زمان قیامت

خلاصه:  با ارائه‌ی شواهد و قرائن و نیز استدلال‌های ریاضی قویِ بسیاری با استفاده از آیات قرآنی نشان داده شده است که تاریخ قیامت، سال 1709 هجری قمری مصادف با 2279 میلادی و 1658 هجری شمسی است. همچنین نشان داده شده است که نقل‌ قولی که ساعت آخر الزمان را هیچ کس جز خدا نمی‌داند به این معنا نیست که خدا هیچگاه نخواهد آن را فاش کند، و نیز عبارت قرآنیِ ... لایجلیها لِوقتها الا هو ... به این معناست که هیچ‌کس جز او به وقتِ (مناسبِ) خود (زمان قیامت را) آشکارش نمی‌کند.

PDF

WORD

فرمت اچ تی ام ال این مقاله نیز در زیر، عمدتاً برای تسهیل سرچ اینترنتی، قرار داده شده است و در مواردی ممکن است در آن ترتیب اعداد برعکس شده باشد - مبنا همان فرمت تصوبری PDF ارائه شده در بالاست.

زمان قیامت

 

برای اولین بار در تاریخ میلادیِ 20/7/1969 مصادف با 5/5/1389 هجری قمری و 30/4/1348 هجری شمسی سفینه‍ی آپولو 11 بر روی ماه نشست و پس از  21 ساعت توقف همراه با 7ر21 کیلوگرم از خاک ماه در تاریخ میلادیِ 21/7/1969 در ساعتِ 17:54:01 (Universal Time) یا 1:54:01 (p. m. EDT) از ماه جدا شد یا انشقاق پیدا کرد. به این ترتیب قسمتی از ماه در دقیقه‌ی 54:1، که منظور از آن دقیقه‌ی 54 و ثانیه‌ی 1 در روز مربوطه می‌باشد، شکافته شد و این ما را به آیه‌ی 54:1 از قرآن هدایت می‌کند:

54:1 اقتربت(1103) الساعه(167) و(6) انشق(451) القمر(371)، ساعتِ قیامت نزدیک شد و ماه انشقاق پیدا کرد. (این آیه بسیار ویژه است: ...×19×19=1 1103 167 6 451 371 54) پس احتمالاً اشاره‌ی این آیه به همین فرودِ انسان بر ماه است. به دنبال شواهدِ بیشتری می‌گردیم:

تعداد آیات قرآن از بلافاصله بعد از این آیه تا آخر قرآن دقیقاً 1389 تاست و چنانکه در ابتدا دیدیم 1389 سالِ قمریِ فرود انسان بر ماه است. از ابتدای قرآن تا آخرِ 54:1 (در صورتی که چنانکه در مقالات قبل اشاره شد سوره‌ی توبه را 127 آیه‌ای بدانیم) 255×19=4845 آیه داریم و برای دو عددِ اخیر، یعنی 1389 و 4845،  داریم 21=5+4+8+4=9+8+3+1. به این عددِ 21 و اعدادِ 21 قبلی (21 ساعت توقف، 21 کیلوگرم خاک ماه، و 21 جولای) توجه کنید. 54:1 نوزدهمین آیه از ابتدای قرآن است که در آن از ماه یاد شده است. سوره‌ی 54، القمر، 55 آیه دارد و آیه‌ی شاخصِ این سوره 54:1 است و داریم 55=1+54، که در آن ممکن است یکی از 5ها به روز و یکی از 5ها به ماهِ قمریِ تاریخ فرود انسان بر ماه اشاره کند (5/5/1389). همچنین داریم 4×19×19=55+1389. به مقدارِ 7ر21 کیلوگرم از ماه منشق شد که در آن 21 می‌تواند به روز و 7 به ماهِ میلادی تاریخِ این انشقاق اشاره داشته باشد. همچنین داریم 108×19=1969+7+21+1+54 و برای تاریخ فرود داریم 19+1050×19×19×19=1969 20 7 و برای تاریخ انشقاق داریم 1109051×19=1969 07 21. برای تاریخ هجری شمسی فرود بر ماه داریم 70970×19=30 4 1348.

 

(به نظر می‌رسد با نزول این آیه و احتمالاً آیه بعد از آن – و ان یروا ءایه یعرضوا و یقولوا سحر مستمر – ماجرای معروف به معجزه شق‌القمر محمد، مدت‌ها بعد از نزول آیه، توسط عوام الناس ساخته و پرداخته شده باشد، چون تحقیقات کدی عبارت‌های اقتربت الساعه و انشق القمر الی النصفین یا الی نصفین و نیز برخی عبارت‌های مشابه را تأیید نمی‌کند. به علاوه، ماجرای معجزه شق‌القمر حداقل توسط سه تن از محدثین و مفسرین مرجع، تأیید نشده است بلکه آنها گفته‌اند وقوع انشقاق قمر مربوط به قیامت است. اما از آن جا که ماجرای این معجزه در اسلام بسیار معروف شده است و به هر حال توسط بسیاری از محدثین نقل شده است، اخیراً سعی بر این شده است که شکاف‌های طولی موجود بر سطح ماه به جدایی و اتصال مجدد دو نیمه ماه نسبت داده شود، در حالی که واقعاً این گونه نیست. به نظر می‌رسد از نظر کدی نیز این امر تأیید می‌شود، (در سیستم شمارشی متصل: اقتربت(1103) الساعه(167) وانشق(457) القمر(371) لا(31) الی(41) النصفین(311)) ...×19=311 41 31 371 457 167 1103. همچنین برای عبارت فی(90) الرابع(304) عشر(570) من(90) ذی(710) الحجه(47) لاانقسم(282) القمر(371) الی(41) نصفین(280) داریم ...×19=280 41 371 282 47 710 90 570 304 90، و حتی اگر همین عبارت را در سیستم شمارشی متصل (فی(90) الرابع(304) عشر(570) من(90) ذی(710) الحجه(47) لا(31) انقسم(251) القمر(371) الی(41) نصفین(280)) بنویسیم همچنان داریم ...×19=280 41 371 251 31 47 710 90 570 304 90. قابل توجه است که بر خلاف سال وقوع معجزه شق‌القمر، در این که در 14 ذی الحجه (قبل از هجرت) رخ داده است تقریباً اتفاق نظر وجود دارد.)

 

با این شواهد تقریباً مطمئن می‌شویم که خدا در 54:1 به فرود انسان بر ماه اشاره می‌کند. اما آنچه پس از این اطمینان اهمیتِ بیشتری دارد این است که در این آیه خدا انشقاق ماه را مصادف با نزدیکیِ ساعتِ قیامت می‌داند. آیا شاهدِ قرآنیِ دیگری وجود دارد که احتمالاً تاریخ قیامت را دقیق‌تر مشخص کند؟ در 15:85 (که برای آن همچنین داریم 19=5+8+5+1) خدا می‌گوید ساعت پایان جهان مطمئناً فرا می‌رسد، و در آیه‌ی بعد از آن یعنی در 15:86 می‌گوید خدا علیم است یعنی این ساعت را می‌داند، و گویا در آیه‌ی بعد از آن یعنی در 15:87 سعی می‌کند به‌گونه‌ای رمزگونه این تاریخ را بگوید زیرا در آن می‌گوید به تو (یعنی پیامبر) چهارده چیز و قرآنِ عظیم را دادیم. تنها جایی در قرآن که صفتِ عظیم برای قرآن ذکر شده است در همین آیه است. اما 14 اشاره به چه چیزی می‌تواند باشد؟ 14 نزد شیعه به‌خاطرِ اعتقاد به 14 معصوم عددِ مقدسی است اما در میان اهل سنت و اصولاً در قرآن 14 بیشتر به‌خاطرِ اشاره‌ی غیرمستقیم به این عدد در این آیه اهمیت دارد. در قرآن عددِ 14 به چه چیزی می‌تواند اشاره کند؟ به 14 مجموعه‌ی حروفِ مقطعه‍ی قرآنی (که همواره به عنوان رمز تلقی شده‌اند). این 14 مجموعه (همراه با ارزشِ ابجدیشان) عبارتند از الم(71)، المص(161)، الر(231)، المر(271)، کهیعص(195)، طه(14)، طسم(109)، طس(69)، یس(70)، ص(90)، حم(48)، عسق(230)، ق(100)، ن(50). مجموع ارزشِ ابجدیِ آنها 1709 می‌شود. پس شاید تاریخِ قیامت سالِ 1709 هجری قمری باشد. آیا شاهدِ دیگری هم وجود دارد که آنرا تأیید کند؟ شاید. این آیه‌ی 15:87 بود که رهنمونِ یافتنِ این عدد شد و گویا خود نیز مستقیماً آنرا تأیید می‌کند: 798473×19=87 1709 15 که در آن همچنین 2×19=3+7+4+8+9+7=7+8+9+0+7+1+5+1. سالِ قمریِ 1709 مصادف با سال میلادیِ 2279 می‌باشد و عددِ 2279 همواره می‌تواند در تحقیقاتِ مربوط به کُدِ 19 به جای 1709 قرار گیرد منجمله در موردِ اخیر: 801473×19=87 2279 15.

 

ممکن است گفته شود که منقول است که ساعت آخرالزمان را هیچ کس جز خدا نمی‌داند. همینطور است، اما این به این معنا نیست که خدا هیچگاه نخواهد آنرا فاش کند. اتفاقاً در 20:15 خدا با آوردنِ کلمه‌ی اَکادُ که معنیِ تقریب در آن نهفته است بیان می‌کند «حتماً ساعتِ پایانِ جهان می‌آید و من آنرا تقریباً مخفی نگاه می‌دارم زیرا هر کسی باید جزای کار خود را بگیرد». چنانکه می‌بینیم در این آیه خدا صریحاً این را رد می‌کند که ساعت آخرالزمان برای همیشه بر انسان پوشیده می‌مانَد، و اتفاقاً خدا بیانِ این امر را گویا تعمداً در سوره‌ی 20 و در آیه‌ی 15، یعنی در 20:15، قرار داده است زیرا عددِ 2015 عبارت است از 1709مین عددِ غیرِ اول. (اولین عددِ غیرِ اول 1، دومین عددِ غیرِ اول 4، سومین عدد غیر اول 6، ....، و هزار و هفتصد و نهمین عدد غیر اول 2015 است.)

 

54:1 اقتربت(1103) الساعه(167) و(6) انشق(451) القمر(371) : 178×19=1103+‌2279 و 19×19‑167×19=1103+1709. ارزش ابجدی اقتربت الساعه، 1270 است که برای آن داریم: ...×19=2279 1270 و 1709ر391×1709×19≈668511×19=1709 1270 و 4×19+125×2279×19=1 1270 54

 

38:81 الی(41) یوم(56) الوقت(537) المعلوم(217) (=851). در این آیه خدا در ادامه‌ی آیاتِ قبل از آن به ابلیس می‍گوید تو در روی زمین «تا وقتِ معلوم» که همان تاریخِ آخرالزمان است مهلت داری. به نظر می‌رسد عباراتِ زیر نیز تأیید می‌کنند که منظورِ خدا در 38:81 از یوم الوقت المعلوم همان سالِ 1709 است:

141×19=81+1709+851+38 و 2008999×19=81 1709 38 و ...×19×19=81 1709 217 537 56 38، و 9×19×19=81+2279+851+38 و 2011999×19=81 2279 38 و ...×19=81 2279 217 537 56 38

 

67:25 و یقولون متی هذا الوعد ان کنتم صدقین

67:26 قل انما العلم عند الله و انما انا نذیر مبین

احتمالاً چنانکه دیدیم سال قیامت 1709 هجری قمری معادل با 2279 میلادی معادل با 1658 هجری شمسی است. آیا ممکن است در پاسخِ سؤالِ مطرح شده در 67:25 یعنی این سؤال که «اگر راست می‌گویید این وعده‌ای که می‌دهید چه زمانی است؟» در 67:26 پاسخِ صریحی در دلِ پاسخِ غیرِصریحِ ظاهرِ آیه نهفته باشد؟ به نظر می‌رسد با توجه به اینکه معادل ابجدی قل 130 است چنین باشد: 68511×19=1709 130، 68541×19=2279 130، 87270×19=130 1658. و جالب اینکه، برای اولین بار در این مقاله، این سه عبارت دارای این خاصیت هستند که هرگاه یک عدد مشخص دورقمیِ دلخواه در دو طرفِ آنها گذاشته شود باز مضربی از 19 به‌دست می‌آید.

 

75:6 یس‍ءل ایان یوم القیمه   می‌پرسد روز رستاخیز چه وقت است؟   روشن است که عبارتِ شاخص در 75:6، یوم القیمه با ارزش ابجدی 242 است، 17×19=6+242+75، و اصولاً به نظر می‌رسد احتمالاً یوم القیمه (=242) سال 1658 شمسی باشد، 100×19=1658+242، همچنانکه به نظر می‌رسد منظور از یوم(56) القیمه(186) در 75:6 احتمالاً اشاره به سال قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، است، ...×19=6 1709 56 186 75 و 19+19×19‑109617382×19×19×19=6 2279 56 186 75. همچنین گویا پاسخ پرسشِ غیر مستقیمِ یس‌ءل ایان یوم القیمه در 75:6 با ارزش ابجدی 405 عبارت است از 1658، ...×19=6 1658 405 75، کمااینکه در 75:6 می‌توانیم به جای یوم القیمه سال‌های 1709 یا 2279 را بگذاریم تا مضمون آیه یس‌ءل(101) ایان(62) 1709 یا یس‌ءل ایان 2279 شود، ...×19=1709 62 101، ...×19=2279 62 101، ...×19=6 101 62 1709 75، ...×19=6 101 62 2279 75.

 

77:12 لای(41) یوم(56) اجلت(434) (=531)، برای چه روزی تعیینِ وقت شده است؟ اجلت(434) دارای ارزش ابجدیِ تفکیک شده‌ی 1(ا) 3(ج) 30(ل) 400(ت) می‌باشد: ...×19=1709 1 3 30 400، ...×19=2279 1 3 30 400، ...×19=400 30 3 1 1658، 228511×19=1709 434، 228541×19=2279 434، 4594×19×19=434 1658. و جالب اینکه، برای دومین بار در این مقاله، سه عبارت اخیر دارای این خاصیت هستند که هرگاه یک عدد دورقمیِ مشخصِ دلخواه در دو طرف آنها گذاشته شود باز مضربی از 19 به دست می‌آید.

77:13 لیوم الفصل، این آیه در جواب آیه‌ی قبل است. 4061627×19=13 1709 77، 4064627×19=13 2279 77، 92×19=13+1658+77.

77:14 و ما ادریک ما یوم(56) الفصل(231)، ...×19=14 1709 231 56 77، ...×19=14 2279 231 56 77، 1306×19=1658+56 231، 5×19×19=14+1658+56+77.

 

در 7:187 خدا می‌گوید «از تو سؤال می‌کنند قیامت چه زمانی است. بگو علمِ آن نزد خدایِ من است. هیچکس جز او به وقتِ (مناسبِ) خود آشکارش نمی‌کند (... لایجلیها لِوقتها الا هو ...)». بعضی افراد، وقتِ مذکور در این آیه را به معنای زمانِ قیامت گرفته‌اند درحالیکه با توجه به اینکه ضمیرِ ها در کلمه‌ی لایجلیها به زمانِ قیامت باز می‌گردد چنین ترجمه‌ای از لحاظ دستوری غلط است و ترجمه، همان است که بیان شد. پس، اینگونه نیست که خدا بیان کرده باشد که وقت قیامت را آشکار نمی‌کند بلکه بیان کرده است جز به موقعِ خود آنرا آشکار نمی‌کند. (در ضمن در همین آیه اشاره شده است که حادثه‌ی آن زمان برای زمین و جَوَّش سنگین است و به گونه‌ای ناگهانی (بر اثر برخوردی آسمانی با زمین) بر شما فرود می‌آید.)

از تاريخ قيامت، 1709 قمري يا 2279 ميلادي يا 1658 شمسي، در سال 1401 هجري قمري مصادف با 1981 ميلادي مصادف با 1360 هجري شمسي پرده برداري شد، و درواقع در سال 1360 شمسي، خدا از طريق بنده‌ي خود تاريخ قيامت را كه قول آشكاريش را در آيه‌ي فوق داده بود آشكار كرد. پس در 7:187 منظور از لوقتها(542) عبارت است از سال 1360 شمسي، ...×19=187 1360 542 7.  آيه‌ي 7:187 عبارت است از یس‍ءلونك(177) عن(120) الساعه(167) ايان(62) مرسيها(316) قل(130) انما(92) علمها(146) عند(124) ربي(212) لايجليها(90) لوقتها(542) الا(32) هو(11) ثقلت(1030) في(90) السموت(537) و(6) الارض(1032) لاتأتيكم(902) الا(32) بغته(1407) یس‍ءلونك(177) كأنك(91) حفي(98) عنها(126) قل(130) انما(92) علمها(146) عند(124) الله(66) و(6) لكن(100) اكثر(721) الناس(142) لايعلمون(237)؛ اگر آيه را برحسب ارزش ابجدي كلماتش بين شماره‌هاي سوره و آيه بنويسيم مضربي از 19 به‌دست مي‌آيد: ...×19=

187 237 142 721 100 6 66 124 146 92 130 126 98 91 177 1407 32 902 1032 6 537 90 1030 11 32 542 90 212 124 146 92 130 316 62 167 120 177 7

اگر در سمت چپ معادله‌ي اخير تنها به‌جاي 542 كه ارزش ابجدي لوقتها مي‌باشد سال 1360 را قرار دهيم با قاطعيتي تمام مضربي از 19×19 به‌دست مي‌آيد، ...×19×19=

187 237 142 721 100 6 66 124 146 92 130 126 98 91 177 1407 32 902 1032 6 537 90 1030 11 32 901360 212 124 146 92 130 316 62 167 120 177 7

وحتي اگر عبارت بين شماره‌هاي سوره و آيه در سمت چپ معادله‌ي اخير را برعكس بنويسيم همچنان مضربي از 19 خواهيم داشت، ...×19=

187 177 120 167 62 316 130 92 146 124 212 90 321360 11 1030 90 537 6 1032 902 32 1407 177 91 98 126 130 92 146 124 66 6 100 721 142 237 7

 

پس احتمالاً در 54:1 اقتربت الساعه به واقعه‌ای که در سال 1709 هجری قمری رخ خواهد داد و وانشق القمر به واقعه‌ای که در سال 1389 هجری قمری رخ داد اشاره می‌کند. عبارت زیر این امر را بیشتر تأیید می‌کند:

2849416689×19=1 1709 1389 54، که در آن 3×19=9+8+6+6+1+4+9+4+8+2.

معادل ابجدی اقتربت 1103 و اشاره‌ی الساعه به سال 1709 است: 19×19-167×19=1103+1709 که در آن 167 معادل ابجدی الساعه است. همچنین در 54:1 مجموع ارزش ابجدی اقتربت الساعه 1270 است: 4×19+125×2279×19=1 1270 54 که در آن 2279 سال مورد بحث میلادی برای قیامت است.

 

69:17 و(6) الملک(121) علی(110) ارجائها(221) و(6) یحمل(88) عرش(570) ربک(222) فوقهم(231) یومئذ(766) ثمنیه(605) (=2946)   هرگاه به جای کلمه‌ی یومئذ عدد 1658 (سال قیامت به شمسی) گذاشته شود برای ارزش ابجدی آیه داریم 202×19. اگر به جای این کلمه اعداد 1709 یا 2279 (سال قیامت به قمری یا میلادی) گذاشته شود به دست می‍آوریم ...×19=605 1709 231 222 570 88 6 221 110 121 6، و ...×19=605 2279 231 222 570 88 6 221 110 121 6. ریشه‌ی ثمن 19 بار در قرآن آمده است. مجموع حروفی که در کلماتِ قرآنی منشعب از ریشه‌ی ثمن وجود دارد 8 حرفِ مختلف است. مجموع شماره‌های بدونِ تکرارِ سوره‌های حاویِ کلمه‌ی ثمنیه 6×19=114 می‌باشد. اینها نشان از ویژه بودنِ کلمه‌ی ثمنیه به‌ویژه در 69:17 دارد: ...×19=17 605 69. بدین‌گونه، احتمالاً باتوجه به مجاورتِ این کلمه با کلمه‌ی یومئذ در 69:17، این کلمه (یعنی ثمنیه) بتواند کمکی به یافتنِ تاریخِ این یومئذ بکند: هرگاه در معادلِ ابجدی لغت به لغتِ یومئذ ثمنیه به جای معادل ابجدی یومئذ تاریخ‍های پیش‍بینی شده برای قیامت گذاشته شود خواهیم داشت ...×19=1709 605، ...×19=2279 605، و ...×19=605 1658، و جالب اینکه باز (برای سومین بار در این مقاله) سه عبارت اخیر دارای این خاصیت هستند که هرگاه یک عدد دورقمیِ مشخصِ دلخواه در دو طرف آنها گذاشته شود باز مضربی از 19 به دست می‌آید.

درصورتي كه قرار باشد حادثه‌ي منجر به قيامت در سال 1709 قمري و 2279 ميلادي و 1658 شمسي رخ دهد بايد در بازه‌ي مشترك اين سه تاريخ اتفاق افتد. باتوجه به اين‌كه يك سال قمري حدوداً 367ر354 روز و يك سال شمسي حدوداً 2422ر365 روز طول مي‌كشد بازه‌ي مشترك فوق عبارت است از يك بازه‌ي بيش از 5ر3 ماهه (و كمتر از 4 ماهه) با شروع از اول ماه محرمِ سال 1709 هجري قمري، مصادف با همين بازه با شروع از جايي در نيمه‌ي نخست ماه سپتامبر تا آخر سال 2279 ميلادي، مصادف با همين بازه با شروع از جايي در نيمه‌ي دوم شهريورِ سال 1658 هجري شمسي. به‌اين ترتيب قاعدتاً در هشت ماهِ نخستِ سال ميلاديِ 2279 اتفاقي نمي‌افتد (و تنها از ماه نهم، سپتامبر، احتمال وقوع رويداد مي‌باشد)، ولذا اگر قرار باشد دقيق‌تر به تاريخ قيامت اشاره شود بايد مثلاً به اينگونه گفته شود كه در سالِ 2279 بعد از هشت ماه اين اتفاق مي‌افتد، و شايد عبارتِ يومئذ ثمنيه، با اشاره‌ي يومئذ به 2279 و اشاره‌ي ثمنيه (به معناي 8) به اين هشت ماه، اين‌كار را انجام مي‌دهد. (همچنين اگر 8 را از 1658 كم كنيم مضربي از معادل ابجدي لااله‌الاالله به‌دست مي‌آيد.)

 

77:7 اِنّما توعدون لَوقع   قطعاً آنچه به شما وعده داده شده است واقع می‌شود.   اشاره‌ی این آیه به روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، است که وعده‌ی آن بسیار در قرآن داده شده است، 4×7×19×19+577×19×19‑2×577×19×19×19=7 1709 77 (در این عبارت 577 معادل ابجدی ماتوعدون می‌باشد) و ...×19=7 2279 77. گویا مضمون این آیه می‌خواهد تأکید کند که واقعه‌ی سال 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی حتماً رخ خواهد داد، یعنی می‌خواهد بگوید «1709 لوقع(206)» یا «2279 لوقع(206)» یا «1658 لوقع(206)»: ...×19=1709 206 و ...×19=2279 206 و ...×19=206 1658. و جالب اینکه برای چهارمین بار در این مقاله، به نحوی مشابه، عبارت‌های سمت چپ سه تساوی اخیر دارای این خاصیت هستند که هرگاه یک عدد دورقمیِ مشخصِ دلخواه در دو طرف آنها گذاشته شود باز مضربی از 19 به دست می‌آید.

 

64:9 یوم یجمعکم لیوم الجمع ذلک یوم التغابن .... برای 64:9 داریم 19=9+4+6. یوم(56) التغابن(1484) زمان قیامت است، یعنی احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی: 9×19×19=1709+1484+56، و 201×19=2279+1484+56، و 15553578×19×19=1658 1484 56. در 64:9 منظور از یوم(56) یجمعکم(183) لیوم(86) الجمع(144) روز قیامت است: ...×19=9 1709 56 183 86 144 64، و ...×19=9 2279 56 183 86 144 64. حاصل جمع 64 و 9 و ارزش ابجدی قسمت ذکر شده از آیه با 1709 و نیز به طور جداگانه با 2279 منجر به مضارب 19 می‍شود.

 

در آیه‍ی 42:7 که ارزش ابجدی آن 6777 است منظور خدا از یوم(56) الجمع(144) (=200)، روزِ قیامت، احتمالاً 1709 قمری، است: 19+527×19×19‑16×6777×19×19+6777×1709×19×19=7 1709 200 42، و 19‑605×19×19+59×6777×19×19=1709 56 144.

 

21:1 اقترب للناس حسابهم و هم فی غفلهٍ مُعرِضون   در این آیه با کلمه‍ی اقترب (703=19‑2×19×19) (که صورتِ تفکیک شده‍ی آن ا(1) ق(100) ت(400) ر(200) ب(2) است) به وضوح به نزدیک شدن تاریخ قیامت (احتمالاً 1709 و2279 و 1658) اشاره می‍شود: ...×19=1709 1 100 400 200 2، ...×19=2279 1 100 400 200 2 و  ...×19=1 1658 21 (در تساوی اخیر می‍توان جای 21 و 1 را عوض کرد و همچنان مضربی از 19 داشت).

 

43:89 فاصفَح عنهم و قل سلم فسوف یعلمون محمد، محلشان نگذار و با آنها مدارا کن، بزودی خواهند فهمید.

در این آیه به وضوح با کلمه‍ی بزودی یا فسوف به زمان قیامت اشاره می‍شود. احتمالاً اهمیت همین اشاره باعث شده است که ارزش ابجدی آیه، 1121، مضربی از 19 و 59 (معادل ابجدیِ مهدی) باشد. پس احتمالاً در 43:89 منظور از فسوف(226)، سال 1709 قمری یا 2279 میلادی است: ...×19=89 1709 226 43، و ...×19=89 2279 226 43.

 

44:16 یوم نبطش البطشه الکبری انا منتقمون   روزی که با گرفتنی سخت و بزرگ، می‍ستانیم. به‍درستی‍که ما انتقام گیرنده‍ایم. ارزش ابجدی آیه 1765 است (که برای آن 19=5+6+7+1)، و در کلّ آن به یک روز اشاره می‍‍شود که روز قیامت یا احتمالاً 1709 قمری است زیرا ارزش آیه منهای ارزش یوم، 1709 است، و 186×19=16+1709+1765+44، و 216×19=16+2279+1765+44.

 

44:40 انّ یوم الفصل میقتهم اجمعین   درحقیقت، روزِ جداسازی، موعدِ آنها جمیعاً می‍باشد. موعد آنها، یا زمانِ وعده داده شده به آنها (میقتهم(595))، چه‍موقع است؟ شاید 1709 قمری مصادف با 2279 میلادی: 156474284×15×19=40 1709 595 44، و 156474484×15×19=40 2279 595 44.

 

در 43:65 از روز قیامت به‌عنوان یوم(56) الیم(81) یاد شده است که احتمالاً منظور، سالِ 1658 شمسی است: ...×19=65 1658 56 81 43.

 

50:22 لقد کنت فی غفله من هذا فکشفنا عنک غطاءک فبصرک الیوم حدید   در این آیه الیوم(87) اشاره به روز قیامت، احتمالاً تاریخ‌های 1709 قمری و 2279 میلادی و 1658 شمسی، دارد: 198×19‑117484×2279×19=22 1709 87 50، و 4×19×19+161489×1658×19=22 2279 87 50

 

50:44 یوم تشقق الارض عنهم سراعا ذلک حشر علینا یسیر   روزی که زمین به‌سرعت از آنها منشق و جدا می‌شود و آنها برانگیخته می‌شوند، یعنی روزی که براثرِ آن حادثه‌ به‌طورِ ناگهانی همه‌ی ارواح، بدن‌ها و وابستگی‌های زمینی را منشق می‌کنند و حشر می‌شوند: ...×19=44 1709 50 و ...×19=44 2279 50

 

37:20 ... هذا یوم الدین   آیا در این آیه منظور از هذا یوم الدین با ارزش ابجدی 857، سال 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی است: (ارزش ابجدی نوزده برابر است با 72) 72×20×19‑7×2279×20×19+857×2279×14×20×19+857×2279×37×20×19=20 1709 857 37، و 2×20×19×19+1658×20×19‑2×1658×37×20×20×19+2×1658×37×37×20×19‑1658×1658×37×20×19=

20 2279 857 37

 

37:21 هذا یوم الفصل الذی کنتم به تکذبون   کل آیه‌ی 37:21 اشاره‌ای مستقیم و مؤکد به روز قیامت (شاید 1709 هجری یا 2279 میلادی) است: 93×19=21+1709+37، و 123×19=21+2279+37

 

18:98 قال هذا رحمهٌ من ربی فاذا جاء وعد ربی جعله دکاء و کان وعد ربی حقا   در این آیه صحبتِ ذوالقرنین بیان می‌شود که هنگامیکه وعده‌ی خدا تحقق یابد سدی که او ساخته بود درهم کوبیده می‌شود. پس در 18:98 منظور از اذا(702) روز قیامت (احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی) است:7×19×19=98+1709+702+18، 163×19=3097=98+2279+702+18 (که در آن 19=7+9+0+3)

 

37:26 بل(32) هم(45) الیوم(87) مستسلمون(686) (=850)   در این آیه منظور از الیوم روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، می‌باشد و شاید به همین خاطر ارزش ابجدی الیوم(87) در اینجا با 1709 یا 2279 قابلِ جایگزینی است: 44×87×19+48836×850×87×19=32 45 1709 686، و ...×19=32 45 2279 686

 

37:33 فانهم یومئذ فی العذاب مشترکون   در این آیه منظور از یومئذ روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، است: 19‑216×19×19+56×2279×19×19‑60×766×2279×19×19=33 1709 766 37 (که در آن 56 معادل ابجدی یوم و 766 معادل ابجدی یومئذ است)، و ...×19=33 2279 766 37

 

در دو آیه‌ی 10:98 و 37:148 خدا می‌گوید بعد از برگرداندن عذاب از قوم یونس، آنها را تا «هنگام» (حین) تمتع دادیم. حین(68) مذکور در این دو آیه به یک چیز اشاره می‌کند، 19×19=98+10+68+148+37، و ظاهراً آن چیز همان ساعت قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا2279 میلادی، است. ارزش ابجدی ف‌ءامنوا(179) فمتعنهم(685) الی(41) حین(68) برابر است با 973 که جمع ارقامش 19 می‌شود، و برای این آیه (37:148) همچنین داریم ...×19=68 41 685 179 و ...×19=148 1709 41 685 179 37 و ...×19=148 2279 41 685 179 37.

 

37:144 للبث فی بطنه الی یوم یبعثون به دنبال بیانِ اینکه نهنگ، یونس را بلعید و اگر او از تسبیح‌کنندکان نبود، خدا در این آیه می‌گوید، در این صورت او تا روز رستاخیز در شکم ماهی می‌ماند. مجموع ارزش ابجدی این آیه و شماره‌های سوره و آیه (یعنی 144+1453+37) مضربی از 19 است، لذا به‌نظر می‌رسد پیام مهمتری در آن نهفته باشد که قاعدتاً مربوط به یوم یبعثون با ارزش ابجدی 694 (که برایش داریم 19=4+9+6) است: مجموع ارزش ابجدی یوم یبعثون و شماره‌های سوره و آیه هم با 1709 و هم با 2279 (تاریخهای احتمالی قیامت) مضارب 19 را به‌دست می‌دهد (در مورد اول 2584 می‌شود که جمع ارقامش نیز 19 می‌شود).

 

خدا در دو آیه‌ی نزدیک و مرتبط به‌همِ 174 و 178 سوره‌ی 37 با مضمونی مشابه به پیامبرش می‌گوید از آنها تا «هنگام» (حین) روی‌بگردان. روشن است که منظور او از حین(68)، روزِ قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، می‌باشد: 6×19×19=178+174+1709+68+37 و 144×19=178+174+2279+68+37

 

37:170 فکفروا به فسوف یعلمون در سه آیه بلافاصله قبل از این آیه خدا عذرآوری کفار را بیان می‌کند که می‌گفتند ما هم اگر کتابی آسمانی داشتیم بنده‌ی مُخلَص خدا می‌شدیم. با آوردنِ بلافاصله‌ی این آیه خدا بیان می‌کند حالا قرآن آمده اما آنها همچنان بِدان کافرند، پس بزودی در قیامت خواهند فهمید. ارزش ابجدی آیه، 826 است و چنانکه گفته شد ضمیرِ ه(5) به قرءان(352) و کلمه‌ سوف(146) به زمان قیامت، احتمالاً 1709 قمری مصادف با 2279 میلادی، برمی‌گردد: 144×19=1709+146‑352+5‑826 و  174×19=2279+146‑352+5‑826   دو عبارت اخیر درواقع بیان کننده‌ی جمله‌ی فکفروا(387) ب(2) ه(5) ف(80) سوف(146) یعلمون(206) در آیه‌ی 37:170 می‌باشند که به‌جای ه کلمه‌ی قرءان(352) و به‌جای سوف تاریخ‌های 1709 یا 2279 گذاشته شده است. این تاریخ‌ها مصادف با 1658 شمسی می‌باشد: ...×19=170 387 2 352 80 1658 206 37

 

66:8 یأیها الذین ءامنوا توبوا الی الله توبه نصوحا عسی ربکم ان یکفر عنکم سیئاتکم و یدخلکم جنت تجری من تحتها الانهر یوم لایخزی الله النبی و الذين ءامنوا معه نورهم یسعی بین ایدیهم و بأیمانهم یقولون ربنا اتمم لنا نورنا و اغفر لنا انک علی کل شی‌ء قدیر   قسمتی از آیه که اشاره به روز قیامت دارد یوم لایخزی الله النبی و الذين ءامنوا معه با ارزش ابجدی 1884 است: 193×19=8+1709+1884+66 و 223×19=8+2279+1884+66

 

37:179 و ابصر فسوف یبصرون   و ببین، پس به‌زودی می‌بینند.   اشاره‌ی خدا در این آیه، به‌ویژه با آوردن کلمه‌ی سوف(146)، به قیامت و زمان آن است: 15×19+109294×179×19=2×19+528747×37×19=179 1709 37 و 1959364×19=179 2279 37 و 109×19=179+1709+146+37 و 139×19=179+2279+146+37

 

در 60:3 به یوم القیمه اشاره می‌شود که ارزش ابجدی آن 242 است: 106×19=3+1709+242+60 و 136×19=2584=3+2279+242+60 (که ضمناً 19=4+8+2+5)

 

در 58:6 با عبارت یوم(56) یبعثهم(627) الله(66) جمیعا(124)  به زمان قیامت (احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی) اشاره می‌شود: ...×19×19=6 1709 56 627 66 124 58 و ...×19=6 2279 56 627 66 124 58. اشاره به این زمان در 58:7 توسط عبارت یوم(56) القیمه(186) صورت می‌گیرد: ...×19=7 1709 56 186 58 و ...×19=7 2279 56 186 58

 

57:12 یوم تری المؤمنین و المؤمنت یسعی نور هم بین ایدیهم و بأیمنهم بُشریکم الیوم جنت تجری من تحتها الانهر خلدین فیها ذلک هم الفوز العظیم   روزی که مردان و زنان مؤمن را می‌بینی که نور آنها به جلو و سمت راستشان می‌شتابد. مژده باد شما را امروز به جناتِ تحتها الانهار که مدیدی در آن می‌مانید و این فوزی عظیم است.   در این آیه به روز قیامت با عبارت یوم(56) تری(610) المؤمنین(227) و(6) المؤمنت(567) یسعی(150) نور(256) هم(45) بین(62) ایدیهم(70) و(6) بأیمنهم(148) (=2203) اشاره می‌شود: ...×19=56 610 227 6 567 150 256 45 62 70 6 148 و 4×19‑2279=26×19+1709=2203 و 19‑...×19×19=12 1709 148 6 70 62 45 256 150 567 6 227 610 56 57 و...×19=12 2279 148 6 70 62 45 256 150 567 6 227 610 56 57. در 57:12 همچنین با بشریکم(572) الیوم(احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی) (مژده باد به شما امروز) نیز به روز قیامت اشاره می‌شود: ...×19=12 572 1709 57 و ...×19=12 572 2279 57 و ...×19=12+572+1658+57

 

آیه‌ی 57:13 از سه قسمتِ مجزا تشکیل شده است: 1-«یوم یقول المنفقون و المنفقت للذین ءامنوا انظرونا نقتبس من نورکم» با ارزش ابجدی 4411، 2-«قیل ارجعو وراءکم فالتمسوا نورا» با ارزش ابجدی 1564، 3-«فضرب بینهم بسور له باب باطنه فیه الرحمه و ظهره من قبله العذاب» با ارزش ابجدی 4090. جمله‌ی نخست مستقیماً به روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، اشاره دارد لذا ارزش ابجدی آنرا با یکی از دو عدد اخیر جایگزین می‌کنیم: ...×19=13 4090 1564 1709 57 و ...×19=13 4090 1564 2279 57. به نظر می‌آید این آیه بیان‌کننده‌ی حالِ روزِ واقعه‌ی ناگهانی‌ای باشد که برای زمین رخ می‌دهد و جهنمی از آن برپا می‌کند. در آن حال بالتبع همه‌ی ارواح جهتِ نجات و خروج سعی می‌کنند اما تنها ارواح مؤمنین موفقند و ارواح گنهکاران سعی در کمک‌گرفتن از ارواح مؤمنین جهت کسب خلاصی از جهنم (که همه را دچار کرده است) دارند اما به‌خاطر نتیجه‌ای که از اعمال خودشان حاصل شده است آنها ناموفقند و باید دست از این تلاش بردارند و به زمینِ جهنمی برگردند و سعی در کسب نور جهتِ خلاصی نمایند.

 

56:1 اذا(702) وقعت(576) الواقعه(213)   زمانی که آن واقعه واقع شود. ممکن است آن هنگام 1709 قمری مصادف یا 2279 میلادی باشد: 59×19+14×702×19+56×702×19+4×702×702×19+4×56×702×702×19=1709 576 213 و 311381×19×19×19=2279 576 213 (تأکیدی از این بالاتر که در 2279 واقعه واقع می‌شود؟)

 

56:4 اذا(702) رجت(603) الارض(1032) رجا(204)   زمانی که زمین با تکان سختی لرزانده شود.   ممکن است آن هنگام 1709 قمری مصادف یا 2279 میلادی باشد: ...×19=4 1709 603 1032 204 56 و ...×19=4 2279 603 1032 204 56

 

56:50 لمجموعون(245) الی(41) میقت(550) یوم(56) معلوم(186) روشن است که قسمت شاخص این آیه عبارت میقت(550) یوم(56) معلوم(186) است، 14×19‑11×242×19+7×1709×242×19=186 56 550 (که در آن 242=یوم‌معلوم)، که قابل جایگزینی با تاریخ‌های احتمالیِ 1709 قمری یا 2279 میلادی می‌باشد: 105×19=1995=245+41+1709 و 135×19=245+41+2279

 

56:56 هذا(706) نُزُلُهم(132) یوم(56) الدین(95) روشن است که منظور از یوم الدین روز قیامت، احتمالاً سال 1709 قمری یا 2279 میلادی، می‌باشد: 19‑11×19×19×19‑2×2279×19×19×19+5×2279×1709×19×19=1709 132 706  و ...×19=2279 132 706

 

55:29 یس‌ءله(106) من(90) فی(90) السموت(537) و(6) الارض(1032) کل(50) یوم(56) هو(11) فی(90) شأن(351)   هر که بر زمین و در اتمسفرِ اطراف زمین است در تمام مدت (یا روز)ی که (از هیبت آن واقعه) به کاری مشغول است (برای نجات خویش) از خدا مسئلت می‌کند.  آن یوم(56) احتمالاً سال 1709 قمری یا 2279 میلادی است: ...×19=29 351 90 11 1709 50 1032 6 537 90 90 106 55 و ...×19=29 351 90 11 2279 50 1032 6 537 90 90 106 55

 

54:6 فتول(516) عنهم(165) یوم(56) یدع(84) الداع(106) الی(41) شی‌ء(311) نکر(270)   روشن است که منظور از عبارت یوم یدع الداع الی شی‌ء نکر روز قیامت است و لذا شاید بتوان آن را با تاریخ‌های احتمالی قیامت، 1709 قمری یا 2279 میلادی، جایگزین کرد: ...×19=6 516 165 1709 54 و ...×19=6 516 165 2279 54، و نیز با توجه به این که ارزش ابجدی فتول عنهم 681 است داریم 70×19×19+11×1709×19×19=1709 681 و ...×19=2279 681.

 

54:46 بل(32) الساعه(167) موعد(120) هم(45) و(6) الساعه(167) ادهی(20) و(6) امَر(241)   منظور از الساعه(167) در این آیه، روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی، می‌باشد: 19‑150047565×19×19=46 1709 167 54 و ...×19=46 2279 167 54 و ...×19=46 241 6 20 1658 6 45 120 1658 32 54

 

54:48 یوم(56) یُسحَبون(136) فی(90) النار(282) علی(110) وجوههم(65) ذوقوا(813) مس(100) سقر(360)   روزی که آنها را به رو در آتش دوزخ کشند و گویند عذاب جهنم را بچشید. ممکن است این آیه را اینگونه نیز ترجمه کرد: روزی که آنها را به رو در آتش دوزخ کشند. عذاب جهنم را بچشید. (که در ترجمه‌ی اخیر دو جمله‌ی مجزا داریم.) اگر ترجمه‌ی نخست را در نظر گیریم کل آیه که دارای ارزش ابجدی 1913 است به روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، اشاره می‌کند، 196×19=3724=48+1709+1913+54 (که در آن درضمن 6+9+1=4+2+7+3) و 226×19=4294=48+2279+1913+54 (که در آن ضمناً 19=4+9+2+4). اگر ترجمه‌ی دوم درنظر گرفته شود تنها عبارت یوم یسحبون فی النار علی وجوههم که دارای ارزش ابجدی 640 است به زمان قیامت اشاره می‌کند، 129×19=2451=48+1709+640+54 (که در آن درضمن 12=9+2+1=1+5+4+2) و 159×19=48+2279+640+54. به هر رو یوم(56) در این آیه به روز قیامت اشاره دارد، 19‑15114047×19×19=48 1709 56 54 و ...×19=48 2279 56 54. ظاهراً عبارت یوم یسحبون فی النار علی وجوههم (با ارزش ابجدی 640) در سوره‌ی 54 (که تنها در آیه‌ی 48 یافت می‌شود) به تاریخ شمسیِ سالِ پیشگویی‌شده برای قیامت، 1658، اشاره دارد:19×19×19×(78+1658×48)=1658 640 54

 

در قرآن در دو جا به قیامت با کلمه‌ی الازفه(124) اشاره شده است، یکی در 53:57 ازفت(488) الازفه(124) که برای آن داریم 2×19×19=57+488+124+53 و ...×19=488 124 و 19‑14716×19×19=57 124 53 (که در آن ضمناً 19=6+1+7+4+1) و ...×19=57 1658 53 (که در آن 1658 سال پیشگویی شده‌ی قیامت به شمسی است)، و دیگری در 40:18 و انذرهم یوم الازفه اذ القلوب لدی الحناجر کظمین ..... که در آنجا به صورت یوم(56) الازفه(124) آمده است و برای آن داریم ...×19=18 124 56 40 و ...×19=18+1709+40 و ...×19=18+2279+40 (که در آنها 1709 و 2279 تاریخ‌های پیشگویی‌شده برای روز قیامت به قمری و میلادی هستند) و معلوم است که در 40:18 منظور از یوم(56) الازفه(124) روز قیامت (احتمالاً 1709 و 2279) است، ...×19=18 1709 124 56 40 و ...×19=18 2279 124 56 40. هرگاه به‌جای ارزش ابجدی یوم الازفه در آيه‌ي 40:18، و(6) أنذر(951) هم(45) یوم(56) الازفه(124) اذ(701) القلوب(169) لدی(44) الحناجر(293) کظمین(1020) ما(41) للظلمين(1090) من(90) حميم(98) و(6) لا(31) شفيع(460) يطاع(90)، تاریخ‌های پیشگویی‌شده برای روز قیامت به قمری و میلادی گذاشته شود داریم: ...×19=18 90 460 31 6 98 90 1090 41 1020 293 44 169 701 1709 45 951 6 40 و ...×19=18 90 460 31 6 98 90 1090 41 1020 293 44 169 701 2279 45 951 6 40

 

1:4 ملک یوم الدین   منظور از یوم الدین روز قیامت است که احتمالاً سال 1658 شمسی است. پس احتمالاً در 1:4 منظور از یوم(56) الدین(95) سال 1658 است، ...×19=4 1658 95 56 1، و شاید از همین روست که هرگاه به جای ارزش ابجدی یوم الدین عدد 1658 را بگذاریم ارزش ابجدی آیه 92×19 می‌شود.

 

68:41 ام لهم شرکاء فلیأتوا بشرکائهم ان کانوا صدقین

68:42 یوم یُکشَف عن ساق و یُدعَون الی السجود فلایستطیعون  

نکند شریکانی برای خدا قائلند، پس اگر راست می‌گویند در روزی که خدا، ساق پاي بلورينش را برهنه مي‌كند و همگان به سجده بر آن خوانده می‌شوند و ایشان نتوانند، شریکانشان را بیاورند.

آنچنانکه ترجمه شد به نظر می‌آید این دو آیه (یعنی 68:41 با ارزش ابجدی 2127، و 61:42 با ارزش ابجدی 1764) در ارتباط با هم (و دنبال یکدیگر) باشند (و شاید از همین روست که عدد متشکل از توالی ارزش ابجدی آنها یعنی 2127 1764 مضربی از نوزده است)، و به نظر می‌آید این درست باشد که منظور از شرکاء در 68:41 شرکائی باشد که مشرکین برای خدا قائلند (و نه مثلاً شرکای خودشان)، یعنی منظورِ عبارت، ام(41) لهم(75) شرکاء(522) لله(65) است، ...×65×19=65 522 75 41، و به نظر می‌آید در 68:42، محتوای کل آیه با ارزش ابجدی 1764 به روز قیامت اشاره دارد که احتمالاً 1658 شمسی است، ...×19=42 1658 1764 68.  همچنين به نظر می‌آید در تمثیلِ شاعرانه‌ی خدا در 68:42، منظور از ساق (محل پای‌بوسی و سجده)، ساقِ خدا می‌باشد، يا به‌عبارتي در 68:42 منظور از يوم(56) يكشف(410) عن(120) ساق(161) عبارت است از يوم(56) يكشف(410) عن(120) ساق(161) الله(66): 19+...×19×19=42 66 161 120 410 56 161 120 410 56 68

 

69:35 فلیس(180) له(35) الیوم(87) ههنا(61) حمیم(98)   پس هیچ دوستی امروز اینجا ندارد، ...×19=98 61 87 35 180. اشاره‌ی الیوم به روز قیامت است و شاید از همین روست که در 69:35 می‌توان به جای ارزش ابجدی این کلمه سال‌های پیشگویی شده برای قیامت به قمری و میلادی، 1709 و 2279، را قرار داد: 19+...×19×19×19=35 180 35 1709 61 98 69 و ...×19=35 180 35 2279 61 98 69. در واقع تأکیدِ کل آیه‌ی 69:35 با ارزش ابجدیِ 461 بر روز قیامت، احتمالاً سال 1658 شمسی، می‌باشد: 117×19=56‑2279=35+1658+461+69 (که در آن در ضمن، 56 ارزش ابجدی یوم و 2279 سال پیشگویی شده‌ی قیامت به میلادی می‌باشد.)

 

70:44 خشعه ابصر هم ترهقهم ذله ذلک الیوم الذی کانوا یوعدون   هرگاه به جای الیوم الذی کانوا یوعدون که اشاره به زمان قیامت دارد سال شمسیِ پیشگویی شده برای قیامت، 1658، را بگذاریم ارزش ابجدی آیه 274×19 می‌شود، و هرگاه سال‌های قمری یا میلادی پیشگویی شده را بگذاریم برای مضمون 70:44 به‌دست می‌آوریم خشعه(975) ابصر(293) هم(45) ترهقهم(750) ذله(735) ذلک(750) 1709 یا 2279: ...×19=44 975 293 45 750 735 750 1709 70 و 19‑...×19×19=44 975 293 45 750 735 750 2279 70

 

72:24 حتی اذا رأوا ما یوعدون فسیعلمون من اضعف ناصرا و اقل عددا   تا زمانی که آنچه را که وعده داده می‌شوند ببینند، آنگاه دریابند که عدّه و عُدّه‌ی چه کسی ضعیف‌تر و کم‌تعدادتر است. کلمه‌ی شاخص 72:24 اذا(702) می‌باشد، ...×19=24+702+72، که باعث می‌شود که آیه اشاره به زمان قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، داشته باشد، 5×19×19=24+1709+72 و 125×19=24+2279+72، و به‌ویژه با عبارتِ اذا رأوا ما یوعدون (=1097) اشاره‌ی صریحتری به زمان قیامت، احتمالاً 1658 شمسی، نماید: 145×19=2755=1658+1097 (که در آن ضمناً 19=5+5+7+2). به این ترتیب گویا می‌توان در آیه‌ی سه‌قسمتیِ 72:24 به جای قسمتِ اذا رأوا ما یوعدون یکی از تاریخ‌های 1709 یا 2279 را گذاشت و برای مضمون آیه به‌دست آورد حتی(418) 1709 یا 2279 فسیعلمون من اضعف ناصرا و اقل عددا (=1945): ...×19=24 418 1709 1945 72 و ...×19=24 418 2279 1945 72

 

72:25 قل ان ادری اقریب ما توعدون ام یجعل له ربی امدا   بگو نمی‌دانم آنچه را که وعده داده می‌شوید نزدیک است یا پروردگارم برای آن  طول زمانی قرار داده است.   در 72:25 اشاره‌ی ما(41) توعدون(536) به زمان قیامت، احتمالاً سال 1658 شمسی، است: 19×19‑1057536254×19×19×19=25 1658 41 536 72

 

73:11 و ذرنی و المکذبین اولی النعمه و مهلهم قلیلا  کار تکذیب‌کنندگانِ سرمایه‌دار را به من واگذار کن و کمی به آنها مهلت ده.   معلوم است که منظور خدا از کمی، تا روز قیامت است. درواقع کلمه‌ی شاخص آیه همین قلیلا(171=9×19) می‌باشد که منظور از آن تا روز قیامت است. چون سال پیش‌بینی شده‌ی قیامت 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی است گویا منظورِ 73:11 عبارت است از «و(6) ذرنی(960) و(6) المکذبین(853) اولی(47) النعمه(196) و(6) مهلهم(120) الی(41) 1709 (=3944)»، 212×19=11+3944+73 و 19‑...×19×19=6 960 6 853 47 196 6 120 41 1709، یا «و ذرنی و المکذبین اولی النعمه و مهلهم الی 2279 (=4514)»، 242×19=11+4514+73 و ...×19=6 960 6 853 47 196 6 120 41 2279، یا «و ذرنی و المکذبین اولی النعمه و مهلهم الی 1658»، ...×19=1658 41 120 6 196 47 853 6 960 6.

 

73:14 یوم(56) ترجف(683) الارض(1032) و(6) الجبال(67) و(6) کانت(471) الجبال(67) کثیبا(533) مهیلا(86)   روزی که زمین و کوه‌ها به لرزه درآیند و کوه‌ها چون تلی از ماسه شوند.   برای این آیه‌ی ویژه، که بیانگر کیفیتِ قیامتِ ناشی از برخورد احتمالی اجرام سماوی با زمین است، داریم ...×19=56 683 1032 6 67 6 471 67 533 86. قسمتی از آیه که به‌خصوص به زمان قیامت اشاره می‌کند یوم ترجف الارض و الجبال با ارزش ابجدی 1844 می‌باشد که به‌نظر می‌رسد به سال 1709 قمری یا 2279 میلادی (سال‌های پیشگویی شده برای قیامت) اشاره دارد، 187×19=3553=1844+1709 (که در آن ضمناً 7+8+1=3+5+5+3)، و 217×19=4123=1844+2279 (که در آن ضمناً 7+1+2=3+2+1+4)، و شاید از همین روست که می‌توان در 73:14 به‌جای ارزش ابجدیِ این قسمت، تاریخ‌های مذکور را قرار داد: 19‑...×19×19=14 86 533 67 471 6 1709 73 و ...×19=14 86 533 67 471 6 2279 73

 

73:17 فکیف(190) تتقون(956) ان(51) کفرتم(740) یوما(57) یجعل(113) الولدان(122) شیبا(313)   اگر کفر ورزید چگونه از شکنجه‌ی روزی که کودکان را پیر می‌کند دور خواهید شد.   روشن است که عبارتِ یوما یجعل الولدان شیبا اشاره به روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، دارد، ...×19=1709+57 113 122 313 و ...×19=2279+57 113 122 313، و شاید از همین روست که در 73:17 به‌جای ارزش ابجدی این عبارت می‌توان این تاریخ‌ها را قرار داد: ...×19=17 190 956 51 740 1709 73 و 19+...×19×19=17 190 956 51 740 2279 73

 

74:53 کلا بل لا یخافون ال‌ءاخره   اینگونه نیست، بلکه آنها از آخرت نمی‌ترسند. شاید منظور از آخرت، سال 1709 قمری یا 2279 میلادی باشد و منظورِ آيه عبارت باشد از کلا(51) بل(32) لایخافون(778) 1709، ...×19=51 32 778 1709، یا کلا(51) بل(32) لایخافون(778) 2279، ...×19=51 32 778 2279.

 

75:21 و تذرون ال‌ءاخره   خدا در آیه‌ی قبل از این آیه می‌گوید دنیای عاجل را دوست دارند، و در این آیه می‌گوید و آخرت را رها می‌کنند. پس 75:21 به‌روشنی در مورد آخرت یا قیامت است که زمان آن احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی است، 5×19×19=21+1709+75 و 125×19=21+2279+75. گویا منظورِ 75:21 بیان این است که «و(6) تذرون(1356) 1709»، ...×19×19=21 1709 1356 6 75، یا «و تذرون 2279»، ...×19=21 2279 1356 6 75، یا «و تذرون 1658»، 19‑165×19=21+1658+1356+6+75 (که در آن 165 معادل ابجدی لااله‌الاالله است).

 

77:35 هذا یوم لاینطقون   این روزی است که حرف نمی‌زنند.   اشاره‌ی خدا در این آیه به روز قیامت است. به احتمال زیاد یوم(56) لاینطقون(256) مورد اشاره در اینجا، سال 1709 قمری یا 2279 میلادی است، ...×19=1709 256 56 و  ...×19=2279 256 56. گویا 77:35 هم می‌گوید «1709 یا 2279 یوم(56) لاینطقون(256)»، ...×19=35 256 56 1709 77 و ...×19=35 256 56 2279 77، و هم می‌گوید «هذا(706) 1709 یا 2279»، 7×19×19=35+706+1709+77 و ...×19=3097=35+706+2279+77 (که در آن ضمناً 19=7+9+0+3).

 

77:38 هذا یوم الفصل جمعنکم و الاولین   این روز جدایی‌ای است که شما و پیشینیانتان را جمع می‌کنیم.   ای آیه صراحتاً در مورد زمان قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، است، 19+5×19×19=38+1709+77 و ...×19=38+2279+77. گویی در آن گفته می‌شود «1709 هذا(706) یوم(56) الفصل231) جمعنکم(223) و(6) الاولین(128)»، ...×19=1709+706+56+231+223+6+128، یا «2279 هذا یوم الفصل جمعنکم و الاولین»، 19+10×19×19=2279+706+56+231+223+6+128. در 77:38 با عبارتِ  یوم الفصل جمعنکم و الاولین به روز قیامت اشاره می‌شود و شاید از همین روست که می‌توان به جای ارزش ابجدی این عبارت تاریخ پیشگویی شده برای قیامت به شمسی، 1658، را قرار داد: 19‑...×19×19=38 1658 706 77

 

78:17 انَّ یوم الفصل کان میقتا به‌درستی که روز جدایی زمان وعده است.   روشن است که منظور از روز جدایی یا یوم‌الفصل، روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی، می‌باشد و شاید از همین روست که می‌توان به جای یوم‌الفصل یکی از این تاریخ‌ها را قرار داد و به‌دست آورد: ان(51) 1709 یا 2279 یا 1658 کان(71) میقتا(551)، ...×19=551 71 1709 51 و ...×19=551 71 2279 51 و ...×19=17 551 71 1658 51 78

 

78:18 یوم یُنفخ فی الصور فتأتون افواجا به‌روشنی 78:18 به روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، اشاره دارد، 5×19×19=18+1709+78 و ...×19=18+2279+78، و شاید از همین روست که هرگاه به‌جای ارزش ابجدی یوم یکی از اعداد 1709 یا 2279 را بگذاریم ارزش ابجدی آیه که اصلاً مضربی از نوزده است همچنان مضربی از نوزده باقی خواهد ماند. عبارتی از آیه‌ی 78:18 که به‌طور ویژه به زمان قیامت اشاره می‌کند یوم(56) ینفخ(740) فی(90) الصور(327) می‌باشد، ...×19=327 90 740 56، که هرگاه به‌جای کلمه‌ی یومِ آن تاریخ‌های 1709 یا 2279 قرار داده شود داریم: ...×19=327 90 740 1709، و ...×19=327 90 740 2279، و ...×19=18 1709 740 90 327 78، و ...×19=18 2279 740 90 327 78

 

78:38 یوم یقوم الروح و الملئکه صفا(171) لایتکلمون الا من اذن له الرحمن و قال صوابا   روزی که روح‌الارواح و ملائکه به صف قیام کنند و جز کسی که رحمان اجازه‌ی صواب‌گویی به او دهد سخن نگوید.   ارزش ابجدی این آیه برابر است با 149×19=2831 (که در آن ضمناً 14=9+4+1=1+3+8+2). در این آیه دو عبارت قابل تشخیص است که به زمان قیامت اشاره می‌کنند: اول، یوم(56) یقوم(156) الروح(245) و(6) الملئکه(136)، 14×19+...×19×171=136 6 245 156 56، که می‌توانیم در آن به جای ارزش ابجدی یوم، یکی از تاریخ‌های پیش‌گویی شده برای قیامت، یعنی 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی، را قرار دهیم، 19‑...×19×19=136 6 245 156 1709 و ...×19=136 6 245 156 2279 و ...×19=1658 156 245 6 136، دوم، یوم یقوم الروح و الملئکه صفا(171)، ...×19=171 136 6 245 156 56، که اینجا هم می‌توانیم در آن به جای ارزش ابجدی یوم، یکی از تاریخ‌های پیش‌گویی شده برای قیامت را قرار دهیم، ...×19=171 136 6 245 156 1709 و ...×19=171 136 6 245 156 2279 و ...×19=1658 156 245 6 136 171. به نظر می‌رسد در 78:38 منظور از عبارت یوم یقوم الروح و الملئکه صفا با ارزش ابجدیِ 770، اشاره به تاریخ 1658 شمسی است، ...×19=38 1658 770 78. در 78:38 گویا کلمه‌ی یوم(56) به تنهایی نیز از تاریخ‌های پیش‌گویی شده برای قیامت به قمری و میلادی نمایندگی می‌کند، 99×19=38+1709+56+78 و 129×19=38+2279+56+78، و شاید به همین دلیل است که می‌توان كلمه‌ي يوم را در اين آيه با 1709 يا 2279 جايگزين كرد تا براي اررش ابجدي آيه به‌ترتيب به‌دست آورد 236×19 و 14×19×19.

منظور از قيام روح در اين آيه قيام خداست كه روح الارواح است يعني گويا آيه‌ي 78:38 عبارت است از یوم(56) یقوم(156) الروح(245) الارواح(247) و(6) الملئکه(136) صفا(171) لایتکلمون(587) الا(32) من(90) اذن(751) له(35) الرحمن(329) و(6) قال(131) صوابا(100) كه ارزش ابجدي آن مضربي از 19 است و به‌علاوه براي آن داريم ...×19=38 100 131 6 329 35 751 90 32 587 171 136 6 247 245 156 56 78

 

78:39 ذلک الیوم الحق فمن شاء اتخذ الی ربه مءابا منظور از الیوم(87) الحق(139) در 78:39 روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، می‌باشد: ...×19=39+1709+87+139+78 و ...×19=39+2279+87+139+78 و ...×19=39 1709 87 139 78 و ...×19=39 2279 87 139 78

(در این مقالات سعی بر این بوده است از اسلوب‌های تقریباً مکررِ محدود و معدود که حتی‌الامکان به‌راحتی قابلِ تحقیق‌اند پیروی شود هرچند لازم است گفته شود که اسلوب‌های تحقیقیِ تقریبی‌تری نیز وجود دارند که برای اجتناب از در مظانِ تقریب و اتهامِ جورکردن قرار گرفتن ارائه نشده‌اند و تأیید نیز نمی‌شوند هرچند بعضاً نکات ظریف و عجیبی در بین آنها به‌چشم می‌خورد. مثلاً یکی از این اسلوب‌ها آوردنِ شماره آیه در ابتدا و شماره سوره در انتها می‌باشد که مثلاً در موردِ این آیه منجر به نتیجه‌ی جالبِ توجهی می‌شود که در اینجا تنها به‌عنوان مطلبی در پرانتز ذکر می‌شود. عبارت کلیدی 78:39 عبارت است از ذلک(750) الیوم(87) الحق(139)، 87×19‑...×1709×19=56+...×1709=78 139 87 750 39 که در آن 56 و 87 به‌ترتیب معادل ابجدی یوم و الیوم می‌باشند. بنابراین به نظر می‌رسد در سمت چپ تساوی می‌توان به جای 139 87 که از یوم الحق نمایندگی می‌کند تاریخِ 1709 (یا 2279) را گذاشت، 19‑...×19×19=78 1709 750 39 (و ...×19=78 2279 750 39).   همچنین 78 1658 39 مضربی از نوزده است.)

 

78:40 انا(52)[95] انذرنکم(1061)[1275] عذابا(774)[850] قریبا(313)[427] یوم(56)[164] ینظر(1160)[1311] المرء(272)[378] ما(41)[80] قدمت(544)[658] یدا(15)[67] ه(5)[36] و(6)[39] یقول(146)[292] الکافر(332)[471] یلیتنی(510)[723] کنت(470)[567] ترابا(604)[667]

به شما از عذاب نزدیکی هشدار دادیم، روزی که انسان اندوخته‌های خود را نظاره خواهد کرد و منکرین آرزو می‌کنند که ای‌کاش خاک بودند: 19‑19×19‑19×19×19=40+52+1061+774+313+56+1160+272+41+544+15+5+6+146+332+510+470+604+78 (و اگر يداه(20) را استثنائاً يك كلمه‌ي مستقل محسوب كنيم ...×19=40 52 1061 774 313 56 1160 272 41 544 20 6 146 332 510 470 604 78 (در عبارت سمت چپ تساوی اخیر می‌توان جای 78 و 40 را عوض کرد و همچنان مضربی از نوزده داشت.)) آیه‌ی 78:40 عمدتاً و تقریباً کلاً در مورد روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، است: 14×19×19×19+34×6361×19×19=40 1709 78 که در آن 6361 ارزش ابجدی آیه است، و ...×19=40 2279 78. احتمالاً در اين آيه منظور از يوم ينظر المرء ما قدمت يدا ه و يقول الكفر يليتني كنت ترابا سال 1658 شمسي باشد: ...×19=95 1275 850 427 1658

 

80:33 فاذا جاءت الصاخه   پس آنگاه که صدایِ بلند، بیاید.   مسلماً این صدای بلند در روز قیامت که احتمالاً سال 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی است می‌آید. پس گویا منظورِ 80:33 عبارت است از فاذا(782) جاءت(405) الصاخه(727) فی(90) 1709 یا 2279 یا 1658: 19+...×19×19=33 782 405 727 90 1709 80 و  ...×19=33 782 405 727 90 2279 80 و ...×19=33 1658 90 727 405 782 80

 

80:34 یوم(56) یفر(290) المرء(272) من(90) اخیه(616)   روزی که فرد، از برادرش نیز فرار می‌کند.   این روز مسلماً روزِ قیامت است. لذا قاعدتاً باید بتوانیم در این آیه ارزش ابجدی یوم را با سال قیامت، که احتمالاً 1658 شمسی است، جایگزین کنیم: ...×19=2926=1658+290+272+90+616 (که در آن همچنین 19=6+2+9+2) و ...×19=34 1658 290 272 90 616 80

 

80:37 لکل(80) امری(251) منهم(135) یومئذ(766) شأن(351) یغنیه(1075)   در آن روز هرکسی درگیر کار خویش است.   روشن است که منظور از یومئذ در این آیه روز قیامت، احتمالاً سال 1658 شمسی، می‌باشد و شاید از همین روست که ارزش ابجدیِ آن قابلِ جایگزینی با 1658 است: 193×19=37+80+251+135+1658+351+1075+80 و ...×19=80 251 135 1658 351 1075

 

80:38 وجوه یومئذ مسفره   چهره‌هایی در آن روز، فروزان است.   آن روز، روز قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، می‌باشد؛ پس در 80:38 منظور از یومئذ(766) این سال‌هاست: ...×19=38 1709 766 80 و ...×19=38 2279 766 80

 

82:19 یوم(56) لاتملک(521) نفس(190) لنفس(220) شی‌ءا(312) و (6) الامر(272) یومئذ(766) لله(65)   روزی که کسی اختیار کار کسی را ندارد و اختیار امر در آن روز برای خداست.   کل این آیه با ارزش ابجدیِ 2408 به روز قیامت، احتمالاً سال 1709 قمری یا 2279 میلادی، اشاره دارد: ...×19=19+1709+2408+82 و ...×19=19+2279+2408+82. می‌توانیم به جای ارزش ابجدی یوم یکی از تاریخ‌های 1709 یا 2279 و به جای ارزش ابجدی یومئذ تاریخ شمسی پیش‌گویی شده برای قیامت، 1658، را قرار دهیم: 14×19×19=19+1709+521+190+220+312+6+272+1658+65+82 و ...×19=19+2279+521+190+220+312+6+272+1658+65+82 و ...×19=1709 521 190 220 312 6 272 1658 65 و 19‑...×19×19=2279 521 190 220 312 6 272 1658 65

 

83:15 کلا(51) انهم(96) عن(120) ربهم(247) یومئذ(766) لمحجوبون(145)   نه، مسلماً در آن روز منکِرین در حجابی محروم از دیدار ربشان هستند. ارزش ابجدی آیه 19‑4×19×19 است. می‌توانیم به جای ارزش ابجدی یومئذ یکی از تاریخ‌های پیش‌گویی شده برای قیامت به قمری یا میلادی را قرار دهیم: ...×19=145 1709 247 120 96 51 و ...×19=145 2279 247 120 96 51

 

85:2 و الیوم الموعود   قسم به روز موعود   85:2 کلاً و قویاً به روز قیامت که احتمالاً 1709 قمری مصادف با 2279 میلادی است اشاره می‌کند: 19‑19×19+250×19‑250×85×19+250×1709×19=2 1709 85 که در آن 250 معادل ابجدی آیه و 85 شماره‌ی سوره است، و ...×19=2 2279 85

 

102:3 کلا سوف تعلمون   نه، به‌زودی خواهید دانست.   منظور از «به‌زودی»، زمان قیامت است که احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی یا 1658 شمسی است. پس گویا 102:3 درحالِ بیان این است که کلا(51) 1709 یا 2279 یا 1658 تعلمون(596)، ...×19=51+1709+596 و ...×19=51+2279+596 و ...×19=596 1709 51 و 19+...×19×19=596 2279 51 و 19+...×19×19=3 51 1658 596 102

 

102:4 ثم کلا سوف تعلمون   بازهم نه، به‌زودی خواهید دانست.   همچنان گویا منظور از سوف(146) در 102:4 زمان قیامت، احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی، می‌باشد، ...×19=4 1709 146 102 و ...×19×19=4 2279 146 102، و گویا 102:4 در حال بیان این است که ثم(540) کلا(51) 1709 یا 2279 تعلمون(596)، ...×19=4+540+51+1709+596+102 و ...×19=4+540+51+2279+596+102.

 

2:4 و الذين يؤمنون بما انزل اليك و ما انزل من قبلك و بال‌ءاخره هم يوقنون   و كساني كه به آنچه بر تو و قبل از تو نازل شده است ايمان و به آخرت يقين دارند. اين آيه داراي ارزش ابجدي 139×19 است. به نظر مي‌رسد ال‌ءاخره (ا(1) ل(30) ء(1) ا(1) خ(600) ر(200) ه(5)) و به‌وي‍‍‍ژه ءاخره (ء(1) ا(1) خ(600) ر(200) ه(5)) در 2:4 نقش ويژه‌اي دارند، 19+...×19×19=4 5 200 600 1 1 30 1 2 و ...×19×19=4 5 200 600 1 1 2 به گونه‌اي كه به‌جاي آن در عبارت اخير مي‌توانيم تاريخ‌هاي پيش‌گويي شده براي قيامت به قمري و ميلادي را قرار دهيم، ...×19=4 1709 2 و ...×19=4 2279 2. پس گويا 2:4 در حال بيان اين است كه و(6) الذين(791) يؤمنون(162) بما(43) انزل(88) اليك(61) و(6) ما(41) انزل(88) من(90) قبلك(152) و(6) بال‌ءاخره(840) في(90) 1709 يا 2279 يا 1658 هُم(45) يوقنون(222) (1658 تاريخ احتمالي آخرت به شمسي است)، ...×19=4+6+791+162+43+88+61+6+41+88+90+152+6+840+90+1709+45+222+2 و ...×19=4 6 791 162 43 88 61 6 41 88 90 152 6 840 90 1709 45 222 2 و ...×19=4+6+791+162+43+88+61+6+41+88+90+152+6+840+90+2279+45+222+2 و ...×19=4 6 791 162 43 88 61 6 41 88 90 152 6 840 90 2279 45 222 2 و ...×19=6+791+162+43+88+61+6+41+88+90+152+6+840+90+1658+45+222.

 

30:56 و قال الذین أوتوا العلم و الایمن لقد لبثتم فی کتب الله الی یوم البعث فهذا یوم البعث و لکنکم کنتم لاتعلمون   در آیه‌ی بلافاصله قبل از این آیه، قرآن می‌گوید در زمان برپا شدن قیامت، مجرمین قَسَم یاد می‌کنند که گویا درنگ آنها بر زمین ساعتی بیش نبوده است، و در این آیه می‌گوید که صاحبان علم وایمان به آنها جواب می‌دهند که آنچنانکه در کتاب خدا بود درنگ شما درواقع تا روز بعث بود که آن روز امروز است اما شما ندانستید. ارزش ابجدی 30:56 برابر است با 357×19. ارزش ابجدی فهذا یوم البعث برابر است با 1445 و اشاره به روز قیامت که احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی است دارد، 19+165×19=12+56+30+56 30=1709+1445 (که در آن 165 معادل ابجدی لااله‌الاالله است که 12 حرف دارد و ضمناً داریم 12=5+6+1) و ...×19= 2279+1445. سال پیش‌گویی شده برای قیامت مصادف با 1658 شمسی است و گویا در 30:56 منظور از فهذا یوم البعث عبارت است از فهذا(786) 1658، ...×19=56 786 1658 30، لذا با جایگزینی 1658 به‌جای یوم البعث یا فهذا گویا منظور آیه عبارت است از و(6) قال(131) الذین(791) أوتوا(414) العلم(171) و(6) الایمن(132) لقد(134) لبثتم(972) فی(90) کتب(422) الله(66) الی(41) یوم(56) البعث(603) فهذا(786) 1658 و(6) لکنکم(160) کنتم(510) لاتعلمون(627)، ...×19=6 131 791 414 171 6 132 134 972 90 422 66 41 56 603 786 1658 6 160 510 627، یا و(6) قال(131) الذین(791) أوتوا(414) العلم(171) و(6) الایمن(132) لقد(134) لبثتم(972) فی(90) کتب(422) الله(66) الی(41) یوم(56) البعث(603) 1658 یوم(56) البعث(603) و(6) لکنکم(160) کنتم(510) لاتعلمون(627)، ...×19=627 510 160 6 603 56 1658 603 56 41 66 422 90 972 134 132 6 171 414 791 131 6.

 

2:123 و اتقوا یوما لاتجزی نفس عن نفس شی‌ءا و لایقبل منها عدل و لاتنفعها شفعه و لا هم ینصرون   بپرهیزید از روزی که کسی به جای دیگری مجازات نمی‌شود و از کسی فدیه قبول نمی‌شود و شفاعت فایده‌ای ندارد و به کسی کمک نمی‌شود.   تمامِ آیه بعد از کلمه‌ی یوما در توصیف این روز است که روز قیامت است که احتمالاً 1709 قمری مصادف با 2279 میلادی و 1658 شمسی می‌باشد. پس گویا 2:123 می‌گوید و(6) اتقوا(508) 1709 یا 2279 یا 1658، ...×19=562279=6+508+1709 (که در آن 56 معادل ابجدی یوم است)، و ...×19=6+508+2279، و 19‑...×19×19=123 1658 508 6 2.

 

2:201 و منهم من يقول ربنا ءاتنا في الدنيا حسنه و في ال‌ءاخره حسنه و قنا عذاب النار   زمان آخرت مورد اشاره در اين آيه احتمالاً سال 1709 قمري يا 2279 ميلادي است. لذا گويا آيه در حالِ بيانِ اين است كه و(6) منهم(135) من(90) يقول(146) ربنا(253) ءاتنا(453) في(90) الدنيا(96) حسنه(123) و(6) في(90) 1709 يا 2279 حسنه(123) و(6) قنا(151) عذاب(773) النار(282)، ...×19=6 135 90 146 253 453 90 96 123 6 90 1709 123 6 151 773 282 و ...×19=282 773 151 6 123 1709 90 6 123 96 90 453 253 146 90 135 6، و ...×19=6 135 90 146 253 453 90 96 123 6 90 2279 123 6 151 773 282 و ...×19=282 773 151 6 123 2279 90 6 123 96 90 453 253 146 90 135 6.

 

2:281 و اتقوا یوما تُرجَعون فیه الی الله ثم تُوَفّی کلُ نفس ما کَسَبَت و هم لایُظلَمون   بترسید از آن روزی که در آن به سوی خدا بازگشت می‌کنید، پس هرکس نتیجه‌ی عمل خویش را خواهد یافت و به هیچ کس ظلم نمی‌شود.   یوما(57) ترجعون(729) فیه(95) الی(41) الله(66) دارای ارزش ابجدیِ 52×19 می‌باشد و منظور از آن در 2:281 اشاره به روز قیامت است که احتمالاً سال 1709 قمری یا 2279 میلادی است: ...×19=281 1709 66 41 95 729 57 2 و ...×19=281 2279 66 41 95 729 57 2. آیه را به سه قسمت تقسیم می‌کنیم: «و اتقوا»(514) «یوما ترجعون فیه الی الله»(988) «ثم توفی کلُ نفس ما کَسَبَت و هم لایُظلَمون»(2917) (که در آن ضمناً 19=7+1+9+2). ارزش ابجدی این سه قسمت را از چپ به راست پشت‌سرهم می‌نویسیم منتهی به‌جای ارزش ابجدی قسمت وسط که اشاره به روز قیامت دارد تاریخ پیش‌گویی شده برای قیامت به شمسی، 1658، را قرار می‌دهیم: ...×19=...99089ر...×988×19=2917 1658 514. به‌طور خلاصه این آیه می‌گوید بترسید از آن روز، و چون آن روز احتمالاً 1709 قمری یا 2279 میلادی است گویا می‌گوید و(6) اتقوا(508) 1709 یا 2279: ...×19=6+508+1709 و ...×19=6+508+2279.

 

16:21 اموت(447) غیر(1210) احیاء(21) و(6) مایشعرون(677)ایّان(62) یبعثون(638)   ...×19=21 447 1210 21 6 677 62 638 16،   (غیرِخدایانی را که می‌خوانید) مردگانی بی‌بهره از حیاتند و زمان برانگیخته‌شدنشان را نمی‌دانند.   ظاهراً منظور از ایان یبعثون سالِ پیش‌گویی شده برای قیامت، 1709 هجری قمری یا 2279 میلادی، است و منظورِ آیه عبارت است از اموت(447) غیر(1210) احیاء(21) و(6) مایشعرون(677) 1709 یا 2279، ...×19=447 1210 21 6 677 1709 و ...×19=447 1210 21 6 677 2279.