การศึกษาตลอดชีวิต Phillip H. Coombs (ผู้เขียนหนังสือ The World Crisis in Education : The View from the Eighties) พบว่ารูปแบบการศึกษาในระบบโรงเรียนของประเทศด้อยพัฒนา และประเทศกำลังพัฒนา ไม่สามารถให้บริการแก่ประชาชน ได้อย่างทั่วถึงทำให้เกิดวิกฤตการณ์ทางการศึกษา (Educational Crisis) เพราะประชาชนที่มีฐานะดีเท่านั้นที่มีโอกาสได้รับการศึกษา ส่วนคนยากจนจะขาดโอกาสในการศึกษา แม้รัฐบาลต่างๆ ได้ทุ่มเทงบประมาณด้านการศึกษาสูงมากก็ตาม แต่การศึกษาไม่สามารถช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตการศึกษาของประชาชน โดยเฉพาะผู้อยู่ในท้องถิ่นห่างไกล รัฐบาลยิ่งพัฒนาคนรวยกลับรวยยิ่งขึ้น คนจนกลับจนลง จึงทำให้มีการเรียกร้องให้มีการปฏิรูปการศึกษา หมายเหตุ : หนังสือที่กล่าวถึงในข้างบน แปลเป็นภาษาไทยในชื่อ วิกฤตการณ์ของโลกในทางการศึกษา: ทัศนะในทศวรรษ 1980 ซึ่งเป็นหนังสือแปล อันดับที่ 87 ของ กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ กรุงเทพฯ ปี 2535 โดย ดร. ก่อ สวัสดิพาณิชย์ กศน.เป็นศูนย์เรียนรู้ชุมชนตลอดชีวิต จะต้องทำให้ กศน. ตำบล เป็น "ศูนย์กลาง" การเรียนรู้ตลอดชีวิต เอาง่ายๆ คือ การสร้าง ศูนย์เรียนรู้ย่อย/แหล่งเรียนรู้ ในชุมชน โดยการสำรวจ รวบรวม และพัฒนาศูนย์เรียนรู้ แหล่งเรียนรู้ ผู้รู้/ภูมิปัญญา ของชุมชน ประกาศจัดตั้งให้ชัดเจนเพื่อการใช้ประโยชน์ เป็นการเรียกความเชื่อมั่นและความศรัทธาของประชาชนที่จะเข้าใช้บริการ จัดกิจกรรมกระตุ้นให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ต่างๆ ในศูนย์เรียนรู้/แหล่งเรียนรู้ย่อย โดยใช้ กศน. ตำบล เป็นแม่ข่ายในการจัดกระบวนการเรียนรู้ ประสานงานกับหน่วยงานภาคีเครือข่าย ในการบูรณาการในการจัดกระบวนการเรียนรู้ให้กับชุมชน ตามภารกิจงานของแต่ละองค์กร/หน่วยงาน ใช้ชุมชนเป็นฐานในการจัดกิจกรรม ข้อมูลต่างๆ แผนชุมชนพึ่งตนเอง แผนพัฒนาของ อบต. การทำหลักสูตรการจัดกระบวนการเรียนรู้ ตามความต้องการของชุมชน ตามบริบทและวิถีการดำเนินชีวิตของคนในชุมชนร่วมกับหน่วยงานภาคีเครือข่ายแบบบูรณาการการทำงานร่วมกัน

การจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน

การศึกษาต่อเนื่อง