Powołanie zakonne.

"Błogosławieni Miłosierni Albowiem Oni Miłosierdzia Dostąpią Mt 5, 7"

Wstęp do tej witryny:

Orędzie Miłosierdzia, które Jezus przekazał przez św. Siostrę Faustynę, polega na przypomnieniu biblijnej prawdy o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka oraz wezwaniu do głoszenia jej przez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę. Integralną częścią tego orędzia jest nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. Jego istotą jest postawa zaufania wobec Boga, czyli pełnienie Jego woli, oraz postawa miłosierdzia względem bliźnich. Nowymi, uprzywilejowanymi formami kultu w tym nabożeństwie są: obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie, święto Miłosierdzia, Koronka do Miłosierdzia Bożego, modlitwa w chwili konania Jezusa na krzyżu zwana Godziną Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia. Do każdej z tych form kultu Jezus przywiązał wielkie obietnice pod warunkiem praktykowania ich w postawie ufności wobec Boga i czynnej miłości bliźniego. Wstęp ten do tej witryny napisała w wigilię Święta Wszystkich Świętych, i w wigilię rocznicy 155 lecia powstania Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, s. M. Elżbieta Siepak ZMBM (31 październik 2017 rok). Za co serdeczne Bóg zapłać. Natomiast witryna internetowa międzynarodowa, źródłowa przede wszystkim o Miłosierdziu Bożym i św. Siostrze Faustynie, Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, znajduje się pod tym adresem internetowym: www.faustyna.pl . Witrynę tę prowadzi s. M. Elżbieta Siepak ZMBM z innymi osobami. Skrót ZMBM oznacza Zgromadzenie Matki Bożej Miłosierdzia. Do tego zgromadzenia zakonnego należała św. Siostra Faustyna...

Nowe uprzywilejowane formy kultu Bożego, które od Boga przekazała św. Siostra Faustyna to:

1. Obraz Miłosierdzia Bożego. 2. Święto Miłosierdzia Bożego. 3. Godzina Miłosierdzia Bożego. 4. Koronka do Miłosierdzia Bożego. 5. Szerzenie Kultu Miłosierdzia Bożego. Więcej informacji w tej witrynie na stronie ''Obietnice''. Św. Siostra Faustyna jak była dzieckiem, to nie pytała się czy Bóg istnieje ale pytała się, jaki jest ten Bóg i jaką ma istność? Czy wiesz, że jak dusze przestaną wypraszać Miłosierdzie Boże, to świat ten przestanie istnieć? Ludzkości nie grozi zanik religijności bo na straży wiary stoi Boży gen...

Po tym co się wydarzyło udaje się do katedry łódzkiej pod wezwaniem św. Stanisława Kostki, aby prosić o Wolę Bożą co ma czynić dalej. Jest już szarówka a słońce jakby idzie już spać. Wchodzi do katedry i nie zważając na ludzi poda w znaku krzyża przed Najświętszym Sakramentem. Pyta się Pana Jezusa o Wolę Bożą co ma czynić dalej. Słyszy głos Pana Jezusa: ,, Jedź natychmiast do Warszawy, tam wstąpisz do klasztoru''.

Wychodzi z katedry i udaje się na ul. Abramowskiego 29 aby poinformować swoją pracodawczynie, że kończy u niej swoją pracę bo musi wyjechać natychmiast do Warszawy, bo tam wstępuje do klasztoru. Pracodawczyni prosi ją, aby pozostała jeszcze w pracy w poniedziałek bo teraz już dziś na poniedziałek opiekunki dla dzieci nie znajdzie nowej, bo jest za późna pora. W poniedziałek znajdę nową opiekunkę dla dzieci i tak się stało. Helena więc pracowała w poniedziałek i opiekowała się dziećmi. Na wtorek była nowa opiekunka i wtedy Helena mogła załatwić sprawy takie jak wymeldowanie się z Łodzi i inne. Był, to 1 lipca 1924 roku, po załatwieniu wszystkich spraw udaje się do wuja Rapackiego u, którego już wcześniej mieszkała na ul. Krośnieńskiej 9. Żegna się z nim a on odprowadza ją na dworzec kolejowy Łódź - Fabryczna. Tam wsiada do pociągu i w wagonie rozpłakała się kiedy on ruszył. Opuszcza miasto, które dobrze zna i udaje się do innego, którego nie zna. Zostawiła swoje sukienki swoim siostrom bo w klasztorze dostanie przecież habit zakonny. Jest popołudnie. Jedzie pociągiem do miasta Warszawy, którego nie zna ale ufa Panu Jezusowi: Jezu, ufam Tobie!

W Łodzi w tym miejscu przy ulicy Krośnieńskiej 9, powstaje obiekt sakralny. Obiekt ma zostać oddany do użytku w 2017 roku. Obiekt ten będzie się składał z kaplicy - Sanktuarium Powołania Zakonnego Św. Faustyny Kowalskiej, z Domu Zakonnego Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, z Muzeum Św. Faustyny Kowalskiej oraz z Pokoi Gościnnych... Wiadomość: W mieście Łodzi w dniu 16 września tego roku 2017, będzie erygowany nowy klasztor Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przy ul. Krośnieńskiej 9. Dom Zakonny poświęci i Mszy św. w kaplicy klasztornej o 7.30 przewodniczyć będzie bp Marek Marczak. W tym domu, u wuja Rapackiego na przełomie 1922/1923 roku, w pierwszych miesiącach służby w Łodzi, zamieszkała Helena Kowalska – św. Siostra Faustyna. Z tego względu dom ogromnym wysiłkiem został generalnie odnowiony, a nie przeznaczony do rozbiórki. W pomieszczeniu na parterze, w którym dawniej było mieszkanie państwa Rapackich, została urządzona kaplica. W odnowionym obiekcie planowane jest m.in. muzeum Apostołki Bożego Miłosierdzia, która od 2005 roku jest patronką Łodzi. Pierwszą przełożoną nowej wspólnoty Zgromadzenia będzie s. Benedetta Flak. W uroczystości otwarcia nowego domu wezmą udział siostry z innych klasztorów Zgromadzenia z przełożoną generalną m. Petrą Kowalczyk. (Za www.faustyna.pl)

Ks. Arcybiskup Marek Jędraszewski Ordynariusz Łódzki z Biskupami Europy w parku im. Juliusza Słowackiego (Wenecja) w Łodzi. O godzinie 15:00 biskupi z wiernymi odmówili w tym miejscu Koronkę do Miłosierdzia Bożego w różnych językach europejskich.

Krótki rys historyczny dawnego parku Wenecja, a obecnie parku im. Juliusza Słowackiego w Łodzi.

Park Wenecja został utworzony przez właściciela pobliskiego młyna, pana Marcina Reicha na przełomie lat 1882 i 1883. Marcin Reich, później sprzedał ten teren z ówczesnym parkiem Wenecja i ogrodem. Park ten miał następnych kolejnych właścicieli w czasie, którzy się zmieniali. Trudno ich wszystkich dokładnie wymienić. Park ten był ogrodzony a wejście do niego było płatne. Posiadał on kilka stawów połączonych kanałami a największy był w kształcie litery L. Wszystko to zasilała rzeka Jasień o wiele większa niż obecnie. Było to jedno z kilku miejsc rozrywki w mieście. Przed II wojną światową chciano ten park podzielić na działki i sprzedać nowym nabywcą. Teren parkowy miał około od 6 do około 7 hektarów. Łódzki magistrat postanowił uratować ten park i kupić go w całości. W roku 1939 kupuje ten park i ogród Wenecja - Magistrat miasta Łodzi. Akt notarialny kupna sprzedaży sporządzono w dniu 28 marca 1939 roku, między Gminą Łódź a sprzedającymi nieruchomość, państwem: Janem Kijak i Stefanią Anną Kijak. Miasto zmienia nazwę tego parku na ''Park im. Juliusza Słowackiego''. Dalej wykonuje modernizację tego parku, która polegała między innymi na odłączeniu połączenia stawów od samej rzeki Jasień. Uporządkowano w znacznym stopniu zarośnięty teren parkowy. Park ten miejski stał się wtedy autonomicznym od pozostałych innych terenów przyległych. Podczas okupacji od 1939 do 1945 roku, park ten nosił nazwę Zwergpark. Po II wojnie światowej zmienia się całkowicie obraz tego parku, bo prawie przez sam środek wybudowano nową ulicę o nazwie Aleja Politechniki. Wtedy zasypano znajdujące się tam stawy i kanały wodne. Po drugiej stronie wybudowano różne budynki. Utworzono rondo, które łączyło ulicę Pabianicką z nową ulicą Aleja Politechniki i z nową ulicą obecnie o nazwie Paderewskiego. W tym czasie w Łodzi powstaje jeszcze wiele innych nowych ulic, wiele z nich zostaje wydłużonych. Dużo ulic i placów otrzymuje nowe nazwy a stare znikają z nowych map miasta Łodzi. Dlaczego ostatnio tak dużo piszę się o tym parku? W roku 1983 zostaje wydany po raz pierwszy dzienniczek wtedy Sługi Bożej Siostry Faustyny Kowalskiej, pod tytułem: ''Miłosierdzie Boże w duszy mojej''. Było to jego pierwsze wydanie. Wtedy to można było się dowiedzieć z tego dzienniczka o wydarzeniu w tym miejscu, oraz dalej szukać informacji na ten temat. Prawie na samym początku św. Siostra Faustyna pisze w swoim dzienniczku, że była na balu i ukazał się tam jej Pan Jezus. Ale gdzie był ten bal? Znalazły to miejsce Siostry Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia i na końcu dzienniczka między innymi umieściły tą informację, że ten bal był w dawnym parku Wenecja. Informację tę otrzymały od rodzonej siostry św. Faustyny, Natalii Grzelak. Otrzymały też od Natalii jedyne zdjęcie z tego okresu łódzkiego, wtedy jeszcze Heleny Kowalskiej z dwoma siostrami. Dowiadują się też o tym Siostry Urszulanki SJK z najbliższego klasztoru, który znajduje się w niedalekiej odległości od tego miejsca objawienia w parku Wenecja. Z tego pobliskiego Klasztoru Sióstr Urszulanek SJK, siostra Magdalena Górska umieszcza w tym miejscu małą kapliczkę na drzewie, aby zwrócić na to miejsce uwagę innym i uczcić to miejsce. Przecież objawił się tu Pan Jezus. Siostra Magdalena umieszcza tu tą pierwszą kapliczkę w tym miejscu, 5 października 1985 roku. Krótka informacja o tym balu w tym parku doprowadziła czytelników tego dzienniczka do tego miejsca. Szukano dalszych informacji na ten temat i przybliżyła się data tego objawienia. W roku 1924 w dniu 29 czerwca pod wieczór niedzielny, objawił się tam Pan Jezus Chrystus przyszłej zakonnicy siostrze Faustynie, wtedy jeszcze Helenie Kowalskiej. Rodził się tak więc tam kult tego miejsca, w kulcie Bożym Pana Jezusa i obecnie w kulcie świętych św. Siostry Faustyny... Na tym balu wtedy były dwie rodzone siostry św. Faustyny z koleżanką Lucyną Strzelecką. Koleżanka ich Lucyna też później wstąpiła do klasztoru ale Sióstr Urszulanek SJK i przyjęła imię zakonne jako, s. Julita. Helena Kowalska wstąpiła do klasztoru o obecnej nazwie Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Można powiedzieć, że z tym miejscem wtedy wiążą się dwa niezależne powołania zakonne. Wtedy Lucyna Strzelecka nie wiedziała, że Helenie Kowalskiej tam w parku Wenecja podczas tej zabawy, na tym balu objawił się jej Pan Jezus. Dowiedziała się po wielu latach jako urszulanka s. Julita. Wtedy dowiedziała się od sióstr rodzonych Heleny Kowalskiej, że ona wstąpiła do klasztoru i wyjechała z Łodzi do Warszawy. (Wspomnienia sióstr urszulanek z 1991 roku) O tym objawieniu w parku Wenecja i łódzkiej katedrze, które wiązało się z jej powołaniem zakonnym na pewno wiedział może tylko, ks. Jakub Dąbrowski proboszcz parafii p.w. św. Jakuba w Warszawie na Ochocie, bo mu o tym opowiedziała co zaszło w jej duszy a było to 2 lipca 1924 roku. Czy przyszła święta opowiedziała to wszystko w szczegółach ks. Jakubowi Dąbrowskiemu? Jeżeli nie to nikt nie wiedział o tym gdzie był ten bal w Łodzi. Błogosławiony ks. prof. Michał Sopoćko polecił siostrze Faustynie, aby pisała wszystko w zeszycie, zeszytach i z tego powstał słynny jej dzienniczek. Czytał go więc jej spowiednik ks. Michał, ale w nim nie napisała gdzie był ten bal w jakim miejscu, bo to nie było istotne. Istotne było wtedy jej powołanie zakonne bezpośrednio przez samego Boga, Pana Jezusa...

Odkrycie św. Siostry Faustyny.

Odkrycie najważniejsze w historii ludzkości, to odkrycie między innymi, że Bóg jest samym Miłosierdziem. Dokonała tego św. Faustyna z Głogowca jak niektórzy ją nazywają. Odkrycie św. Faustyny Kowalskiej jest najbardziej proste w historii wszystkich odkryć jakie znamy, a z tego powodu było dlatego tak trudne do odkrycia. Odkrycie na nowo Miłosierdzia Bożego jako centrum wszystkiego w kościele stało się jego nowym blaskiem. Wszechświat działa i istnieje na zasadzie Miłosierdzia Bożego oraz z niego jest zbudowany. Miłosierdzie Boże jest szybsze od światła i działa natychmiastowo poza czasem a tym samym i przestrzenią. Jest wieczne a tym samym nieśmiertelne, jest w sobie samym arcydziełem Bożym... Przed św. Siostrą Faustyną wiedziano, że Bóg jest miłosierny i, że jest miłością i, że jest doskonały. Wiedziano, że za dobre czyny wynagradza a za złe karze. Św. Siostra Faustyna natomiast odkryła całą prawdę o Bożym Miłosierdziu, że Bóg jest miłością samą i samym miłosierdziem, i samą doskonałością w 100 procentach. Wcześniej nie występowały słowa: samą, samym, samo. Inaczej Bóg, to 100 procent miłości Bożej i 100 procent miłosierdzia Bożego, i 100 procent doskonałości Bożej. Odkrywa, to jak widzi i słyszy słowa Jezusa skierowane do duszy będącej w rozpaczy. (Dz. 1486) Słowa Pana Jezusa skierowane do duszy będącej w rozpaczy: ‘’Duszo w ciemnościach pogrążona, nie rozpaczaj, nie wszystko jeszcze stracone, wejdź w rozmowę z Bogiem swoim, który jest miłością i miłosierdziem samym’’. Czyli Bóg jest miłością, miłosierdziem i doskonałością samą. Dlatego widząc mistycznie, to wszystko bez wahania św. Siostra Faustyna woła do Jezusa Miłosiernego: ‘’Jezu przemień mnie w siebie, bo ty wszystko możesz’’. Jezus przemienia ją w siebie i tak św. Siostra Faustyna dostaje największą doskonałość, jaką dusza może osiągnąć w doskonaleniu się tu na ziemi. Poprzez, to udoskonalenie swojej duszy w Jezusie Chrystusie staje się wzorem do naśladowania przez innych. Dalej stoi już przed samym Tronem Miłosierdzia Bożego i zaprasza do Jego zdroju dusze, aby przychodziły i czerpały z niego łaski Boże. Wyprasza, także różne łaski Boże dla tych dusz. Duszę proszą o jej wstawiennictwo u Boga w najróżniejszych swoich potrzebach, intencjach. Miłosierdzie Boże za wstawiennictwem św. Siostry Faustyny sypie hojnie łaskami dla dusz po dzień dzisiejszy, a końca tego działania Bożego nie widać...

Jaki jest ten Bóg i jaką ma istność?

Helenka Kowalska chodząc jako jeszcze dziecko po wsi Głogowiec i okolicy, nie zadawała sobie pytania czy Bóg istnieje? Zadawała sobie pytanie jaki jest ten Bóg i jaką ma istność. Pytała się wszystkich dookoła a nawet kapłana ale nikt jej ciekawości nie mógł zaspokoić. Panowało wtedy przekonanie, że Bóg za dobre wynagradza a za złe karze. Helence takie przekonanie nie pasowało. Już tu na tej ziemi urodzinowej i rodzinnej odkryła, że Bóg jest samym miłosierdziem. Bóg jest miłosierny czyli z Nieba przyjście Zbawiciela na świat, to jest wszystko Miłosierdzie Boże, aż do Jego w Niebo wsstąpienia. Helenka będąc przekonana, że Bóg jest miłosierny, przebiera się za żebraczkę i chodzi po wsi, aby coś wyżebrać dla biednych. Przekonuje się, że los żebraka jest zagrożony bo w praktyce mało może wyżebrać, aby przeżyć z tego. Dużo nie wyżebrała ale, to wszystko, co wyżebrała przekazała na ręce księdza proboszcza, aby rozdzielił te dary do jedzenia dla najbiedniejszych. Pomyślał sobie, wtedy, że Bóg jest wzorem do naśladowania przez całą ludzkość. Ludzkość będzie dobra jak pozna prawdziwe oblicze Boga, które jest: dobre, miłosierne, kochające, przebaczające, pokojowe i tym podobne. Odkrycie, to kluczowe św. Siostry Faustyny dla całej ludzkości jaki jest Bóg stało się jej przetrwaniem w wierze. Ludzkość przetrwa jak będzie miała podobne cechy jakie ma Bóg. Ludzkość więc powinna się doskonalić w cechach takich jakie ma sam Bóg. Wtedy nastanie w końcu pokój po ziemi i sprawiedliwość i szybki wzrost ludzkości. Świat przemieni się cały w dobrych ludzi i dobry świat, a punktem skupienia dla wszystkich i punktem odniesienia będzie prawdziwe oblicze Boga. Tokiem myślenia będzie sam miłosierny Bóg. W powrocie do myślenia Bożego z Bogiem będzie dla wszystkich już się odpętlenie z nie właściwego zapętlenia się w myśleniu złym, za długim w danej sprawie. Jednym słowem ludzkość musi nabywać istności coraz większej Bożej, aby była coraz bardziej doskonalsza. Około 90 procent ludzkości wierzy w Boga a kilka procent nie wierzy w Boga, a następnym kilka procentom wiara w Boga jest obojętna. Wniosek końcowy jest zgodny z doświadczeniem mistycznym św. Siostry Faustyny. Bóg mówi, że największym Jego przymiotem jest, Jego Miłosierdzie Boże. Bóg jest samym Miłosierdziem Bożym. Najważniejszym więc dla ludzkości jest pytanie jaki jest Bóg bo ona wzoruje się na tym wzorze Bożym i uczy się tego wzoru i naśladuje ten wzór. Dobry wzór dobra ludzkość. Drugim pytaniem ludzkości jest pytanie czy istnieje Bóg i w jaki sposób istnieje? Ludzkość posiada Gen Boga, który został odkryty dopiero kilkanaście lat temu. Występuje on w dwu odmianach czyli allelach. Odmiana dominująca daje człowieka z darem wiary w Boga. Odmiana recesywna nie daje człowieka wierzącego w Boga. Taka jest biologia człowieka jeżeli chodzi o wiarę jego w Boga i nie należy jej negować. Odkrywca tego genu dr Dean Hamer amerykański genetyk molekularny twierdzi, że ten gen pojawił się u człowieka bo mu umożliwiał przetrwanie w trudnym środowisku ale jeszcze, to nie wszystko. Gen ten występuje tylko u człowieka a nie u innych gatunków. Występuje tylko w biologii człowieka i jest tylko jemu przypisany. Człowiek o takiej budowie biologicznej obojętnie na, której planecie by się pojawił, gdzie by mógł żyć, to pojawił by się z tym genem. Mamy tu następne potwierdzenie, że człowiek jest stwarzany na obraz i podobieństwo swoje dlatego został obdarzony tym genem, aby mógł się komunikować z Bogiem w sposób szczególnie w ''Kulcie Bożym''. Gen ten daje dary nadprzyrodzone człowiekowi, które umożliwiają z Bogiem rozmowę czyli modlitwę. Modlitwa człowiekowi jest potrzebna do przetrwania i do zbawienia swojej duszy...

Jaki kierunek ludzkości?

Ludzkość deklaruje w około 90 procentach swoją wiarę w Boga. Kilka procent twierdzi, że nie wierzy w istnienie Boga a następne kilka procent twierdzi, że wiara w Boga jest im obojętna. Wiara w Boga pozwalała przetrwać ludzkości w nieprzychylnej mu przyrodzie. Czy Bóg istnieje, czy nie i jak istnieje? Nie jest, to tak ważne. Czy Bóg jest wymyślony, czy wirtualny, istniejący w zbiorowej świadomości i pamięci ludzkości. Najważniejsze jest, to jaki jest ten Bóg. Jaką ma swoją istność. Bo przecież jest wzorem do naśladowania dla ludzkości. Jeżeli jest dobry, pokojowy, miłosierny, przebaczający i doskonały, to jest dobrym wzorem do naśladowania, co pozwoli ludzkości przetrwać dalej i się w tym wzorze doskonalić. Selekcja naturalna wtedy będzie promowała ludzkość o podobnych cechach jakie ma Bóg. Cechy te najlepsze pozwolą na, to w końcu, aby ustały wojny, aby nastał pokój światowy, aby świat był przysłowiowym Niebem tu już na ziemi. Nastąpi wtedy rozwój szczególny całej ludzkości w właściwym kierunku, a dekalog objawiony na górze Horeb lub inaczej Synaj będzie dalej górował, jako drogowskaz życia...

Przeanalizowaliśmy jeszcze raz wszystkie religie świata i z nich wyłania się znów Jezus Chrystus, jako najlepszy wzór do naśladowania przez ludzkość...

Powrót do początku strony.