วัดละหาร
แหล่งเรียนรู้คือแหล่งข้อมูลข่าวสาร สารสนเทศ และประสบการณ์ ที่สนับสนุนส่งเสริมให้ผู้เรียนใฝ่เรียน ใฝ่รู้ แสวงหาความรู้และเรียนรู้ด้วยตนเองตามอัธยาศัย อย่างกว้างขวางและต่อเนื่อง เพื่อเสริมสร้างให้ผู้เรียนเกิดกระบวนการเรียนรู้ และเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ สำหรับวัดละหาร พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่มอยู่ริมคลองบางบัวทอง (ปัจจุบันถมดินปรับพื้นที่ให้พ้นน้ำประมาณ 2 เมตร) มีโรงเรียนเทศบาลวัดละหารและโรงเรียนโสตศึกษานนทบุรี ซึ่งมีสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงอุปถัมภ์ตั้งอยู่ ในบริเวณที่ดินวัด และมีถนนบางกรวย – ไทรน้อย ผ่านหน้าวัด การคมนาคมทางบกสะดวกสบาย ทางน้ำมีคลองบางบัวทองติดหลังวัดทางทิศตะวันออก สามารถเดินทางโดยทางเรือออกปากคลองบางบัวทองเข้าสู่แม่น้ำเจ้าพระยาทางวัดใหญ่สว่างอารมณ์ ปากเกร็ด นนทบุรี บริเวณวัดมีกำแพงล้อมรอบเป็นขอบเขต เป็นสัดส่วน แบ่งเป็นเขตพุทธาวาส สังฆาวาส และเขตฌาปนสถาน
วัดละหาร เมื่อราวปี พ.ศ. 2321 ซึ่งเป็นสมัยปลายแผ่นดินของพระเจ้ากรุงธนบุรีนั้น เกิดศึกเวียงจันทน์ ไทยได้ยกทัพไปตีเวียงจันทน์ โดยสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก ยกกองทัพไทยตีได้เวียงจันทน์และหลวงพระบาง จึงได้กวาดต้อนผู้คนเข้ามาไว้ในหัวเมืองชั้นในเป็นอันมาก ในการทำศึกครั้งนั้นสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกยังได้อัญเชิญพระแก้วมรกต (พระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร) และพระบาง มาประดิษฐานไว้ ณ กรุงธนบุรีด้วย
วัดละหารได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อพ.ศ. 2470 สำหรับพระภิกษุอยู่จำพรรษามีปีละประมาณ 80 รูป สามเณร 50 รูป และเมื่อ พ.ศ. 2510 สมเด็จพระวันรัต (ปุ่น) วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กรุงเทพมหานคร ได้เยี่ยมวัดละหารเพื่อทรงปลูกต้นไม้มหาโพธิ์
วัดละหารเป็นวัดประจำอำเภอ เป็นวัดรองเจ้าคณะจังหวัด ได้เปิดสอนพระ
ปริยัติธรรมแผนกธรรม ตั้งแต่พ.ศ. 2489 และแผนกบาลีเริ่มเปิดตั้งแต่พ.ศ. 2496 เป็นต้นมา เป็นศูนย์พุทธศาสนาวันอาทิตย์ เป็นศูนย์สงเคราะห์พุทธมามกะประจำอำเภอบางบัวทอง เป็นศูนย์อบรมประชาชนประจำตำบล (อปต.) เป็นวัดพัฒนาตัวอย่างดีเด่นประจำปีพ.ศ. 2535 ในสมัยพระครูนนทโมลี (สำรวย อาภากโร)
ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2553 กศน.อำเภอบางบัวทอง ได้รับความอนุเคราะห์จากวัดละหาร ให้ใช้
สถานที่ห้องสมุดวัดละหาร เป็นที่ทำการ กศน.ตำบลโสนลอย โดยอยู่คู่กัน หลังจากประสบอุทกภัยเมื่อปีพ.ศ. 2554 ทำให้ห้องสมุดวัดละหารและกศน.ตำบลโสนลอยได้รับความเสียหายเกือบทั้งหมด ปัจจุบันได้ทำการฟื้นฟูหลังน้ำท่วมและปรับปรุงให้อยู่ในสภาพที่ดีขึ้น เพื่อเป็นสถานที่จัดการเรียนการสอน จัดกิจกรรมต่าง ๆ และเป็นแหล่งเรียนรู้ในชุมชน