จะเห็นว่าชาวบ้านมีการทอผ้าใช้กันอยู่แต่เดิมในชุมชน ซึ่งผ้าที่เกิดมาจากฝีมือของชาวบ้านผสมกับ  ภูมิปัญญาของท้องถิ่นที่ดำรงชีวิตแบบพอเพียงของชาวกระเหรี่ยง มีวิถีชีวิตที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ สิ่งหนึ่ง คือ มีการเพาะปลูกต้นฝ้าย ปั่นฝ้าย ดึงเส้นด้าย ย้อมด้าย และ ทอผ้าเอง ทุกอย่างทำด้วยมือ ก่อให้เกิดผลงานผ้าทอที่สวยงามประณีต กศน.อำเภออุ้มผาง จึงมองเห็นโอกาสสร้างรายได้ให้กับชุมชนเพื่อหนุนเสริมให้ชุมชนอยู่ได้อย่างเข้มแข็ง มีรายได้พอยังชีพ จากการผลิตสินค้าออกมาจำหน่ายโดยที่มีตลาดรองรับที่แน่นอน ให้ชุมชนสามารถบริหารจัดการได้เอง นำไปสู่การอยู่ร่วมกันอย่างปกติสุข

 เป็นการสืบสานวิถีชุมชน เพื่อเสริมศักยภาพประชาชนฝนการผ้าทอให้สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง สามารถสร้างสรรค์ออกแบบ พัฒนาเทคนิคและวิธีการทอผ้าเพิ่มเติม รวมถึงสร้างอาชีพส่งเสริมให้เยาชนคนรุ่นใหม่สืบทอดศิลปะการทอผ้าจากคนรุ่นหลัง 

 รายได้ในชุมชน เยาวชน หนุ่มสาว คนรุ่นใหม่ ได้สืบทอดวิถีชีวิตดั้งเดิมอย่างต่อเนื่องก่อนที่จะขาดหาย ไม่ต้องไปขายแรงงานในเมือง คนในชุมชนมีความรักและภาคภูมิใจในหมู่บ้าน และชาติพันธุ์ ของตนเอง ก่อให้เกิดการรักษาสิ่งแวดล้อม ก่อให้เกิดความรัก สร้างความสามัคคี มีความซื่อสัตย์ต่อชุมชนและสังคม

ผู้ให้ข้อมูล    นางนฤมล  สมจันทร์

ผู้เรียบเรียง   นางสาวพิชญธิดา  ชอบสุข