علی در قرآن
خلاصه: از راه کدگشایی عددی و ریاضی نشان داده میشود که تقریباً تمامِ آیاتی که معروف است در شأن علی، مولای متقیان، نازل شده است واقعاً در شأن او نازل شده است.
فرمت اچ تی ام ال این مقاله نیز در زیر، عمدتاً برای تسهیل سرچ اینترنتی، قرار داده شده است و در مواردی ممکن است در آن ترتیب اعداد برعکس شده باشد - مبنا همان فرمت تصوبری PDF ارائه شده در بالاست.
علی در قرآن
68:7 ان(51) ربک(222) هو(11) اعلم(141) بمن(92) ضل(830) عن(120) سبیله(107) و(6) هو(11) اعلم(141) بالمهتدین(542) (=2274): ...×19=7+51 222 11 141 92 830 120 107 6 11 141 542+68.
گفته میشود این آیه در شأن علی نازل گردید و منظور از مهتدین، علی میباشد: هرگاه در آیه به جای بالمهتدین(542) بنویسیم بعلی(112)، ارزش ابجدی آیه، 1844 میشود و داریم 101×19=19 19=7+1844+68 . همچنین چون دو کلمهی علی(110) و بالمهتدین(542) در معادله‍ی 5818×19=542 110 با هم جور می‍شوند به نظر میآید واقعاً در 68:7 کلمهی بالمهتدین، که صورتِ تقطیع شده‍ی آن ب(2) ا(1) ل(30) م(40) ه(5) ت(400) د(4) ی(10) ن(50) است، در رابطه با کلمهی علی، که صورتِ تقطیع شده‍ی آن ع(70) ل(30) ی(10) است، میباشد: 19+1387933533258×19×19=7+70 30 10+2 1 30 40 5 400 4 10 50+68، و 11212660039165×19=7+10 30 70+50 10 4 400 5 40 30 1 2+68.
5:55 انما ولیکم الله و رسوله و الذین ءامنوا =1467
الذین یقیمون الصلوه و یؤتون الزکوه و هم رکعون =2113
معروف است که این آیه دربارهی علی نازل شده است. این آیه از دو قسمت که در هرکدام به علی اشاره میشود تشکیل شده است و احتمالاً از همین روست که اگر ارزش ابجدی هر قسمت را با ارزش ابجدی علی که 110 است جمع کنیم مضرب 19 به دست میآید: 83×19=110+1467، و 117×19=110+2132.
66:4 .... صلحُ المؤمنین .... منظور از صلح(128) المؤمنین(227) (=355) در این آیه همچنانکه بسیاری از مفسرین گفته‍اند علی(110) است: 19+122303099×15×19×19=4 110 128 227 66، و 15×14×19‑6×15×15×14×19=110 355.
11:17 افمن کان علی بینه من ربه و یتلوه شاهد منه و من قبله کتب موسی اماما و رحمه اولئک یؤمنون به ...
محمد بیّنه‌ای از ربش بود و شاهدی از (خودِ) او، او را دنبال کرد. نقلِ‌قول‌هایی وجود دارد که این شاهد، قرءان یا جبریل است؛ در مقاله‌ی مواردی دیگر در قرآن در توضیح 42:52 اینکه قرءان و جبریل چگونه به‌نوعی یکی هستند را مشاهده می‌کنیم. اما نقلِ‌قول‌های بسیاری وجود دارد که شاهد(310) منه(95) مذکور در 11:17 علی(110) است: 6291105843×19=17 110 310 95 11. ازطرفی می‌دانیم که معروف است که علی(110)، قرءانِ(352) ناطق است، 484×12×19=352 110. پس به‌این‌ترتیب گویا هر دو نقلِ‌قول درست است و این شاهد، علی است که خود، قرآنِ ناطق است، و این آیه به‌ویژه با مقایسه‌ای که در آن با کتاب موسی صورت گرفته است اشاره‌ی مستقیم به قرءان(352) دارد، 19+19×19=17+352+11.
47:8 و الذین کفروا فتعساً لهم و أضلّ أعملهم و نگونساری بر کافران باد و خدا اعمالشان را بر باد می‌دهد
47:9 ذلک(750) بانهم(98) کرهوا(232) ما(41) انزل(88) الله(66) فاحبط(100) اعملهم(186) این بدان سبب است که آنان از آنچه خدا نازل کرده بود کراهت داشتند پس خدا نیز کارهایشان را باطل کرد: ...×19=186 100 66 88 41 232 98 750
تفسیر المیزان می‌گوید که مجمع‌البیان در ذیل این آیه می‌گوید امام ابی‌جعفر فرمود منظور آن است که آنان از آنچه خدا درحقّ علی، یا درواقع لِعلی(140)، نازل کرده است کراهت دارند: ...×19=9 140 47، و
=9 186 100 140 66 88 41 232 98 750 47
×41 88 66×19×19×19)
(19+10×19×19×19‑140×19×19‑140×19×19×19‑41 88 66×19×19‑10408751010973539
37:24 وقفوهم انهم مس‌ءولون نقل‌قولهایی هست که از دوستی علی(110) از آنها سؤال میشود: 9×19=24+110+37
56:10 و(6) السبقون(249) السبقون(249) (=504): 30×19=10+504+56 و ...×19=6+110‑206×110×110=6 249 249، که در آن 110 معادل ابجدی علی است. نقل شده است که این آیه دربارهی حبیب‌نجار(276)، حزقیل(155)، علی(110)، و هابیل(48) نازل شده است: 31×19=48+110+155+276 و 19‑19×19=10+276+56 و 19‑15589×19×19=10 276 56 و 5×19+1918647×155×19=10 155 504 56 و ...×19=10+10 30 70+56 (که در آن 70=ع، 30=ل، و 10=ی برای کلمهی علی) و 6×19=10+48+56 و ...×19=10 48 249 56.
نقلقولهای متعددی هست که در آیات 19 و 20 و 22 سوره‌ی 55 منظور از البحرین، علی(110) و(6) فاطمه(135) و منظور از برزخ، محمد(92) و منظور از اللؤلؤ و المرجان، حسن(118) و(6) حسین(128) میباشد: 55:19 مرج(243) البحرین(301) یلتقیان(601)، 19+876418736×19×19×19=243 110 6 135 601 55:20 بینهما(108) برزخ(809) لایبغیان(1104)، ...×19=20 1104 92 108 55 55:22 یخرج(813) منهما(136) اللؤلؤ(103) و(6) المرجان(325)، 17×19=22+118+128+55 و ...×19=22 118 6 128 103 6 325 55.
69:12 لنجعلها لکم تذکره و تَعِیَها اُذُن وعیه تا کشتی نوح مایه‌ی تذکری برای شما باشد و درنیوشد آنرا گوش‌های درنیوشنده. اولاً به نظر می‌رسد همانطور که المیزان تشخیص داده است در 69:12 ضمیرِ «ها»(6) به «حملنکم»(188) در آیه‌ی قبل از آن (یا به عبارتی به خاطره‌ی حمل بر کشتیِ نوح) برمی‌گردد، ...×19=12 188 6 69. ثانیاً بنابر نقلقولهای بسیاری عبارتِ ویژه‌ی «و(6) تعیها(486) اذن(751) وعیه(91) (=1334)» در 69:12 (که برای آن داریم ...×19=12 6 486 751 91 69) در باره‌ی علی(110) نازل شده است: ...×19×19=12 110 6 486 751 91 69 و 4×19×19=110+1334 (که در آن شاید 4 نیز اشاره به خلیفه‌ی چهارم دارد.)
76:5 ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا مطمئناً ابرار از شرابی نوشند که طبعش کافور است. نقلقولهای مختلفی وجود دارد که منظور از الابرار در این آیه و نیز منظور از آیاتِ متعاقبِ این آیه (تا پایان آیه‌ی 22) در سوره‌ی 76، که همه در موردِ الابرارِ مذکور در این آیه است، خانواده‌ی عترت و طهارت یعنی علی، فاطمه، حسن، و حسین می‌باشند که در آن داستانِ زیبا و حزن‌انگیز که گویا حتی دلِ خدا را هم به‌درد آورده اِفطارِ روزه‌های نذریِ خود را لِوَجه‌الله به مسکین و یتیم و اسیر می‌بخشند و خدا هم بهشت و آن‌همه نِعَمِ آن را که در این سوره توصیف شده است به آنها می‌بخشد. پس به احتمالِ زیاد در 76:5 منظور از الابرار(435) عبارت است از علی، فاطمه، حسن، حسین که مجموع ارزش ابجدیشان 491 میباشد، 53×19=5+491+435+76، و شاید از همین روست که می‌توان در 76:5 عدد 491 را به‌جای معادل ابجدیِ الابرار گذاشت و برای اِنّ(51) «علی فاطمه حسن حسین»(491) یشربون(568) من(90) کاس(81) کان(71) مزاجها(57) کافورا(308) نوشت: ...×19=308 57 71 81 90 568 491 51 و ...×19=5 51 491 568 90 81 71 57 308 76
92:17 و سیُجَنَّبُها الاتقی و متقی‌ترین فرد، از آتش دوری می‌جوید. نقلِ‌قول‌های چندی وجود دارد که منظور خدا از متقی‌ترین در این آیه علی میباشد. گویا مضمون آیه این است: و(6) سیجنبها(131) علی(110)، 19+12×19=6+131+110 و ...×19=6 131 110 و ...×19=110 131 6. درواقع، هرکدام از دوعبارتِ 6 131 110 و 110 131 6 دارای این خاصیت است که هرگاه یک عدد مشخص دورقمیِ دلخواه در دو طرفِ عبارت گذاشته شود مضربی از 19 به‌دست میآید.
1:6 اهدنا الصرط المستقیم گفته شده است که منظور از الصرط(330) المستقیم(681) همانا علی(110) است، 59×19=110+330+681 که در آن 59 معادلِ ابجدی مهدی است. اگر در 1:6 منظور از صرط المستقیم، علی است پس در این آیه منظور از الصرط(330) المستقیم(681) عبارت است از العلی(141)، 59 11=19×61=6+141+330+681+1، که در آن 61 معادل ابجدی اهدنا است و 59 مربوط به مهدی امام 12 است که بلافاصله بعد از عدد 11 آمده است.
2:207 و مِن الناس مَن یشری نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رءوف بالعباد و از میان مردم کسی وجود دارد که جان خود را برای طلب رضای خدا می‌فروشد و خدا نسبت به (این) بندگان رئوف است. نقلقولهای بسیاری وجود دارد که این آیه در باره‌ی علی، وقتی که در بستر به جای محمد خوابید تا جان او را نجات دهد، نازل شده است (به‌ویژه که ارزش ابجدی بالعباد 110 است که ارزش ابجدی علی است)، گویا 2:207 می‌گوید و(6) مِن(90) الناس(142) علی(110)، ...×19=207 110 142 90 6 2 یا «و من الناس»(238) «علی»(110) «و الله رءوف بالعباد»(469) (که در آن ضمناً 19=9+6+4)، ...×19=207 469 110 238 2.
2:274 الذین(791)[939] ینفقون(296)[522] امولهم(122)[297] بالیل(73)[187] و(6)[39] النهار(287)[426] سرا(261)[320] و(6)[39] علانیه(166)[345] فلهم(155)[295] اجر(204)[244] هم(45)[113] عند(124)[209] ربهم(247)[349] و(6)[39] لا(31)[68] خوف(686)[787] علیهم(155)[330] و(6)[39] لا(31)[68] هم(45)[113] یَحزَنون(131)[312]
ارزش ابجدي سرجمع اين آيه مضربي از 19 است.
نقلِ‌قول‌های بسیاری وجود دارد که این آیه در شأن علی نازل شده است یعنی منظور از الذین(791) ینفقون(296) امولهم(122) بالیل(73) و(6) النهار(287) سرا(261) و(6) علانیه(166) در 2:274 همانا علی(110) است: ...×19=274+110+791+296+122+73+6+287+261+6+166+2 و ...×19=274 110 791 296 122 73 6 287 261 6 166 2. پس می‌توانیم به‌جای عبارتِ الذین ینفقون امولهم بالیل و النهار سرا و علانیه در آیه کلمهی علی را بگذاریم که در این صورت ارزش ابجدی آیه 104×19=1976 میشود.
(همچنین اگر بر خلاف قاعده، اجرهم را یک (و نه دو) کلمه با ارزش ابجدی 249 در نظر بگیریم، خواهیم داشت: ...×19=274 131 45 31 6 155 686 31 6 247 124 249 155 166 6 261 287 6 73 122 296 791 2)