Dekalogi taneczne

1. Kochaj taniec i z zaangażowaniem realizuj swoją pasję,

2. Nieustannie doskonal swój warsztat. Pracuj wytrwale, bo sam talent nie uczyni z ciebie tancerza,

3. Miej zaufanie do swojego trenera. Formę i zakres współpracy z innymi trenerami uzgadniaj z trenerem prowadzącym,

4. Bądź lojalny wobec swojego trenera, nie oszukuj go, szczególnie w sprawach dotyczących tańca. Informuj o pokazach i zarobkowaniu. Nie zajmuj się bez wiedzy trenera, trenowaniem innych par,

5. Miej poszanowanie dla wiedzy sędziego,

6. Szanuj swojego współpartnera. Odnoś się do niego z sympatią podczas treningów i turniejów, służ mu pomocą. Nie obwiniaj współpartnera za osiąganie niższych, niż oczekiwane, wyników. Powiadamiaj go o każdej zmianie planów mających związek z tańcem. Na zakończenie wspólnego uprawiania tańca podziękuj za współpracę,

7. Okazuj wdzięczność tym, dzięki których wsparciu finansowemu możesz doskonalić swój taniec,

8. Szanuj publiczność poprzez estetyczny strój, makijaż, fryzurę, sposób zachowania się na parkiecie.

9. Miej poważanie dla innych par. Nie okazuj wyższości wobec słabszych, podziwiaj lepszych, doceniaj mistrzostwo.

W rywalizacji zachowuj zasadę fair play,

10. Staraj się aby poprzez swoje działanie podnosić autorytet tancerza.

1. Kochaj taniec i swoją pracę. Zawsze i wszędzie propaguj ideę tańca.

2. Trenuj pary z pełnym zaangażowaniem, używając całej swojej wiedzy. Bądź cierpliwy, konsekwentny i odpowiedzialny. Zarażaj tancerzy pasją tańczenia i dąż aby być dla nich mistrzem,

3. Pogłębiaj stale swoją wiedzę o tańcu, doskonal swój warsztat taneczny i metody nauczania w różnych grupach wiekowych i na różnych poziomach zaawansowania,

4. Bądź szczery wobec par co do ich umiejętności i możliwości rozwoju,

5. Nie różnicuj par z żadnych względów, nie przekreślaj ich możliwości, nie szerz intryg i nie manipuluj parami. Dbaj o ich zdrowie,

6. Szanuj tancerzy i rodziców, współpracuj z nimi na płaszczyźnie partnerskiej. Dla tancerzy bądź trenerem i wychowawcą

7. Pamiętaj, że podczas sędziowania nie jesteś trenerem,

8. Reprezentuj wysoki poziom moralny, bądź wzorem postępowania i zachowania, dbaj również o swój wizerunek. Bądź odpowiedzialny za to jakie wartości wpajasz młodzieży,

9. Dla dobra par (zgodnie z zasadą, że nikt nie jest alfą i omegą) współpracuj z innymi trenerami (nie tylko tańca towarzyskiego) poprzez wymianę doświadczeń. Nie zapominaj o potrzebie ogólnego rozwoju fizycznego i moralnego tancerza,

10. Nie rozpowszechniaj negatywnych informacji o innych trenerach, sędziach, tancerzach.

1. Kochaj dziecko mądrze, nie realizuj poprzez dziecko swoich niespełnionych ambicji,

2. Pamiętaj, że inne dzieci też mogą być lepsze i że nie każdy będzie mistrzem świata. Wyrabiaj w dziecku poczucie pewności siebie, otwartość na świat i ludzi, odwagę w realizowaniu celów, potrzebę dbałości o elegancję, pracowitość i dążenie do jak najlepszych wyników w nauce,

3. Pozwól swojemu dziecku bawić się tańcem. Nie stawiaj przed dzieckiem zadań ponad jego siły. Nie poganiaj, tylko wskaż drogę i pomóż mu w rozwijaniu umiejętności tanecznych zgodnie z jego naturalnym rytmem i predyspozycjami. Bądź dla niego partnerem i podporą, daj mu możliwość decydowania o sposobie rozwijania umiejętności tanecznych. Naucz go szacunku do czasu i pieniądza, aby nie marnował ich lenistwem i głupotą,

4. Roztropnie dobieraj klub i trenerów. Nie ingeruj w pracę profesjonalnych trenerów. Wyniki pracy swojego dziecka zobaczysz na turnieju, pokazie,

5. Nie bądź trenerem i sędzią dla swojego dziecka bez odpowiedniej wiedzy i kwalifikacji,

6. Sprawdzaj okresowo zdrowie swojego dziecka u lekarza sportowego lub ortopedy. Nie lekceważ informacji dziecka o złym samopoczuciu,

7. Traktuj turnieje jako rozrywkę i okazję do głębszego poznania swojego dziecka. Szczerze ciesz się sukcesem dziecka. Pocieszaj je w razie niepowodzenia i znajduj w nim aspekty pozytywne. Znalezienie przyczyn niepowodzenia pozostaw trenerowi.

8. Nie przechwalaj się przed innymi rodzicami swoimi wydatkami. Nie przeliczaj włożonych pieniędzy na ilość punktów zdobytych przez twoje dziecko. Nie krytykuj innych par, sędziów i trenerów konkurencyjnych klubów,

9. Pamiętaj, że jesteś autorytetem dla swojego dziecka, współtworzysz jego obraz świata. Wyważaj każdą opinię o trenerze, sędziach, współpartnerze, innych parach, znajomych rodzicach i w końcu o nim samym. Wyrabiaj w nim szacunek do siebie i innych ludzi, spróbuj przychylnie patrzeć na współpartnera twojego dziecka, nie patrz na niego przez pryzmat swoich wyobrażeń - nie zawsze słusznych,

10. Kochaj taniec, ze świadomością, że na tańcu świat się nie kończy.

1. Dbaj o swój wizerunek. Nie spożywaj napojów alkoholowych przed i w trakcie turniejów,

2. Stale podnoś swoje kwalifikacje. Uwzględniaj w sędziowaniu aktualne, akceptowane trendy.

3. Nie rozmawiaj podczas turnieju z tancerzami, trenerami i rodzicami na temat par startujących.

4. Oceniaj pary samodzielnie, na stojąco lub poruszając się swobodnie po parkiecie,

5. Każdą następną rundę turnieju traktuj jako oddzielny turniej, ogarniając pary świeżym spojrzeniem. Stosując tę zasadę, podczas finału oceniaj każdy taniec osobno.

6. Nie korzystaj z dotychczasowej wiedzy o umiejętnościach poszczególnych tancerzy. Nie bierz pod uwagę w sędziowaniu, aktualnej listy rankingowej oraz posiadanej ilości punktów.

7. Pamiętaj, że turniej tańca nie jest konkursem piękności. Porównuj umiejętności par, a nie ich wygląd zewnętrzny.

8. Zapomnij o sympatiach i antypatiach do tancerzy, ich rodziców, pozostałych sędziów i organizatorów,

9. Unikaj sędziowania turniejów, w których biorą udział tancerze trenowani przez ciebie albo ktoś z rodziny, aby nie narazić się na nawet mimowolną stronniczość.

10. Miej swoje zdanie, umiej je fachowo argumentować. W miarę możliwości naprawiaj popełnione błędy. Pamiętaj o tym, że nieobiektywna i niefachowa ocena powoduje wiele ujemnych skutków: zniechęca tancerzy, powoduje konflikty między nimi, wzbudza negatywne emocje u rodziców, stwarza problemy trenerom.