Curso 13-14. Buscamos noticias que demostran que no mundo tamén hai xente boa:

Comezamos a 3ª avaliación cun artigo:

http://arturoperez-reverte.blogspot.com.es/2011/09/gallegos.html

-Persoalmente, a min este artículo prodúceme unha mestura de emocións. Por un lado sinto tristeza, e por outro un gran orgullo de ser galega. Galicia, esa terra que para o resto do mundo parece estar tan apartada, e que para nós é o noso berce. Eu tamén vin as láminas de Castelao, e non puiden conter as lágrimas. Por qué os galegos sempre tivemos que calar? Quizas porque os poucos que se atreveron a falar foron tratados por tolos. Xa era hora! O do Prestige involucrounos a todos dunha forma ou outra, e fíxonos falar, protestar. Non sei si valería de algo...porque os porcos que tiveron a culpa seguen por ahí tan tranquilos. Pero polo menos fixémonos oír, fixemos saber que os galegos xa non calamos; e sobre todo, que actuamos. Son feliz de nacer neste recuncho chamado Galicia, e morrería de pena se me tivese que alonxar dela. Por todos eses galegos que loitaron antes de que eu nacera e polos que seguirán loitando...Gracias Galicia.

-Eu teño que dicir que de política non sei moito, pero si noto que neses asuntos aos galegos sempre se nos deixa algo de lado e se nos toma por tontos. E este señor ten moita razón cando di que os galegos loitamos, e loitamos sos pois non é nosa costume queixarnos, pedir axuda ou gritar. Nós soiños apañámonos, e en ocasións gustaríame que nos reindivicáramos máis, que non foramos tan sumisos e esixíramos que nos deixaran de tomar o pelo. Pero, achacamos e calamos. Porén ninguén nos pode quitar mérito pois, somos un pobo traballor e admito que me gustou o lema que di o señor Reverte que temos os galegos: En Galicia non se pide nada. Lóitase! E eu animo a que sigamos loitando polo noso, por coidar esta marabilla de terreo que temos  e a nosa cultura. (Esperanza)

-Galicia ha estado y sigue estando, como muchos otros lugares, incluso países enteros, bajo el mandato de personas cuyo interés no va más allá del propio. Como bien dice el texto, hace ya unos cuantos años, la gente, sobre todo campesinos, se encontraba dominar ante aquellos conocidos como caciques; prácticamente a nadie le importaba la situación del pueblo, el modo de vida de estas personas. Hoy las cosas han cambiado, pero no tanto; sigue habiendo mandamases cuya preocupación se dirige al bolsillo y no al bien común. La explotación sigue presente, quizás no van patente o quizás no somos quienes de verla, pero son muchos los que cumplen una jornada laboral superior a la que indican sus contratos, si es que los tiene.

También está el tema de la emigración, la cual ha vuelto debido a la crisis económicas; nuevas generaciones tienen que ver a sus hijos marchar para conseguir empleo, una vida mejor. La diferencia de esta época, de este siglo, recae en que la gente ya no se deja avasallar, sino que lucha por lo que merece, por sus creencias, por la justicia, aunque esta, no exista. (Rebeca)

-Galicia e o idioma galego é algo que forma parte de nós. Non creo que as outras comunidades autónomas veciñas nin de máis ao sur se impliquen tanto en manter o seu patrimonio nin a súa lingua como o facemos nós aquí, e xa non fai falta que nos digan nada , porque sen máis, tomamos a decisión pola nosa conta.

Non sei como nin cando se deu o mito de que esta terra é de xente "tonta" por así dicilo. Pero bueno, que se lle vai facer se en todas partes existen os estereotipos, e por exemplo, non por mal, nós aquí tamén pensamos que os de Cádiz son xente vaga , que non traballa, que se toma a súa paella e logo durme toda a tarde. E seguramente moitos non sexan así, e igual me equivoco , tal como o fan eles con nós.

Igual non somos tan "cul" como os de Madrid e tiramos máis a monte , igual para eles é mellor un (vamos tía ou osea) que un (carallo). E  poden dicir o que queiran , pero eu son feliz de vivir onde vivo, de como me educaron nesta pequena aldea que nunha cidade , de que a xente se esforce e se volque tanto nas cousas como foi o do prestix. E si , a xente embadurnouse naquela cousa negra que era o mar , xente que merecía ouro polo traballo que fixo para saír desa e tirar cara adiante.

Oxalá moitos puidesen gozar das praias de aquí , das comidas , das festas , do Apóstolo e todo o resto que forma Galicia. 

 Quizais moitos galegos emigraron coa esperanza dunha vida mellor noutro país, e quizais tamén voltaron para vivir o que lles quedaba neste lugar tranquilo. Agora é o tempo doutros , das descendencias dos anteriores, moitos marchan porque queren , pero a outros que remedio lles queda que apartarse das súas familias e da súa terriña para aprender a desenvolverse. E non todo é marcharse, de vez en cando, como ben se dixo no texto, hai que loitar polo que un quere e non rendirse!! (Antía)

Despois de lido este artigo  estou totalmente dacordo co que dí Pérez Reberte.  Paréceme que todo o artigo se resume na última frase “En Galicia non se pide nada, loitase”. Galicia sempre foi un lugar afastado, lexos de todo, pero a xente de Galicia sempre foi forte, cando tocou emigrar emigrou e foi polo mundo traballando para axudar a levantar outros países, onde o apelativo “Gallego” era como algo malo. E cando toca loitar aquí, loitamos , soios, sen axuda, e vencemos e seguiremos vencendo as adversidades, por que os galegos somos fortes e estamos acostumados a vivir con pouco.(María)

Yo no soy gallego pero en gran parte, estoy orgulloso de vivir aquí rodeado de gente tan buena y luchadora. Con situaciones como las del artículo, en otros lugares esperarían a la ayuda del gobierno, pero aquí no. Cosas así, hacen a esta gente muy grande. Las cosas las dijeron como debían decirlas, a quien debían decírselas y sin pelos en la lengua. Yo creo que Galicia no pide ayuda porque la gente tiene manos y cabeza, pero también pienso que es porque para recibir ayuda mala es mejor no recibirla. Para esto. los gobiernos deberían tener gente tan luchadora como muchos gallegos y así, en ocasiones así no se quedarían en bragas porque unas madres sean más valientes que todos los políticos o resto de personas. (Manuel)

Para rematar a 2ª avaliación, comenta o artigo do xornalista Aníbal Malvar:

http://blogs.publico.es/rosa-espinas/2014/03/15/6147/

- Agora mesmo , diría , que ata me resulta vergoñento vivir neste país. Realmente, pensei que as cousas eran máis pacíficas. Sempre comparei España con outros países como Irak e dicía : !Que sorte teño de vivir onde vivo! , pero nos últimos días, e meses xa,  as miñas ideas cambiaron e non para ben. Vendo o de Venezuela , Ucrania e agora España, xa non digo en que país vivo, senón en que mundo.

 O asunto deste artículo, xa leva varios días saíndo na televisión, e dende o primeiro día que o vin quedei asustada. A miña pregunta é: Os policías en realidade, están para facer o ben, ou actuar a segun lles conveña a eles? Non sei tampouco se a palabra xustiza se cambiou por corrupta en algún momento, se estas persoas que actuaron son xente de pedra sen sentimentos, que os inmigrantes non lles  dean nin a máis mínima pena. ¿Non son persoas coma nós? Pero coma sempre, están os estereotipos que nos diferencian, están as razas, está a cantidade de poder, as influencias que un teña, etc. E isto seguirá sempre, e seguirán cometéndose inxustizas, que según moitos é o mellor para nós.(Antía)

-Prácticamente cada semana vemos noticias referidas aos intentos, frustados ou certeiros, de inmigrantes que queren entrar nas nosas fronteiras. Isto lévame a pensar o mal que deben de estar estas persoas nos seus países para arriscar a vida deste modo tan perigoso. Eu non aprobo tal violencia e crueldade ca que se defenden as fronteiras españolas, que provocan incluso nalgúns casos, a perda de moitas vidas humanas. O propio pobo español nos seus días foi unha gran fábrica de inmigrantes, e en certo modo nos tempos que corren volvemos a esas veñas tendencias. Como nos parecería que cando intentáramos entrar en Alemaña, Holanda ou algún outro país, nos recibiran a balazos e arrincándonos os ollos en carne viva? Porque iso é o que lles pasa por desgraza a moitos inmigrantes desesperados, que polo mero feito de ser pobres o único que reciben é miseria e hostilidade. Eu apoio a Aníbal e quero que isto se enseñe e se debata nas aulas, e que os rapaces observen o lado menos dulce da realidade. Isto debería ser doutra forma, pois son seres humanos igual que todos os demais. Pero en todo o mundo o que manda é o rico podrido! (Esperanza)

-La situación de los países de los que vienen los inmigrantes debe ser muy pobre para que arriesguen de esta manera su vida para venir y ser asesinados o heridos por un tiroteo. Es totalmente inhumano que pase esto en la actualidad ya que se mata a la gente que viene a nuestro país para escapar de la pobreza. Realmente esto viola los derechos humanos. No creo que haga falta investigar quienes son los asesinos, desde mi punto de vista está muy claro... 

Es muy injusto que pase esto porque no creo que a esos policías les gustase ser tiroteados por escapar a otro país de la pobreza. De una manera o de otra, pocos países en el mundo son justos, ya sea porque hay guerras o situaciones como la tratada en el artículo. Una cosa es que devuelvan a los inmigrantes a su país y otra muy diferente que los maten, es inhumano. (Manuel)

 O que pasou en El Tarajal paréceme algo vergonzoso, creo que no século XXI no que vivimos debería haber outras maneiras de arreglar as cousas. Se ben e certo que dalgún xeito hai que controlar a entrada de inmigrantes, por que senon virian tantos que o final acabarán poñendo en perigo a supervivencia  deste país, que xa non está nunha situación demasido boa. Pero ten que haber outra maneira,  as forzas da orde están  para eso, para facer cumprir a regras, pero sen chegar o punto de cometer semellantes barbaridades. (María)

-El artículo escrito por Aníbal Malvar es claramente crítico con ciertos toques irónicos, en mi opinión. La barbarie a la que llegan los países subdesenvolvidos contra la inmigración es inaudita. Los medios que las autoridades utilizan para que estas personas no crucen de un territorio a otro son inadmisibles en la mayoría de los casos, por no hablar de la forma en que se les trata a aquellos que consiguen llegar aquí tras una lucha tormentosa.

Considero que salir a leer un documento tal, como ese, al aire libre como si fuese una lectura cotidiana, aunque tristemente puede serlo, no es apropiado. En cuanto a si se ha cometido un crimen, para mi esta claro, para las autoridades sólo existe una orden, frenar/evitar la llegada de más inmigrantes, que sólo desean una vida mejor; así sea mediante formas que poco respetan los derechos humanos.(Rebeca)

-Non entendo como hai xente que fai estas atrocidades. Son persoas  que escapan dos problemas e ainda por riba tópanse con otros maiores. Non hai dereito a que alguén que se arrisca por buscar mellores oportunidades sexa asasinado. Entendo que para España, a inmigración ilegal é un problema, pero a solución non é matalos. Deberían de ter máis control nas fronteiras, pero non recurrir a violencia. Queixámonos das situacións de guerra doutros países, protestamos ante as inxustizas alleas...e isto? Miremos o que fai a propia España e falemos por quen non ten voz, independientemente de cal sexa a cor da súa pel.(Fátima)

Coñeces a alguén que viva en Venezuela. Que está pasando?

- As tensións políticas baixo o Goberno de Maduro, é unha das principais consecuencias desta inestabilidade que se está a producir en Venezuela, por non dicir a que máis. Algúns ata creen que é o regreso dunha " Gerra Civil"  baixo a "ditadura" deste individuo ( por non chamalo doutra forma).

É incrible que no mundo en que vivimos, haxa xente aínda tan inmadura e déspota , que só pense no seu propio ben e en facer dano aos demáis para poder alcanzalo. 

Miro as imaxes, e recórdanme ás clases de historia falando das mobilizacións , das gerras, as crises dos diferentes períodos,etc . E é certo que a historia continúa, que estamos volvendo aos vellos tempos , e non só aquí, senon que neste momento , Ucrania tamén está a pasar por moitos enfrontamentos , que se están a levar milleiros de vidas por diante.

Seguramente a moita xente lle resulte complicado comunicarse e saber o que está a pasar polas rúas xa que  algunhas cadeas  de televisión ata foron suprimidas en Venezuela. Outros intentarán marcharse do país cos recursos que teñan ata que todo isto remate dunha vez, e oxalá que sexa pronto!! ( Antía)

-Paréceme moi triste que un país tan rico coma Venezuela  que posee petróleo, materias primas e que produce máis dunha cosecha anual estea nestas condicións, e todo por culpa duns poucos e malos gobernantes que empobrecen o país. Vexo normal que a xente se rebele contra o goberno de Nicolás Maduro, pois o seu mandato só serviu para deteriorar o país. Moitos venezolanos xa perderon a vida defendendo os seus dereitos por mor da forte represión exercida polo goberno. E témome que a cousa vai ir a peor pois, nin o goberno cederá , nin o pobo parará de pedir xustiza. Espero sinceramente que o bando gañador sexa o da voz da rúa e non o dos corruptos e déspotas que teñen coma políticos.(Esperanza)

-Paréceme tan dificil a situación que están vivindo os venezolanos! É un país que non debería de ter pobreza porque conta con moitos recursos, pero por desgracia, ten un presidente (mellor dito dictador) que sólo se preocupa polo seu benestar, igual que xa facía Chavez. Meus tíos viven en Venezuela e din que o están pasando realmente mal, non hai nin suficiente comida nos mercados. Viven con medo cada día e vendo como todo o que conseguiron en anos de traballo se lles desmorona. Ademais os viaxes en avión están cortadas e non poden voltar a España.  A única solución que teñen é ir ata Colombia e coller alí o avión, pero é perigoso viaxar de todas formas. Oxalá pronto se arranxe todo e Venezuela poida ser libre dunha vez, ainda que se ve bastante complicado. (Fátima)

-A situación é vergonzosa xa que Venezuela, un país tan rico en recursos, sexa gobernada por xente tan incompetente que vai levar a este país á guerra. A xente vive con medo porque calquera día un policía pode acabar ca súa vida porque os policías son uns corruptos e non temen matar a xente inocente. Moita xente estase a armar nas súas casas por medo a que lles entren e os maten. Están nunha situación na que ata que haxa unha guerra ou unha gran revolución, non vai a cambiar nada. Estase a quitar a liberdade da xente e imos volver a tempos das grandes dictaduras a este paso... A solución e acabar co goberno de Nicolás Maduro. (Manuel)

-Paréceme vergonzoso o que está pasando en Venezuela ademáis tamén me da verdadeiramente pena cando me poño no lugar deses venozalanos, moitos deles galego, porque todos temos familiares ou coñecemos a alguén que estea alá. O que non entendo e como pode haber tanta xente  que  apoia a ese goberno tan violento e desvergonzado vendo a situación que os levan, porque o votou tanta xente gañando Maduro por  maioria absoluta?. Ese país clama un cambio, unha saida que non será nada fácil pero e necesario para que ese gobernó non acabe con un país tan rico como era Venezuela.( María)

-Lo único en si que conozco de la situación en Venezuela es lo que todos nosotros podemos hallar en las noticias, en los periódicos y por Internet. Las personas que conozco que están allí, se limitan a ir a trabajar y volver a casa, salen a la calle si es preciso, de lo contrario prefieren permanecer en sus hogares; ya no se reúnen con sus amigos y conocidos por temor de encontrarse en medio de una trifulca. A mi me parece sumamente horrible la situación en la que se halla el país, al extremo que han llegado de marcar a la gente para ir a comprar. (Rebeca)

Crónica negra: En Lamela, na Estrada, hai...

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/deza/2014/02/17/persecucion-nocturna-lamela-sospechoso-logro-darse-fuga/0003_201402P17C2999.htm

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/deza/2014/02/19/novela-resucitara-crimen-souto-veinte-anos-despues/0003_201402D19C5994.htm

Redacta, co mesmo estilo literario desta autora, un suceso similar que ti coñezas:

- Retorna o temor a Moalde:

O feito tivo lugar o 22 de Agosto do 2000 na parroquia de Moalde, situada máis ou menos a 10 km do Concello de Silleda.

Os habitantes, comezaban a prepararse para os festexos que se levarían a cabo nos seguintes días en honra ao" San Sebastián". Co dúo "Punto Cero " contratado e as ameixas xa encargadas na pescadería , tiveron que ser cancelados os encargos debido a un tráxico suceso que ninguén se esperaba.

 Manolo, veciño de toda unha vida, acabou coa vida de catro membros dunha familia moi querida por todos. 

 As hipóteses apuntan a que Xosé (falecido), casado e con dous fillos (tamén mortos) , lle debía 3.000 € a Manolo, que lle roubaba leña que tiña no cuberto e se apropiara dun prado para dar de comer ao seu ganado.

 O asasino, canso xa de tantas burlas e pasar por alto os acontecementos, decidiu tomar a xustiza pola súa man, xa que tras diversas denuncias ninguén o axudaba.

 Tras catorce anos no cárcere, hoxe , 22 de Febreiro de 2014 , soltan a Manolo, xa que este está a vivir os seus últimos días por mor dunha enfermidade. Este, nunha roda de prensa, afirmou que todo tivo lugar nun momento de arrebato e que durante os últimos anos moita xente o axudara a reformarse e a pensar sobre o que pasara .Vendo que os seus días estaban contados,  pediu pasar os seus últimos momentos coa familia e aproveitar para pedir perdón a todos aqueles aos que lles fixera dano. 

 Os veciños, sen embargo, están atemorizados pola súa volta , temen que volva facer dano e que as palabras que pronunciara na televisión fosen unha mentira e así causar pena aproveitándose da enfermidade.

(Antía)

-Un entroido marcado por unha serie de catastróficos sucesos.

Impactantes e sobreacolledores os sucesos que azotaron o entroido de Bandeira este ano. Uns din que foron causa dunha madición ou dun mal de ollo, outros din que estes sucesos foron unha proba divina de que este ano o entroido debía ser suspendido , e tamén están os que din que “Veña o que veña, pa´diante” 

 Todo se remonta ós días anteriores  ó gran día do entroido Bandeirés. Chovía ás 24 horas do día provocando uns charcazos inmensos nas rúas, desteñimento de varias fachadas das casas quedando a ladrillo puro, a proliferación de peixes de auga doce en pequenos campos inundados…E incluso temos a pequena declaración dun veciño que afirma ter saído á rúa en chancletas e traxe de baño. Outro problema ó que se enfrontaron os veciños bandeirenses foi  o vento. Rachas que sacudían brutalmente e sen piedade na zona, chegando aos 100km/h. Moitos laiábanse por mor disto pois o vento levou consigo moitos obxectos preciados coma paraugas e ata árbores derribou. Pero nin a gran inundación, nin os tornados e nen sequera a perda de obxectos puido co espírito de celebración do pobo. É entón cando chegamos ó sábado 1 de marzo, cunha climatoloxía desafortunada e con todo un pobo de valentes guerreiros que saíu igualmente á calle para festexar esta data tan recoñecida, e así poder  ver o desfile dos encomiables participantes que desfilaron coma grandes. A estas mulleres e homes nen sequera lles preocupaba cazar unha pulmonía! Porén, no medio do desfile  un trastornado atropelou sen clemencia  ningunha e con alevosía ao semafóro da rúa xeral. A súa intención era impedir o entroido, pero non o conseguiu, pois o desfile celebrouse pola Rúa da Feira e puido continuar. Pero isto non é o final das degrazas, pois unha vez ramatado o desfile, a piques de comezar o “Alto dos xerais”( actuación covizada e desexada polo pobo bandeirés), os cabalos resultaron envelenados cunha pócema do sono. Recentes investigacións concretaron que o responsábel  fora o cómplice do asasino do semáforo, e ámbolos dous no presente esperan sentencia, e seguro han de estar rabiosos pois o entroido continuou. Ante o imprevisto, unha pastora que se atopaba no lugar acudiu para colaborar co Alto ofrecendo as súas ovellas. E así foi como Lupita, Ortensia, Petunia, e Laniñas salvaron o Alto dos xerais, que este ano foi máis ovino ca nunca. E para finalizar, o último desastre ocorreu no pavillón á noite. No medio da festa e antes de que deran os premios do desfile, un grupo de revolucionarios baixo o grito de “Bandeira Ceibe”, apoderáronse do palco e comezaron a tocar unha canción moi pegadiza na que demandaban a liberación de Bandeira da parroquia de Manduas.  Logo de tras varias negociacións cos activistas locais, estes acodaron que non resultaría ninguén ferido a cambio dos cartos dos premios do desfile. Despois da súa partida do devandito lugar, os ánimos continuaron e a festa alargouse durante dous días. Bandeira mostrou que son unha gran raza e que rendirse nunha é a solución. Dende ese día o imno do pobo bandeirense foron as palabras “ Bandeira guerreira do entroido e das ovellas”   (Esperanza)

Cruzamento de declaracións...

O doble crimen de Dornela, Silleda, apunta a dous dos acusados xa que as súas declaracións culpan ao outro. O terceiro acusado ten cuartada xa que no momento do asasinato atopábase xogando a unha interesantísima partida a 35 kilómetros do lugar pero di que un deles, chamouno para dicir que Bértolo "los aniquiló".

Bértolo di que Rey despois de cometer este terrible doble crime, acercouse ó seu taller a darlle a arma coa que se levou a cabo este asasinato a sangue fría e tamén para dicirlle que xa están mortos. A declaración de Rey apunta a Bértolo coma o verdadeiro criminal. 

Parece ser que despois do desgaste do crime, estes foron pasar o resto da tarde a un club de alterne ata que foron ata tres veces á escea do crime ata que na terceira foron sorprendidos pola Garda Civil, que acordoaba a zona.

As versións seguen a marear na maratoniana Audiencia de Pontevedra. O que os acusados non sabían e que todos tiñan restos do fulminante nalgunha parte do corpo pola razón de estar presente cando a pistola se accionou para matar.

Din que volveron á escea do crime tres veces para validar se o asasinato se cometera verdadeiramente.

Un dos acusados, Montouto, queda descartado e o móvil do crime puido ser as contínuas transicións de dorgas entre as víctimas e os criminais, que deixaron moitas e perigosas débedas. 

Os acusados foron declarados insolventes e a súa pena foi reducida.

Despois da cara de horror deste crime, queda unha parte de tristeza tamén xa que un dos asasinados tiña unha filla pequena. A nena, que agora ten uns nove anos, tiña tan só un ano cando o seu pai foi brutalmente abatido a tiros na pista de Dornelas. (Manuel)

-Robo a un bar de Silleda

Se desconoce aún la identidad de los atracadores del bar O Refuxio en la calle Avenida Estación de Silleda. Dicho local fue atracado dos noches consecutivas en la cual no hubo testigos, los dueños ya he han puesto en contacto con un nuevo servicio de alarmas para intentar prevenir con mejores resultados cualquier futuro intento de robo.

Los vecinos que viven en el mismo edificio, en cuyo bajo se encuentra el local en cuestión, niegan haber oído a los ladronesal igual que la ya antigua alarma del bar. Se encuentran profundamente sorprendidos ante dicho asunto, algunos de ellos afirman temer por su seguridad y sentirse consternados frente al hecho de no oír nada las pasadas noches en los momentos en que ocurrían los atracos.

La policía ha comenzado ya la búsqueda de sospechosos hasta ahora sin ningún resultado afortunado. (Rebeca)

Rouban a unha octoxenaria  na parroquia de Parada, Silleda

Na tarde do domingo día 9 de marzo, a vida transcurría con normalidade na pequena parroquia de Parada, os nenos  andaban coas bicicletas, un grupo de rapazas  daban un paseo polo lugar. De repente un veciño veu unha furgoneta branca a toda velocidade por una pista, pareceulle algo extraño, uns intres despois una veciña berrou:  – roubaron a señora María,  os veciños acudiron rápidamente, ela atopabase  ben pero moi asustada, pois atopara a un home no seu cuarto, ó vela a ela saltou pola fiestra, un coche esperabao fora, era una furgoneta branca. A señora María era maior e vivía soa. Os veciños chamaron a garda civil  que non tardou moito, preguntaronlle á  señora se lle levaran algo e esta díxo que non botaba nada en falta, así que fixeronlle unhas recomendacións dicindolle que non debía vivir soa e tiña que poñer unhas reixas nas  fiestras.

Á tardiña, o mesmo veciño que vira a furgoneta, foi buscar millo para as vacas, e cal sería a sua sorpresa cando entre o millo empezou a topar bolsos, carteiras, papeis ciscados, co nome da Sra María. Volveu chamar a Garda Civil e estes dixeronlle que estaban moi ocupados, que recollera todo e o levara a casa dá Señora. E así rematou a historia sucedida na parroquia de Parada, ¡dos ladróns nada se soupo! ¡se levaran algo tampouco! (María)             

-O roubo na tenda de lás 

Unha noite de inverno, arredor das doce de madrugada, un suceso terrible tivo lugar na cidade fermosa da Coruña. Ninguén o esperaba, ningunha das señoras xubiladas que frecuentaban o lugar, ningún paseante nocturno...e moito menos miña nai, a dona da tenda. Sí, naquela humilde tenda de lás, no medio da penumbra e cas rúas silenciosas...tan só se podían ver alumbrar o par de focos do escaparate e a luz das farolas. De súpeto, un rapaz con malas intencións, rompeu o cristal

E tamén hai boas pezas!

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2014/02/03/escuchas-revelan-enchufes-familiares-concejales-santiago/0003_201402G3P4991.htm

É vergonzoso. Estamos no século XXI ou na Idade Media? Aquí que un se mate a estudiar durante anos parece que é o de menos. Calquer político pode meter a súa prima terceira, que só ten a EGB, nun bo posto do concello. Qué máis da sinon ten nin idea do seu traballo! Aquí todo é liso e llano. Os cargos públicos deberían de ir exclusivamente para as persoas que se esforzaron en conseguilo e prepararon unhas oposicións. Si queren meter a un familiar nun posto de traballo páreceme estupendo, pero primeiro que o ganen cunha preparación. Así estan as cousas e España, chea de ineptos que non valen para nada máis que para roubar (Fátima)

-Nesta noticia fálase do problema que ven carrexando a sociedade española, e sobre todo a galega, dende hai moito tempo: O caciquismo. O malo destas novas é que aínda que pasen os anos seguirán aparecendo, porque tristemente temos moi arraigado na nosa cultura  o caciquismo e máis concretamente o enchufismo ( que é do que trata maioritariamente a noticia) Pénsase que a solución para atopar traballo é ter algún familiar metido en política, e  íso é o que pasa na realidade , pois o enchufismo está moi presente. Deberíamos cambiar este mal hábito e deixar que as persoas obteñan traballo por méritos propios e non por cuestións de sangue! ( Esperanza )

-Canta crítica vexo aquí. Pero, ¿ en verdade pensades, que se un de nós non tivese un posto "alto" na sociedade , e algún familiar estivese a pasar por un mal momento económico non o faría tamén? Eu non o teño tan claro. Falamos moito destes persoaxes, pero se estivésemos nalgunha destas situacións,  asegúrovos que  moitos nin o pensarían. 

Si sei que non está ben , que non é legal , o que me parece todo moi ben.¿ Pero en que mundo vivimos? ¿ Cantas cousas se conseguen no día de hoxe ilegalmente? ¿ Cantos parados hai no país? Senon podes conseguir un traballo estudiando e esforzandote  e o podes facer a través dos teus contactos, ¿ porqué non? . Se á fin e ao cabo, o importante é ter cartos , que é o que nos leva a todas partes. ( Antía)

-Es vergonzoso que sucedan cosas así cuando millones de personas estan en paro. Muchos jóvenes tienen que irse del país porque aquí no hay trabajo, aún teniendo una muy buena preparación. Todos estos enchufados no merecen los puestos que tienen pero más culpa tienen los que los enchufan. Así funciona de bien la política en este país, con la mitad de los políticos que no tienen ni la mínima idea de hacer el trabajo que tienen. No niego que si estuviera en un caso parecido enchufaría a un familiar o amigo, pero pensándolo ahora es vergonzoso. Esto hasta que se tomen medidas duras seguirá pasando y el país caerá más y más. (Manuel)

-No se como comentar esta publicación, no encuentro nada interesante en ella. La situación economía de España es la que hay,el numero de personas el el paro aumenta con el paso del tiempo y hoy en día los trabajos se consiguen así, con enchufes. A caso tú no "ayudarías" aun ser querido o conocido pudiendo darle un trabajo? Es conocido que en estos puestos del estado, tanto los más bajos como los más altos, hay enchufados; por lo que no veo el interés de esta publicación. Qué es un a acción que no esta bien? Pues si. Qué va a cambiar? En absoluto, destituirán a la persona o personas en cuestión y pondrán a otro/otros que terminarán haciendo lo mismo. (Rebeca)

É vergonzoso que hoxe en día sigan existindo feitos coma este, concantidade de xente que se prepara no noso país con moito esforzo e traballo, os cales moitos deles se ven obrigados a emigrar por non encontrar traballo aquí despois de buscar e buscar. Pareceme verdadeiramente penoso que chegue un calquera, en moitos caso sen ningún tipo de formación e tope traballo así sen maior esforzo.( María)

Hai xente que comparte o pouco que ten:

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2014/01/28/vida-estar-tirado/0003_201401G28P12992.htm

- A actitude deste cego pareceume moi boa e digna de admirar xa que oxe en día hai moi pouca xente que faga por outras persoas o que el fíxo por este home  que non podía durmir baixo un teito, a pesar  da sua mala situación económica, o feito de compartir o pouco que ten faino ser unha persoa moi grande. Nunca  se sabe as circunstancia nas que se pode chegar a topar calquera e máis agora con esta crise económica, creo que por agora moitos de nos tampouco nos podemos queixar e debemos poñernos no lugar desta xente que o pasa verdadeiramente e darlle polo menos unha pequena axuda a cal non vai supoñer ningun cambio na nosa situación.(María)

- ¿Un cego compartindo a súa vivenda con un antigo preso que vivía debaixo dunha ponte? Estrano a verdade, pero non na sociedade de hoxe, supoño que é entendible entre eles que saben o que é pasar un día sen comer ou sen un refuxio donde resgardarse da auga.

  Moitos dedícanse a mirar por enriba do hombro á  xente que ve polas rúas, sen deixar unha misera limosna, pero que lle imos pedir... se ultimamente os dunha "clase más alta" ata están a afrontar problemas económicos por esta gran crise interminable e por motivos diversos nós tamén entre outros deixamos de colaborar cos máis necesitados. É agradable que quede xente coma este cego que se preocupan máis ca do seu propio ben. (Antía)

-Está claro que no mundo tamén hai xente boa como este cego que a pesar de que a súa situación económica non era a mellor acoulleu na súa "casa" a un home apodado Basilio o cal dormía baixo unha ponte sobre uns cartóns e agora dorme baixo un teito e nun fogar.

É moi triste que cada vez sexan máis as persoas as que quedan sen fogar e teñan que vivir baixo unha ponte ou calquera outro sitio a pesar de que o artículo 47 da Carga Magna garantiza o dereito a vivir nun lugar digno. Isto non é máis que un conto chino.

Grazas a deus no mundo queda xente boa que comparte o que ten ou o pouco que ten, pero tamén hai persoas moi racanas! Debemos pensar que quizais algún día nos necesitemos a axuda de alguén e polo tanto debemos poñernos no seu lugar, xa que tal e como está indo esta situación non sabemos a donde imos ir parar... (Yolanda)

-Este cego é un bo home e ademais un exemplo a seguir. O noso protagonista Jose Luís ,un exconvicto, foi acollido por dito invidente na súa humilde morada, ofrecéndolle así un refuxio da choiva e outros fenómenos meteorolóxicos, que sufría debaixo da ponte onde vivía antes. Moitas persoas neste país están na calle na mesma situación que Jose Luis, pero, se houbera máis persoas coma o noso heroe cego tal vez este país volveríase mellor porque, senón facemos o ben os cidadáns de a pé, dende logo que os políticos e os máis adiñerados non o van facer!

Sinceramente moita xente na situación do noso protagonista delinquiría de novo para volver ao cárcere e gozar de comida e un teito. Porén, el asegura que é feliz e que se rouba é so algún alimento de vez en cando, polo que deduzo que aínda que estivo preso é unha boa persoa.

Conclúo dicindo que este tipo de noticias de persoas altruístas coma o noso invidente alégranme bastante. (Esperanza) 

-Ser un ex-presidiario debe de ser duro para aquellos que quieren dejar sus actos del pasado atrás, es difícil confiar en ellos y lo que hayan hecho cuenta mucho en el presente; aún así, dejar a un ser humano en la calle de tal manera esta claro que es inhumano. Hoy en día existen determinados lugares donde se acoge a gente sin hogar, y dadas las circunstancias del país, se debería invertir más en estas instalaciones. Estas personas no piden lujos sino lo mínimo para subsistir. Es horrible como millones de personas ven a diario a otras en estas circunstancias y no hacen nada, aquellos interesados en que esto cambie no tienen el poder, al menos no el suficiente. Este hombre, en cierto modo, ha tenido suerte, un amigo lo ha acogido con lo poco que tenía, y eso es mucho. Debo añadir que viendo la fotografía publicada no comprendo porque no duermen ambos en la cama, pero algo es mejor que nada. (Rebeca)

-A xenerosidade do cego (compartindo o pouco que ten) co outro home paréceme algo increíble, un exemplo que poucos seguen. Que en España nos siga preocupando máis que non podemos mercar roupa de marca...ou que os políticos necesitan máis Mercedes... aínda é máis incréible, e sobre todo, penoso. Oxalá estas boas persoas recibisen apoio e axuda, as que realmente o necesitan. Mentres sigamos chamándolle a España "Estado de benestar" e non nos paremos a mirar máis alá da nosa sombra, a situación non mellorará. Os pobres seguirán axudando aos pobres. (Fátima)

-La generosidad de ese ciego es enorme ya que teniendo poco para él decide compartirlo con un exconvicto, que por ser eso mucha gente ni le abriría la puerta. Es inhumano que una persona esté viviendo debajo de un puente y que no tenga una vivienda digna, como dice la Constitución. A los que gobiernan se les debería caer la cara de vergüenza de ver situaciones en las que alguien con poco lo comparte todo y gente con mucho no suelta ni un céntimo. Deberíamos tomar ejemplo de este ciego porque se puede decir que le salvó la vida a ese hombre. (Manuel)

Vídeo-polémica. Este vídeo encende as redes sociais.. con razón?

http://sociedad.elpais.com/sociedad/2014/01/07/actualidad/1389123380_154193.html

- La verdad es que el vídeo es machista y para nada hay que hacer caso del mensaje. Si tu novia es infiel... no es razón para matarla. Videoclips así ya deberían estar censurados por lo menos para que no haya gente que gane dinero con mensajes de machismo. El caso de Luis Tosar me parece del todo normal porque es un actor. En una misma situación podría hacer de asesino y no ser juzgado por eso, es su trabajo simplemente. Está claro que el vídeo es contra la mujer totalmente pero no quiere decir que Luis Tosar sea un criminal...(Manuel)

-

-É un vídeo misóxino e machista cunha letra que da noxo!

A mensaxe está ben clara : "Se a túa moza che é infiel ou te abandona, MATAA"  E iso non é o peor senón que aquí a víctima é o home!!

O pobre do home non tivo máis remedio ca facelo porque a súa noiva lle obrigou por non obedecerlle e serlle infiel a un capullo coma el...Pobre , pobre capullo! 

Na miña posición de muller vexo esto coma burla cara o noso xénero e se os autores do vídeo declaran que hai ironía nalgún sitio, ou se refiren ao feito de que o cadáver da muller se poña a bailar ou eu non vexo nada de irónico. Máis ben creo que é bastante directo.

E no que respecta a Luís Tosar, é o seu traballo. É un actor e aceptou un papel pero...Porén, se eu son el pensaríame seriamente participar nun proxecto promovido por un grupo chileno machista no que matan a tódalas mulleres que saen no vídeo. E máis aínda sendo dende o 2008 un membro dunha asociación pola igualdade de xénero.

En fin, el se aceptou sería por algo pero deixo a dúbida de se o que fixo está ben ou non. Na miña opinión, el non foi o que fomentou o vídeo pero puido rechazar o papel. (Esperanza)

- Antía : Sinceramente, non sei se a miña opinión deste video é positiva ou negativa xa que son dúas perspectivas as que se me presentan. Unha dende muller e a outra hacia o "teatro" que realizan . Porque é certo, Luis Tosar, para min un bo actor, non merece as críticas que recibiu, o que el fai é actuar ante un público, é teatro, é o seu traballo e é do que vive , porque isto non é a realidade , é un video no que uns músicos tocan e uns actores participan . Outra cousa é a letra da canción ou o papel que teñen as mozas. Todo en si parece un tanto violento, pero vanme dicir os que criticaron isto , que non existen milleiros de videos musicais con letras e imaxes  machistas no mundo, para que teñan que vir a falar mal do traballo desta persoa? 

-Yolanda: Eu dende a miña perspectiva non estou a favor de unha cousa nin de outra. O actor Luis Tosar so está a realizar o seu traballo como actor e reprensentar este videoclip que como ben decía a miña compañeira Esperanza é un vídeo machista, unha burla máis cara o noso xénero. Este videoclip dende a miña opinión deberían estar totalmente prohibidos! 

Por outra banda Luis Tosar a parte de que só está realizando o seu traballo, tamén debería darse de conta de que non é un videoclip como outro calquera polo que el mesmo deberia non haber participado no videoclip tal e como están as cousas agora mesmo co tema da violencia de xénero ¡unha auténtica vergoña!

-Na miña opinión pareceme que se está esaxerando bastante nas reaccións con respecto a actuación de Luis Tosar, peso que el se limitou a facer o seu traballo  rodando unhas esceas que lle foron propostas para facer o vidioclip da canción, a letra de dita canción si que e algo violenta pero quizais el non pensou que estivera facendo algo tan malo como para ter tanta repercusión, agora xa pediu perdón e considero que  é perdoable.(María)

-O video ten unha mensaxe claramente machista, e bastante violenta. Deberían de pedirlles explicacións ao grupo, pero non ao actor. Luis Tosar é eso, un actor que actúa. E verdade, non debería de ter aceptado o proxecto sin pensalo un pouco mellor antes, pero todos cometemos erros. De todas formas, está claro que por facer un video sobre este asunto, non se convirte nun machista ou nun maltratador; segue sendo o gran actor de sempre. 

-Ser juzgado por actuar, en mi opinión, es algo irracional. Bien, hay que tener cuidado con que trabajos escoges siendo actor ya que algunos podrían ser perjudiciales, como este; quizás Luis Tosar no piense lo que la canción exprese, podría haberse negado a participar en el vídeo pero no se le puede adjudicar un pensamiento por un personaje que ha interpretado, no tiene sentido, eso no es real, no tiene porque serlo. Considero que antes de impedir su colaboración en el festival IMPLICATE,en el cual ha participado desde hace años, debieron habla con él y comentárselo, llegar a un acuerdo. En cierto modo es como juzgar a alguien por algo cuando no lo conoces en absoluto, la canción se me hizo pegadiza; que habla de un tema polémico y así? Si pero es una canción y él no es su compositor (Rebeca)

Hai xente boa polo mundo:

El sacrificio de un hombre:

Hombre despedido por socorrer a un individuo en el incendio de su coche. Ser buen ciudadanos hoy en día sale caro...

http://www.20minutos.com/noticia/9762/0/despedido/tienda-meije/sofocar-incendio/ (Rebeca)

Un hombre le hace una fiesta de cumpleaños a una indigente en la calle, en una improvisada celebración. Está protagonizado por el fotógrafo colombiano Emilio Aparicio Rodríguez que desea darle una sorpresa a Andrea Chaparro, una mujer sin hogar.Andrea es una de las viejas conocidas de Emilio en sus reportajes, por lo que decidió darle una sorpresa con motivo de su cumpleaños. (Manuel)

Entrevista con André Comte-Sponville

Que foi o que máis che impactou das súas declaracións?

http://cultura.elpais.com/cultura/2012/11/23/actualidad/1353670784_257749.html

-Comparto a sua reflexion sobre o amor, non como "o amor romántico" senón como o que realmente representa: unha desilusion co paso do tempo que implica a perda de paixón na parelle mais transfórmase noutro amor distinto, basado na convivencia: aprendernos a querernos tal e como somos. (Laura Gómez)

-O que máis me chamou a atención foi cando di "¿ahora está enamorado? no, pero amo a mi mujer". Gustariame saber que opina a súa muller diso. (Calviño)

-Entrevista a un filósofo francés no que se tocan un montón de asuntos diferentes dos que me chama especialmente a atención e a súa visión sobre a paixón e o amor. (Colmenero, non era sen tempo)

-Interesante entrevista a este gran filósofo. Gustoume a súa reflexión acerca de que o paso do tempo non acabo con todo, senón que é a morte a unica capaz de facelo. Quédome ca frase "quisiéramos que el amor durase siempre; puede durar toda una vida, pero para mí, que soy ateo, no más tiempo que una vida."(Raquel B.)

-Gústame como pensa este home sobre todo respecto o amor: "Me ocurrió varias veces, sé el encanto que puede tener, pero no me siento muy normal, no me siento muy inteligente, muy lúcido, me siento un poco exaltado, y no me gusta mucho la exaltación" creo que poucos homes son capaces de admitir isto, e se o fan e como excusa para separarse da súa muller. (Nerea)

- Chamáronme a atención moitos aspectos da entrevista, pero quédome coa forma na que fala de sua nai: "Mi madre vivía por la apariencia". Neste punto explica que cando leu aos filósofos griegos descubriu a verdade: que a ilusión é o que fai que un sexa infeliz, e a verdade, o que fai que un sexa feliz. (Diego)

- Este filósofo, tendo ás súas costas moitas experiencias e entendendo a filosofía como a búsqueda da verdade, incítanos a pensar sobre emocións ou cousas da vida. As súas meditacións causáronme unha gran impresión, xa que normalmente vemos os temas que trata dende outro punto de vista, e escoitando ou lendo a súa entrevista, dámonos conta de que as cousas son tal e como el di. Creo que a súa reflexión sobre o amor e a paixón é moi profunda, xa que cre que o amor entre unha parella baséase na felicidade do día a día e na súa intimidade; e que este poderá durar o tempo que dure unha vida. Velaquí, unha das súas tantas reflexións que, sen dúbida, non teñen desperdicio ningún. (Laura Fdez)

--Un filósofo actual, e que da gusto escoitar. Quedome coa reflexión sobre a felicidade "la felicidad es el objetivo, pero la verdad es el camino" ainda que a súa maneira tráxica de ver o amor tamen me chama a atención, o amor non dura máis que unha vida (e isto como moito) xa que cando morres o amor marcha contigo e as persoas as que quixeches. Ninguen se acorda do amor que sentían as persoas fai 100 anos. (Rebeca Sesto)

-Cada individuo ten os seus argumentos sobre o amor e o desamor,este gran filósofo coméntanos a súa gran teoría dando unhas claves para entender as suas ideas moi ben razoadas.En conclusión,destaca a sua boa maneira de expresión e o seu talante duro e ``tajante´´como..(Mateo,Quen Senón?)

-O verdadeiramente interesante da entrevista é a súa maneira de pensar sobre a paixón amorosa, xa que amosa unha teoría moi convincente. Outra cousa que me impactou  foi que a través da filosofía logrou coñecer outro mundo do que coñecera na súa infancia, moi dura no seu conxunto. (Xancinho)

- "Sen dúbida, unha entrevista moi interesante. Gústoume especialmente a súa opinión acerca da intimidade como algo que non debe pasar máis alá dos círculos de confianza de cada un e destacar tamén a súa teoría en relación ás parellas e a súa evolución co tempo." (Rita)

Proxecto Terra.

O respecto polo medio ambiente comeza aquí mesmo, en Trasdeza:

As nosas reflexións:

http://proxectoterra.coag.es/

-"Cada quen dalle un valor o que posee e ás veces cae nun engano." (Raquel F.)

- Este cómic retrata o "auténtico" valor que se lle dá a nosa paisaxe, o único interés polo beneficio e o engano por medio da estafa a unha familia moi galega. (Laura Gómez)

- Isto seguramente pase hoxe en día en moitos sitios, como xente que está podrida de cartos segue estafando o cidadán que ten o xusto para ir vivindo. O peor e que o estafado neste caso pensa que fixo bo negocio. (Calviño)

-Esta obra non só nos amosa unha historia sobre o que cada un pode facer na súa propiedade, senón que tamén nos amosa a realidade de como alguns caciques modernos abusan da vontade dalgúns incautos. Esto é algo que non só pasa nesta obra de ficción, tamén pas na vida real, dende logo. (Brad Colmenero Pitt)

-Pasan nos por encima como queren e moitas veces nin nos decatamos, creemos todo o que nos din e non nos preocupamos nin sequera por facer pescudas, logo, así nos vai. (Nerea)

-" É a miña propiedade, podo facer nela o que queira". Parece mentira que alguén poida pensar así, pero non son poucas as persoas que o fan. Na miña opinión creo que deberiamos ter un pouco de conciencia medioambiental e non construir o que sexa, onde sexa polo simple feito de que nos beneficie.(Raquel B.)

- Está claro que non podemos facer o que queiramos nas nosas propiedades, existen unhas normas, pero tamen está claro que as normas son para todos e non é xusto que a algúns nos poñan trabas e que outros se sirvan de contactos para facer o que queren. (Diego)

-Somos nós donos do medio que nos rodea para facer del o que queiramos? En que medida nos importa a beleza deste? Podemos encontrar infraestruturas que estragan a beleza dos nosos paisaxes, eses que tempo atrás eran os máis fermosos. Agora as árbores, os ríos, a nosa fauna, nós… somos veciños de fábricas, hidroeléctricas, granxas… as praias donas dos bloques e bloques de pisos que se encontrar ao seu redor.  Máis e máis infraestruturas que “sorprendentemente” orixinan beneficios económicos, como non? Cartos e cartos, din que son os que moven o mundo, e razón non lles falta;  pero queremos que estes o movan, ou movelo nós? Como seres racionais, que se di que somos, fuxamos de chegar ao extremo de explotar a nosa terra. (Laura Fdez)

--Xa van sendo horas de que a poboación se conciencie que facer construccións adecuandas co lugar no que se atopan. Tanto por o seu impacto visual como polos efectos que pode causar as persoas que viven ou visiten o lugar. Cada cousa ten que estar no seu lugar, seguindo unhas normas. Se cada quen fai o que quere acabaremos vivindo rodeados de bloque e de alpendres feitos sen ton nin son. (Rebeca Sesto)

- Podemos facer o que queiramos coas nosas propiedades? Dende o punto de vista do mundo actual parece ser que si, xa que a cada paso nos enteramos de embargos e derrubamentos de construccións feitas de maneira ilegal e marcadas por unha sociedade corrupta. Agora ben, debémonos seguir deixando asoballar con este tipo de ilegalidades? Eu creo que para o noso futuro é mellor que non. (O Xan)

- "A regra de ``a miña propiedade é miña e fago o que quero nela´´está moi ben cando non nos inflúe directamente ou sacamos algún beneficio, pero cando os afectados somos nós mesmos? A ninguén lle gustaría que lle púxesen unha antena telefónica ou unha granxa, por poñer  exemplos, ao carón da súa  casa,non si?" (Rita)

- "Ata que punto teño dereito a intervir sobre o medio ambiente? Podo construír calquera cousa na miña propiedade? A natureza está aí para que eu me sirva dela economicamente sen restriccións de ningún tipo?" (S.)

-

-

-

A filósofa Marta Nussbaum, Premio Príncipe de Asturias, que dixo?Mira:

http://cultura.elpais.com/cultura/2012/10/10/actualidad/1349872927_880083.html

-"Hay que adoptar políticas que faciliten que el potencial femenino sea respetado y cultivado" (Laura Gómez)

-"Los estudios humanísticos son materias que nos aportan información sobre el mundo en el que vivimos". (Manuel Colmenero)

- "Necesitamos de la filosofía con la misma urgencia que la Atenas de Sócrates". (Diego)

-``Lo que mediría el verdadero desarrollo sería que la gente disfrutara del derecho a la               vida ´´(Mateo Xil)

- "Aprendí lo que es de verdad vivir en la pobreza. No me pareció ni romántico ni atractivo. " (Raquel B.)

- "No veo cómo puede verse empañada una religión por la mala conducta de sus miembros". (Calviño)

- " La filosofía tiene una capacidad única para producir una vida examinada, es una fuente de razonamientos y de intercambio de argumentos." (Laura morena)

-" Las actuaciones de afirmación, como las llamamos en Estados Unidos, son necesarias. Las más urgentes son las que sirven para crear espacios de auténtica y completa igualdad de oportunidades." (Rita)

-"Fue una experiencia que me abrió los ojos sobre la importancia de los problemas de desigualdad, y me puso en contacto con gente de todo el mundo interesada en el tema".(Raquel F.)

-".. o del derecho a poder usar “los sentidos, la imaginación, el pensamiento y el razonamiento de una forma verdaderamente humana” (Nerea)

-"Estaba siempre triste y aquello tenía poco que ver con mis sueños, porque la pobreza mata las aspiraciones y te quita las ganas de vivir”. (Rebeca Sesto)

-"Nuestro clima político actual es histérico, dado a las invectivas más que a los argumentos". (Xan)

E todo cambia, ou todo segue igual. Eleccións autonómicas 2012.

Comenta a noticia:

JOSÉ MANUEL ROMERO Madrid

Con el mejor resultado de la historia para la izquierda 'abertzale', Urkullu consigue una victoria que le obliga a buscar pactos. Mariano Rajoy respira aliviado y ve cerrado en Galicia uno de los muchos frentes que mantiene abiertos (El País, 22.10.12)

-Resultados totalemente esperables. Se o desinterese e a indiferencia non resultan, cómpre tomar outras medidas mellorables: acudir co noso voto, gardado no sobre, baixo o brazo e demostrar que non só existen votos populares no territorio… Outra opción, converterse nun anti-sistema; quizais a máis sensata á que recurrir nestes días de hoxe. (Laura Gómez)

- De novo eleccións e outra vez o mesmo resultado, se a xente comezara a confiar máis nos partidos pequenos e nas súas novas ideas pode que a situación cambiara algo, mentres sigan gañando os mesmos todo seguirá igual. (Diego)

-O cambio que pide o pobo non se veu representado nestas Autonómicas,estamos no 2012 e a xente todavía ten a mentalidade algo atrasada,os que piden cambio deberían comezar por cambiar as súas ideas.(Mateo Xil)

-Tanta protesta e tanto pedir un cambio para que o final todo siga igual. A desinformación do pobo ou a elevada abstención poden ser motivos do triunfo do partido popular, inda así creo que nos deberiamos sentir bastante avergoñados como galegos tras este resultado. (Raquel B.)

- Dame bastante igual a política pero penso que se o PP fai recortes será porque é necesario senón non serian tan parvos de poñer a xente que os vota en contra digo eu, e en canto o resultado era visto que ía ocurrir iso. (Calviño)

- Votantes do PP silenciosos, xente que non emprega o seu dereito a voto, descoñecemento máis alá dos grandes partidos, lei d´hont... e velaquí o resultado. (Rita)

-Todo o mundo dicía que quería un cambio,pero despois de ver os resultados obtidos comprobamos que á xente realmente non lle importa nada quen goberne, nin o futuro desta nosa comunidade.(Raquel F.)

- Facemos folgas e criticamos ó goberno e cando temos a oportunidade de cambiar isto, quedamos nas nosas casas decindo "un voto non cambia nada" e así sairon os resultados. (Nerea)

-"Mentres Mariano Rajoy "cerra frentes" moitos españoles abren os seus portatiles para parodialo, as portas das suas casas para saír a rua a protestar e, por desgracia, moitos os seu frigoríficos para atopalos baleiros. Entre tanto os galegos seguimos facendo das nosas." (Rebeca Sesto)

-Sabor agridulce tralas eleccións galegas. Unha vez máis os grandes partidos con poucas solucións gañan. O punto positivo sen dúbida a esperanza de ter un novo partido con boas ideas. (Manuel Colmenero)

-Pois ao parecer todo vai seguir igual, os galegos estando como estamos dámoslle a maioría absoluta, se non hai un cheque en branco polo medio, parece. O que non se entende é, que despois de todas as protestas e queixas dos cidadáns da política de goberno, estes sigan votando ao partido que critican. Que pasou? Os cidadáns votan polas cores? Ou que motivos os levan a votar por aquel que cren que o esta a facer mal? Cada un vota polos seus motivos, así é a democracia. Sinceramente, creo que nos atopamos perdidos ante a situación. (Laura morena)

-Despois de tanta "intriga" tras estas eleccións, despois de que uns digan ser mellor que outros, uns gobernar mellor que os outros, os outros buscar unha solución para esta nosa economía, mais moitas máis de tantas mentiras que din estes nosos fermosos políticos, os únicos datos ós que verdadeiramente se lle pode prestar atención son: aquel que di que case o 40% da xente que pode votar quedou nas súas casas e aquel que reflicte a xente que dou o seu voto nulo, ambos como medida de protesta ante esta situación tan vergonzosa na que vivimos. (Xan)

- 

Cadea perpetua (por Elvira Lindo)

20-N Eleccións Xerais (a miña primeira vez):

- "Foi a 1ª vez que fun votar , e non foi nada emocionante,como se pode pensar.Cheguei e tiven que esperar na cola detrás dunhas señoras,ata que me tocou entregar o DNI e puiden meter as papeletas na urna correspondente. Despois regresei para a casa" (Felipe)

- "Eu tamén fun votar por primeira vez, aínda que por obrigación. Que sensacións tiven? Ningunha en especial: cheguei, púxenme na fila, entreguei o meu DNI, e depositei as miñas papeletas nas urnas. A todos aquele

"Todos somos iguais...ou quizais non"

(Parece que un grupo de inmigrantes á deriva foi abandonado no mar, pese a que pediron auxilio aos buques da OTAN que estaban próximos).

Máis información en http://www.elpais.com/articulo/internacional/OTAN/niega/portaaviones/aliado/dejara/morir/61/inmigrantes/Mediterraneo/elpepuint/20110509elpepuint_2/Tes  

Sobre vivos e mortos. Sobre heroes e tumbas.

Reflexión galega sobre o sentimento tráxico da existencia en Galicia.

"En Galicia vivimos un tempo de futuro pretérito. Por iso a arquitectura máis viva é a dos tanatorios". (Manuel Rivas)

-Aqui as persoas  maiores miden a popularidade pola cantidade de xente que visita o tanatorio cando un morre, (As persoas maiores botan a vida no tanatorio para que despois a xente vaia cando eles morran)(Alberto)

-A vida é así, o seu fin é a morte, debémolo aceptar como persoas racionais que somos. (Jorge Serrada).

- Non hai vida sen esperanza, non hai futuro sen paixón. Non podemos avanzar na escuridade, por iso debemos seguir buscando, onde sexa, algún retallo de luz. (Suso)

- Parécenos que estamos rodeados de bens mobles, e ao final, todo queda reducido ao baleiro. (Natalia)

-En conclusión todo o que nos rodea é o baleiro, por iso debemos fuxir del e encontrar a esperanza para poder seguir adiante. (Cris N)

-Deberiamos preguntarnos cal é o noso futuro nun país onde a maior produción é o baleiro. Como se pode progresar partindo da nada e indo cara a nada?? Tanatorios que gardan a morte, polígonos industriais desertos, obras faraónicas para albergar baleiro... NADA, iso é o que nos agarda. (Lucía)

- Moitas persoas na nosa terra pensan máis na morte ca na propia vida, xa que reservan a súa tumba moito antes de chegar á xubilación, págando para ser enterrados xunto á súa familia. Deberíase pensar máis no feito de vivir ca no negocio dos tanatorios. (Alba)

-Hoxe en día morrer é un negocio para algúns posto que se mercan flores, cómpranse tumbas... so para que estea todo preperado para o día do enterro, cando o que nos agarda despois do enterro é nada. (Felipe)

-Non existe futuro para un país no que todo xira entorno a morte, e no cal, as súas xentes pensen máis nela que na súa propia vida,e a visita a un tanatorio sexa como un xeito de reunión. Admiro a  todos aqueles que viron un raio de luz para Galicia, e que intentaron buscarlle un futuro mellor.(Erea)

-"Producimos menos leito. Menos barcos. Menos investigación. Mais somos os campións na produción de baleiro" en resumo todo o que nos espera é a nada. (Sindy)

- A miña opinión é diferente a de Sindy, galicia é unha gran productor de leite con respecto a investigación ten razón pero hai investigadores moi bos no extranxeiro; eu creo que Galicia vai cara a diante paulatinamente. (Suso2)

-Morrer é un negocio para moita xente, por iso se inviste en tanatorios... (Pablo)

 - Polo visto, todo nesta vida se converte en negocio. Ata coa morte se negocia. Pero despois desta, non hai nada, polo que non entendo que tanta "obsesión" de facer negocios. (Kris)

 - Se este é o noso porvir A NADA debemos buscar alternativas,  iniciativas. Nós temos que buscalas, nós a mocidade.  É necesario ter un futuro que non sexa pretérito e encontralo en Galicia! Como di Suso "Non hai vida sen esperanza", temos que tela! (Tania)

-As persoas maiores consideran de importancia vital facer presencia nos tanatorios principalmente porque o falecido fora a un familiar seu con anterioridade o pa non dar que falar.(Lucía Presas) 

Un novo proxecto audiovisual:

POLA COEDUCACIÓN (para un futuro non sexista).-

Fixemos unha viaxe ao Parlamento de Galicia:

Para que vexades que duro é ser actor: 

- Navega, pero seguro (contra o cíber-acoso):

-Deberian controlar máis a idade das persoas que acceden ás redes sociais(Alberto)

- Non debemos introducir nunca nas redes sociais os nosos datos completos verdadeiros. (Suso)

- Deberiamos ter tino coas fotos que colgamos nas redes sociais, nunca se sabe quen as pode empregar na nosa contra nin en que momento. (Lucía)

- Debemos de ter coidado é poñer unha contrasinal con certo grao de dificultade, xa que, nunca se sabe quen nos pode entrar en calquera das nosas redes sociais. (Natalia)

- Debemos ter tino coas persoas ás que agregamos ás nosas redes sociais, xa que moitas veces, pódese tratar de persoas que nos queren vacilar, ou se queren aproveitar dos nosos despistes, intentando obter información privada, como un número de conta, ou outro tipo de finalidade, como o grooming ou sexting. (Kris)