The Apparition

Oorspronkelijk gedicht:

THE APPARITION by John Donne

In een notendop

De geliefde heeft de dichter geminacht, en hij zegt dat hij na zijn dood aan haar bed zal verschijnen als spook. Als ze dan hulp vraagt aan haar nieuwe geliefde, die naast haar ligt, zal deze zich van haar afwenden, denkend dat ze alleen maar meer wil knuffelen. Hij laat doorschemeren dat hij iets tegen haar wil zeggen, maar dat het nog te vroeg is. Hij dringt er bij haar op aan om nu berouw te tonen, wat beter is dan later zijn toorn als spook te moeten ondergaan.

WHEN by thy scorn, O murd'ress, I am dead,

And that thou thinkst thee free

From all solicitation from me,

Then shall my ghost come to thy bed,

And thee, feign'd vestal, in worse arms shall see :

Then thy sick taper will begin to wink,

And he, whose thou art then, being tired before,

Will, if thou stir, or pinch to wake him, think

Thou call'st for more,

And, in false sleep, will from thee shrink :

And then, poor aspen wretch, neglected thou

Bathed in a cold quicksilver sweat wilt lie,

A verier ghost than I.

What I will say, I will not tell thee now,

Lest that preserve thee ; and since my love is spent,

I'd rather thou shouldst painfully repent,

Than by my threatenings rest still innocent.

Zie bespreking van het gedicht hier