สิ่งมีชีวิตในชาตินี้...เคยเป็นอะไรกับเราในชาติที่แล้ว?

วันที่โพสต์: 9 ธ.ค. 2014, 8:04:07

มีคนจำนวนไม่น้อยที่เชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมและการเวียนว่ายตายเกิดแต่แน่นอนไม่ว่าใครก็ไม่มีทางรู้หรอกว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือเท็จมากน้อยประการใด ด้วยสาเหตุที่ว่า การเกิดใหม่ในแต่ละชาติความทรงจำในชาติก่อนของสิ่งมีชีวิตนั้นๆ ล้วนถูกลบ(ยกเว้นบางคนที่อาจระลึกชาติได้) อาจกล่าวได้ว่า บางทีคำตอบของชาติที่แล้วและชาติหน้านั้นมันปรากฏและถูกกำหนดอยู่ในชาติปัจจุบัน ซึ่งถ้าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องจริงก็หมายความว่า สิ่งมีชีวิตทั้ง 3 โลกล้วนเป็นญาติพี่น้องกันหรือ?

คนบางกลุ่มไม่ยอมกินเนื้อสัตว์ด้วยเหตุผลต่างๆ ที่หลากหลาย เช่น ป่วยเป็นโรคที่ห้ามรับประทานเนื้อสัตว์ บางคนต้องการถือศีลและกลัวบาปกรรม บางคนเชื่อว่าเนื้อสัตว์ที่เรากินก็เปรียบเสมือนศพที่ตายแล้ว แต่ก็มีคนกลุ่มใหญ่ที่บริโภคเนื้อสัตว์ตามปกติซึ่งคนกลุ่มนั้นต่างก็เชื่อว่า กรรมใครก็กรรมผู้นั้นสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นต้องเกิดมาเป็นอาหารให้เราเพื่อชดใช้กรรม(แล้วถ้าสมมติเราระลึกชาติได้ว่า สิ่งมีชีวิตที่เราฆ่ากินตัวนั้นเคยเป็นญาติพี่น้องของเราในชาติก่อนล่ะ เรายังจะกินลงอีกหรือเปล่า?)

คนกลุ่มหนึ่งบอกว่า คนที่ได้เกิดมาพบกันแสดงว่า ทำบุญและทำกรรมร่วมกันมา(ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว บุคคลที่เราแต่งงานด้วย อาจเคยเป็นญาติพี่น้องของเรามาก่อน ถ้าสมมติเราระลึกชาติได้ เราจะยังแต่งงานอยู่หรือเปล่า?)

คนกลุ่มหนึ่งบอกว่า เราไม่รู้หรอกว่า ชาติที่แล้วใครเคยทำอะไรกับเรา เราอาจพบกับผู้มีพระคุณของเราหรือพบญาติพี่น้องของเราจากชาติที่แล้วอยู่ในชาตินี้ รวมถึงอาจพบศัตรูของเราในชาตินี้ด้วย ซึ่งสิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่สิ่งมีชีวิตทั้งหลายควรถูกลบความทรงจำ(ถ้าสมมติเราระลึกชาติได้ว่า เพื่อนสนิทของเราในชาตินี้เคยฆ่ายกครัวครอบครัวเราในชาติที่แล้ว ชาตินี้เราจะยังแก้แค้นอีกหรือเปล่า?)

อย่างไรก็ตามทุกชีวิตที่เกิดมา ล้วนมีอุปสรรคในชีวิต แต่ละชีวิตไม่มีชีวิตใดไม่เคยโชคดี ไม่มีชีวิตใดไม่เคยโชคร้ายเพราะโชคดีกับโชคร้ายมักเป็นของที่อยู่คู่กัน กรรมไม่เคยลิขิตสิ่งมีชีวิต มีแต่สิ่งมีชีวิตที่เป็นผู้ลิขิตกรรม ไม่มีใครเลือกได้ว่า ชีวิตเราที่เกิดมาต้องทำอะไร เราเลือกได้แต่เพียงว่า เมื่อกินสิ่งมีชีวิตใดหรือได้ทำสิ่งผิดพลาดกับสิ่งมีชีวิตใดไปแล้วก็ให้เราอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลและขออโหสิกรรมแก่สิ่งมีชีวิตที่เราได้ล่วงเกินไปทั้งโดยตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ

สุดท้ายนี้ขอให้เราทุกคนตั้งมั่นอยู่ในความดีและความไม่ประมาทซึ่งไม่ได้ทำเพื่อใครหรอก แต่ทำเพื่อความสงบสุขของสิ่งมีชีวิตทั้งมวลนั่นก็หมายถึงตัวของพวกเราเองด้วย

หากท่านผู้อ่านพอใจบทความนี้ กรุณา คลิก โฆษณาของ AdFly เพื่อให้เราทราบความนิยมและช่วยให้เราไม่ขาดทุนมากจนเกินไป

อ่านบทความอื่นต่อ

การเปลี่ยนแปลงของภาษาไม่ใช่ภาษาวิบัติ

จริงหรือที่...มนุษย์ยิ่งมีมาก ความรับผิดชอบยิ่งลดลง?