opbouw

Nu het schaduwstation klaar en getest is kan de echte en definitieve opbouw beginnen.

Op de multiplex basis worden 4 lagen laminaat ondervloer gelijmd.

In de eerste plaats helpt dat om enige demping te krijgen van het geluid van een voorbijrijdende trein.

Maar deze kunnen ook met een klein freesje (2e hands op de kop getikt bij een pedicure) worden bewerkt, zodat in het landschap enig profiel wordt aangebracht.

Dat kan zijn voor een slootje, terrein oneffenheden of bij voorbeeld een holle weg of voetpad.

Op deze ondervloer wordt op de zichtbare stukken een bedding van kurk voor de spoorrails gelijmd (en hier en daar in de bochten gespijkerd).

Ook dit zorgt voor verdere demping van geluid, maar oogt tevens als een echte spoordijk.

Voor het middenvak is een oplossing gevonden; het kan scharnieren en aan de plafondbalk worden bevestigd. Het haakje daarvoor zit net uit het zicht.

Alle baanvakken liggen op hun definitieve plaats en zijn vastgelijmd en elektrisch aangesloten.

Elk deel van een baanvak is apart aangesloten zodat straks aan de stroomafname kan worden gezien waar een treinstel zich bevindt.

En natuurlijk weer even een testronde, dit keer met 4 van de 5 treinstellen (de 5e ligt even in de ziekenboeg).

Hierna zal de rails overal een keer extra gecontroleerd worden op oneffenheden.

Gebleken is dat een ook kleine oneffenheid kan leiden tot problemen.

Elke locomotief heeft bij voorbeeld op de aangedreven wielen een rubber band waarmee hellingen beter kunnen worden genomen.

Zo'n rubberband kan er makkelijk aflopen en dan is het een enorm gemier om dat weer gemonteerd te krijgen.

Dat is dan ook de reden dat de 5e trein even in reparatie is.

Hierna liggende rails definitief op hun plaats en komt de volgende uitdaging: alle treinen dmv de PC aansturen.

Daarmee kunnen treinen elkaar kruisen zonder te botsen en kunnen er dus complexere routes worden afgelegd.

en natuurlijk weer even een

testronde

Als zo'n bandje er af loopt kun je soms uren prullen om het er weer op te krijgen.

Een keer heb ik de hele loc moeten demonteren.

Een andere keer lukte het binnen enkele minuten met behulp van zo'n tandartsenhaakje dat ik van een bevriende tandarts kreeg.

Dit keer is het weer een erg lastige, ook met dat tandartsenhaakje.

En er zijn nog wel twee bandjes afgelopen.