Brief Wilfried Vanhoutte

Kerst- en Nieuwjaarsbrief  2023-2024

Baguio, Feest van Driekoningen, 2024

Beste vrienden in Wevelgem,

Eerst en vooral aan allen een voorspoedig nieuw jaar toegewenst!

Ondanks de problemen  waar een groot deel van de wereld tegenwoordig mee te kampen heeft – hogere prijzen, onzekere politieke en economische vooruitzichten, in het bijzonder door de oorlogen in Oekraïne en Gaza, maar ook door de aanstaande verkiezingen in tal van landen, door klimaatperikelen en extreme weersomstandigheden, natuurrampen en Covid-19 opstootjes – blijft dit toch een boeiende wereld; we hebben er nu eenmaal geen andere, hier voelen we ons thuis.

In onze bekommernis voor deze planeet en haar voortbestaan moeten we uiteraard blijven zoeken naar duurzame bronnen van energie, maar er tegelijk ook voor zorgen dat de armoede en ongelijkheid in de wereld worden aangepakt, zowel dichtbij als veraf. Solidariteit tussen landen, tussen continenten en culturen, blijft dan ook een prioriteit, iets wat paus Franciscus ook op velerlei manieren heeft onderstreept.

Ik ben jullie dan ook dankbaar voor het geregeld blijven toesturen van het Wevelgemse parochienieuws. Het onderstreept onze verbondenheid en de gemeenschappelijke waarden en doelen die we nastreven, ook al is de afstand tussen continenten groot en zijn de omstandigheden waarin we leven en werken niet altijd dezelfde.

Wat alvast wel hetzelfde is, is de stijging van heel wat prijzen, wat dan weer overwegend een gevolg is van de gestegen brandstofprijzen. We moeten hier weliswaar onze huizen niet verwarmen, maar we verbruiken wel elektriciteit en de fossiele brandstof voor de productie daarvan is onderhevig aan de internationale marktprijzen. Er bestaat wel interesse voor hernieuwbare energie, waarbij de aandacht hier vooral naar zonnepanelen gaat; er zijn ook windturbines, doch in veel geringere mate.

De regering kijkt echter vooral naar kernenergie als alternatieve energiebron. President Marcos probeert het onafgewerkte project voor een kerncentrale uit de jaren tachtig, dat werd stilgelegd na de opstand tegen het bewind van zijn vader, opnieuw leven in te blazen. Hij heeft daarvoor de steun nodig van de Verenigde Staten, met wiens hulp de plannen destijds werden ontworpen. De relaties tussen de Filipijnen en de Verenigde Staten zijn onder huidig president Marcos aanzienlijk verbeterd, vergeleken met de toestand onder vorig president Duterte.

Dit heeft wellicht iets te maken met de spanningen met China, dat  bijna de volledige Zuid-Chinese zee tot zijn eigen grondgebied heeft verklaard, en daarbij de aanspraken van diverse andere landen op eilanden en visrijke gebieden negeert. De Verenigde Staten en hun bondgenoten (waaronder Japan en Australië) staan pal achter de Filipijnen in deze kwestie.

Ze maakten plannen om op zee gezamenlijke patrouilles te houden. De nabijheid van Taiwan is daarbij wellicht ook geen toeval.

Gewone Filipino’s steunen hun overheid bij het verdedigen van het eigen grondgebied. Toch  speelt China een belangrijke rol in de Filippijnen door de intense handelsrelaties tussen beide landen. Elektrische wagens hebben we hier echter nog niet – of nauwelijks. De afwezigheid van openbare oplaadpunten hangt daar wel mee samen. Elektrische fietsen of steps komen wel voor, doch op heel beperkte schaal. Mobiliteit is een groeiend probleem in de Filipijnen, nu steeds meer mensen over een eigen wagen beschikken. Noch het wegennetwerk, noch de stadskernen zijn voorzien op een aanzienlijke toename van het aantal voertuigen en de nood aan meer parkeergelegenheid laat zich steeds sterker voelen.

In onze woonplaats Ambiong (waar in de jaren negentig een team van ICM-zusters actief is geweest, onder wie onze eigen zuster Lieve Stragier), gaat de verstedelijking eveneens langzaam verder. Dat leidt er mede toe dat het aantal misgangers op zondag nog verder blijft toenemen. Dit jaar kregen we ook een nieuwe, jonge pastoor, naar aanleiding van de driejaarlijkse rotatie van de priesterbenoemingen in ons bisdom. Daar hij ook nog directeur is van het Kleinseminarie, krijgt hij hulp van een jonge diaken, die wacht op zijn priesterwijding.

De bisschopszetel is momenteel vacant, en er wordt in de parochies elke week gebeden voor een goede nieuwe bisschop. Onze pastoor kreeg meteen ook de opdracht aan de bouw van de nieuwe kerk verder te werken. Na het plafond zijn vorig jaar de vensters aan bod gekomen. Voor de brandglasramen zijn we nog aan het sparen. Aangezien de kerk toegewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw(-geboorte) zullen deze ramen een ‘mariale’ dimensie krijgen.

De kerk werd ook geschilderd, eerst langs binnen (fase 1) en nu ook langs buiten (de verf hiervoor werd door het bisdom geleverd; de lonen voor fase 2 waren voor de parochie en bedroegen ruim vijfduizend euro). Voor dit jaar wordt de aanleg van een vloer in het vooruitzicht gesteld (in plaats van de ruwe beton). Hopelijk krijgen we tijdig de nodige fondsen voor elkaar.

Het katholieke schooltje, dat tijdens de corona-periode tijdelijk werd gesloten en heel wat kinderen naar het ‘online’ staatsonderwijs zag overgaan, is terug operationeel, onder toezicht van de schooladministratie van het bisdom. Er zijn ondertussen een honderdtal leerlingen en het is de bedoeling om volledig kleuter- en lager onderwijs aan te bieden.

Mogen jullie delen in de vreugde van Ambiong en de talrijke jonge kerkgemeenschappen in de wereld en niet opgeven om aan Christus en het evangelie een centrale plaats in jullie leven toe te kennen!

Beste groeten,

Wilfried Vanhoutte, Dr. Phil.

Baguio City/La Trinidad, Filippijnen

P.S.: Hierbij enkele recente foto’s van onze kerk in Ambiong (gemeente La Trinidad, provincie Benguet).