Prosopagnosie, ook wel gezichtsblindheid genoemd, is een neurologische aandoening waarbij mensen moeite hebben met het herkennen van gezichten, zelfs bekende. Dit kan variëren van moeite hebben met het onderscheiden van vreemden tot het niet herkennen van goede vrienden en familieleden, en zelfs hun eigen spiegelbeeld.
Belangrijkste aspecten van prosopagnosie
Verminderde gezichtsherkenning
Het kernsymptoom is het onvermogen om gezichten te herkennen, ondanks een normaal gezichtsvermogen en geheugen voor andere soorten informatie.
Geen geheugenverlies:
Het is anders dan geheugenproblemen; mensen met prosopagnosie kunnen zich nog steeds andere details herinneren van een persoon die ze hebben ontmoet.
Verschillende gradaties van ernst:
Sommige mensen hebben mogelijk alleen moeite met zeer bekende gezichten, terwijl anderen moeite hebben met het herkennen van gezichten in het algemeen, of zelfs met het onderscheiden van een gezicht van een voorwerp.
Potentieel voor sociale impact:
Moeite met het herkennen van gezichten kan leiden tot sociale angst, isolement en problemen met het aangaan en onderhouden van relaties.
Oorzaken:
Prosopagnosie kan aangeboren (aanwezig vanaf de geboorte) of verworven (als gevolg van hersenletsel of neurologische aandoeningen) zijn.
Betrokken hersengebieden:
De rechter fusiforme gyrus, een deel van de hersenen dat betrokken is bij gezichtsverwerking, is vaak betrokken bij prosopagnosie.
Geen leerstoornis:
Het is belangrijk om te weten dat prosopagnosie geen leerstoornis is.
Simpel gezegd: Stel je voor dat je je eigen ouders of je beste vriend(in) niet herkent, zelfs niet als ze recht voor je staan. Zo kan het zijn voor iemand met gezichtsblindheid. Hoewel ze het gezicht wel kunnen zien, hebben ze moeite om het te verwerken als een bekend persoon.
==