Livinus halte 3 - marteling

Dit dubbel mirakel bekeerde al zijn vijanden niet; zij schreven het toe aan bedrog en toverij. Een onder hen, met name Geraard, hief de arm op om de godvruchtige zendeling te slaan, maar zijn arm bleef lang uitgerekt en stijf, tot dat hij zijn zonde met leedwezen bekende voor de voeten van Gods dienaar.

Op zekere dag was de zendeling gaan prediken te Esse toen een woeste bende me stokken en bijlen en pieken hem overviel. Twee broeders, Walbrecht en Meinzo stonden aan het hoofd der booswichtei en overlaadden de zalige grijsaard met dodelijke wonden en eindigden niet voor dat zij hem onthoofd hadden. Dit gebeurde de 12 november 657.

Op het horen van de wrede marteldood kwamen de gelovigen al wenend bij de eerbiedwaardige overblijfselen van hun vader, en de goede Craphaïldis die hen zo lang geherbergd had. was in uiterste droefheid. Dragend op de arm haar kind Brixius , dat de heilige martelaar vóór enige dagen gedoopt had, stortte zij een vloed van tranen en verweet de moordenaars dat zij een afgrijselijk schelmstuk begaan hadden met de weldoener en de apostel van de streek om te brengen.

Walbrecht werd nog woedender, en kloof haar het hoofd met zijn bijl en kapte ‘t kind Brixius in drie stukken, die hij op 't lijk wierp van de heilige martelaar.

Pas na de driedubbel doodslag vluchten de moordenaars. Livinus, het voorbeeld van de heilige Dionysius indachtig, nam zijn afgehouwen hoofd in zijn handen en wandelde bedaard naar Houtem toe. De weg die hij volgde, van Esse over Herzele naar Houtem, heette gedurende eeuwen de Sint-Lievensweg en de legende verhaalt dat overal waar bloed uit het afgehakte hoofd op de aarde viel, sedert die heuglijke tijden geen onkruid meer groeit. Maar zelfs deze wonderlijke tocht naar Houtem bleek voor bepaalde getuigen een knettergekke en dus belachelijke daad. Zo verwonderd een volksvrouw die groenten plukte in haar moestuin er zich smalend over dat iemand zo suf kon zijn met zijn hoofd in zijn handen rond te toeren. Waarop de heilige met doodernstige ernst, hoe zou het anders, antwoordde dat het nog veel onzinniger heette groenten te plukken, die men niet eens eten zou. En, leer de vrome sage, nog vóór het middag werd, was de vrouw, tot eigen spijt en schade, gestorven. Met dat alles eindigde de tocht in Houtem, een paar honders meter van de parochiekerk vandaan. Midden een schare bekeerlingen die samengedromd waren vleide de heilige zich neer legde het hoofd, mantel en bisschopstaf terzijde om in peis en vrede in vertrouwde aarde te rusten tot in de eeuwigheid. Voorafgaandelijk had hij evenwel de tijd gehad om ten bate van dorstige omstaanders met een stoot van zijn staf een bron te doen ontspringen die, zoals het voor dergelijke bronnen behoort, nooit van water gespeend zou zijn. Een kapel, de St.-Lievenskapel, werd er latet opgericht en nu nog druk bezocht.

Acteurs

• Folbrecht: Pascal D'Hoker
• Craphaïlde: Hilde Van Iseghem
• Brixius: Wouter De Vuyst
• bendelid: Marc Thys
• bendelid: Jo Van Kerkhove / Hans Muylaert
• Figuranten:
  • Marie-Madeleine Van Der Massen
  • Eva Van Puyvelde
  • Klaartje De Vuyst
  • Angele De Vulder
  • Godfried Nica
  • Guido De Vuyst
  • Peter Diependaele
  • Jonny De Swaef

• Le Labyrinth de Pan Xanu (Navarrette)
• Ishatar dance (Oblomov)
• Carmina Burana - O Fortuna (Wagner)
• Building the barn (soundtrack Witness; Jean-Michel Jarre)
• 2004 (Praga Khan)
• Sacrifice (soundtrack The Insider; Lisa Gerrard en Pieter Bourke)
• The Messiah - Hallelujah (Handel)