3 этап. Святыні малой Радзімы

          Вербніца традыцыйна адзначаецца за тыдзень да Вялікадня. Гэта свята лічыцца адным з самых шануемых. 

        У гэты дзень у царкве падчас усяночнай службы асвячаюцца галінкі вярбы, за якімі трэба напярэдадні схадзіць у лес да ўзыходу сонца. Затым іх прыносяць у дом і ставяць каля абраза. Згодна з царкоўнай традыцыяй, яны павінны прастаяць увесь год, ахоўваючы сям'ю ад няшчасцяў. У народзе лічылі, што асвечаная вярба мае цудатворную гаючую сілу, здольную пазбавіць людзей і жывёл ад хвароб, урокаў, а дом - ад пажараў і паводак. 

        Чаму менавіта вярба? Славяне абралі для сябе сімвалічнае дрэва вярбу, парасткі якой распуска-юцца аднымі з першых і пачынаюць квітнець і зелянець да гэтага дня. Такім чынам, у славян свята Уваходу Гасподняга ў Іерусалім атрымаў назву Вербніца. 

        У Вербную нядзелю здаўна захавалася традыцыя: каб быць здаровымі, людзі не вельмі моцна  б'юць адзін аднаго галінамі вярбы, асабліва дзяцей, жадаюць здароўя і дабрабыту ў сям'і.