การเมืองการปกครอง

1) เมืองหลวง - ไนล์

ไนล์แบ่งเขตการปกครองออกเป็นห้าเขต คือ ลักซอร์ กีซา ซัคคารา ฟิเล และคาร์นัค ตัวเมืองหลวง ไนล์ ตั้งอยู่ริมแม่น้ำธีบส์ในเขตลักซอร์ บนที่ราบตอนกลางของประเทศ

2) ระบบการปกครอง - สมบูรณาญาสิทธิราชย์ มีกษัตริย์เป็นประมุข

การบริหารราชการแผ่นดินของไนล์ กษัตริย์ทรงมีพระราชอำนาจสูงสุดเหนือฝ่ายทหารและพลเรือน ซึ่งจะเป็นการแบ่งหน้าที่แก่เสนาบดีฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวาในการบริหารราชกิจ เสนาบดีฝ่ายซ้ายดูแลด้านการเกษตร ชลประทาน เศรษฐกิจ การสาธารณสุข การพัฒนาฝีมือแรงงาน เสนาบดีฝ่ายขวาดูแลความมั่นคง การทหาร การปกครองเขตต่างๆและการจัดเก็บภาษี มีการคัดเลือกชาวไนล์ที่มีความรู้ หรือจบการศึกษาจากโรงเรียนพระราชาเข้ารับราชการ มีการมอบทุนให้เด็กที่เรียนดีแต่ยากจนเพื่อศึกษาต่อที่โรงเรียนพระราชา

แนวทางสำหรับการพัฒนาประเทศของกษัตริย์องค์ปัจจุบัน

• ส่งเสริมให้การค้าและสินค้าต่างๆของไนล์มีชื่อเสียงยิ่งกว่านี้ในเอเดน

• สนับสนุนการส่งออก โดยการลดภาษีส่งออก

• สนับสนุนโครงการคนไนล์ใช้ของไนล์ กินของไนล์ เพื่อเพิ่มการบริโภคสินค้าภายในประเทศ

• จัดงบประมาณเพื่อสนับสนุนการพัฒนาสินค้าขึ้นชื่อต่างๆ

• สร้างโรงเรียนการช่างเพื่อพัฒนาช่างฝีมือ

3) วิธีการคัดเลือกพระราชา - เจ้าชายองค์โตเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์

ในสมัยก่อนไนล์เรียกผู้ปกครองของตนว่า ‘ฟาโรห์’ ไม่ใช่กษัตริย์ เป็นที่มาของชื่อวิชาหน้ากากฟาโรห์ในโรงเรียนเอดินเบิร์ก เมื่อมีการประกาศให้ใช้ภาษากลางจึงเปลี่ยนคำเรียกจาก ‘ฟาโรห์’ มาเป็น ‘กษัตริย์’

มีเรื่องเล่าว่าในยุคสมัยหนึ่งยังมีฟาโรห์องค์หนึ่ง พระองค์เป็นคนเปิดเผยจริงใจดังเช่นชาวไนล์ทั่วไป นั่นทำให้ไม่ว่ามีเหตุอันใดก็แสดงออกทางสีหน้าเสียหมด จึงทำให้เสียผลประโยชน์ทางการเมืองหลายครั้ง ฟาโรห์องค์นั้นจึงสั่งช่างทำหน้ากากสีทองขึ้นมาสวมใส่เวลาออกว่าราชการ และต่อมาหน้ากากนั้นก็ได้ชื่อว่าหน้ากากฟาโรห์

ไม่มีใครทราบว่าเรื่องเล่าดังกล่าวเป็นจริงหรือไม่ แต่หน้ากากนั้นมีจริง และเป็นหนึ่งในเครื่องราชกกุธภัณฑ์กษัตริย์ สิ่งสืบทอดซึ่งเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของราชาแห่งไนล์

พิธีขึ้นครองราชย์จัดเป็นพิธีที่ใหญ่ที่สุดของไนล์ โดยรัชทายาทไนล์ต้องสวมหน้ากากฟาโรห์ที่ถูกสืบทอดต่อมาชิ้นนั้นขณะนั่งบนบัลลังก์ และมีนักบวชสูงสุดเป็นผู้ประกอบพิธี โดยมีขุนนางและพระญาติเป็นสักขีพยาน ในกรณีที่รัชทายาทยังไม่พร้อมขึ้นครองราชย์ สามารถมีผู้แทนพระองค์เป็นผู้บริหารงานแทนชั่วคราวได้

ก่อนการเปลี่ยนผ่านรัชกาลของกษัตริย์แต่ละพระองค์ มักจะมีการให้เจ้าชายรัชทายาทเข้ามาร่วมบริหารประเทศในฐานะ ‘ผู้สำเร็จราชการร่วม’ เพื่อเป็นการฝึกฝนและส่งต่อพระราชอำนาจ เป็นวิธีที่จะสามารถธำรงไว้ซึ่งเสถียรภาพของราชบัลลังก์และมีความต่อเนื่องในการบริหารปกครอง การเปลี่ยนรัชกาลของกษัตริย์ไนล์นั้นโดยมากจะเกิดขึ้นจากการสละราชบัลลังก์ส่งต่อให้เจ้าชายรัชทายาทมากกว่าที่กษัตริย์จะครองพระราชอำนาจไปจนวันสวรรคต

ปัจจุบันในไนล์มีการเปิดกว้างในเรื่องความเท่าเทียมทางเพศ ดังนั้นจึงมีการหารือหลายครั้งถึงเรื่องการจะเปลี่ยนรูปแบบการสืบทอดตำแหน่งรัชทายาทเป็น ‘เจ้าชาย หรือเจ้าหญิงพระองค์โต เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งรัชทายาท’ แทนที่จะเป็นเจ้าชายเพียงอย่างเดียวเหมือนที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน แนวความคิดนี้เริ่มได้รับการสนับสนุนมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ที่ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเพราะยังมีการหารือการเปลี่ยนแปลงในรายละเอียดปลีดย่อยที่อาจส่งผลประทบกับกฏหมายต่างๆอยู่