Na motywach powieści „God hates Poland” Michała R. Wiśniewskiego wydanej nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej.
Są takie dni, w które świat mógłby się skończyć i nikt by go nie żałował. Bo i czego tu żałować? Tych drapaczy chmur i krawaciarzy szaleńczo biegnących po siatce ulic? Tych maniaków zapatrzonych w skrzące się szybki Iphonów, poszukiwaczy wrażeń, współczesnych pielgrzymów, którzy błądzą po mieście w poszukiwaniu odprysków czułości. Za nimi błądzą ich mgły utkane z papierosowego dymu. Na próżno. Mieszkańcy metropolii mają powieki lekko opuszczone, bo żaden z nich nie chce uchodzić za desperata, za łowcę odprysków czułości. Gdy pielgrzymi uświadomią sobie, że sytuacja jest beznadziejna, wracają do swoich szklanych pudełek, otwierają Facebooka, ale wkrótce odkrywają, że nie ma tam 900 przyjaciół, a 900 powodów do samotności. Gdy doznają tego objawienia, zaczynają wyć. Nie płakać, a wyć. Gromadzony latami smutek wybucha lawiną łez. Nie ma co płakać, zawsze można porozmawiać z Siri. Powtarzają sobie w myślach, bo czują się dość żałośnie, wyjąc tak za drugim człowiekiem. Wstydzą się i mają rację, bo nie znaczy, że mogą wyć bezkarnie. To, że kamerka internetowa jest wyłączona, nie znaczy, że nikt nie patrzy. Szklane oko nie zasypia nigdy. Zawsze ktoś patrzy, a ten kto patrzy z ukrycia, dostrzega bardzo dobrze mankamenty głupio-mądrej polskiej klasy średniej. Tych wielkich przegranych, tych bezproduktywnych, egoistycznych maminsynków i no life'ów. I to ma być przyszłość Polski? – wtedy znowu powraca myśl: a może to wszystko skończyć?
scenariusz i reżyseria AGNIESZKA NASIEROWSKA i GRZEGORZ GRECAS
asystent reżyserów KATARZYNA HORA
obsada ANNA ANDRZEJEWSKA, WIKTORIA CZUBASZEK, PRZEMYSŁAW FURDAK, JERZY GÓRSKI, PAULINA MIKUŚKIEWICZ, ADAM MICHAŁ PIETRZAK, MACIEJ RABSKI, MALWINA RUSÓW, OLGA ŻMUDA
scenografia AGNIESZKA „ALEX” ALEKSIEJCZUK
muzyka TYMOTEUSZ WITCZAK
przygotowanie wokalne JOANNA KACZMAREK
ruch sceniczny WERONIKA ŻYLIŃSKA
multimedia JAKUB ŁAWICKI
kierownik produkcji PIOTR „MELCHIOR” TORCHAŁA
przekład na j. angielski PIOTR „MELCHIOR” TORCHAŁA
przekład na j. japoński MAKI SAKATA
PREMIERA 29 marca 2017, Sala na drugim piętrze, Teatr Muzyczny CAPITOL
SPEKTAKL REKOMENDOWANY DLA WIDZÓW OD 16. ROKU ŻYCIA.
Projekt dofinansowany w ramach projektu „Program Podyplomowej Samoformacji Aktorskiej” realizowanego przez Instytut Grotowskiego we współpracy z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filią we Wrocławiu i przy udziale instytucji partnerskich, m.in. wrocławskich teatrów i ośrodków kultury. Celem programu jest rozwijanie potencjału młodych artystów kończących szkołę teatralną oraz pomoc w znalezieniu pracy – przede wszystkim przez samodzielne kreowanie miejsc pracy ze szczególnym uwzględnieniem możliwości tworzenia własnych grup artystycznych oraz prowadzenia działań teatralnych w różnych przestrzeniach aktywności społecznych i edukacyjnych.
fot. RAFAŁ OGRODOWCZYK
MEDIA
Misakiewicz, Sabina (05.04.2017): „Traktat o Androidach” [RECENZJA]. DZIELNICE MAGAZINE, dzielnicewroclawia.pl, [http://www.dzielnicewroclawia.pl/traktat-o-androidach-recenzja/]
Chojnowski, Grzegorz , (29.03.2017): PPA: Dziś "Traktat o androidach..." w wykonaniu wrocławian. RADIO WROCŁAW, radiowroclaw.pl [http://www.radiowroclaw.pl/articles/view/64946/PPA-Dzis-Traktat-o-androidach-w-wykonaniu-wroclawian]
Szubert, Angelika (10.04.2017): Nonsensy współczesności (Gdzie jest Zip Coon?/ Meme/ Traktat o Androidach: God hates Poland). Teatralia Wrocław —Internetowy Magazyn „Teatralia”, numer 199/2017 [http://www.teatralia.com.pl/nonsensy-wspolczesnosci-gdzie-jest-zip-coon-meme-traktat-androidach-god-hates-poland/]