แคน ภาษาม้ง อ่านว่า "เฆ่ง" แปลว่าแคน เป็นเครื่องดนตรีที่ทำจากลำไม่ไผ่ และไม้เนื้อแข็ง ถือได้ว่าเป็นเครื่องดนตรีที่เก่าแก่ที่สุดชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยลำไม้ไผ่ทะลุปล้อง 6 อัน เมื่อเป่าหรือสูดลมเข้าออก จะให้เสียงไพเราะต่อเนื่องกันตลอดจนจบตอนของบทเพลง ลำไม้ไผ่แต่ละอันมีชื่อเรียกเฉพาะของตนเอง ชาวเขาเผ่าม้งจะใช้แคนในพิธีงานศพเป็นหลัก โดยเป็นเครื่องนำทางดวงวิญญาณของผู้ตายไปสู่ปรโลกหรือแดนของบรรพบุรุษ ดังนั้นในธรรมเนียมชาวเขาเผ่าม้งจึงห้ามมิให้ฝึกเป่าแคนภายในบ้าน ส่วนใหญ่จะฝึกในที่ๆ ห่างไกลจากหมู่บ้านซึ่งมักเป็นที่พักพิงตามไร่ตามสวน