Dla rodziców-Samodzielna lektura -własne odkrycie świata

Samodzielna lektura -własne odkrycie świata

W życiu dziecka wyodrębnia się trzy podstawowe modele kontaktu z książką.

Pierwszy z nich to słuchanie , jak czytają dorośli. Lektor (mama lub inna osoba dorosła) jest pośrednikiem w przekazywaniu tekstu literackiego. Dziecko przyjmuje sposób odczytania utworu przez dorosłego jako gotowy system wartości, tzn. reakcja dziecka na utwór zależy w dużym stopniu od interpretacji głosowej czytającego.

Drugi etap to dzieci ośmio-dziesięcioletnie- potrafią czytać, ale cały ich wysiłek skupia się na łączeniu literek, rozumieniu wyrazów. W tym okresie dziecko nie potrafi ogarnąć utworów większej objętości i o skomplikowanej kompozycji. Potrzebna jest mu więc pomoc dorosłych do zrozumienia idei utworu.

Trzeci etap to samodzielna lektura, czyli pełny kontakt czytelniczy rozpoczynający się w wieku 11-12 lat, w tym okresie dziecko wkracza w okres swobody i niezależności intelektualnej. W kontakcie z dziełem literackim zbliża się do kategorii czytelnika, czyta, ale nie ma najmniejszej ochoty dzielić się wrażeniami z lektury.

Charakterystyczne zachowania w relacji czytelnik-książka można określić

w drodze obserwacji, której przedmiotem są:

W okresie tym może lektura pełnić rolę powiernika, nastolatek czyta wybrane

z książki fragmenty, a resztę opuszcza, ulubioną książkę nosi przy sobie, przy pomocy książki usiłuje ustalić swój światopogląd, ustalić swoje miejsce

w świecie bez pomocy dorosłych.

Opracowała

mgr A.Mirek