ภูมิปัญญาท้องถิ่นย่อมมีค่า แม้เป็นเพียงขนมที่มีราคาเพียงบาท สองบาท โดยเฉพาะ “ขนมจาก” ร้านลิ้มดำรงค์ เมืองสมุทรปราการที่ดำเนินการสืบทอดกันมาเป็นเวลากว่า ๑๐๐ ปี จนได้รับการยอมรับจากทางจังหวัด ยกย่องให้เป็นขนมที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ เพื่อเป็นวิทยาทานความรู้ให้กับอนุชนคนรุ่นหลังต่อไป
จากร้านค้าซึ่งอยู่ในตลาดปากน้ำ โดยมีคุณย่าแอบ ดำรงรัตน์ ต้นตำรับขนมจากแบบดั้งเดิม ได้บุกเบิกด้วยสูตรข้าวเหนียวดำ และข้าวเหนียวขาว จนฮิตติดตลาดพร้อม ๆ กับร้านค้าในรูปแบบเดียวกันได้ผุดขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะปัจจัยเสริมในช่วงเวลานั้นมาจากมีผู้คนสัญจรทั้งทางรถยนต์และรถไฟที่วิ่งตัดผ่านเมืองสมุทรปราการ เพื่อไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ เช่นเมืองโบราณ ฟาร์มจระเข้และสถานที่พักตากอากาศบางปู หรืออาจจะเลยไปถึงจังหวัดชลบุรี
ในช่วงเวลานั้น ถึงกับมีคนพูดกันเล่น ๆ ว่า “มาปากน้ำถ้าไม่ได้ซื้อขนมจาก ถือว่ายังมาไม่ถึง” ถึงกระนั้นด้วยประโยคข้างต้น กลับสามารถพิสูจน์ความโด่งดังของขนมจาก เมืองปากน้ำได้เป็นอย่างดี แต่เมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยไปพร้อม ๆ กับความเจริญเติบโตที่ตามมา ขณะที่ถนนหนทาง หรือตึกรามบ้านช่องที่มีอยู่เดิมนั้นคับแคบลง
ทั้งนี้ จากเหตุผลดังกล่าวทำให้หน่วยงานของรัฐปรับเปลี่ยนเส้นทางสัญจร ด้วยการตัดถนนขึ้นใหม่ ไม่ต้องแวะเวียนเข้าในเมืองสมุทรปราการ ซึ่งสามารถขจัดปัญหาจราจรแออัดให้หมดไปได้บางส่วนพร้อม ๆ กับอาชีพที่ขึ้นชื่อของเมืองนี้ คือร้านค้าขนมจากก็ร่อยหรอตามไปด้วย
ส่วนอีกสาเหตุหนึ่งที่ร้านค้าต่าง ๆ ต้องปิดตัวเองลงเนื่องจากมาจากที่ท่องเที่ยวอื่น ๆ ได้นำสูตรขนมจากที่เลื่องชื่อนี้ไปดัดแปลง และทำเป็นรูปแบบขนมของฝากนักท่องเที่ยวในสถานที่นั้น ๆ อย่างเช่น ขนมจากหนองมน หรือขนมจากเมืองแปดริ้ว ปัจจุบัน “ขนมจาก” เมืองปากน้ำที่ยังยืนยงคงกระพัน คือ ร้านลิ้มดำรงค์ ในเวลานี้มีอายุกว่า ๑๐๐ ปี ซึ่งได้รับการดูแลโดย คุณป้าจรินทร์ ดำรงรัตน์ และ คุณวิชิตดำรงรัตน์ ผู้เป็นสามี พร้อม ๆ กับลูก ๆ อีก ๓ คน ซึ่งเปรียบเสมือนผู้สืบทอดรุ่นที่ ๔ แม้ว่าผู้สืบทอดทั้งสาม จะได้รับการศึกษาในแบบฉบับของคนรุ่นใหม่ แต่ด้วยการที่ได้รับการฝึกฝนอบรบในเรื่องขนมจากมาตั้งแต่เด็ก จึงทำให้ทุกคนเมื่อสำเร็จการศึกษา ต่างเข้าช่วยทำงานภายในบ้านทั้งสิ้น โดยเฉพาะคุณชาดา ชุนหะจินดา (ดำรงรัตน์) ผู้เป็นลูกสาว เมื่อจบการศึกษาสาขานิเทศศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยศรีปทุม จึงได้คิดค้นโดยมีผู้เป็นแม่คอยให้คำปรึกษานำผลิตภัณฑ์ที่เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านเช่นเดียวกัน เข้ามาทดแทนขนมจากที่เริ่มเสื่อมความนิยมลง คือข้าวเหนียวสมุนไพรที่มี จุดเด่นตรงสีที่นำมาใช้กับขนมจะนำมาจากสีของดอกไม้ทั้งสิ้น อย่างเช่น ดอกเฟื่องฟ้า ดอกอัญชัญ ขมิ้น ใบเตย แครอท ถั่วดำ กลอย ล่าสุดได้นำชาเขียวเข้ามาเป็นส่วนผสม และได้รับความสนใจ จนรายการโทรทัศน์ได้นำไปออกรายการเพื่อเผยแพร่ให้ประชาชนทั่วไปได้รับรู้
ขณะที่รายได้จากการลงทุนทำ “ขนมจาก” ในปัจจุบันนี้ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก ซึ่งทาง คุณป้าจรินทร์ ได้บอกว่าในสมัยก่อนแม้ว่าจะขายดีแต่ยังต้องลงทุนครึ่ง ๆ เลยทีเดียว ดังนั้นต้องอาศัยขายเป็นจำนวนมาก ๆ ส่วนในเวลานี้ต้องลงทุนถึง ๖๐ % โดยค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่จะเสียไปกับวัสดุส่วนค่าแรงนั้นจะมีเป็นส่วนน้อย เพราะใช้แรงงานคนในบ้านจึงทำให้ลดต้นทุนทางด้านนี้ไปค่อนข้างมาก ดังนั้นแม้ว่าจะลงทุนเพิ่มขึ้น แต่สามารถอยู่ได้ด้วยเหตุผลดังกล่าวข้างต้นนั้นเอง
พร้อมกันนี้ทางคุณป้าจรินทร์ บอกว่า ในสมัยนี้พฤติกรรมบริโภคของลูกค้าเปลี่ยนไป โดยจะหันมานิยมขนมจากที่ทำด้วยข้าวเหนียวดำมากกว่าข้าวเหนียวขาว ซึ่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมานั้นถ้าทำข้าวเหนียวดำออกมาขายได้ ๑๐๐ ชิ้นจะขายข้าวเหนียวขาวได้เพียง ๒ ชิ้นเท่านั้น ซึ่ง ณ เวลานี้จึงทำให้ขนมจากที่ทำมาจากข้าวเหนียวขาวหายไปจาก “ร้านลิ้มดำรงค์” โดยสิ้นเชิง ถึงกระนั้นขนมจากร้านลิ้มดำรงค์ ยังคงอยู่คู่เมืองปากน้ำเนื่องจากหน่วยงานของจังหวัดสมุทรปราการ