25 september 2021
Het is een historische dag in de strijd tegen de coronapandemie: de maatregelen worden versoepeld, zo vervalt het afstand houden van 1,5 mtr. Maar de strijd is nog niet gewonnen, elke dag zijn er nog meer dan 1600 positieve testen. En er liggen nog meer dan 300 coronapatiënten in de ziekenhuizen. Op dit moment is 82 % van de Nederlanders ouder dan 18 jaar volledig gevaccineerd.
Wij beginnen in Bunnik aan de wandeltocht van vandaag. Er is droog weer voorspeld. We stappen uit de bus bij de halte in het centrum. We lopen de Dorpsstraat in en zien dat restaurant ’t Wapen van Bunnik open is. We hebben wel zin in een verse bak koffie dus stellen we de wandeling nog even uit. We nemen een stuk vlaai bij de koffie: bosvruchten met aardbeien. Dat is een goed begin! Heerlijk.
Met een voldaan gevoel gaan we echt wandelen.
We steken de Kromme Rijn over en volgen over een jaagpad het water stroomopwaarts. Al wandelend merkt Jack op we dadelijk wel eens een berichtje zouden kunnen krijgen. En ja hoor: kleinzoon Jur is aan het voetballen en heeft het doel gevonden. In totaal 5 keer, dat kost oma een “briefje”. We lopen onder een spoorbrug door en even later onder de A12. Bunnik ligt al weer achter ons. We naderen Odijk, een dorp waar de Kromme Rijn in een grote boog om heen stroomt. Het jaagpad maakt uiteraard dezelfde boog.
We zien een schilder die een mooi tafereeltje vastlegt op het doek. Het is toegestaan om een foto te maken. “Laat het maar de wereld overgaan”, zegt de vriendelijke man. Dat doen we. Bij een fietsbrug aangekomen volgen we deze over het water en lopen over de andere oever verder. We wandelen in een park. Bij een bankje pauzeren we even. Het is wel een mooie omgeving, wij kijken uit over het water en de groene velden. Als we verder gaan steken we een bruggetje naar links over. We lopen nu langs een nieuwbouwwijk: hier liggen grote mooie woningen. Odijk eindigt hier. We gaan over een betonnen brug en lopen langs de Kromme Rijn door een gebied met weilanden en akkers. In de verte zien we een bos. Bij dit bos steken we bij een brug een weg over en volgen aan de overzijde een weggetje naar links. We komen langs een wit geverfd kasteel, Beverweerd.
Hier woont meestervervalser Geert Jan Jansen. Hij maakte werken na van oa. Karel Appel, Dalí en Gauguin. Ivo Niehe zocht hem hier op voor zijn programma de TV Show. De buitenzijde van het kasteel ziet er schitterend uit, maar Jack kan zich van de TV-uitzending herinneren dat er binnen nog een en ander opgeknapt moet worden. Tiny ziet een persoon achter een venster staan, zou het de kasteelheer zijn?
We wandelen verder over de kasteellaan.
Rechts zien we in de verte een molen. Jack maakt een foto waarbij hij tevens enkele kleurige bloemen meeneemt in het plaatje. Op het einde van de laan passeren we 2 bijzondere toegangszuilen van het landgoed. Een mooie foto aan de voorzijde maken gaat niet.
Gemeentes zijn er bedreven in om altijd verkeersborden voor een interessant object te plaatsen. Vandaar dat de foto schuin opzij is genomen.
We komen bij het dorp Werkhoven, dat we echter niet binnenlopen. We gaan weer terug naar de Kromme Rijn die we oversteken. Bij dit bruggetje zitten 2 dames te lunchen. Jack meent ze vanochtend al gezien te hebben. We volgen een graspad tot een smal weggetje waar we rechts aanhouden. Het is hier druk. Veel autoverkeer maar ook fietsers. Na een kleine kilometer gaan we weer de rivier over. Een paar honderd meter verder gaan we over een overstapje en volgen we een graspad langs de oever van de Kromme Rijn.
Aan de overzijde staan enkele wilgen, mooi weerspiegeld in het water.
Het pad eindigt bij een viaduct onder een weg. We zijn gedwongen om hier bukkend onder door te lopen.
We zijn qua lengte niet de grootste, lange mensen zullen hier zeker moeite mee hebben. Eenmaal deze “hindernis” genomen pauzeren we weer even. Daarna bevinden we ons al gauw op een weg die naar een watertoren leidt. Hier liggen veel fruitweiden. We zien de toren in de verte. Echt mooi is ie niet. Nadat we de toren gepasseerd hebben houden we links aan. Na een bruggetje komen we op een pad langs de Oude Kromme Rijn.
Op het water zien we “vlonders” langs de oever, waarschijnlijk voor vissers. We volgen dit pad zo’n 2 km, links van ons de rivier met enkele futen, rechts fruitweiden waar druk geplukt wordt. De tafels voor de lunch staan onder de bomen. Ze staan vol met koffie, thee, broodjes etc. voor de lunchpauze, gezellig! De begroeiing links van ons langs de oever wordt weelderiger, we zien geen water meer. Uiteindelijk eindigt het pad bij een bruggetje. We steken dit niet over maar houden rechts aan. We lopen nu over een prettig paadje, dat eindigt bij een asfaltweg. We naderen Cothen. We zien een kaaswinkel bij een boerderij. Omdat we eerder tijdens deze tocht lekkere smeuïge boerenkaas kochten proberen we het hier ook. Ja hoor, hier hebben ze wat we zoeken dus nemen we een flinke plak mee. Plus een stuk geitenkaas met truffel. Dat wordt vanavond genieten!
Via het Kersenpaadje lopen we naar de kerk waar de tocht eindigt. Het zonnetje liet zich niet zien, maar desondanks was het aangenaam wandelweer. Zonder tastbare tekens van vroegere Romeinse aanwezigheid. Maar de wandeling langs de Kromme Rijn ( die zijn naam eer aandoet) bracht ons zeker voldoening. De terugreis gaat via Arnhem en Nijmegen, vanwege werkzaamheden op de A2.
Meer foto's:
Lees verder Cothen - Maurik