โชค (ดี)

เรื่องของ โชค นกระจอก ตัวน้อย ๆ ที่บังเอิญเจอที่ทำงาน เนื่องจากเจ้าหน้าที่ทำความสะอาดตึก แล้วก็มีรังนกหล่นลงมา พอดีว่าเดินผ่านไปเจอ ก็เลยเขี่ย ๆ ดูปรากฏว่า มีนกอยู่ในรังด้วย มีขนขึ้นบ้าง นอนนิ่ง ๆ ลืมตาใสแป๋ว เลยถามเจ้าหน้าที่เขาว่า แล้วจะเอารังไปไว้ไหน เขาบอกว่าคงเอาไปวางไว้ตามป่าหญ้า เราได้ยินก็เลยรู้สึกว่า ถ้าเป็นแบบนั้นจริงนกน้อยตัวนี้คงตายแน่ ๆ ก็เลยยกรังขึ้นห้องที่ทำงาน หากล่องใส่ จะว่าไปแล้ว เจ้านกตัวนี้โชคดี เพราะวันนั้นบังอิญว่า ผมเอารถไปที่ทำงานด้วย หลังเลิกงานก็เลยเอาใส่รถกลับมาบ้าน แล้วก็วิ่งหาซื้ออาหารนกมาให้มันกิน เปิด Internet ดู ก็ได้คำตอบว่าซื้ออาหารนกขุนทอง กลม ๆ แดง ๆ มาแช่น้ำให้พองแล้วก็ให้นกกิน

ช่วงแรกก็กินยากหน่อย มันก็คงกลัวเราไม่อ้าปาก เราก็กลัวมันเจ็บ ไม่กล้าจับมันอ้าปาก สรุปสุดท้าย ก็ต้องจับมันอ้าปาก แล้วใส่เข็มฉีดยา ฉีดอาหารเข้าทางปาก ทำอยู สอง สาม วัน คราวนี้มันรู้แล้วว่าเราจะให้อาหารมัน ตอนหลัง ๆ พอเห็นเราก็อ้าปากร้องขออาหารทันที เราก็มีหน้าที่หยิบอาหารใส่ปาก ก็เลี้ยงมาแบบนี้ ได้ระยะหนึ่ง ก็เปลี่ยนจากอยู่ในกล่อง มาใส่กรงนกหัวจุกแทนเพราะเขาจะได้กระโดนขึ้น ลง และได้ใช้ปีกกระพือด้วย ..มีอยู่วันหนึ่งมันจะพยายามแหกกรง พอดีเห็นเลยแหกกรงไม่สำเร็จ ..ถึง ณ วันนี้ที่บ้านตกลงเรียกนกกระจอกตัวนี้ว่า เจ้าโชค มาจากเจ้าโชคดี ทั้งตัวนกที่เจอเรา และโชคดีที่ตัวเราได้เจอนก

เลี้ยงมาระยะหนึ่งทางบ้านมองว่า เขาคงจะบินได้มั้ง ก็เลยเอาไปปล่อยในห้องนอน เขาก็บินนะ บินเกาะโน่น เกาะนี่ ดูเหมือนว่าจะปินแข็ง พอสมควร(ปัญหามีอยู่คือตอนจับเข้ากรงนี่สิลำบาก จะจับแรงเดี๋ยวก็ตายต้องไล่ต้อนจับกันเหนื่อยพอสมควร) เราก็ไม่รู้หรอกว่าบินแข็งแค่ไหน ถึงจะสมควรปล่อย ก็ปล่อยบินในห้องมาได้ระยะหนึ่ง พอเห็นว่าบินแข็งพอใช้ได้ ก็เลยตัดสินใจปล่อย เปิดกรงไว้แป๊บเดียว เจ้าโชคบินออกไปเลย ..หายวับกับตา จำได้ว่าปล่อยในตอนเช้า 9.00 น. ก็คิดว่ามันบินไปแล้วคงไม่ได้เจอมันอีกแล้ว แต่ว่าเย็นของวันนั้น เดินเล่นในส่วน ก็ได้ยินเสียงนกร้อง เลยเรียกภรรยามาดูว่าใช่เจ้าโชคไหม เรียกชื่อโชค ๆ ปรากฏว่าบินเข้ามาหาเรา ก็รู้สึกดีใจที่ได้เจอมันอีก ต้องเตรียมอาหารเป็นการใหญ่แล้วก็ป้อนให้อาหาร พอกินเสร็จเขาก็เกาะเล่นตามต้นไม้ในบ้าน บินไปเกาะต้นโน้นที ต้นนี้ที หิวก็มาร้องขอกิน จากที่เคยบินเกาะเฉพาะต้นไม้ภายในบ้าน ก็เริ่มบินออกนอกบ้าน เดี๋ยวนี้ โตเป็นหนุ่มใหญ่แล้ว น่าจะมีเพื่อน คงใกล้มีคู่ของเขาแล้ว ความถี่ในการมาขออาหาร ก็น้อยลง แต่ก็ยังมาให้เห็นอยู่ตลอด ยิ่งระยะหลัง ไม่ใช่มาตัวเดียว มากัน 6 ตัว ไม่รู้ว่าตัวไหนคือเจ้าโชค ก็สังเกตุง่าย ๆ ว่าตัวไหนบินมาที่โต๊ะ แล้วยืนบนถ้วยอาหาร ตัวนั้นก็คือเจ้าโชค แน่นอน บางครั้งภรรยาเรียกชื่อ โชค ๆ ก็บินบมาหาเขานะ ไอ้เราเรียกไม่ค่อยจะ ยอมมา ทั้ง ๆ ที่เป็นคนอุ้มมาจากที่ทำงานนะ 555 แต่คนให้อาหารประจำคือภรรยาที่บ้าน เรียกได้ว่า เจ้าโชคเป็นลูกน้อยตัวหนึ่งไปแล้ว มองภาพแล้วก็มีความสุขดี คนให้อาหารก็คุยไปเรื่อย นกก็กินอาหารไปเรื่อย มีความสุขทั้ง 3 ฝ่าย คือ คนให้ นกกิน และคนแอบดู ..

ณ วันนี้ โชค ก็ยังมาอยู่ ยังมากินอาหารในที่ ๆ เคยเตรียมไว้ให้ เหมือนเดิม ก็ดีใจที่เห็นเขาเติบโต และก็มีชีวิตที่มีความสุข มองดูก็เหมือนคนที่มีลูกทั้งหลาย พอเราเลี้ยงได้ถึงจุด ๆ หนึ่งเขาก็ต้องมีชีวิตของเขาที่จะต้องเดินไปตามทางของเขา เราคงอยู่กับเขาไม่ได้ตลอดชีวิต สักวันหนึ่งก็ต้องมีการจากลา สำคัญคือในช่วงที่เราอยู่ด้วยกัน นี่แหละเป็นสิ่งสำคัญว่าเราจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข หรืออยู่ด้วยกันอย่างมีความทุกข์ ...ไม่มีใครมาลิขิตได้ นอกจากตัวของเราเอง

Gallery