Naar aanleiding van haar 60-jarig bestaan geeft onze Postzegelkring een speciaal zegelvel uit met tien prachtige postzegels. Deze tonen een afbeelding van het Oud Stadhuis, ons vergaderlokaal, gefotografeerd door onze ondervoorzitter Luc Van Muylem. De afbeelding is geïnspireerd op het realisme, meer bepaald de zogenaamde American Scene, in de stijl van Edward Hopper.
De achtste zegel is bewust kopstaand afgebeeld: een knipoog naar de “Omgekeerde Dendermonde”, de zeldzaamste Belgische postzegel.
De gebruikte kleuren verwijzen naar historische fotografische procédés uit de periode waarin het stadhuis werd gebouwd, midden 19e eeuw (zie uitleg onderaan deze pagina).
De postzegels, gedrukt door de zegeldrukkerij van bpost, zijn frankeergeldig voor een gewone brief of postkaart. Een ideaal idee dus voor het versturen van bijvoorbeeld kerst- en nieuwjaarskaarten. Voor verzamelaars is dit unieke uitgifte een onmisbaar collector’s item in hun album.
Het zegelvelletje is gedrukt in beperkte oplage (160 exemplaren) en kan worden besteld door 25 euro per gewenst exemplaar over te schrijven naar rekening nr. BE44 4340 0698 8145 van Postzegelkring Ninove met de mededeling MyStamp en uw adres.
Links A1: Kleurenfotografie – de referentie opname, eerste opname in kleur vanaf 1855 door James Clerk Maxwell (Schotland). De eerste duurzame kleurenopname werd in 1861 gemaakt door Thomas Sutton met drie hoofdkleuren (RGB), waarmee alle kleuren kunnen worden gegenereerd. Dit vormt de basis van de kleurentelevisie.
Links A2: Cyanotypie – fotografisch procédé dat na ontwikkeling een cyaanblauw beeld geeft, uitgevonden door John Herschel in 1841. Dit procédé is ook bekend als blauwdruk en werd veel gebruikt voor het afdrukken van architectuurplannen. Anna Atkins, de eerste vrouwelijke fotograaf, publiceerde in 1843 haar boek Algae met cyanotypische afdrukken van varens en andere planten.
Links A3: Sepia – een warme, roodbruine tint genoemd naar de inkt van zeekatten (inktvis). De omkleuring naar sepia werd gebruikt om de houdbaarheid van zilverdrukken te verlengen en om een nostalgisch effect te creëren. Sepia-inkt werd al in de Grieks-Romeinse tijd gebruikt voor handschriften en later in de kunstwereld door o.a. Leonardo da Vinci en Rembrandt, zowel omwille van de houdbaarheid als het esthetisch aspect. Sinds de late 18e eeuw ontwikkelde Jacob Seydelmann (Dresden) een concentraat dat gebruikt werd bij aquarellen en olieverfschilderijen.
Links A4: Platinadruk – een van de meest prestigieuze fotografische procédés, bekend om zijn uitzonderlijke houdbaarheid en de grote toonvariatie, met tinten die niet konden worden verkregen via het klassieke zilverbromideprocédé. De kleur varieert van warmzwart tot donker roodbruin.
Links A5: Postkaart van het Oudstrijdersplein – een tekening uit 1845 met fotografische uitstraling. Vermoedelijk gedrukt via het fotolithografisch procédé (laat 19e eeuw), waarbij tot tien verschillende tinten of drukvormen werden gebruikt om het druksel samen te stellen. Lithografie was veel goedkoper dan collotypie, het zuiver fotografisch procédé dat wel meer gedetailleerde postkaarten opleverde.
Rechts B1: Heliogravure / koperdruk – ook fotogravure genoemd. Dit was het eerste fotografische procédé met afdruk op papier, ontwikkeld in 1852 door William Henry Fox Talbot. In Frankrijk (de bakermat van het fotografisch procédé) werd geëxperimenteerd met verzilverde koperplaten (1839, daguerreotypie) om een zo realistisch mogelijk beeld te verkrijgen. In Engeland werd een duurzamer procédé ontwikkeld met papier en drukinkt, materialen die al eeuwen gebruikt werden. In tegenstelling tot de zilverhoudende daguerreotypie kon de heliogravure afdrukken leveren in verschillende tinten drukinkt.
Rechts B2: Psychedelische kleuren uit de jaren ’60 – levendige, felle en contrasterende kleuren die energie en aandacht trekken. Deze kleurstijl werd populair dankzij de opkomst van de popart (Warhol / Lichtenstein / Rauchenberg etal.) en valt samen met de periode waarin de Postzegelkring werd opgericht.
Rechts B3: Gouddruk – of orotone is een afdruk op glas volgens het conventionele fotografisch procédé, met een omkleuring naar goud (laat 19e eeuw). Vooral populair tijdens de Brits-Amerikaanse Arts & Crafts-beweging, die handwerk boven industriële productie stelde. Het procédé wordt ook verbonden met de Amerikaan Edward S. Curtis, bekend om zijn foto’s van de inheemse Amerikaanse bevolking en hun cultuur.
Rechts B4: Omgekeerde zegel – een knipoog naar de “Omgekeerde Dendermonde”, uitgevoerd in platinadruk.
Rechts B5: Kleurendruk in nostalgische stijl – de amberkleurige tint die we al decennia kennen uit familiealbums. Deze verwijst tevens naar de beginjaren van de Postzegelkring.