अयि सहृदयाग्रगण्याः

प्राच्यावाच्यागमोल्लसत्प्रज्ञाः।

सद्भ्यो नमो भवद्भ्यः

काव्यसुधारसलसत्पिपासेभ्य: ॥२।।

सम्प्रति सम्प्रतिपाद्यो भवतां

करसरसिजेष्वयं नव्यः।

काव्यसुधाधाराङ्कः

कविविंशतिकृतिमयो रसयितव्यः ॥३।। 

यद्वत् सुमानि वाट्यां

प्रसभं कर्षन्ति हृन्ति विविधानि।

तद्वदिहापि कवीनां

रसबहलान्युल्लसन्ति काव्यानि ॥४।।

वैश्विकविपत्तिसमये

कोरोनारुङ्मयेऽधुना सुधियाम्।

भक्तिप्रेमकरुणरस-

भव्या रचना भवन्तु भव्या च॥५।।

सामाजिकप्रभृतिभि:

कविताविषयैस्ततो युता विविधैः।

तनुयुश्चित्तविनोदं

मतिप्रणोदं तथा सहृदयानाम्॥६।।

सत्यपि सरसरसाले

बदरमहत्त्वं यथैव चटुलेषु।

सत्स्वपि कविषु महत्सु

स्वदते सत्त्वं तथैव नवकविषु॥७।।

वृद्धानामादर्शे

दिङ्निर्देशेऽनुभवसमृद्धानाम्।

ऊर्जोत्साहधनानां

यत्नो यूनां जगत्यलं फलति॥८।।

संस्कारः कवितानां

कृतः कतीनाञ्चिदिह परिष्कारः।

काव्योत्कर्षाधानान्

न त्वभिमानाद् , बुधाः प्रसीदन्तु॥९।।

पुनरपि यन्नैयून्यं

किमपि, मदीयं तदत्र, न कवीनाम्।

इत्ययमुदारहृद्भिः

सद्भिर्ननु मृष्यतां निजोऽनुचरः॥१०।।