Bangkok

Bangkok

19-12-2002 t.e.m. 24-12-2002

** 20-12-2002 **

Srilankan Airways bleek een top-vliegtuigmaatschappij te zijn. Elke zitplaats was voorzien van een eigen TV-toestelletje waarbij je een keuze kon maken uit 5 verschillende films, een sportkanaal, comedy-series en een hoop videospelletjes. Het eten was zelfs te pruimen, wat je bij veel andere maatschappijen niet kan zeggen. We zijn woensdag 18 december om 21u vertrokken vanuit Chennai, India, om dan anderhalf uur later in Colombo, Sri Lanka, te landen. We werden gehuisvest in een middenklasse hotel nabij de luchthaven, om dan om 4u30 's morgens alweer gewekt te worden. Na een vlug ontbijt werden we weer op de luchthaven gedropt om, na een hele hoop formaliteiten en zeer lange rijen, weer op te stijgen richting Thailand. Opmerkelijk vond ik de zeer grondige security-controles, waarbij alles wat scherp was of vuur kon maken werd afgenomen. In het vliegtuig kregen we dan weer wel echt metalen bestek bij ons eten. Niet echt consequent dus.Om 14u verlieten we de luchthaven in Bangkok en, i.p.v. de dure taxi te nemen zoals de meeste toeristen doen, wandelden we naar het nabijgelegen stationnetje. Voor 20 bath per persoon (1 bath = 1 bfr.) kwamen we een uurtje later in Bangkok-centraal aan.Het eerste wat ons opviel, was dat Bangkok, toch ook een immens grote stad, zeer zuiver is t.o.v. de Indiase steden. Gedaan met de enorme plasticvervuiling, de hopen mensen die gewoon langs de weg hun behoefte doen, en de koeien, geiten en honden die elke straat en stoep bevuilen. In Bangkok kan je tenminste rondlopen zonder dat je constant moet uitkijken naar drollen en gevaarlijke putten in de weg waarin je je benen zou kunnen breken. Er waren personen die mij e-mails stuurden met de vraag waar de foto's van de plaatselijke schonen bleven. 'One night in Bangkok' en ik heb meer vrouwelijk schoon kunnen bewonderen dan 2,5 maand India tezamen. In India, waar nochtans de Kamasutra geschreven is, worden mooie jonge vrouwen in hopen textiel gewikkeld en angstvallig verborgen gehouden voor eventuele bewonderaars. Die keren dat ik gevraagd heb om een fotootje te mogen maken van een bevallige Indische, werd me dat telkens zeer expliciet verboden. Boeddhisten zijn op veel vlakken veel vrijer en na een paar uurtjes Bangkok hadden we beiden het gevoel dat we weer in onze tweede thuis waren aangekomen.Gisteren hebben we ons ingecheckt in the Apple Guest House, in een zeer klein kamertje voor 180 bath per nacht. We hadden niet veel goesting om lang te zoeken naar betere accomodatie. De hitte in Bangkok valt als een baksteen op je hoofd en om dan eerst uren rond te lopen met die zware rugzak op je rug was toch een beetje te veel van het goede. Onze eerste zorg was om de Lonely Planet reisgidsen van Thailand en Laos te bemachtigen. In Khao San road vond ik 2 tweedehandsexemplaren (laatste edities !) tegen een zeer schappelijk prijsje. Na een heerlijke lunch en een fles inheemse rum waren we, na het vele reizen en de zeer korte nachtrust in Colombo, bekaf en zijn we reeds om 21u30 in bed gekropen. In het zeer kleine kamertje was net genoeg ruimte voor 1 bed en 1 metertje plaats om de rugzakken te leggen. De hitte was er zo ondraaglijk dat ik om 7 uur 's morgens al weer op weg was om een nieuw onderkomen te vinden. Het is nu hoogseizoen in Thailand en dat maakt het vinden van geschikte accommodatie er niet gemakkelijker op. Na tientallen guesthouses, lodges en hotelletjes te hebben bezocht, ben ik er dan toch in geslaagd om een prima onderkomen te vinden. In the New Siam Guest House heb ik een ruime, koele tweepersoonskamer, met bijbehorende douche en w.c., kunnen boeken voor 450 bath per nacht. Iets meer dan we gewend waren in India. Maar je mag dan ook geen appels met peren vergelijken.

De volgende dagen zullen we doorbrengen met het uitstippelen van onze reisroute door Thailand en Laos, het aanschaffen van visa voor Laos, en met wat toeristische uitstapjes in Bangkok.

** 21-12-2002 **

Vandaag hebben we voor het eerst in onze leven in een skytrain gezeten. Sinds 1999 is er een Skytrain in gebruik in Bangkok, wat een enorme vooruitgang is. Daar waar we vroeger uren door het zeer drukke verkeer van Bangkok vooruithobbelden, kan je nu in een half uurtje van de ene naar de andere kant van de stad. Het was vandaag de bedoeling vooral dingen te bezoeken die we bij onze vorige 4 stops in Bangkok niet bezocht hadden. Met de public expressboat over de Chao Praya rivier vaarden we eerst tot bij Wat Pho, de oudste (16e tot 18e eeuw) en grootste tempel in Bangkok. Er is hier de langste rustende Boeddha en de grootste collectie Boeddhabeelden van Thailand te bewonderen.Na nog een paar kilometer over het water kwamen we aan het beginpunt van onze Skytrain-trip. Er wordt geschat dat er sinds de invoering van de Skytrain per dag gemiddeld 40.000 auto's minder rondtoeren door Bangkok en dat ook een hoop mensen zijn overgeschakeld van busvervoer naar de Skytrain, wat het aantal bussen fel heeft doen verminderen. Dit helpt mee in de strijd tegen de immense Bangkokse luchtvervuiling. Natuurlijk is het ook de ideale manier om Bangkok city van bovenuit te bekijken. We hebben meteen voor het langste traject gekozen en trokken naar de Chatuchak weekend markt. Dit is echt de grootste vlooienmarkt die we ooit mochten aanschouwen. Werkelijk alles is hier te vinden. Ideaal dus om nog eens terug te komen op het einde van onze trip door Thailand en hier onze souvenirs in te kopen.** 23 december 2002 **We zijn precies op de helft. Vandaag is de 80e dag van onze 160 dagen durende reis. Ondertussen zijn we ook rond met onze planning voor het tweede gedeelte van de Asia-trip. Morgenavond vertrekken we met de nachttrein naar Chiang Mai. Tot ongeveer 10 januari zullen we door Noord-Thailand toeren om dan de grens over te steken tussen Chiang Khong (Thailand) en Huay Xai (Laos). We zullen door Laos trekken tot begin februari om dan terug naar Bangkok te sporen om van daaruit een trip door Zuid-Thailand aan te vangen. Op 25 februari zullen we dan naar Chennai (India) terug vliegen om dan, met een tussenstop in Hampi, naar Goa door te reizen, waar we onze laatste weken zullen doorbrengen. Op 13 maart eindigt onze reis met de terugvlucht van Mumbai naar Parijs en het ritje in de Thalys naar Brussel.

Alle benodigde documenten zijn ondertussen in orde gebracht : de visa voor Laos, de vlucht van Bangkok-Colombo-Chennai en de treinreis Bangkok-Chiang Mai.

Budgettair ziet er alles prima uit. We hebben slechts 3/4 van het geld gespendeerd dat we tot nu toe gepland hadden en daarmee zijn ook al alle vluchten en visa mee betaald die we voor het 2e gedeelte nodig hebben.

Ook de problemen met de digitale camera zijn opgelost. Ik heb hier in Bangkok een kopie te pakken gekregen van een cd-rom waarop alle benodigde drivers en software opstaan. Onze gewone fototoestel is wel definitief kapot en is in de vuilbak beland. Het heeft ons jaren prima gediend. We hebben besloten om voortaan alleen de digitale camera te gebruiken, nadat we hier de foto's ontwikkeld hadden die Hilde in India genomen heeft. Kwalitatief was slechts 1/5 van de foto's enigszins bevredigend, zodat de beslissing om geen nieuw toestel aan te kopen snel gemaakt was.

Heimwee hebben we nog lang niet ('t gaat eigenlijk veel te rap voorbij) en ons motto 'carpe diem' nalevend hopen we dat de volgende 80 dagen tergend langzaam voorbij zullen gaan.