ดาราศาสตร์เป็นหนึ่งในสาขาของวิทยาศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุด นักดาราศาสตร์ในวัฒนธรรมโบราณสังเกตการณ์ดวงดาวบนท้องฟ้าในเวลากลางคืน และวัตถุทางดาราศาสตร์หลายอย่างก็ได้ถูกค้นพบเรื่อยมาตามยุคสมัย อย่างไรก็ตาม กล้องโทรทรรศน์ เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่จำเป็นก่อนที่จะมีการพัฒนามาเป็นวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ ตั้งแต่อดีตกาล ดาราศาสตร์ประกอบไปด้วยสาขาที่หลากหลายเช่น การวัดตำแหน่งดาว การเดินเรือดาราศาสตร์ ดาราศาสตร์เชิงสังเกตการณ์ การสร้างปฏิทิน และรวมทั้งโหราศาสตร์ แต่ดาราศาสตร์ทุกวันนี้ถูกจัดว่ามีความหมายเหมือนกับฟิสิกส์ดาราศาสตร์ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 20 เป็นต้นมา ดาราศาสตร์ได้แบ่งออกเป็นสองสาขาได้แก่ ดาราศาสตร์เชิงสังเกตการณ์ และดาราศาสตร์เชิงทฤษฎี ดาราศาสตร์เชิงสังเกตการณ์จะให้ความสำคัญไปที่การเก็บและการวิเคราะห์ข้อมูล โดยการใช้ความรู้ทางกายภาพเบื้องต้นเป็นหลัก ส่วนดาราศาสตร์เชิงทฤษฎีให้ความสำคัญไปที่การพัฒนาคอมพิวเตอร์หรือแบบจำลองเชิงวิเคราะห์ เพื่ออธิบายวัตถุท้องฟ้าและปรากฏการณ์ต่าง ๆ ทั้งสองสาขานี้เป็นองค์ประกอบซึ่งกันและกัน กล่าวคือ ดาราศาสตร์เชิงทฤษฎีใช้อธิบายผลจากการสังเกตการณ์ และดาราศาสตร์เชิงสังเกตการณ์ใช้ในการรับรองผลจากทางทฤษฎี

ฐานการเรียนรู้ดาราศาสตร์

จุดประสงค์การเรียนรู้

1. เพื่อให้ผู้เรียนมีความรู้เรื่องเกี่ยวกับระบบสุริยะจักรวาล ได้อย่างเข้าใจแท้จริง

2. เพื่อให้ผู้เรียนสามารถอธิบาย การปฏิสัมพันธ์ในระบบสุริยะที่มีผลต่อสิ่งแวดล้อมและสิ่งมีชีวิตบนโลก

3. เพื่อให้ผู้เรียนสามารถอธิบาย หลักการทางวิทยาศาสตร์ และดาราศาสตร์

ขอบเขตเนื้อหา

อธิบายความหมาย และความรู้ทั่วไปของระบบสุริยะจักรวาล รวมถึงส่งเสริมให้ผู้เรียนเกิดความคิดสร้างสรรค์ โดยการจำลองระบบสุริยะจักรวาล

การจัดกระบวนการเรียนรู้

1. ผู้เข้าเรียนเข้าร่วมฐานการเรียนรู้ดาราศาสตร์

2 . ให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมทำแบบทดสอบก่อนเรียน

3. ผู้เรียนและวิทยากรร่วมกัน อธิบายความหมาย และความรู้ทั่วไปของระบบสุริยะ กาแล็คซี่ การกำเนิดระบบสุริยะ องค์ประกอบของเปลือกโลก ดาราศาสตร์ รวมถึงส่งเสริมให้ผู้เรียนเกิดความคิดสร้างสรรค์

4. ให้ผู้เรียนร่วมกิจกรรมทำแบบทดสอบก่อนเรียน

5. วิทยากรประเมินผลจากความสนใจและการปฏิบัติของผู้เรียน