Namazı Terk Etmenin Hükmü (Şafii Mezhebine Göre)

Namazın Terkedilmesi

Namazı inkâr ederek terkeden bütün alimlerin görüşü ile kâfir olup, islam dininden çıkar.

Namazın farz olduğuna inanmakla beraber, tembellik ve dünya meşgaleileri sebebi ile terkedene gelince; bunlar bir özür sayılmaz çünkü hadisi şerifler bu kimselerin de küfre girdiğini açıklamıştır.

Namazı bile bile terketmenin kişiyi küfre götürdüğünü açıklayan hadisler şunlardır:

1- Cabir (r.a.)'den rivayeten, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Kişi ile küfür arasında, namazı terketmek vardır." [1]

2- Büreyde (r.a.)'den rivayeten, Resulullah (s.a.v.):

"Bizimle kafirler arasındaki ahd, namazdır. Kim namazı terkederse kâfir olmuştur." [2] buyurmuştur.

3- Abdullah bin Amr bin As'dan rivayeten, Resulullah (s.a.v.) bir gün namazdan bahsederken şöyle buyurmuştur:

"Namaza devam eden kimse için kıyamet gününde namaz bir nur, bir delil ve bir kurtuluştur. Namaza devam etmeyen kimseler için namaz bir delil ve kurtuluş değildir. Ve o kimse kıyamet gününde Karun, Firavun, Hâmân ve Ubeyy bin Halef ile beraber olacakın:" [3]

Namazı bilerek terkedenin ahirette küfür önderleriyle beraber olması, o kimsenin küfür üzerinde olduğunu gösterir.

İbn Kayyım şöyle demiştir:

"Namazı terkedeni ya malı, ya reisliği, ya memuriyet görevi, ya da ticareti engeller. Malı, namazını kılmaktan engelleyenler Karun'la beraber; saltanatı namaz kılmasını direngelleyenler Firavun'la beraber, memuriye ti ve vezirliği engelleyenler Hâmân'la beraber, ticareti engelleyenler de Ubeyy bin Halef ile beraberdirler."

__________

[1] Müslim,82

[2] Ebu Davud,4678; Tirmizı.2621; Nesai,23l; İbni Mace, 1079 (Neylü’l-Evtar)

[3] Ahmed, Taberaınî ve İbni Hibban rivayet etmiştir.