Modlitwy do św. Faustyny.

Błogosławieni Miłosierni Albowiem Oni Miłosierdzia Dostąpią Mt 5, 7"

Wstęp do tej witryny:

Orędzie Miłosierdzia, które Jezus przekazał przez św. Siostrę Faustynę, polega na przypomnieniu biblijnej prawdy o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka oraz wezwaniu do głoszenia jej przez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę. Integralną częścią tego orędzia jest nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. Jego istotą jest postawa zaufania wobec Boga, czyli pełnienie Jego woli, oraz postawa miłosierdzia względem bliźnich. Nowymi, uprzywilejowanymi formami kultu w tym nabożeństwie są: obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie, święto Miłosierdzia, Koronka do Miłosierdzia Bożego, modlitwa w chwili konania Jezusa na krzyżu zwana Godziną Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia. Do każdej z tych form kultu Jezus przywiązał wielkie obietnice pod warunkiem praktykowania ich w postawie ufności wobec Boga i czynnej miłości bliźniego. Wstęp ten do tej witryny napisała w wigilię Święta Wszystkich Świętych, i w wigilię rocznicy 155 lecia powstania Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, s. M. Elżbieta Siepak ZMBM (31 październik 2017 rok). Za co serdeczne Bóg zapłać. Natomiast witryna internetowa międzynarodowa, źródłowa przede wszystkim o Miłosierdziu Bożym i św. Siostrze Faustynie, Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, znajduje się pod tym adresem internetowym: www.faustyna.pl . Witrynę tę prowadzi s. M. Elżbieta Siepak ZMBM z innymi osobami. Skrót ZMBM oznacza Zgromadzenie Matki Bożej Miłosierdzia. Do tego zgromadzenia zakonnego należała św. Siostra Faustyna...

Nowe uprzywilejowane formy kultu Bożego, które od Boga przekazała św. Siostra Faustyna to:

1. Obraz Miłosierdzia Bożego. 2. Święto Miłosierdzia Bożego. 3. Godzina Miłosierdzia Bożego. 4. Koronka do Miłosierdzia Bożego. 5. Szerzenie Kultu Miłosierdzia Bożego. Więcej informacji w tej witrynie na stronie ''Obietnice''. Św. Siostra Faustyna jak była dzieckiem, to nie pytała się czy Bóg istnieje ale pytała się, jaki jest ten Bóg i jaką ma istność? Czy wiesz, że jak dusze przestaną wypraszać Miłosierdzie Boże, to świat ten przestanie istnieć? Ludzkości nie grozi zanik religijności bo na straży wiary stoi Boży gen...

Modlitwa o uproszenie łask za przyczyną

św. Siostry Faustyny

O Jezu, któryś św. Faustynę uczynił wielką czcicielką nieograniczonego miłosierdzia Twego, racz za jej wstawiennictwem, jeśli to jest zgodne z najświętszą wolą Twoją, udzielić mi łaski…, o którą Cię proszę. Ja grzeszny nie jestem godzien Twego miłosierdzia, ale wejrzyj na ducha ofiary i poświęcenia Siostry Faustyny i nagródź jej cnotę, wysłuchując próśb, które za jej przyczyną z ufnością do Ciebie zanoszę.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

Święta Siostro Faustyno – módl się za nami.

Imprimatur

Franciszek kard. Macharski

metropolita krakowski

Kraków, 20 stycznia 2000

Modlitwa do św. Siostry Faustyny Jana Pawła II

Ty zaś, Faustyno, darze Boga dla naszej epoki, darze polskiej ziemi dla całego Kościoła, wyjednaj nam, abyśmy mogli pojąć głębię Bożego Miłosierdzia, pomóż nam, abyśmy osobiście go doświadczyli i świadczyli o nim braciom. Twoje orędzie światłości i nadziei niech się rozprzestrzenia na całym świecie, niech przynagla grzeszników do nawrócenia, niech uśmierza spory i nienawiści, niech uzdalnia ludzi i narody do czynnego okazywania braterstwa. My dzisiaj, wpatrując się razem z tobą w oblicze zmartwychwstałego Chrystusa, powtarzamy twoją modlitwę ufnego zawierzenia i mówimy z niezłomną nadzieją: „Jezu, ufam Tobie”.

Z homilii kanonizacyjnej, 30 kwietnia 2000

LITANIA DO ŚW. SIOSTRY FAUSTYNY

(do prywatnego odmawiania)

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison

Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas

Ojcze z nieba Boże – zmiłuj się nad nami

Synu Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad nami

Duchu Święty Boże – zmiłuj się nad nami

Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami

Święta Maryjo – módl się za nami

Święta Faustyno, żywy świadku miłosierdzia Ojca niebieskiego

– módl się za nami

Święta Faustyno, pokorna służebnico Jezusa, Wcielonego Miłosierdzia

Święta Faustyno, posłuszne narzędzie Ducha Pocieszyciela

Święta Faustyno, ufna córko Matki Miłosierdzia

Święta Faustyno, powiernico orędzia o miłosierdziu Bożym

Święta Faustyno, wierna sekretarko słów Jezusa Miłosiernego

Święta Faustyno, wielka apostołko miłosierdzia Bożego

Święta Faustyno, szafarko Boga bogatego w miłosierdzie

Święta Faustyno, darze Boga dla całego świata

Święta Faustyno, dostrzegająca dobroć Stwórcy w każdym stworzeniu

Święta Faustyno, wielbiąca Boga w tajemnicy Wcielenia

Święta Faustyno, uczestniczko męki i zmartwychwstania Pana

Święta Faustyno, przewodniczko na drodze Jezusowego krzyża

Święta Faustyno, spotykająca się z Jezusem w sakramentach świętych

Święta Faustyno, zjednoczona z Oblubieńcem w swej duszy

Święta Faustyno, olśniona miłosierdziem Boga w życiu Maryi

Święta Faustyno, miłująca Kościół – Mistyczne Ciało Chrystusa

Święta Faustyno, mocna prawdziwą wiarą

Święta Faustyno, wytrwała niezłomną nadzieją

Święta Faustyno, płonąca gorącą miłością

Święta Faustyno, piękna prawdziwą pokorą

Święta Faustyno, prosta dziecięcą ufnością

Święta Faustyno, wzorze pełnienia woli Bożej

Święta Faustyno, przykładzie ofiarnej służby

Święta Faustyno, opiekunko troskliwa dusz kapłańskich i zakonnych

Święta Faustyno, ochrono przed złem ludzi młodych i dzieci

Święta Faustyno, nadziejo upadających i zrozpaczonych

Święta Faustyno, umocnienie chorych i cierpiących

Święta Faustyno, wspierająca ufność w sercach konających

Święta Faustyno, ofiarująca się za grzeszników

Święta Faustyno, zatroskana o zbawienie wszystkich ludzi

Święta Faustyno, orędowniczko cierpiących w czyśćcu

Święta Faustyno, prosząca o miłosierdzie Boga dla całego świata

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

C: Módl się za nami św. Faustyno,

W: Abyśmy życiem i słowem głosili światu orędzie Miłosierdzia.

Módlmy się:

Miłosierny Boże, przyjmij nasze dziękczynienie za dar życia i posłannictwa św. Faustyny i za jej wstawiennictwem pomóż nam wzrastać w postawie ufności wobec Ciebie i miłosierdzia względem bliźnich. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

——————————-

Imprimatur

Franciszek kard. Macharski

metropolita krakowski

Kraków, 9 lipca 2003

MSZA ŚWIĘTA

5 października

ŚW. FAUSTYNY KOWALSKIEJ, DZIEWICY

Teksty do Mszy świętej o św. Faustynie Kowalskiej, dziewicy, zostały zatwierdzone przez Kongregację do Spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów tuż przed jej beatyfikacją, czyli 1 marca 1993 roku w języku łacińskim, włoskim i polskim (Prot. CD 2175/92). Formularz w języku polskim wydało Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i Pallottinum w roku 2003.

ANTYFONA NA WEJŚCIE

Ps 89 (88), 2

Na wieki będę sławił miłosierdzie Pana, * Twą wierność będę głosił moimi ustami przez wszystkie pokolenia.

KOLEKTA

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętą Faustynę do głoszenia niezmierzonych bogactw Twojego miłosierdzia, + spraw, abyśmy za jej przykładem w pełni zaufali Twemu miłosierdziu * i wytrwale pełnili dzieła chrześcijańskiej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

PIERWSZE CZYTANIE

Oz 2,16b. 17. 21-22

(Poślubienie przez miłosierdzie i wierność)

Czytanie z Księgi Proroka Ozeasza.

To mówi Pan: „Chcę przynęcić niewierną oblubienicę, na pustynię ją wyprowadzić i mówić do jej serca. I będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju. Oddam jej znowu winnice, dolinę Akor uczynię bramą nadziei.

I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana”.

Oto Słowo Boże.

albo:

PIERWSZE CZYTANIE

Oz 11, 1. 3-4. 8c-9

(Miłosierdzie Boże wobec ludzi)

Czytanie z Księgi Proroka Ozeasza.

To mówi Pan: „Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości.

Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę, schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.

Moje serce się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu, i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja, Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać”.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 103 (102), 1-2. 3-4. 8-9. 11-12 (R.: por. 8a)

DRUGIE CZYTANIE

Ef 3, 8-12, 14-19

(Nieskończone wymiary miłosiernej miłości Chrystusa)

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia, mnie zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: głosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich, zgodnie z planem wieków, jaki powziął Bóg w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością dzięki wierze w Niego.

Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście napełnieni zostali całą Pełnią Bożą.

Oto Słowo Boże.

albo:

DRUGIE CZYTANIE

2 Kor 5, 14-21

(Pojednanie z Bogiem w Chrystusie)

Czytanie z drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian.

Bracia, miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał.

Tak i więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.

Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał ze sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień.

W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem. On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.

Oto Słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

1 J 4, 10b

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg pierwszy nas umiłował i posłał swojego Syna

jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

J 19, 31-37

(Odczytanie przebicia boku Chrystusa jako znaku miłosierdzia Bożego)

+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana.

Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat, ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem, Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.

Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.

Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Kości Jego nie będą łamane”. I znowu na innym miejscu mówi Pismo: „Będą patrzeć na Tego, którego przebodli”.

Oto Słowo Pańskie.

albo:

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mt 11, 29

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Weźcie moje jarzmo na siebie, i uczcie się ode mnie;

bo jestem cichy i pokornego serca

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 11, 25-30

(Objawienia się Chrystusa ludziom łagodnym i pokornym)

+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten komu Syn zechce objawić.

Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię. Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

Oto Słowo Pańskie.

MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij dary, które z radością składamy, + i spraw, abyśmy wraz z Chrystusem stali się ofiarą przebłagalną * za grzechy nasze i całego świata. Przez Chrystusa, Pana naszego.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ

Ps 118 (117), 1

Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, * bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.

MODLITWA PO KOMUNII

Boże, bogaty w miłosierdzie, niech Najświętszy Sakrament odnowi nasze dusze i ciała, + abyśmy za przykładem świętej Faustyny,* nieśli całemu światu nadzieję Twojego miłosierdzia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

LITURGIA GODZIN

Godzina Czytań z Liturgii Godzin w języku łacińskim, włoskim i polskim została zatwierdzona przez Kongregację do Spraw Kultu i Dyscypliny Sakramentów 1 marca 1993 roku. Pełny tekst Liturgii Godzin na uroczystość w języku łacińskim, włoskim, angielskim i polskim – 1 lipca 2003 roku (Prot. 1690/01/L). „Liturgia Godzin. Teksty własne o świętej Faustynie Kowalskiej” w języku polskim zostały opublikowane przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i Wydawnictwo Pallottinum w 2003 roku.

I NIESZPORY

HYMN Uwielbiaj, duszo moja, miłosierdzie Pana, jak w II Nieszporach.

PSALMODIA

1 ant. Chwalcie Pana, bo jest dobry * bo na wieki miłosierdzie Jego.

Psalm 113 (112)

Chwalebne jest imię Pana

Chwalcie, słudzy Pańscy, *

chwalcie imię Pana.

Niech imię Pana będzie błogosławione, *

teraz i na wieki.

Od wschodu aż do zachodu słońca *

niech będzie pochwalone imię Pana.

Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *

ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Kto jest jak nasz Pan Bóg, który mieszka w górze *

i w dół spogląda na niebo i na ziemię?

Podnosi z prochu nędzarza *

i dźwiga z gnoju ubogiego.

By go posadzić wśród książąt, *

wśród książąt swojego ludu.

Tej, co była niepłodna, każe mieszkać w domu

jako matce cieszącej się dziećmi.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ten werset Chwała Ojcu dodaje się na końcu wszystkich psalmów i pieśni, chyba że podano inaczej.

Ant. Chwalcie Pana, bo jest dobry / bo na wieki miłosierdzie Jego.

2 ant. Panie Zastępów, * szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie.

Psalm 147 B (147)

Jeruzalem wielki Boga

Chwal, Jeruzalem, Pana, *

wysławiaj Twego Boga, Syjonie!

Umacnia bowiem zawory bram twoich *

i błogosławi synom twoim w tobie.

Zapewnia pokój twoim granicom *

i wyborną pszenicą ciebie darzy.

Zsyła na ziemię swoje polecenia, *

a szybko mnie Jego słowo.

On prószy śniegiem jak wełną *

i szron jak popiół rozsypuje.

On grad rozrzuca jak okruchy chleba, *

od Jego mrozu ścinają się wody.

Posyła słowo, i lód topnieje, *

powieje wiatrem, i rzeki płyną.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *

Izraelowi ustawy swe i wyroki.

Nie uczynił tego dla innych narodów, *

nie oznajmił im swoich wyroków.

Ant. Panie Zastępów, / szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie.

3 ant. Dzięki Chrystusowi * wielką ufność w Bogu pokładamy.

Pieśń Ef 1, 3-10

Bóg Zbawca

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec *

naszego Pana Jezusa Chrystusa.

On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym *

na wyżynach niebieskich, w Chrystusie.

W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, *

abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.

Z miłości przeznaczył nas dla siebie +

jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, *

według postanowienia swojej woli,

Ku chwale majestatu swej łaski, *

którą nas obdarzył w Umiłowanym.

W Nim odkupienie mamy przez krew Jego, +

odpuszczenie grzechów, *

według bogactwa Jego łaski.

Szczodrze ja na nas wylał *

w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia,

Przez to, że nam oznajmił tajemnice swej woli, +

według swojego postanowienia, które przedtem w Nim powziął *

dla dokonania pełni czasów,

Aby wszystko zjednoczyć na nowo w Chrystusie jako Głowie: *

to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi.

Ant. Dzięki Chrystusowi / wielką ufność w Bogu pokładamy.

CZYTANIE 1Kor 7,32b. 34a

Człowiek bezżenny troszczy się o sprawy Pana, o to, jak by się przypodobać Panu. Podobnie i kobieta: niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, o to, by była święta i ciałem, i duchem.

RESPONSORIUM KRÓTKIE

K. Pan moim dziedzictwem, * Mówi moja dusza. W. Pan. K. Dobry jest dla tych, którzy Go szukają. W. Mówi. K. Chwała Ojcu. W. Pan.

Ant. do pieśni Maryi Twoja ufność i miłosierdzie * nie zatrze się aż na wieki w sercach ludzkich.

Pieśń Maryi, jak w II Nieszporach; po piesni powtarza się powyższą an- tyfonę.

PROŚBY jak w II Nieszporach.

Modlitwa jak w Jutrzni.

WEZWANIE

Ant. Uwielbiajmy Boga bogatego w miłosierdzie, / cześć oddając świętej Faustynie.

Psalm 95 (94)

Wezwanie do chwalenia Pana

(Wygłasza się i powtarza antyfonę)

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *

wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.

Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *

z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

(powtarza się antyfonę)

Bo pan jest Bogiem wielkim, *

wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

W Jego ręku głębiny ziemi, *

szczyty gór do Niego należą.

Jego własnością jest morze, które sam stworzył,

i ziemia, którą ulepiły Jego ręce.

(powtarza się antyfonę)

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze, *

klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.

Albowiem On jest naszym Bogiem, +

a my ludem Jego pastwiska *

i owcami w Jego ręku.

(powtarza się antyfonę)

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: +

„Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *

jak na pustyni w dniu Massa,

gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *

doświadczali Mnie, choć widzieli Moje dzieła.

(powtarza się antyfonę)

Przez lat czterdzieści to pokolenie wstręt we Mnie budziło +

i powiedziałem: „Są ludem o sercu zbłąkanym *

i Moich dróg nie znają”.

przeto przysiągłem w gniewie, *

że nie wejdą do Mojej krainy spoczynku”.

(powtarza się antyfonę)

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

(powtarza się antyfonę)

GODZINA CZYTAŃ

HYMN

§ Niech Cię, Faustyno, sławi całe niebo

§ I my wielbimy dzisiaj twą osobę,

§ Bo Pan już tutaj dał ci zakosztować

§ Radości świętych.

§ Poprzez cierpienia twojego życia

§ Złota nić miłości z dniem każdym się splata,

§ A wszystko ma początek w Bożym miłosierdziu

§ I w miłosierdziu ma koniec.

§ Im głębiej poznawałaś swego Oblubieńca,

§ Tym głębiej rozumiałaś, że pojąć Go nie można,

§ Dlatego żarliwie żyjąc Eucharystią,

§ Pragnęłaś z Nim zjednoczenia.

§ Mała siostrzyczko wielkiego powołania,

§ Zaufałaś Bogu – On zaufał tobie,

§ Byś nasz Kościół święty przed złem chroniła

§ Przed Księciem ciemności.

§ Niech Bóg Jeden w Trójcy da nam łaskę ufności,

§ Byśmy z Matką Kościoła i tobą, Faustyno,

§ W wieczystym blasku Jego miłosierdzia

§ Szczęśliwi żyli na wieki. Amen.

PSALMODIA

1 ant. Dziewico pełna blasku, * mądra i roztropna, / Oblubieńcem Twojej duszy / jest przeczyste Słowo Ojca.

Psalm 19 (18) A

Chwała Boga Stwórcy

Niebiosa głoszą chwałę Boga, *

dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.

Dzień opowiada dniowi, *

noc nocy wiadomość przekazuje.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *

których by dźwięku nie usłyszano.

Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *

ich słowa aż po krańce świata.

Tam słońcu namiot postawił, +

a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, *

cieszy się jak siłacz ruszający do biegu.

Ono wschodzi na krańcu nieba +

i biegnie aż po drugi kraniec, *

a nic przed jego żarem się nie schroni.

Ant. Dziewico pełna blasku, / mądra i roztropna, / Oblubieńcem Twojej duszy / jest przeczyste Słowo Ojca.

2 ant. Wzgardziłam światem i jego królestwem * z miłości do mojego Pana, Jezusa Chrystusa.

Psalm 45 (44)

Zaślubiny Króla

Z mego serca płynie piękne słowo, +

pieśń moją śpiewam królowi, *

język mój jest jak rylec biegłego pisarza.

Najpiękniejszy jesteś spośród synów ludzkich, +

wdzięk się rozlał na twoich wargach, *

przeto Bóg pobłogosławił tobie na wieki.

Przypasz do biodra swój miecz, mocarzu, *

chlubę twoją i ozdobę.

Wstąp szczęśliwie na rydwan +

w obronie wiary, prawa i ubogich, *

a twoja prawica niech ci wskaże wielkie czyny.

Twe ostre strzały trafiają w serce wrogów króla, *

ludy padają przed tobą.

Tron Twój, Boże , trwa na wieki, *

berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa.

Miłujesz sprawiedliwość, wstrętne ci bezprawie, +

dlatego Bóg, Twój Bóg, namaścił ciebie *

olejkiem radości hojniej niż równych ci losem.

Twe szaty pachną mirrą, kasją i aloesem, *

z pałaców z kości słoniowej cieszy cię dźwięk lutni.

Córki królewskie wychodzą na spotkanie z tobą, *

królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.

Ant. Wzgardziłam światem i jego królestwem / z miłości do mojego Pana, Jezusa Chrystusa.

3 ant. Król zapragnął twego piękna, dziewico; * On twoim Panem i Bogiem.

II

Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, *

zapomnij o swym ludzie, o domu swego ojca.

Król pragnie twego piękna, *

on twoim panem, oddaj mu pokłon.

Oto córa Tyru zbliża się z darami, *

możni narodów szukają twych względów.

Córa królewska wchodzi pełna chwały, *

w złotogłów odziana.

W szacie wzorzystej do króla ja prowadzą, *

za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.

Wiodą je z radością i w uniesieniu, *

wkraczają do królewskiego pałacu.

Synowie twoi zajmą miejsce twych ojców, *

ustanowisz ich książętami na całej ziemi.

Przez wszystkie pokolenia upamiętnię twe imię, *

dlatego na wieki sławić cię będą narody.

Ant. Król zapragnął twego piękna, dziewico; / On twoim Panem i Bogiem.

K. Ukazałeś mi, Panie, drogi życia.

W. Napełnisz mnie radością w Twojej obecności.

I CZYTANIE 7, 25–40

Z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian

Dziewictwo chrześcijańskie

Nie mam nakazu Pańskiego co do dziewic, lecz daję radę jako ten, który – wskutek doznanego od Pana miłosierdzia – godzien jest, aby mu wierzono. Uważam, iż przy obecnych utrapieniach dobrze jest tak zostać, dobrze to dla człowieka tak żyć.

Jesteś związany z żoną? Nie usiłuj odłączać się od niej. Jesteś wolny? Nie szukaj żony. Ale jeżeli się ożenisz, nie grzeszysz. Podobnie i dziewica, jeśli wychodzi za mąż, nie grzeszy. Tacy jednak cierpieć będą udręki w ciele, a ja chciałbym ich wam oszczędzić. Mówię, bracia, czas jest krótki.

Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, co się radują, tak jakby się nie radowali; ci, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata.

Chciałbym, żebyście byli wolni od utrapień. Człowiek bezżenny troszczy się o sprawy Pana, o to, jak by się przypodobać Panu. Ten zaś, kto wstąpił w związek małżeński, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać żonie. I doznaje rozterki. Podobnie i kobieta: niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, o to, by była święta i ciałem, i duchem. Ta zaś, która wyszła za mąż, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać mężowi. Mówię to dla waszego pożytku, nie zaś, by zastawiać na was pułapkę; po to, byście godnie i z upodobaniem trwali przy Panu.

Jeżeli kto jednak uważa, że nieuczciwość popełnia wobec swej dziewicy, jako że przeszły już jej lata, i jest przekonany, że tak powinien postąpić, niech czyni, co chce: nie grzeszy; niech się pobiorą! Lecz jeśli kto, bez jakiegokolwiek przymusu, w pełni panując nad swoją wolą, postanowił sobie mocno w sercu zachować nietkniętą swoją dziewicę, dobrze czyni. Tak więc dobrze czyni, kto poślubia swoją dziewicę, a jeszcze lepiej ten, kto jej nie poślubia.

Żona związana jest tak długo, jak długo żyje jej mąż. Jeżeli mąż umrze, może poślubić kogo chce, byleby w Panu. Szczęśliwszą jednak będzie, jeżeli pozostanie tak, jak jest, zgodnie z moją radą. A wydaje mi się, że ja też mam Ducha Bożego.

RESPONSORIUM

W. Król zapragnął piękna twojej duszy, † którą sam stworzył; / On jest twoim Bogiem i twoim Władcą. * On twoim Królem i twym Oblubieńcem.

K. Poślubiasz, dziewico, Króla i Boga, który cię wyposażył, przyozdobił, od- kupił i uświęcił. W. On twoim Królem.

II CZYTANIE

Z homilii papieża Jana Pawła II, w dniu kanonizacji św. Faustyny Kowalskiej

(„L’Osservatore Romano”, wyd. polskie, nr 6, 2000, 25–26)

Chrystusowe orędzie Miłosierdzia

Doznaję dziś naprawdę wielkiej radości, ukazując całemu Kościołowi jako dar Boży dla naszych czasów życie i świadectwo Siostry Faustyny Kowalskiej. Zrządzeniem Bożej Opatrzności życie tej pokornej córy polskiej ziemi było całkowicie związane z historią XX w., który niedawno dobiegł końca. Chrystus powierzył jej bowiem swoje orędzie miłosierdzia w latach między pierwszą a drugą wojną światową. Kto pamięta, kto był świadkiem i uczestnikiem wydarzeń tamtych lat i straszliwych cierpień, jakie przyniosły one milionom ludzi, wie dobrze, jak bardzo potrzebne było orędzie miłosierdzia.

Jezus powiedział do Siostry Faustyny: „Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego”. Za sprawą polskiej zakonnicy to orędzie związało się na zawsze z XX wiekiem, który zamyka drugie tysiąclecie i jest pomostem do trzeciego. Nie jest to orędzie nowe, ale można je uznać za dar szczególnego oświecenia, które pozwala nam głębiej przeżywać Ewangelię Paschy, aby nieść ją niczym promień światła ludziom naszych czasów.

Co przyniosą nam nadchodzące lata? Jaka będzie przyszłość człowieka na ziemi? Nie jest nam dane to wiedzieć. Jest jednak pewne, że obok kolejnych sukcesów nie zabraknie niestety także doświadczeń bolesnych. Ale światło Bożego Miłosierdzia, które Bóg zechciał niejako powierzyć światu na nowo poprzez charyzmat Siostry Faustyny, będzie rozjaśniało ludzkie drogi w trzecim tysiącleciu.

Konieczne jest jednak, aby ludzkość, podobnie jak niegdyś apostołowie, przyjęła dziś w wieczerniku dziejów Chrystusa zmartwychwstałego, który pokazuje rany po ukrzyżowaniu i powtarza: Pokój wam! Trzeba, aby ludzkość pozwoliła się ogarnąć i przeniknąć Duchowi Świętemu, którego daje jej zmartwychwstały Chrystus. To Duch leczy rany serca, obala mury odgradzające nas od Boga i od siebie nawzajem, pozwala znów cieszyć się miłością Ojca i zarazem braterską jednością.

Chrystus nauczył nas, że «człowiek nie tylko doświadcza i dostępuje miłosierdzia Boga samego, ale także jest powołany do tego, ażeby sam ‘czynił’ miłosierdzie drugim: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Jezus wskazał nam też wielorakie drogi miłosierdzia, które nie tylko przebacza grzechy, ale wychodzi też naprzeciw wszystkim ludzkim potrzebom. Jezus pochylał się nad wszelką ludzką nędzą, materialną i duchową.

Chrystusowe orędzie miłosierdzia nieustannie dociera do nas w geście Jego rąk wyciągniętych ku cierpiącemu człowiekowi. Takiego właśnie widziała Go i takiego ogłosiła ludziom wszystkich kontynentów Siostra Faustyna, która pozostając w ukryciu swojego klasztoru w Łagiewnikach, w Krakowie, uczyniła ze swego życia hymn na cześć miłosierdzia: Misericordias Domini in aeternum cantabo.

Przekazuję orędzie miłosierdzia wszystkim ludziom, aby uczyli się coraz pełniej poznawać prawdziwe oblicze Boga i prawdziwe oblicze człowieka.

Albo:

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

(nr 482–483. 1582. 281)

Posłannictwo głoszenia i wypraszania miłosierdzia Bożego dla świata

O Boże mój, jestem świadoma posłannictwa swego w Kościele św. Ustawicznym wysiłkiem moim jest wypraszać miłosierdzie dla świata. Ściśle łączę się z Jezusem i staję jako ofiara błagalna za światem. Bóg mi nie odmówi niczego, kiedy Go błagam głosem Syna Jego. Moja ofiara jest niczym sama z siebie, ale kiedy ją łączę z ofiarą Jezusa Chrystusa, to staje się wszechmocną i ma moc przebłagania gniewu Bożego. Bóg miłuje nas w Synu swoim, bolesna męka Syna Bożego jest ustawicznym łagodzeniem gniewu Boga.

O Boże, jak bardzo pragnę, aby Cię poznały dusze, żeś je stworzył z miłości niepojętej; o Stwórco mój i Panie, czuję, że uchylę zasłony nieba, aby o dobroci Twojej nie wątpiła ziemia. Uczyń mnie, Jezu, miłą i czystą ofiarą przed obliczem Ojca swego. Jezu, mnie nędzną, grzeszną przeistocz w siebie, bo Ty wszystko możesz, i oddaj mnie Ojcu swemu Przedwiecznemu. Pragnę się stać hostią ofiarną przed Tobą, a przed ludźmi zwykłym opłatkiem; pragnę, aby woń mojej ofiary była znana tylko Tobie. O Boże wiekuisty, pali się we mnie ogień nieugaszony błagania Ciebie o miłosierdzie; wyczuwam i rozumiem, że to jest moje zadanie, tu i w wieczności. Tyś sam kazał mi mówić o tym wielkim miłosierdziu i dobroci Twojej.

O mój Jezu, teraz obejmuję świat cały i proszę Cię o miłosierdzie dla niego. Kiedy mi powiesz, o Boże, że już dosyć, że już się spełniła całkowicie święta wola Twoja, wtenczas w zjednoczeniu z Tobą, Zbawicielu mój, oddaję duszę swoją w ręce Ojca niebieskiego, pełna ufności w niezgłębione miłosierdzie Twoje, a pierwszy hymn zanucę miłosierdziu Twemu, gdy stanę u stóp Twego tronu. Nie zapomnę o tobie, biedna ziemio – choć czuję, że cała natychmiast zatonę w Bogu, jako w oceanie szczęścia; lecz nie będzie mi to przeszkodą wrócić na ziemię i dodawać odwagi duszom, i zachęcać je do ufności w miłosierdzie Boże. Owszem, to zatopienie w Bogu da mi nieograniczoną możność działania.

Czuję dobrze, że nie kończy się posłannictwo moje ze śmiercią, ale się zacznie. O dusze wątpiące, uchylę wam zasłony nieba, aby was przekonać o dobroci Boga, abyście już więcej nie raniły niedowierzaniem najsłodszego Serca Jezusa. Bóg jest Miłością i Miłosierdziem.

RESPONSORIUM 2 Krn 6, 21.39

W. Wysłuchaj błaganie sługi i Twego ludu. * Nie tylko wysłuchaj, ale i przebacz.

K. Przebacz łaskawie Twemu ludowi to, w czym zgrzeszył przeciw Tobie. W. Nie tylko wysłuchaj, ale i przebacz.

Hymn CIEBIE, BOŻE, CHWALIMY

Modlitwa jak w Jutrzni.

JUTRZNIA

HYMN

§ Bądź uwielbiony nasz Stwórco i Panie.

§ Niech cały wszechświat wielbi Cię w pokorze.

§ Niech Ci dziękuje, ile sił mu stanie,

§ Niech sławi niepojęte miłosierdzie Boże.

§ Okaż Mu, cała ziemio, piękno swej zieleni,

§ Zaśpiewaj hymn wdzięczności, falujące morze,

§ Podziw świata dla Stwórcy niech w pieśń się zamieni,

§ Która głosi wielkie miłosierdzie Boże.

§ O gorejące pięknie słońce promieniste

§ I wy, biegnące przed nim jaśniejące zorze,

§ W jeden hymn połączcie głosy wasze czyste,

§ Wspólnie głosząc wielkie miłosierdzie Boże.

§ Chwałę tę głoście góry, lasy i doliny,

§ Gdy kwiaty łąk się budzą o porannej porze.

§ Wasza woń wdzięczna żywicznej jedliny

§ Także niechaj wielbi miłosierdzie Boże.

§ Wszystkie świata tego przedziwne śliczności,

§ Którym człowiek nigdy nadziwić się nie może,

§ Niech uwielbiają Pana w radosnej jedności,

§ Źródłem ich jest wielkie miłosierdzie Boże.

§ O Boże Wiekuisty w Trzech Osobach Jedyny,

§ Przez Ducha Świętego wszyscy oświeceni

§ Ufamy miłosierdziu objawionemu w Synu,

§ Który z Ojcem włada życiem nieba, ziemi. Amen.

PSALMODIA

1 ant. Miłosierny jest Pan i łaskawy, * nieskory do gniewu i bardzo łagodny.

Psalm 63 (62), 2-9

Tęsknota za Bogiem

Boże, mój Boże, szukam Ciebie *

i pragnie Ciebie moja dusza.

Ciało moje tęskni za Tobą, *

jak zeschła ziemia łaknąca wody.

Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, *

by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.

Twoja łaska jest cenniejsza od życia, *

więc sławić Cię będą moje wargi.

Będę Cię wielbił przez całe me życie *

i wzniosę ręce w imię Twoje.

Moja dusza syci się obficie, *

a usta Cię wielbią radosnymi wargami,

Gdy myślę o Tobie na moim posłaniu *

i o Tobie rozważam w czasie moich czuwań.

Bo stałeś się dla mnie pomocą *

i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:

„Do Ciebie lgnie moja dusza, *

prawica Twoja mnie wspiera”.

Ant. Miłosierny jest Pan i łaskawy, / nieskory do gniewu i bardzo łagodny.

2 ant. Dziękujmy Panu, bo jest dobry, * bo na wieki miłosierdzie Jego.

Pieśń

Dn 3, 57-88.56

Całe stworzenie wielbi Boga

Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie, *

chwalcie Go i wywyższajcie na wieki.

Błogosławcie Pana, aniołowie Pańscy, *

błogosławcie Pana, niebiosa.

Błogosławcie Pana, wszelkie wody podniebne, *

błogosławcie Pana, wszystkie potęgi.

Błogosławcie Pana, słońce i księżycu, *

błogosławcie Pana, gwiazdy na niebie.

Błogosławcie Pana, deszcze i rosy, *

błogosławcie Pana, wszystkie wichry niebieskie.

Błogosławcie Pana, ogniu i żarze, *

błogosławcie Pana, upale i chłodzie.

Błogosławcie Pana, rosy i szrony, *

błogosławcie Pana, mrozy i zimna.

Błogosławcie Pana, lody i śniegi, *

błogosławcie Pana, dnie i noce.

Błogosławcie Pana, światło i ciemności, *

błogosławcie Pana, błyskawice i chmury.

Niech ziemia błogosławi Pana, *

niech Go chwali i wywyższa na wieki.

Błogosławcie Pana, góry i pagórki, *

błogosławcie Pana, wszelkie rośliny na ziemi.

Błogosławcie Pana, źródła wodne, *

błogosławcie Pana, morza i rzeki.

Błogosławcie Pana, wieloryby i morsie stworzenia, *

błogosławcie Pana, wszelkie ptaki powietrzne.

Błogosławcie Pana, dzikie zwierzęta i trzody, *

błogosławcie Pana, synowie ludzcy.

Błogosław Pana, Izraelu, *

chwal Go i wywyższaj na wieki.

Błogosławcie Pana, kapłani Pańscy, *

błogosławcie Pana, słudzy Pańscy.

Błogosławcie Pana, duchy i dusze sprawiedliwych, *

błogosławcie Pana, święci i pokornego serca.

Błogosławcie Pana, Chananiaszu, Azariaszu i Miszaelu, *

chwalcie Go i wywyższajcie na wieki.

Błogosławmy Ojca i Syna, i Ducha Świętego, *

chwalmy Go i wywyższajmy na wieki.

Błogosławiony jesteś, Panie, na sklepieniu nieba, *

pełen chwały i wywyższony na wieki.

Na końcu tej pieśni nie mówi się Chwała Ojcu.

Ant. Dziękujmy Panu, bo jest dobry, / bo na wieki miłosierdzie Jego.

3 ant. Miłosierdzie Pańskie * na wieki wyśpiewywać będę.

Psalm 149

Radość świętych

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.

Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *

a synowie Syjonu radują swym Królem.

Niech imię Jego czczą tańcem, *

niech grają Mu na bębnie i cytrze.

Bo Pan swój lud miłuje, *

pokornych wieńczy zwycięstwem.

Niech święci cieszą się w chwale, *

niech się weselą przy uczcie niebieskiej.

Chwała Boża niech będzie w ich ustach, *

a miecz obosieczny w ich ręku,

Aby pomścić się na poganach

i karę wymierzyć narodom.

Aby ich królów zakuć w kajdany, *

a dostojników w żelazne łańcuchy,

Aby się spełnił wydany na nich wyrok. *

To jest chwałą wszystkich świętych Jego.

Ant. Miłosierdzie Pańskie / na wieki wyśpiewywać będę.

CZYTANIE Pnp 8,7

Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, pogardzą nim tylko.

RESPONSORIUM KRÓTKIE

K. Szukam Ciebie, Panie, * Mówi serce moje. W. Szukam. K. Będę szukać Twego oblicza. W. Mówi. K. Chwała Ojcu. W. Szukam.

Ant. do pieśni Zachariasza Ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, * gdyż Jego ludowi dasz poznać zbawienie.

Pieśń Zachariasza Łk 1, 68-79

Mesjasz i Jego poprzednik

Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *

bo lud swój nawiedził i wyzwolił.

I wzbudził dla nas moc zbawczą *

w domu swego sługi Dawida.

Jak zapowiedział od dawna *

przez usta swych świętych proroków,

Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *

i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;

Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *

i wspomni na swe święte przymierze,

Na przysięgę, którą złożył *

ojcu naszemu, Abrahamowi.

Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *

służyć Mu będziemy bez trwogi,

W pobożności i sprawiedliwości przed Nim *

po wszystkie dni nasze.

A ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, *

gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi.

Jego ludowi dasz poznać zbawienie *

przez odpuszczenie grzechów.

Dzięki serdecznej litości naszego Boga, *

z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,

By oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, *

aby nasze kroki skierować na drogę pokoju.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, / gdyż Jego ludowi dasz poznać zbawienie.

PROŚBY

Uwielbiajmy Boga, Ojca wszechmogącego, który przez św. Faustynę przekazał światu orędzie Miłosierdzia. Dziękujmy za wszystkie dzieła Jego miłosiernej miłości:

Niech będzie uwielbione miłosierdzie Twoje.

Miłosierny Boże, Ty cały świat stworzyłeś dla człowieka,

— daj, aby wszyscy ludzie poznali Twoją miłość objawioną w darze życia i wielbili miłosierdzie Twoje.

Miłosierny Boże, Ty posłałeś na świat swego Jednorodzonego Syna, aby go zbawił,

— spraw, aby każdy człowiek przyjął dar odkupienia i dziękował za okazane mu miłosierdzie.

Miłosierny Boże, Ty przez swego Syna gromadzisz ludzi we wspólnocie Kościoła świętego,

— spraw, aby wszyscy wierni docenili dar słowa i sakramentów świętych.

Miłosierny Boże, Ty wraz z Synem i Duchem Świętym zechciałeś zamieszkać w duszach sprawiedliwych,

— daj, aby wszyscy ochrzczeni cieszyli się Twoją miłującą obecnością i wysławiali dobroć Twoją.

Ojcze nasz.

Modlitwa

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętą Faustynę do głoszenia niezmierzonych bogactw Twojego miłosierdzia, † spraw, abyśmy za jej przykładem w pełni zaufali Twemu miłosierdziu * i wytrwale pełnili dzieła chrześcijańskiej miłości. Przez naszego Pana.

MODLITWA W CIĄGU DNIA

HYMN

§ Władco potężny, wierny Boże,

§ W swej dłoni dzierżysz losy świata,

§ Zdobisz poranek blaskiem słońca

§ I dajesz ciepło w dnia połowie.

§ Zgaś płomień gniewu i niezgody,

§ Zarzewie waśni i wzburzenia,

§ Daj ciałom zdrowie i wytrwałość,

§ Pokojem obdarz nasze serca.

§ Spraw to, nasz Ojcze miłosierny,

§ W jedności Ducha z Twoim Synem;

§ Chwała niech będzie Trójcy Świętej

§ Przez wszystkie wieki nieskończone. Amen.

Psalmodia dodatkowa, jak niżej.

Jeśli uroczystość przypada w niedzielę, odmawia się psalmy z niedzieli I ty- godnia.

PSALMODIA

Ant. Podtrzymuj mnie, Panie, według swej obietnicy, a żyć będę, * nie zawiedź mojej nadziei.

Psalm 123 (122)

Bóg nadzieja narodu

Do Ciebie wznoszę oczy, *

który mieszkasz w niebie.

Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, *

oczy służebnicy na ręce jej pani,

Tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, *

dopóki się nie zmiłuje nad nami.

Zmiłuj się nad nami, zmiłuj się, Panie, *

bo mamy już dosyć pogardy.

Ponad miarę nasza dusza jest nasycona *

szyderstwem zarozumialców i pysznych pogardą.

Psalm 124 (123)

Bóg ocaleniem Izraela

Gdyby Pan nie był po naszej stronie, *

przyznaj, Izraelu,

Gdyby Pan nie był po naszej stronie, *

gdy ludzie przeciw nam powstali,

Wtedy żywcem by nas pochłonęli, *

kiedy gniew ich przeciw nam zapłonął.

Wówczas zatopiłaby nas woda, +

potok by popłynął nad nami, *

wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody.

Błogosławiony Pan, który nas nie wydał*

na pastwę ich zębom.

Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sideł ptaszników, *

sidło się podarło i zostaliśmy uwolnieni.

Nasza pomoc w imieniu Pana, *

który stworzył niebo i ziemię.

Psalm 125 (124)

Bóg stróżem swojego ludu

Ci, którzy ufają Panu, są jak góra Syjon, *

co niewzruszenie trwa przez wieki.

Jak góry otaczają Jeruzalem, +

tak Pan swój lud otacza *

teraz i na wieki.

Nie zaciąży berło bezbożne +

nad losem sprawiedliwych, *

by prawi nie wyciągali rąk swych do niegodziwości.

Panie, czyń dobrze dobrym *

i ludziom prawego serca.

A tych, którzy schodzą na kręte drogi, +

niech Pan oddali razem ze złoczyńcami. *

Pokój nad Izraelem.

Ant. Podtrzymuj mnie, Panie, według swej obietnicy, a żyć będę, / nie zawiedź mojej nadziei.

PSALMY Z NIEDZIELI I TYGODNIA

Ant. Podtrzymuj mnie, Panie, według swej obietnicy, a żyć będę, * nie zawiedź mojej nadziei.

Psalm 118 (117)

Świąteczny hymn dziękczynny

I

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *

bo Jego łaska rwa na wieki.

Niech dom Izraela głosi: *

„Jego łaska na wieki”.

Niech dom Barona głosi: *

„Jego łaska na wieki”.

Niech wyznawcy Pana głoszą: *

„Jego łaska na wieki”.

W ucisku wzywałem Pana, *

Pan mnie wysłuchał i na wolność wyprowadził.

Niczego się nie boję, bo Pan jest ze mną; *

cóż może uczynić mi człowiek?

Pan jest ze mną, mój wspomożyciel, *

z góry będę spoglądał samych wrogów.

Lepiej się uciekać do Pana, *

niż pokładać ufność w człowieku.

Lepiej się uciekać do Pana, *

niż pokładać ufność w książętach.

II

Osaczyły mnie wszystkie narody, *

lecz w imię Pana je pokonałem.

Ze wszystkich stron mnie okrążyły, *

lecz w imię Pana je pokonałem.

Opadły mnie zewsząd jak pszczoły, +

paliły, jak ogień pali ciernie, *

lecz w imię Pana je pokonałem.

Abym upadł, uderzono mnie i pchnięto, *

lecz Pan mnie podtrzymał.

Pan moją mocą i pieśnią, *

On stał się moim Zbawcą.

Głosy radości z ocalenia *

w namiotach sprawiedliwych:

„Prawica Pańska moc okazała, +

prawica Pana wzniesiona wysoko, *

prawica Pańska moc okazała!”

Nie umrę, ale żyć będę

i głosić dzieła Pana.

Ciężko mnie Pan ukarał, *

ale na śmierć nie wydał.

III

Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, *

wejdę przez nie i podziękuję Panu.

Oto jest brama Pana, *

przez nią wejdą sprawiedliwi.

Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał *

i stałeś się moim Zbawcą.

Kamień odrzucony przez budujących *

stał się kamieniem węgielnym.

Stało się to przez Pana *

i cudem jest w naszych oczach.

Oto dzień, który Pan uczynił, *

radujmy się nim i weselmy.

O Panie, Ty nas wybaw, *

pomyślność daj nam, o Panie!

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, *

błogosławimy wam z Pańskiego domu.

Pan jest Bogiem i daje nam światło. +

ustawcie procesję z gałązkami zielonymi *

aż do rogów ołtarza.

Jesteś moim Bogiem, podziękować chcę Tobie, *

Boże mój, wielbić pragnę Ciebie.

Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, *

bo Jego łaska rwa na wieki.

Ant. Podtrzymuj mnie, Panie, według swej obietnicy, a żyć będę, * nie zawiedź mojej nadziei.

CZYTANIE

Nie mam nakazu Pańskiego co do dziewic, lecz daję radę jako ten, który – wskutek doznanego od Pana miłosierdzia – godzien jest, aby mu wie- rzono.

K. Oto jest roztropna dziewica.

W. I jedna spośród panien mądrych.

Modlitwa jak w Jutrzni.

II NIESZPORY

HYMN

§ Uwielbiaj, duszo moja, miłosierdzie Pana,

§ Raduj się i śpiewaj, serce moje całe,

§ Bo po to jesteś przez Niego wybrana,

§ By Jego miłosierdzia szerzyć moc, chwałę.

§ Głębi Jego łaskawości nikt nie zmierzy,

§ Jego litość dla nas jest niepoliczona,

§ Wie o tym każdy, kto się do Niego zbliży,

§ A On go przytuli do swojego łona.

§ Szczęśliwa dusza, co ufa Twej dobroci

§ Zda się zupełnie na miłosierdzie Twoje.

§ Napełniasz ją wtedy pokojem miłości,

§ Zawsze ją ochraniasz jako dziecko swoje.

§ O duszo kogokolwiek żyjącego w świecie,

§ Choćby twoje grzechy jak noc były czarne,

§ Nie lękaj się Boga, bo tyś Jego dziecię,

§ On mocą miłosierdzia ciebie ogarnie.

§ Sławimy, Wszechmocny i w Trójcy Jedyny,

§ Miłosierdzie Twoje wobec wszystkich stworzeń.

§ Objawiłeś światu miłość ze swym Synem.

§ Głoś dziś, duszo moja, miłosierdzie Boże. Amen.

PSALMODIA

1 ant. Bóg w swoim wielkim miłosierdziu * przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa / na nowo nas zrodził do żywej nadziei.

Psalm 122 (121)

Święte miasto Jeruzalem

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *

„Pójdziemy do domu Pana”.

Już stoją nasze stopy *

w twoich bramach, Jeruzalem.

Jeruzalem, wzniesione jak miasto *

gęsto i ściśle zabudowane.

Do niego wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, +

aby zgodnie z prawem Izraela *

wielbić imię Pana.

Tam ustawiono trony sędziowskie, *

trony domu Dawida.

Proście o pokój dla Jeruzalem: *

Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.

Niech pokój panuje w twych murach, *

a pomyślność w twoich pałacach.

Ze względu na moich braci i przyjaciół *

będę wołał: „Pokój z tobą!”

Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *

modlę się o dobro dla ciebie.

Ant. Bóg w swoim wielkim miłosierdziu / przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa / na nowo nas zrodził do żywej nadziei.

2 ant. Chcę raczej miłosierdzia * niż ofiary.

Psalm 127 (126)

Daremny trud bez Boga

Jeżeli domu Pan nie zbuduje, *

na próżno się trudzą, którzy go wznoszą.

Jeżeli miasta Pan nie strzeże, *

daremnie czuwają straże.

Daremne jest wasze wstawanie przed świtem *

i przesiadywanie do późna w nocy.

Chleb spożywacie zapracowany ciężko, *

a Pan i we śnie darzy swych umiłowanych.

Oto synowie są darem Pańskim, *

a owoc łona nagrodą.

Jak strzały w ręku wojownika, *

tak synowie zrodzeni młodości.

Szczęśliwy człowiek, *

który nimi napełnił swój kołczan.

Nie zawstydzi się, gdy będzie się spierał *

ze swymi nieprzyjaciółmi w sądzie.

Ant. Chcę raczej miłosierdzia / niż ofiary.

3 ant. Będąc nieprzyjaciółmi * zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna.

Pieśń Ef 1, 3-10

Bóg Zbawca

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec *

naszego Pana Jezusa Chrystusa.

On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym *

na wyżynach niebieskich, w Chrystusie.

W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, *

abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.

Z miłości p[przeznaczył nas dla siebie +

jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, *

według postanowienia swojej woli.

Ku chwale majestatu swej łaski, *

którą nas obdarzył w Umiłowanym.

W Nim odkupienie mamy przez krew Jego, +

odpuszczenie grzechów, *

według bogactwa Jego łaski.

Szczodrze ją na nas wylał *

w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia,

Przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli, +

według swojego postanowienia, które przedtem w Nim powziął *

dla dokonania pełni czasów,

Aby wszystko zjednoczyć na nowo w Chrystusie jako Głowie: *

to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi.

Ant. Będąc nieprzyjaciółmi / zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna.

CZYTANIE 1Kor 7, 32b. 34a

Człowiek bezżenny troszczy się o sprawy Pana, o to, jak by się przypodobać Panu. Podobnie i kobieta: niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, o to, by była święta i ciałem, i duchem.

RESPONSORIUM KRÓTKIE

K. Wiodą do Króla dziewice * Z radością i w uniesieniu. W. Wiodą. K. Wkraczają do królewskiego pałacu. W. Z radością. K. Chwała Ojcu. W. Wiodą.

Ant. do pieśni Maryi Święta Faustyna oddając się Bogu * na ofiarę żywą, świętą, Jemu przyjemną, / upodobniła się do Chrystusa, / by okazać się wzorem ufności i miłosierdzia dla wszystkich wierzących.

Pieśń Maryi Łk 1, 46-55

Radość duszy w Bogu

Wielbi dusza moja Pana *

i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *

Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *

a Jego imię jest święte.

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *

nad tymi, którzy się Go boją.

Okazał moc swego ramienia, *

rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.

Strącił władców z tronu, *

a wywyższył pokornych.

Głodnych nasycił dobrami, *

a bogatych z niczym odprawił.

Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *

pomny na swe miłosierdzie,

Jak obiecał naszym ojcom, *

Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Święta Faustyna oddając się Bogu / na ofiarę żywą, świętą, Jemu przyjemną, / upodobniła się do Chrystusa, / by okazać się wzorem ufności i miłosierdzia dla wszystkich wierzących.

PROŚBY

Z ufnością zanośmy nasze prośby do Chrystusa, który św. Faustynę wybrał na apostołkę swego miłosierdzia:

Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.

Jezu, Ty powiedziałeś do św. Faustyny, że nie znajdzie ludzkość uspokojenia dopóki się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia Twego,

— spraw, aby wszyscy ludzie zaufali Twemu miłosierdziu i cieszyli się upragnionym pokojem.

Jezu, Ty św. Faustynie dałeś w opiekę kapłanów i osoby konsekrowane,

— spraw, aby życiem i słowem głosili światu miłosierdzie Twoje.

Jezu, Twoja służebnica Faustyna złożyła swoje życie w ofierze za grzeszników, którzy stracili nadzieję w miłosierdzie Twoje,

— spraw, aby nie zginęła żadna dusza odkupiona krwią Twoją najświętszą.

Jezu, Ty w życiu św. Faustyny dałeś nam przykład dziecięcego zawierzenia Bogu i miłości miłosiernej wobec bliźnich

— spraw, aby wszyscy, którzy podążają jej śladami, wiernie pełnili wolę Bożą i byli bogaci w miłosierdzie.

Jezu, Ty przez św. Faustynę przekazałeś światu orędzie o Twoim miłosierdziu,

— spraw, aby zmarli wychwalali je na wieki.

Ojcze nasz.

Modlitwa jak w Jutrzni.

NOWENNA DO ŚW. SIOSTRY FAUSTYNY (1)

Dzień I

Poznawanie tajemnicy miłosierdzia Bożego

P.J .

„Życie wasze ma być na Mnie wzorowane, od żłóbka aż do skonania na krzyżu. Wniknij w tajemnice Moje i poznasz przepaść miłosierdzia Mojego ku stworzeniom i niezgłębioną dobroć Moją – i tę dasz poznać światu” (Dz. 438).

S.F .

„O Boże, jak bardzo pragnę, aby Cię poznały dusze, żeś je stworzył z miłości niepojętej; o Stwórco mój i Panie, czuję, że uchylę zasłony nieba, aby o dobroci Twojej nie wątpiła ziemia” (Dz. 483).

Święta Faustyno, uproś mi łaskę coraz głębszego wnikania w tajemnicę miłosierdzia Bożego w dziele stworzenia, zbawienia i chwały, abym jak Ty dawał ją poznać światu.

Dzień II

Kontemplacja Miłosierdzia w codzienności

P.J.

„Kiedy rozważasz to, co ci powiem w głębi serca twego, większą odnosisz korzyść, niżbyś przeczytała wiele ksiąg. O, gdyby dusze chciały słuchać głosu Mego, kiedy przemawiam w głębi ich serca, w krótkim czasie doszłyby do szczytu świętości” (Dz. 584).

S.F.

Boże, nie szukam szczęścia poza wnętrzem swej duszy, w której przebywasz. Cieszę się Tobą we własnym wnętrzu, tu z Tobą ustawicznie przebywam, tu jest największa moja z Tobą zażyłość, tu z Tobą przebywam bezpiecznie, tu nie dosięga wzrok ludzki. Najświętsza Panna zachęca mnie do takiego przestawania z Tobą (por. Dz. 454).

Święta Faustyno, naucz mnie przebywania z Panem we własnej duszy, słuchania Jego głosu i przeżywania z Nim wszystkich chwil życia. Uproś mi łaskę kontemplacji Miłosierdzia w codzienności.

Dzień III

Postawa ufności wobec Pana Boga

P.J.

„Córko Moja, jeżeli przez ciebie żądam od ludzi czci dla Mojego miłosierdzia, to ty powinnaś się pierwsza odznaczać tą ufnością w miłosierdzie Moje” (Dz. 742). „Zapewniam ci stały dochód, z którego żyć będziesz. Twoim obowiązkiem jest zupełna ufność w dobroć Moją, a Moim obowiązkiem jest dać ci wszystko, czego potrzebujesz. Czynię się sam zależny od twojej ufności; jeżeli ufność twoja będzie wielka, to hojność Moja nie będzie znać miary” (Dz. 548).

S.F.

„Boże w Trójcy Świętej Jedyny. Pragnę Cię tak kochać, jak jeszcze Cię żadna dusza ludzka nie kochała, a chociaż jestem dziwnie nędzna i maleńka, to jednak kotwicę ufności swojej zapuściłam tak głęboko w przepaść miłosierdzia Twojego – Boże i Stwórco mój. Pomimo wielkiej nędzy mojej nie lękam się niczego, ale mam nadzieję śpiewać pieśń chwały wiecznie” (Dz. 283).

Uproś mi, święta Faustyno, łaskę dziecięcej ufności, abym zawsze i we wszystkim wiernie spełniał wolę Bożą, która jest dla nas samym miłosierdziem.

Dzień IV

Postawa miłosierdzia wobec bliźnich

P.J.

„Córko Moja, (…) żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku Mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić. Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy – czyn, drugi – słowo, trzeci – modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku Mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu Mojemu” (Dz. 742).

S.F.

„Jezu mój, przeniknij mnie całą, abym mogła Cię odzwierciedlić w całym życiu swoim. Przebóstwij mnie, aby czyny moje miały wartość nadprzyrodzoną. Spraw, abym miała dla każdej duszy bez wyjątku miłość, litość i miłosierdzie. O mój Jezu, każdy ze świętych Twoich odbija jedną z cnót Twoich na sobie, ja pragnę odbić Twoje litościwe i pełne miłosierdzia Serce, chcę je wysławić. Miłosierdzie Twoje, o Jezu, niech będzie wyciśnięte na sercu i duszy mojej jako pieczęć, a to będzie odznaką moją w tym i przyszłym życiu” (Dz. 1242).

Święta Faustyno, wstawiaj się za mną do Pana, aby i moje życie przemieniało się w miłosierdzie świadczone bliźnim przez czyn, słowo i modlitwę. Niech moje oczy, uszy, usta, ręce, nogi i serce będą miłosierne.

Dzień V

Głoszenie orędzia Miłosierdzia

P.J.

„W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do swego miłosiernego Serca. Kar używam, kiedy Mnie sami [ludzie] zmuszają do tego; ręka Moja niechętnie bierze za miecz sprawiedliwości; przed dniem sprawiedliwości posyłam dzień miłosierdzia” (Dz. 1588).

S.F.

„O Boże mój, wszystko, co we mnie jest, niech uwielbia Ciebie, Stwórco mój i Panie, a każdym uderzeniem serca swego pragnę wysławić niezgłębione miłosierdzie Twoje. Pragnę mówić duszom o Twojej dobroci i zachęcać do ufności w miłosierdzie Twoje. Jest to misja moja, którąś mi sam przeznaczył, Panie, w tym i przyszłym życiu” (Dz. 1325).

Za twoim przykładem, święta Faustyno, chcę głosić światu orędzie Miłosierdzia świadectwem życia i słowem, aby dotarło ono do wszystkich ludzi i napełniło ich serca nadzieją. Niech i w moim życiu spełni się obietnica Jezusa: „Dusze, które szerzą cześć miłosierdzia Mojego, osłaniam przez życie całe, jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinę śmierci nie będę im Sędzią, ale miłosiernym Zbawicielem” (Dz. 1075).

Dzień VI

Wypraszanie miłosierdzia Bożego dla świata

P.J.

„Córko Moja, schyliłem serce swoje do próśb twoich; zadaniem twoim i obowiązkiem jest tu na ziemi wypraszać miłosierdzie dla świata całego (Dz. 570). Modlitwy, posty, umartwienia, prace i wszystkie cierpienia łączyć będziesz z modlitwą, postem, umartwieniem, pracą, cierpieniem Moim, a wtenczas będą miały moc przed Ojcem moim (Dz. 531). Czynię cię szafarką miłosierdzia swego” (Dz. 570).

S.F.

„O Boże mój, jestem świadoma posłannictwa swego w Kościele świętym. Ustawicznym wysiłkiem moim jest wypraszać miłosierdzie dla świata. Ściśle łączę się z Jezusem i staję jako ofiara błagalna za światem. Bóg mi nie odmówi niczego, kiedy Go błagam głosem Syna Jego. Moja ofiara jest niczym sama z siebie, ale kiedy ją łączę z ofiarą Jezusa Chrystusa, to staje się wszechmocną i ma moc przebłagania gniewu Bożego. Bóg miłuje nas w Synu swoim, bolesna męka Syna Bożego jest ustawicznym łagodzeniem gniewu Boga” (Dz. 482).

Święta Faustyno, wraz z tobą chcę błagać o miłosierdzie dla całego świata, szczególnie dla grzeszników oraz kapłanów i osób zakonnych, aby święcie żyjąc, prowadziły lud Boży po drogach zbawienia.

Dzień VII

Umiłowanie Kościoła – Mistycznego Ciała Chrystusa

P.J.

„Córko Moja, rozważ o życiu Bożym, jakie jest w Kościele zawarte dla zbawienia i uświęcenia duszy twojej. Rozważ, jak korzystasz z tych skarbów łask, z tych wysiłków Mojej miłości” (Dz. 1758).

S.F.

Jezu, „staram się o świętość, bo przez to będę pożyteczną Kościołowi. Robię ustawiczne wysiłki w cnocie, staram się wiernie Ciebie naśladować, a ten szereg codziennych cnót cichych, ukrytych, prawie niedostrzegalnych, ale spełnianych z wielką miłością, składam do skarbca Kościoła Bożego na korzyść wspólną dusz. Czuję wewnętrznie, jakobym miała odpowiedzialność za wszystkie dusze, czuję dobrze, że żyję nie tylko dla siebie, ale dla całego Kościoła” (Dz. 1505).

Wdzięczna za dary Bożego miłosierdzia złożone dla mnie w Kościele świętym, chcę tak jak Ty – święta Faustyno – korzystać z nich, by stawać się świętym i przez to pociągać inne dusze do zdrojów miłosierdzia Bożego.

Dzień VIII

Spotkanie z Jezusem w sakramentach świętych

P.J.

„Ach, jak Mnie to boli, że dusze tak mało się łączą ze Mną w Komunii świętej. Czekam na dusze, a one są dla Mnie obojętne. Kocham je tak czule i szczerze, a one Mi nie dowierzają. Chcę je obsypać łaskami – one przyjąć ich nie chcą. Obchodzą się ze Mną jak z czymś martwym, a przecież mam serce pełne miłości i miłosierdzia. Abyś poznała choć trochę Mój ból, wyobraź sobie najczulszą matkę, która kocha bardzo swe dzieci, jednak te dzieci gardzą miłością matki; rozważ jej ból, nikt jej nie pocieszy. To słaby obraz i podobieństwo Mojej miłości” (Dz. 1447).

S.F.

„Jezu, jest jeszcze jedna tajemnica w mym życiu – najgłębsza, ale i najserdeczniejsza – to Ty sam pod postacią chleba, kiedy przychodzisz do mojego serca. Tu jest cała tajemnica mojej świętości. Tu serce moje złączone z Twoim staje się jedno, tu już nie istnieją żadne tajemnice, bo wszystko Twoje – moim jest, a moje – Twoim. Oto wszechmoc i cud Twojego miłosierdzia (Dz. 1489). Wszystko, co we mnie dobrego jest – sprawiła to Komunia święta, jej wszystko zawdzięczam. Czuję, że ten święty ogień przemienił mnie całkowicie. O, jak się cieszę, że jestem mieszkaniem dla Ciebie, Panie; serce moje jest świątynią, w której ustawicznie przebywasz” (Dz. 1392).

Święta Faustyno, uproś mi łaskę żywej wiary, aby każdy sakrament był uprzywilejowanym miejscem spotkania z Panem Jezusem, a Eucharystia była centrum całego życia, przemieniającym je w miłość.

Dzień IX

Nabożeństwo do Matki Bożej

M.B.

„Życie wasze ma być podobne do życia mojego, ciche i ukryte, macie nieustannie się jednoczyć z Bogiem i prosić za ludzkością, i przygotować świat na powtórne przyjście Boga” (Dz. 625).

S.F.

„O słodka Matko Boża, na Tobie wzoruję me życie, Tyś mi świetlana zorza, w Tobie tonę cała w zachwycie. O Matko, Dziewico Niepokalana, w Tobie odbija mi się promień Boga, Ty mnie uczysz, jak wśród burz kochać Pana, Tyś mi tarczą i obroną od wroga” (Dz. 1232).

Święta Faustyno, najwierniejsza córko Matki Miłosierdzia, ukryj mnie pod Jej płaszczem, aby prowadziła mnie do Jezusa, uczyła uczestniczyć w Jego życiu i misji ukazywania światu miłosierdzia Ojca Niebieskiego. Chcę – jak Maryja – dawać ludziom Miłosierdzie Wcielone – i przygotowywać świat na powtórne przyjście Jego.

NOWENNA DO ŚW. SIOSTRY FAUSTYNY (2)

o poznanie tajemnicy miłosierdzia Bożego

Dzień I

Poznawanie Pana Boga

Zastanawiałam się nad tajemnicą Trójcy Świętej. Koniecznie chciałam zgłębić i poznać, kim jest Bóg. W jednej chwili duch mój został porwany jakoby w zaświaty. Ujrzałam jasność nieprzystępną, a w niej jakoby trzy źródła jasności, której pojąć nie mogłam. Z morza jasności nieprzystępnej wyszedł nasz ukochany Zbawiciel w piękności niepojętej, z ranami jaśniejącymi. A z onej jasności było słychać głos taki: «Jakim jest Bóg w istocie swojej nikt nie zgłębi, ani umysł anielski, ani ludzki. Poznawaj Boga przez rozważanie przymiotów Jego» (por. Dz. 180). Pan udzielił mi wiele światła poznania Jego przymiotów. Pierwszym przymiotem, jaki mi Pan dał poznać – to Jego świętość, drugim jest Jego sprawiedliwość sięgająca w głąb istoty rzeczy, a trzecim jest miłość i miłosierdzie. Zrozumiałam, że największym przymiotem Boga jest miłość i miłosierdzie. Ono łączy stworzenie ze Stwórcą (por. Dz. 180).