warckich.

1914

Pierwsza Komunia święta Helenki Kowalskiej udzielona przez ks. Romana Pawłowskiego proboszcza parafii w Świnicach Warckich.

1917

Rozpoczęcie nauki w szkole podstawowej w Świnicach Warckich przez Helenkę Kowalską.

1921

Początek służby Helenki Kowalskiej u Kazimierza i Leokadii Bryszewskich w Aleksandrowie Łódzkim.

1922

Powrót Heleny Kowalskiej z Aleksandrowa Łódzkiego do Głogowca i przedstawienie rodzicom zamiaru wstąpienia do klasztoru. Stanowczy sprzeciw ze strony rodziców.

Jesień 1922

Wyjazd Heleny Kowalskiej do Łodzi w celu poszukiwania pracy. Pobyt u wuja Michała Rapackiego przy ul. Krośnieńskiej 9. Służba u tercjarek franciszkańskich.

2 lutego 1923

Rozpoczęcie służby u Marcjanny Sadowskiej, właścicielki sklepu przy ul. Abramowskiego 29 w Łodzi.

Lipiec 1924

· Wyjazd Heleny Kowalskiej do Warszawy w celu wstąpienia do klasztoru.

· Praca u Aldony Lipszycowej w Ostrówku, gmina Klembów.

· Pierwsza wizyta w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i wstępne przyjęcie przez m. Michaelę Moraczewską.

1 sierpnia 1925

Wstąpienie Heleny Kowalskiej do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej.

Sierpień 1925

Wyjazd postulanki Heleny Kowalskiej do domu letniskowego Zgromadzenia w Skolimowie dla podratowania zdrowia.

1925

Postulat Heleny Kowalskiej w domu warszawskim Zgromadzenia pod kierunkiem m. Janiny Bartkiewicz.

23 stycznia 1926

Przyjazd postulantki Heleny Kowalskiej do Krakowa w celu dokończenia postulatu i odbycia dwuletniego nowicjatu pod kierunkiem m. Małgorzaty Gimbutt i m. Marii Józefy Brzozy.

30 kwietnia 1926

Obłóczyny, na których Helena Kowalska otrzymała habit oraz imię zakonne: s. M. Faustyna. Ceremoniom obłóczyn, pierwszych i wieczystych ślubów w tym dniu przewodniczył bp Paweł Kubicki z Sandomierza.

20 kwietnia 1928

Siostra Faustyna rozpoczyna rekolekcje przed złożeniem ślubów czasowych.

30 kwietnia 1928

Pierwsze śluby zakonne (czystości, ubóstwa i posłuszeństwa) Siostry Faustyny, składane na rok i ponawiane każdego roku aż do czasu złożenia wieczystej profesji.

31 października 1928

Wyjazd Siostry Faustyny do Warszawy, do pracy w kuchni.

21 lutego1929

Wyjazd Siostry Faustyny do Wilna na zastępstwo s. Petroneli Basiury, która udawała się na III probację.

11 czerwca 1929

Powrót Siostry Faustyny z Wilna do Warszawy (klasztor przy ul. Żytniej).

Czerwiec 1929

Wyjazd Siostry Faustyny do nowo powstającego domu Zgromadzenia na Grochowie w Warszawie przy ul. Hetmańskiej.

7 lipca 1929

Wyjazd Siostry Faustyny do Kiekrza, by zastąpić w kuchni chorą s. Modestę Rzeczkowską.

Październik 1929

Pobyt Siostry Faustyny w domu generalnym w Warszawie przy ul. Żytniej.

Maj-czerwiec 1930

· Przyjazd Siostry Faustyny do Płocka i praca w sklepie piekarniczym.

· Pobyt Siostry Faustyny w domu filialnym w Białej (10 km od Płocka).

·

22 lutego1931

Rozpoczęcie w życiu Siostry Faustyny prorockiej misji. Pierwsza wizja Jezusa Miłosiernego i polecenie namalowania obrazu.

Luty 1931

Polecenie Pana Jezusa dotyczące ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.

Listopad 1932

Wyjazd Siostry Faustyny na III probację do Warszawy.

Listopad 1932

Rekolekcje w Walendowie. Spowiedź Siostry Faustyny u o. Edmunda Eltera SJ i pierwsze potwierdzenie nadprzyrodzonego pochodzenia objawień.

1 grudnia 1932

Rozpoczęcie przez Siostrę Faustynę III probacji pod kierunkiem m. Małgorzaty Gimbutt.

Marzec 1933

Siostrę Faustynę w klasztorze na Żytniej w Warszawie odwiedziła młodsza rodzona siostra Wanda.

18 kwietnia 1933

Przyjazd Siostry Faustyny do Krakowa.

21 kwietnia 1933

Rozpoczęcie w krakowskim klasztorze ośmiodniowych rekolekcji pod kierunkiem o. Antoniego Bronisława Wojnara SJ. Pierwsza spowiedź u o. Józefa Andrasza SJ.

1 maja 1933

Złożenie przez Siostrę Faustynę ślubów wieczystych w Krakowie. Ceremoniom przewodniczył bp Stanisław Rospond.

23 maja 1933

Wyjazd Siostry Faustyny z Krakowa do Wilna. Po drodze zatrzymała się w Częstochowie.

25 maja 1933

Przyjazd Siostry Faustyny do Wilna, gdzie podjęła pracę w ogrodzie.

Czerwiec 1933

Pierwsze spotkanie Siostry Faustyny ze spowiednikiem ks. Michałem Sopoćką, kierownikiem duchowym w Wilnie, który z woli Boga był dla niej pomocą w wypełnianiu prorockiej misji.

2 stycznia 1934

Pierwsza wizyta w pracowni malarza Eugeniusza Kazimirowskiego, dokąd Siostra Faustyna chodziła z przełożoną m. Ireną Krzyżanowską.

29 marca 1934

Siostra Faustyna spisała akt ofiarowania swego życia za grzeszników, szczególnie za te dusze, które straciły ufność w miłosierdzie Boże.

Czerwiec 1934

Ukończenie prac związanych z namalowaniem pierwszego obrazu Jezusa Miłosiernego w pracowni Eugeniusza Kazimirowskiego. Siostra Faustyna płakała, że Jezus na tym obrazie nie jest tak piękny, jakim Go widziała.

26 lipca 1934

Siostra Faustyna chora – przeziębienie.

12 sierpnia 1934

Silne zasłabnięcie Siostry Faustyny. Wezwany ks. Michał Sopoćko udzielił jej sakramentu chorych.

13 sierpnia 1934

Poprawa zdrowia Siostry Faustyny.

4 marca 1935

Siostra Faustyna wraz z s. Petronelą pojechały „na Kazika”, by zakupić narzędzia i naczynia gospodarze.

26-28 kwietnia 1935

Pierwsze publiczne wystawienie obrazu Jezusa Miłosiernego w Ostrej Bramie w Wilnie.

Maj 1935

Pierwsze objawienie związane z ideą nowego zgromadzenia.

13-14 września 1935

Objawienie Siostrze Faustynie Koronki do Miłosierdzia Bożego.

29 września 1935

Siostra Faustyna wraz z siostrami wzięła udział w czterdziestogodzinnym nabożeństwie w kościele św. Michała.

19 października 1935

Wyjazd Siostry Faustyny do Krakowa na ośmiodniowe rekolekcje.

4 listopada 1935

Powrót Siostry Faustyny do Wilna po rekolekcjach w Krakowie. Po drodze zatrzymała się w Częstochowie.

8 stycznia 1936

Wizyta Siostry Faustyny u abp Romualda Jałbrzykowskiego, w czasie której przedstawiła żądanie Jezusa dotyczące założenia nowego zgromadzenia.

21 marca 1936

Wyjazd Siostry Faustyny z Wilna do Warszawy.

25 marca 1936

Przyjazd Siostry Faustyny do Walendowa, a potem wyjazd do Derd.

11 maja 1936

Wyjazd Siostry Faustyny z Derd do Krakowa na pobyt stały w towarzystwie s. Edmundy Sękul.

12 maja 1936

Przyjazd Siostry Faustyny do Krakowa.

19 czerwca 1936

Udział Siostry Faustyny w procesji Serca Bożego w kościele jezuitów przy ul. Kopernika w Krakowie.

14 września 1936

Rozmowa Siostry Faustyny z abp R. Jałbrzykowskim w klasztorze w Krakowie-Łagiewnikach.

19 września 1936

Badanie lekarskie Siostry Faustyny na Prądniku w Krakowie.

20 października 1936

Siostra Faustyna rozpoczyna ośmiodniowe rekolekcje w Krakowie.

9 grudnia 1936

Wyjazd Siostry Faustyny do szpitala na Prądniku.

24 grudnia 1936

Powrót Siostry Faustyny do klasztoru na Święta Bożego Narodzenia.

27 grudnia 1936

Wyjazd Siostry Faustyny do szpitala na Prądniku na dalszą kurację.

27 marca 1937

Powrót Siostry Faustyny ze szpitala do klasztoru w Łagiewnikach.

13 kwietnia 1937

Pogorszenie stanu zdrowia Siostry Faustyny.

14 kwietnia 1937

Cudowne uzdrowienie Siostry Faustyny. Jezus powiedział: „Idź i powiedz przełożonej, że jesteś zdrowa”.

23 kwietnia 1937

Siostra Faustyna odprawia trzydniowe rekolekcje.

4 maja 1937

Siostra Faustyna otrzymuje zgodę przełożonej generalnej m. Michaeli Moraczewskiej na opuszczenie Zgromadzenia, ale z powodu wielkich ciemności duchowych nie korzysta z tego pozwolenia, uznając, że nie ma w tym woli Bożej.

20 maja 1937

Siostra Faustyna powraca do stanu sprzed cudownego uzdrowienia, gdyż chce służyć Jezusowi w takim stanie, jaki mu się bardziej podoba.

29 lipca 1937

Wyjazd Siostry Faustyny na kurację do Rabki.

10 sierpnia1937

Powrót Siostry Faustyny z Rabki do Krakowa.

12 sierpnia 1937

Spotkanie Siostry Faustyny z ks. Michałem Sopoćką w klasztorze w Łagiewnikach.

25 sierpnia 1937

Ksiądz Michał Sopoćko kilka dni przebywał w Krakowie i w klasztorze w Łagiewnikach spotykał się z Siostrą Faustyną.

6 września 1937

Siostra Faustyna ze względu na stan zdrowia otrzymała zmianę obowiązku z ogrodu do furty.

19 września 1937

Siostrę Faustynę odwiedził rodzony brat Stanisław.

27 września 1937

Siostra Faustyna wraz z przełożoną m. Ireną Krzyżanowską poszła do miasta do drukarni J. Cebulskiego (ul. Szewska 22) w sprawie drukowania obrazków Jezusa Miłosiernego. Potem modliła się w kościele mariackim w Krakowie.

Październik 1937

Objawienie Godziny Miłosierdzia w klasztorze w Krakowie-Łagiewnikach.

21 kwietnia 1938

Powtórny wyjazd Siostry Faustyny do szpitala na Prądniku.

Lipiec 1938

Przełożona generalna m. Michaela Moraczewska odwiedziła Siostrę Faustynę w szpitalu na Prądniku.

24 sierpnia 1938

Przełożona m. Irena Krzyżanowska całą noc czuwała przy Siostrze Faustynie w szpitalu na Prądniku.

25 sierpnia 1938

Ksiądz Teodor Czaputa, kapelan klasztoru Zgromadzenia w Krakowie-Łagiewnikach, w szpitalu na Prądniku udzielił Siostrze Faustynie sakramentu chorych.

28 sierpnia 1938

Ksiądz Michał Sopoćko przyjechał do Krakowa i kilka razy odwiedził Siostrę Faustynę w szpitalu na Prądniku.

17 września1938

Powrót Siostry Faustyny ze szpitala do klasztoru w Łagiewnikach.

22 września 1938

Siostra Faustyna zwyczajem Zgromadzenia przeprosiła siostry za swe mimowolne uchybienia.

26 września 1938

Ostatnie spotkanie Siostry Faustyny z ks. Michałem Sopoćką, w czasie którego powiedziała: „Zajęta jestem obcowaniem z Ojcem Niebieskim”.

5 października 1938

· Ostatnia spowiedź Siostry Faustyny u o. Józefa Andrasza (godzina 1600).

· Modlitwy kapelana ks. Teodora Czaputy i sióstr przy łożu umierającej Siostry Faustyny.

· Odejście Siostry Faustyny do Pana (22:45) w obecności s. Amelii Sochy i s. Eufemii Traczyńskiej.

·

7 października 1938

Pogrzeb Siostry Faustyny odbył się w pierwszy piątek miesiąca i uroczystość Matki Bożej Różańcowej. Ojciec Władysław Wojtoń SJ odprawił Mszę św. przy głównym ołtarzu, a o. Tadeusz Chabrowski SJ przy ołtarzu Serca Jezusowego. Na pogrzebie nie był nikt z rodziny, ponieważ Siostra Faustyna nie chciała narażać ich na koszty podróży. Siostra Faustyna została pochowana w grobowcu na cmentarzu zakonnym w ogrodzie Zgromadzenia.

Kalendarium jest opracowane przez s. M. Elżbietę Siepak z ZMBM, na podstawie zgromadzonych materiałów źródłowych archiwalnych. Z witryny źródłowej ZMBM: https://www.faustyna.pl

ZMBM oznacza Zgromadzenie Matki Bożej Miłosierdzia lub inaczej: Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.

Życiorys cały oryginalny, źródłowy przygotowany przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, znajduje się pod poniższym linkiem do życiorysu i kalendarium św. Faustyny Kowalskiej - pozycja - ''Strona główna'', dalej ,, Święta Siostra Faustyna'', dalej '' Życie", dalej ''Biografia'' lub ''Kalendarium''. Link: http://www.faustyna.pl