Kesteren - Renkum

27 oktober 2021   

Het is ongeveer 09:20 u als we in Kesteren uit de bus stappen. De mondkapjes kunnen weer af. Maar voorlopig zullen ze in het openbaar vervoer nog wel verplicht blijven, want het aantal corona-besmettingen neemt weer toe. Het zijn vooral ongevaccineerden die besmet raken, en daarvan belandt weer een deel in het ziekenhuis; of in de ergste gevallen op de Intensive Care. De reguliere zorg staat weer onder druk, geplande operaties worden helaas uitgesteld.

Langs een boomkwekerij lopend verlaten we Kesteren in de richting van Rhenen. Bij een houtzagerij komen we op de Marsdijk die we stroomopwaarts volgen over een fietspad. 

Links van ons stroomt de Nederrijn, met op de achtergrond de Grebbeberg. Een fraai gezicht.

We passeren een mooie boerderij: De Ambtse. Op de rivier zien we enkele kano’s. We blijven op de dijk. Onze wandeling krijgt weer eens een Romeins tintje, we komen bij een Romeinse wachttoren.

Maar onze aandacht gaat eerst uit naar een beeldje dat een tiental meters vóór de wachttoren staat.

Het beeldje stelt een boerenvrouw voor die uitkijkt naar de Grebbeberg. Ongetwijfeld zal er een link zijn met de 2e wereldoorlog. Maar ook met het fort “De Spees” dat onderdeel was van de Grebbelinie. Van dit fort is niet veel zichtbaar, alleen nog enkele zogenaamde "schietopstanden". Zie onderstaande foto.

De replica van een Romeinse wachttoren staat op dezelfde locatie. De Nederrijn vormde de Noordgrens van het Romeinse rijk. Om die grens te bewaken werden veel van zulke torens gebouwd. In zo’n wachttoren woonden 4 soldaten.

We gaan verder in de richting van Opheusden. Vlak vóór dit dorp gaan we echter linksaf. We lopen naar ’t Veerhuis, een eetcafé annex restaurant. Het bestaat al sinds 1800. 

Het oude café ademt een nostalgische sfeer uit, met een ouderwetse toog en kachel. Zoals vroeger bij ons thuis op de hoek café de Viersprong. We gaan voor koffie met een lekkere Tom Pouce.

Na de aangename pauze steken we met het veer de rivier over en komen we in de “Blauwe Kamer”. Dit natuurgebied aanschouwden we enkele jaren geleden vanaf de Grebbeberg. Het is genoemd naar een boerderij die hier lag. Hier leven veel watervogels, zoals aalscholvers en lepelaars. We komen langs een voormalige steenfabriek. Het gebouw is al jaren gesloten, en begroeid met struiken en groen. 

Tegenover het gebouw zien we een fazant wegrennen. Verderop zien we links van de weg waarover we lopen enkele galloways, grazend tussen het groen. Een foto maken lukt niet, het gebied is afgezet en er staan veel struiken en bomen. Aan de andere kant is het wel open, daar ligt een rustig meertje.

Nadat we een graspad langs de afzetting gevolgd hebben komen we in een open akkergebied. Hier wordt maís geoogst. We zien een jager. Jack kan het niet nalaten om de man te vragen of hij op fazanten jaagt. Nee, hij jaagt voornamelijk op vossen. Die komen hier veel voor. We wensen hem succes. De weg leidt naar Wageningen. Hier komen we in het havengebied, waar veel bedrijven liggen. Bij de Rijnhaven zien we een muurtje voor een pomphuis en nemen hier een korte pauze. Daarna lopen verder langs een betonfabriek naar de uiterwaard van de rivier. We volgen een zijgeul naar links en gaan door een klaphek. In de verte zien we enkele paarden grazen. Het paadje waar we over lopen is smal en modderig. Het pad eindigt bij een grasdijk die we naar links volgen. Links van ons passeren we weer een voormalige steenfabriek. Het complex is opgeknapt en biedt nu onderdak aan een watersportvereniging en kunstenaars. Zo heeft het toch nog een goede bestemming. In de nabijheid ligt een klein haventje. Na een paar honderd meter maakt het pad een bocht naar links en lopen we weer terug naar Wageningen. 

Links zien we een torenvalk, op zoek naar een buit. We steken een weg over, en na een 10-tal meters naar links te hebben gelopen staan we voor het Bergpad.

We moeten een trap op, die uit veel treden bestaat. Boven staat gelukkig een bankje, kunnen we even bijkomen van de inspanning.

Als we verder gaan komen we in de Botanische Tuin Belmonte. Dit is niet zomaar een botanische tuin, het is schitterend gelegen en ook mooi aangelegd. 

We zijn verrast! Hoog gelegen boven de rivier, met fraaie uitzichten. Als we het park verlaten komen we bij een hotel restaurant met een groot terras. We houden wederom een koffiepauze. Daarna gaat de tocht verder over slingerende paadjes door het bos langs het rivierdal. We nemen ons de tijd, er staan voldoende bankjes om van bovenaf neer te kijken op de rivier.

Het pad eindigt uiteindelijk bij een verkeersweg die we oversteken. Aan de overzijde betreden we het Oranje Nassau’s Oord, een landgoed met een rijke geschiedenis. Ooit stond hier kasteel Grunsfoort. In de 19e eeuw werd het gekocht door koning Willem III. Na zijn overlijden werd het landgoed eigendom van zijn weduwe Emma. Zij liet hier een sanatorium bouwen voor TBC lijders. Tegenwoordig is er een verpleeghuis. We wandelen over brede lanen door het grote landgoed. 

We verlaten het complex langs de Oliemolenbeek, waarna we in Renkum komen. Hier eindigt de wandeltocht van vandaag.

Meer foto's:

Lees verder   Renkum - Arnhem