The Canonization
Oorspronkelijk gedicht:
THE CANONIZATION by John Donne
FOR God's sake hold your tongue, and let me love ;
Or chide my palsy, or my gout ;
My five gray hairs, or ruin'd fortune flout ;
With wealth your state, your mind with arts improve ;
Take you a course, get you a place,
Observe his Honour, or his Grace ;
Or the king's real, or his stamp'd face
Contemplate ; what you will, approve,
So you will let me love.
Alas ! alas ! who's injured by my love?
What merchant's ships have my sighs drown'd?
Who says my tears have overflow'd his ground?
When did my colds a forward spring remove?
When did the heats which my veins fill
Add one more to the plaguy bill?
Soldiers find wars, and lawyers find out still
Litigious men, which quarrels move,
Though she and I do love.
Call's what you will, we are made such by love ;
Call her one, me another fly,
We're tapers too, and at our own cost die,
And we in us find th' eagle and the dove.
The phoenix riddle hath more wit
By us ; we two being one, are it ;
So, to one neutral thing both sexes fit.
We die and rise the same, and prove
Mysterious by this love.
We can die by it, if not live by love,
And if unfit for tomb or hearse
Our legend be, it will be fit for verse ;
And if no piece of chronicle we prove,
We'll build in sonnets pretty rooms ;
As well a well-wrought urn becomes
The greatest ashes, as half-acre tombs,
And by these hymns, all shall approve
Us canonized for love ;
And thus invoke us, "You, whom reverend love
Made one another's hermitage ;
You, to whom love was peace, that now is rage ;
Who did the whole world's soul contract, and drove
Into the glasses of your eyes ;
So made such mirrors, and such spies,
That they did all to you epitomize—
Countries, towns, courts beg from above
A pattern of your love."
THE CANONIZATION - Vertaling door C.W. Schoneveld
(For God's sake hold your tongue, and let me love,)
De heiliging
Bij God, stil jij! en duld dat ìk bemin,
Of sar mijn jicht, mijn kale kruin,
Mijn beverig lijf, of mijn verkwist fortuin,
Richt maar met geld en kunst je leven in,
Streef naar succes, verhoog je staat,
Dien een Baron of een Prelaat;
Of ’s Konings eigen, of gemunt gelaat
Mag jij vereren; doe je zin,
Maar duld dat ìk bemin.
Ach, waar is wie er pijn lijdt door mijn min?
Waar ’n bark die door mijn zuchten zonk?
Waar ’t land dat door mijn tranenvloed verdronk?
Trad door mijn kou ooit laat de lente in?
Wat mij aan bloed door koorts nog rest
Bezorgde dat één man de pest?
De huurling vecht, de pleiter op zijn best
Zoekt ’n klant met ruzie in de zin,
Hoewel ik haar bemin.
Noem ons wat jij wil, ’t volgt uit onze min;
Noem mij een vlieg, en haar dus ook,
Of kaarsen, willig stervend in hun rook;
Ook duif en arend zijn wij binnenin.
Het feniksraadsel wint aan pit
Door ons: wij tweeën één zijn dit:
Een paar dat zo onzijdigheid bezit.
Dood en herrezen, en daarin
Geheimvol door de min.
Niet leven? dan kan sterven door de min,
En stroken baar en tombe niet
Met ons geschiedverhaal, dan wèl een lied;
Zo een kroniek niet waard, bouwen we in
Sonnetten ’t fraaiste kabinet;
Een welgevormde urn strookt met
Roemvolle as, net als ’t grootste tombe-bed;
Zo stemt elk met die psalmen in
En heiligt onze min:
En roept ons zó aan: “U, die vrome min
Maakt tot elkaars geheimenis;
Die mint in vree, waar hier juist onlust is;
U, die de aardziel samenbalde in
Uw ogenpaar, dat daarmee zag
(Door spiegels en spiongedrag
Zodat ’t àl voor U samengevat lag)
Land, stad, hof: Roep Gods bijstand in
Voor ’n voorbeeld van uw min!”
Uit: Bestorm mijn hart, De beste Engelse gedichten uit de 16de-19de eeuw,
Gekozen en vertaald door Cornelis W. Schoneveld,
Tweetalige editie, Rainbow Essentials, nr. 55, Maarten Muntinga,
Amsterdam, 2008, pp.64-67 (nu iets gewijzigd). ISBN 9789041740588.