Η Όλγα εργάζεται στον οργανισμό Innosozial, έναν φορέα με περίπου 300 εργαζόμενους. Η θέση της είναι στην ομάδα ενσωμάτωσης, ενώ ο επίσημος τίτλος της είναι Projektmitarbeiterin, δηλαδή υπάλληλος υπεύθυνη για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων.
Το αντικείμενο της δουλειάς της περιλαμβάνει τη δημιουργία εκπαιδευτικών δράσεων και προγραμμάτων πολιτικής εκπαίδευσης για εφήβους, ενήλικες και οικογένειες — κυρίως στον ελεύθερό τους χρόνο.
Η ομάδα ενσωμάτωσης, στην οποία εργάζεται η Όλγα, βασίζεται στην αρχή ότι οι συμμετέχοντες δεν πρέπει να διαχωρίζονται βάσει εθνικότητας ή πολιτισμικής ταυτότητας. Ο στόχος δεν είναι να οργανώνονται δράσεις αποκλειστικά για μετανάστες από μία συγκεκριμένη χώρα, όπως π.χ. μόνο για Έλληνες. Η διαπολιτισμική επαφή και η συνάντηση διαφορετικών ανθρώπων μεταξύ τους και με τον γερμανικό πληθυσμό θεωρείται κομβικό στοιχείο για την ουσιαστική ένταξη και την αποτελεσματική μάθηση.
Διάλεξα να κάνω αυτό το επάγγελμα τελείως τυχαία, μέσα από την πρακτική μου κατά τη διάρκεια των σπουδών μου. Είχα την επιλογή να διαλέξω που θέλω να κάνω πρακτική, κι έτσι διάλεξα να την κάνω σε ένα ψυχοκοινωνικό κέντρο και εκεί ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με την ένταξη μεταναστών και προσφύγων. Τα ψυχοκοινωνικά κέντρα δεν τα ήξερα όσο ζούσα στην Ελλάδα, εδώ στη Γερμανία έμαθα πως λειτουργούν. Πρόκειται για συμβουλευτική σε ανθρώπους που έχουν τραυματικές εμπειρίες και ψυχολογικές δυσκολίες στην καθημερινότητά τους, λόγω των εμπειριών τους κατά την προσφυγική διαδρομή.
Οι τυπικές σπουδές στη Γερμανία, ώστε να δουλέψει κανείς στον τομέα αυτό, είναι αυτές του κοινωνικού λειτουργού (Sozialarbeiter) ή του κοινωνικού παιδαγωγού (Sozialpädagoge). Αυτές είναι σπουδές που παρέχονται σε τεχνικό πανεπιστήμιο (Fachhochschule ή FH). Εγώ τελείωσα πολιτισμική ανθρωπολογία (Kulturanthropologie) και μέσα από την εμπειρία μου κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, σε αυτό που ονομάζεται μεταναστευτική έρευνα (Migrationsforschung) και την πρακτική μου, μπόρεσα να μπω σε αυτό το επάγγελμα.
Έχω κυλιόμενο ωράριο, που σημαίνει ότι δεν ξεκινάω ή τελειώνω σε συγκεκριμένη ώρα κάθε ημέρα. Μπορώ να αποφασίσω μόνη μου, αρκεί να δουλεύω τις ώρες ανά εβδομάδα που αναγράφονται στο συμβόλαιό μου. Είναι από τους βασικούς λόγους που δουλεύω σε αυτόν τον οργανισμό, το γεγονός ότι εγώ επιλέγω το ωράριό μου.
Περισσότερο μου αρέσει η επαφή με ανθρώπους. Κυριολεκτικά βλέπω δεκάδες ανθρώπους κάθε μέρα που δεν τους γνωρίζω. Αν δεν το απολαμβάνει αυτό κάποιος, δεν μπορεί να κάνει εύκολα τη δουλειά του κοινωνικού λειτουργού. Αυτό που δε μου αρέσει είναι η γραφειοκρατία της δουλειάς. Πρέπει να ασχολούμαι συνεχώς με αιτήσεις, και γενικά να κάνω πάρα πολλά χαρτιά για δημόσιες υπηρεσίες.
Στην αρχή που δεν ήμουν έμπειρη με άγχωνε. Στην πορεία έμαθα ότι ο τρόπος να μην αγχώνομαι είναι να έχω κάνει ένα καλό οργανόγραμμα. Αν, για παράδειγμα, έχουμε μια τριήμερη εκδήλωση, όπως το τουρνουά ποδοσφαίρου για κορίτσια, χρειάζεται περίπου 2 μήνες για να οργανωθεί. Σε αυτή την περίπτωση, δεν αγχώνεσαι ιδιαίτερα όταν έρθει η ώρα, και αν κάτι δε λειτουργήσει βάσει πλάνου, υπάρχει πάντα μια ομάδα -- εγώ και άλλες συνάδελφοι -- που είμαστε ευέλικτες. Έτσι, μπορούμε να διορθώσουμε λάθη της τελευταίας στιγμής.
Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό. Παλιότερα, από το 2015 μέχρι το 2020 συναντούσα πολλά παιδιά από Συρία, Αφγανιστάν ή Ιράκ, αλλά τώρα αυτό είναι πολύ διαφορετικό. Δεν υπάρχει μία απάντηση.
Η οργάνωση στην οποία δουλεύω δε συνδέεται με σχολεία. Μπορεί να συνεργάζεται με αυτά, αλλά δεν έχουμε προσωπικό στα σχολεία, ή αντίστροφα. Τα σχολεία συνήθως έχουν ξεχωριστές τάξεις για αυτά τα παιδιά ώστε να βοηθηθούν στη γρήγορη εκμάθηση γερμανικών.
Πολύ συχνά δεν μπορείς να επικοινωνήσεις γλωσσικά, δηλαδή να μιλήσεις, με τα παιδιά, ιδίως αν είναι καινούρια στη χώρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις δουλεύουμε με μεταφραστές, που είτε εθελοντικά είτε με αμοιβή μεταφράζουν. Αλλά τα παιδιά στο σχολείο μαθαίνουν πολύ γρήγορα τη γλώσσα, οπότε με παιδιά που είναι έστω και λίγους μήνες στη Γερμανία μπορούμε να συνεννοηθούμε μια χαρά.
Για αυτή την ερώτηση δεν υπάρχει γενική απάντηση. Δεν μπορώ να απαντήσω.
Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Ένα χρήσιμο παράδειγμα που μπορώ να αναφέρω και αφορά και τους ενήλικες, είναι το σύμπτωμα της απόσπασης ή έλλειψης προσεχής και κάποιες φορές και της υπνηλίας. Π.χ. μπορεί ένας μαθητής να βρίσκεται σε μια τάξη και να μην μπορεί να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά. Είναι κάτι που τα πρώτα χρόνια των μεγάλων προσφυγικών ροών του 2015/16, ερμηνεύθηκε σαν απροθυμία π.χ. από τους Σύριους πρόσφυγες να μάθουν γερμανικά. Μετά από χρόνια έρευνας, έγινε κατανοητό ότι αυτό το φαινόμενο είναι ένα σύμπτωμα του τραύματος πολύ βίαιων εμπειριών από τον πόλεμο. Ένα από τα συμπτώματα είναι αυτή η αποσύνδεση του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί όποιος το έχει να συγκεντρωθεί, ή να παρακολουθήσει και σε εξαιρετικές περιπτώσεις ενδέχεται να τον παίρνει ο ύπνος.