ชบาด่าง (แห้ง)

สรุปลักษณะและข้อมูลพรรณไม้

ชื่อพันธุ์ไม้ ชบาด่าง    รหัสพรรณไม้  7-36000-006-013/6

            ไม้พุ่ม  ทรงพุ่มรูปร่ม  สูง  1  เมตร  กว้าง  2.5  เมตร  เป็นพืชบก ลำต้นเหนือดินตั้งตรงได้เอง  เปลือกลำต้นอ่อนสีเขียว   ต้นแก่สีน้ำตาล   ขรุขระ ไม่มียาง  ใบเดี่ยว  ใบอ่อนสีเขียวอ่อนปนสีขาวและสีแดง  ใบแก่สีเขียวเข้มปนสีขาวและสีแดง  แผ่นใบกว้าง  5-9  เซนติเมตร  ยาว 7-12  เซนติเมตร   เรียงสลับ ใบรูปไข่ ปลายใบแหลม  โคนใบมน  ขอบใบจักฟันเลื่อย ดอกเดี่ยว  ออกตามซอกใบที่ปลายกิ่ง  กลีบเลี้ยงโคนติดกัน  ปลายแยก  5  แฉก  สีเขียว  กลีบดอกโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยก 5 กลีบ  ปลายกลีบหยักเป็นคลื่น สีแดง รูปกงล้อ  เกสรตัวผู้มี 73  อัน  สีเหลือง  เกสรตัวเมีย  5  อัน  สีแดงเป็นพูติดกัน  รังไข่อยู่ใต้วงกลีบ ไม่มีกลิ่น ผลเดี่ยว  ผลแห้งแตกตามรอยประสาน  ผลอ่อนสีเขียวอ่อน  ผลแก่สีน้ำตาล  รูปร่างผลยาว  เมล็ด  54 อัน  สีน้ำตาล  รูปร่างแบน

            รากของดอกชบาด่าง  มีสารเมือกที่ใช้ทาผิวเพื่อเพิ่มความชุ่มชื่น พอกแก้ฝีและการอักเสบของแผลภายนอกได้ หรือใช้เป็นยาระบายอ่อนๆ หล่อลื่นลำไส้ เคลือบกระเพาะอาหารได้ ลำต้น นำมาต้มเป็นยาลดไข้ ยาขับประจำเดือน   ดอก นำมาคั้นเอาน้ำผสมกับน้ำมันมะกอกหมักผม ช่วยให้ผมมีสุขภาพดี