Uczestnictwo świadome

Człowiek w obecności Pana Boga uświadamia sobie, kim jest oraz co się dzieje w jego obecności. Chrześcijanin staje przy ołtarzu jako dziecko Boga, pamięta, że Bóg jest jego Ojcem. Jest to więc rodzinne spotkanie z Ojcem i braćmi. W czasie sprawowania liturgii staje on również przy Chrystusie Kapłanie, uczestnicząc w Jego kapłaństwie powszechnym i składa ofiarę.

Świadome uczestnictwo wymaga głębokiej wiary. Ona może tylko doprowadzić człowieka poza zasłonę znaków tam, gdzie jest obecny Chrystus i gdzie dokonuje On swego zbawczego dzieła. Chrześcijanin pouczony przez wiarę jest świadom tego, co się dzieje na jego oczach", choć nie wszystko jest w stanie zrozumieć. Bez tej świadomości cała akcja liturgiczna nie ma dla niego żadnego sensu.

Kształtowanie tej świadomości wymaga stałej formacji. Ministranci podejmują ją nie tylko w ramach katechezy, choć pełni ona podstawową rolę. W swoich grupach wzrastają w wierze przez systematyczną pracę pod kierunkiem ich opiekuna.

Uczestnictwo czynne

"Aby uczestnictwo wiernych było bardziej czynne należy ich pobudzić do wykonywania aklamacji, odpowiedzi, psalmów, antyfon, pieśni, jak również czynności, czy gestów oraz przybierania właściwej postawy ciała. W odpowiednim czasie należy zachować także pełne czci milczenie" (KL 30). Ministranci mają jeszcze dodatkowe czynności do wykonania. Niestety, czynności te bardzo często zajmują ich do tego stopnia, że całkiem na drugi plan schodzi to wszystko, o czym mówi Konstytucja o Liturgii. Tymczasem śpiewanie pieśni, antyfon, odpowiedzi, psalmów należy w pierwszej mierze do ich czynnego uczestnictwa.

Wypełniana przez ministrantów funkcja ma pogłębić ich czynne uczestnictwo i dać szansę pełniejszego duchowego włączenia się w dzieło Jezusa Chrystusa. Bliskość zewnętrzna i spełniana posługa domaga się bliskości serca i pełniejszej gotowości do służenia braciom.

Uczestnictwo owocne

Owoce uczestnictwa w świętej liturgii zależą w dużej mierze od otwarcia się człowieka na łaskę. Bóg bowiem pragnie człowiekowi udzielać swych darów. Ważne jest więc skupie, gotowość na przyjęcie woli Bożej, gotowość wypełnienia powierzonych zadań. Przede wszystkim zaś potrzebna jest głęboka wiara i miłość do Chrystusa, Najwyższego Kapłana, który jako Jedyny pośrednik między Bogiem i ludźmi, składa swoją ofiarę na zbawienie świata.

Postawa ministranta Bardzo ważny jest mój wygląd i postawa podczas Mszy św. Zadam sobie pytanie: Jak przychodzę ubrany do kościoła. Czy dbam o to jak stanę przed Panem Jezusem na Jego Uczcie? Czy zawsze mam czyste ręce i ubranie? A moja alba lub komża, czy dbam o nią? To wszystko jest bardzo ważne. Ale najważniejsze jest to, jakie jest moje serce. Jaką mam duszę. Czy zawsze przystępuje do ołtarza z czystym sercem?

* KL - Konstytucja o Liturgii